Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.190.2018.1.AJ
z 15 maja 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zamieszczania w prowadzonej ewidencji zakupów faktur, w odniesieniu do których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 23 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zamieszczania w prowadzonej ewidencji zakupów faktur, w odniesieniu do których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.


Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina w związku z obowiązkową centralizacją, stosownie do treści art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2017 r., dokonała konsolidacji swoich rozliczeń z rozliczeniami podlegających jej jednostek organizacyjnych.

Gmina i funkcjonujące w jej strukturze jednostki organizacyjne wykonują/ będą wykonywały (i) czynności opodatkowane VAT, (ii) czynności korzystające ze zwolnienia z opodatkowania VAT, (iii) działania, które znajdują się poza zakresem ustawy o VAT.

W związku z wykonywaniem ww. czynności, Gmina ponosi/ będzie ponosiła szereg wydatków, z tytułu których kontrahenci wystawiają na rzecz Gminy faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku wg odpowiednich stawek.

Część wskazanych powyżej wydatków jest/będzie bezpośrednio i wyłącznie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (oznaczonych powyżej jako (i), od których Gminie zasadniczo przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Część wskazanych powyżej kosztów jest/będzie natomiast bezpośrednio i wyłącznie związana z czynnościami zwolnionymi z VAT (oznaczonymi powyżej jako (ii) albo ze zdarzeniami spoza zakresu ustawy o VAT (oznaczonymi jako (iii), od których Gminie zasadniczo nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Ponadto, Gmina ponosi/ będzie ponosiła również szereg wydatków, których nie jest/nie będzie w stanie przyporządkować bezpośrednio i wyłącznie do wskazanych powyżej kategorii (i), (ii) i (iii), od których Gminie co do zasady przysługuje/ będzie przysługiwało częściowe prawo do odliczenia VAT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie


Czy Gmina jest/będzie zobowiązana do umieszczania w rejestrze zakupów VAT faktury VAT, w odniesieniu do których nie dokonuje/nie będzie dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?


Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest/nie będzie zobowiązany do umieszczania w rejestrze zakupów VAT faktur VAT, w odniesieniu do których nie dokonuje/nie będzie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z treści powyższego przepisu wynika obowiązek sporządzania ewidencji zawierających dane, które są niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowujących. Ustawodawca wskazał obligatoryjne elementy, które powinny zawierać odpowiednie ewidencje, niemniej jednak, w analizowanym przepisie posłużył się zwrotem „w szczególności" co oznacza, że nie jest to zamknięty katalog.

Nadto, należy wskazać, że w art. 109 ust. 3 spośród obligatoryjnych elementów w zakresie danych dotyczących zakupów ustawodawca wskazał kwotę podatku naliczonego i korekty podatku naliczonego wraz z danymi służącymi do identyfikacji poszczególnych czynności (w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej).

Rejestr zakupu VAT zatem z założenia prowadzony jest w celu określenia kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu w odpowiednim okresie rozliczeniowym i tym samym w analizowanej ewidencji powinny znaleźć się faktury VAT (z ewentualnymi fakturami korygującymi faktury VAT umieszczone w rejestrze) wraz ze wszystkimi danymi, które są potrzebne do sporządzenia w sposób prawidłowy deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 99 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z treścią art. 99 ust. 14 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Z treści załącznika nr 1 do Rozporządzenia wynika, że w części D deklaracji VAT - 7 dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku na zasadach określonych w przepisach art. 86 - 92, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja.

To znaczy, że w części deklaracji VAT dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca winien umieścić dane dotyczące obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, że faktury VAT, z których podatnik nie decyduje się odliczać VAT oraz faktury VAT w odniesieniu, do których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie stanowią elementów obligatoryjnych do prawidłowego wypełnienia deklaracji podatkowej VAT. Należy również wskazać, że analizowane dokumenty nie mają wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego obliczonego w deklaracji VAT za odpowiedni okres rozliczeniowy.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, że nie jest/nie będzie zobowiązana do umieszczania w rejestrze zakupów VAT faktur VAT, w odniesieniu do których Gmina nie dokonuje/nie będzie dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe stanowisko jest co do zasady podzielane w wydawanych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych., np. w interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: DIS) w Katowicach z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. IBPP2/443-1195/12/RSz, interpretacji indywidualnej DIS w Katowicach z dnia 30 marca 2011 sygn. IBPP4/443-282/11/JP, interpretacji indywidualnej DIS w Katowicach z 23 lipca 2010 r. sygn. IBPP4/443-974/10/JP, interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. IPPP2/443-1882/08-2/BM oraz w interpretacji indywidualnej DIS w Katowicach z dnia 24 października 2007 r. sygn. IBPPl/443-43c/07/PK.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj