Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.123.2018.1.BS
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację Wydarzeń Marketingowych mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych:

• organizowanych dla wyselekcjonowanych Klientów – jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację Wydarzeń Marketingowych mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się przede wszystkim sprzedażą i naprawą samochodów. Spółka pełni rolę dealera samochodowego marek dwóch koncernów produkujących samochody. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). W celu zwiększenia rozpoznawalności poszczególnych modeli samochodów sprzedawanych przez Spółkę organizowanych jest szereg różnego rodzaju działań marketingowych.

W szczególności Spółka ponosi koszty związane z organizacją wydarzeń marketingowych (zwane dalej: „Wydarzenia Marketingowe”) w których uczestniczą obecni i potencjalni klienci Spółki (zwani dalej: „Klientami”). Jednocześnie podstawowym elementem organizowanych Wydarzeń Marketingowych jest ekspozycja modelu samochodu aktualnie promowanego przez Spółkę. Prezentowane samochody ustawione są w widocznych eksponowanych miejscach. W czasie trwania Wydarzeń Marketingowych Klienci mogą zapoznać się z informacjami dotyczącymi nowego modelu samochodu oraz mogą obejrzeć same samochody. Dla wszystkich uczestników danego Wydarzenia Marketingowego Spółka oferuje także drobny poczęstunek. W części Wydarzeń Marketingowych, organizowanych zazwyczaj na terenie salonu samochodowego, może uczestniczyć każdy zainteresowany, towarzyszy im także kampania informacyjna w lokalnych rozgłośniach radiowych informująca o danym Wydarzeniu Marketingowym, Spółce oraz eksponowanym modelu samochodu. Ponadto, Wnioskodawca organizuje także Wydarzenia Marketingowe dla wyselekcjonowanych Klientów – wówczas zaproszenia są kierowane do określonej grupy, zazwyczaj kilkudziesięciu osób. Takie wydarzenia odbywają się w miejscach innych niż salon samochodowy np. w restauracji albo miejscy przystosowanym do imprez plenerowych, ale także wówczas podstawowym elementem organizowanych Wydarzeń Marketingowych jest ekspozycja modelu samochodu aktualnie promowanego przez Spółkę oraz logo Wnioskodawcy i marek samochodów (prezentowane samochody oraz reklamy Wnioskodawcy i marek samochodów ustawione są w wielu widocznych i eksponowanych miejscach).

Przy okazji Wydarzeń Marketingowych Spółka ponosi wydatki takie jak:

• druk i zaproszeń,
• usługi cateringowe – poczęstunek dla osób odwiedzających Wydarzenia Marketingowe,
• nabywaniem gadżetów z nazwą Wydarzenia Marketingowego oraz logo firmy,
• przygotowaniem materiałów informacyjnych związanych z eventem,
• przygotowaniem planów Wydarzenia Marketingowe,
• organizacją nagłośnienia (dźwięk),
• oprawa muzyczna oraz udział konferansjera,
• reklamowaniem eventu w mediach,
• wynagrodzenie hostess,
• przygotowanie odzieży z logo Wnioskodawcy oraz logo marek samochodów sprzedawanych przez Wnioskodawcę,
• wynajem lokalu pod Wydarzenie Marketingowe,
• wynajem wyposażenia (np. stoisko handlowe),
• przygotowanie atrakcji dla klientów odwiedzających Wydarzenie Marketingowe np. występ artystyczny,
• zakup namiotów oraz balonów z logo Wnioskodawcy.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację Wydarzeń Marketingowych mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację Wydarzeń Marketingowych mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Koszty przez niego ponoszone i opisane w stanie faktycznym stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 Nr 74. poz. 851 z późn. zm. – winno być: Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm, dalej jako „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskana przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Stosownie zaś do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje zarówno pojęcia reprezentacji jak i reklamy wobec czego należy uznać, że pojęcia te powinny być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób przyjęty w języku potocznym. Na gruncie języka polskiego słowo reprezentacja to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Słownik Języka Polskiego. PWN, Warszawa, 2003). W odniesieniu do działalności gospodarczej, reprezentacja jest rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Z kolei reklama w świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III) to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”. Marketingiem zaś, według definicji zawartej w „Słowniku Wyrazów Obcych” (wyd. PWN), jest „działalność gospodarcza polegająca na kształtowaniu stosunków między producentem a odbiorcą towarów, dotyczącą w szczególności ustalania wielkości produkcji, określania cen, metod dystrybucji, usług gwarancyjnych, reklamy i promocji sprzedaży”. Marketing to pojęcie w którego zakresie mieści się reklama. Dla celów podatkowych, określenia te mogą być stosowane zamiennie, bowiem skutki podatkowe łączone z tymi terminami są tożsame. Dla celów niniejszego pisma używane będzie pojęcie „wydatku reklamowego”. Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe, dla podatkowej kwalifikacji danego wydatku do kosztów reklamy lub kosztów reprezentacji kluczowe znaczenie ma celowość poniesienia tego wydatku. Innymi słowy, dany wydatek jest wydatkiem reprezentacyjnym, gdy jego głównym celem jest wywołanie jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Jednakże, gdy celem danego wydatku jest promocja firmy, reklama jej usług, informowanie o działalności biznesowej, to dany wydatek nie jest wydatkiem reprezentacyjnym, lecz reklamowym. W konsekwencji wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodów.

Jak opisano w stanie faktycznym Spółka w ramach działań marketingowych skierowanych na promocję sprzedawanych przez siebie samochodów, ponosi koszty organizacji Wydarzeń Marketingowych. Powyższe koszty mają związek z prowadzoną działalnością Spółki. Głównym celem Spółki jest bowiem promowanie marki i modeli sprzedawanych samochodów, oraz przyciągniecie potencjalnych klientów celem zaprezentowania im informacji o oferowanych samochodach.

W przypadku organizacji Wydarzeń Marketingowych znaczenie ma przede wszystkim promocja marki samochodu poprzez prezentowanie w ogólnodostępnych miejscach loga marki producenta samochodów oferowanych przez Spółkę oraz samej Spółki. Dodatkowo przy organizacji Wydarzeń Marketingowych organizowane są także ekspozycje określonych modeli samochodów. Klienci przychodzący na tego typu Wydarzenia Marketingowe mogą uzyskać niezbędne informacje od personelu zatrudnionego przez Spółkę na temat oferowanych przez nią modeli samochodów, zaś Spółka może zaprezentować sprzedawane przez nią modele samochodów bezpośrednio klientom. Przekłada się to następnie na przyszłą sprzedaż i uzyskiwanie dodatkowych przychodów przez Spółkę. Często organizowanie Wydarzeń Marketingowych ma za zadanie przyciągnąć klientów, którzy podczas takiej imprezy mają okazję zapoznać się z marką i modelami samochodów sprzedawanych przez Spółkę. W trakcie Wydarzeń Marketingowych logo marek samochodów sprzedawanych przez Wnioskodawcę i logo Spółki umieszczone jest we wszelkich możliwych miejscach.

W dobie dzisiejszego rynku i szeroko rozumianej konkurencji powyższe działania wpisują się już w kanon działalności marketingowej. Obecnie firmy wykorzystują każdą okazję aby zapoznać klienta ze swoją ofertą i w delikatny sposób przekonać go do zakupu danego towaru (samochodu). Jest to nowoczesny marketing, który obecnie stanowi standard na rynku. Należy zwrócić uwagę, iż obecnie klienci nabywający towary w postaci samochodów, czyli towary niestanowiące codziennych wydatków oczekują podobnego zachowania ze strony firm (Sprzedawców). Jest to związane z obecnymi prawami rynku i warunkami dyktowanymi przez stronę reprezentującą popyt czyli nabywców (klientów). W związku z tym w związku z organizacją Wydarzeń Marketingowe konieczne jest np. zapewnienie dla odwiedzających imprezę atrakcji w postaci np. występów artystycznych co ma na celu zachęcenie Klientów do uczestnictwa w tej imprezie i umożliwienie im zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy, w szczególności nowymi modelami samochodów sprzedawanych przez Spółkę.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 21 kwietnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423W-45/09/MS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji Indywidualnej z 21 czerwca 2003 r. Znak: ITPB3/423-184/08/MK.
  
  

W powołanych interpretacjach organy stwierdzały m.in., że „reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy”. Organy zatem przyznawały rację podatnikom, iż przypadku organizacji różnego rodzaju Wydarzeń Marketingowych, które mają na celu zachęcenie klientów do zakupu oferowanych produktów, koszty organizacji Wydarzeń Marketingowych stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodu. Podsumowując, głównym celem organizacji Wydarzeń Marketingowych przez Spółkę jest promocja danej marki samochodu czy też konkretnego modelu jak również dotarcie z informacjami o sprzedawanych samochodach do jak największej ilości odbiorców oraz ułatwienie im zapoznania się z ofertą Spółki. W rezultacie, zdaniem Spółki wydatki poniesione na organizację Wydarzeń Marketingowych stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu dla celów updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „ustawa” lub „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zatem zaznaczyć, że nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się przede wszystkim sprzedażą i naprawą samochodów. Spółka pełni rolę dealera samochodowego marek dwóch koncernów produkujących samochody. W celu zwiększenia rozpoznawalności poszczególnych modeli samochodów sprzedawanych przez Spółkę organizowanych jest szereg różnego rodzaju działań marketingowych.

W szczególności Spółka ponosi koszty związane z organizacją wydarzeń marketingowych w których uczestniczą obecni i potencjalni klienci Spółki. Podstawowym elementem tych wydarzeń jest ekspozycja modelu samochodu aktualnie promowanego przez Spółkę. Prezentowane samochody ustawione są w widocznych eksponowanych miejscach. W czasie trwania Wydarzeń Marketingowych Klienci mogą zapoznać się z informacjami dotyczącymi nowego modelu samochodu oraz mogą obejrzeć same samochody. Dla wszystkich uczestników danego Wydarzenia Marketingowego Spółka oferuje także drobny poczęstunek. W części Wydarzeń Marketingowych, organizowanych zazwyczaj na terenie salonu samochodowego, może uczestniczyć każdy zainteresowany, towarzyszy im także kampania informacyjna w lokalnych rozgłośniach radiowych informująca o danym Wydarzeniu Marketingowym, Spółce oraz eksponowanym modelu samochodu. Ponadto, Wnioskodawca organizuje także Wydarzenia Marketingowe dla wyselekcjonowanych Klientów – wówczas zaproszenia są kierowane do określonej grupy, zazwyczaj kilkudziesięciu osób. Takie wydarzenia odbywają się w miejscach innych niż salon samochodowy np. w restauracji albo miejscy przystosowanym do imprez plenerowych, ale także wówczas podstawowym elementem organizowanych Wydarzeń Marketingowych jest ekspozycja modelu samochodu aktualnie promowanego przez Spółkę oraz logo Wnioskodawcy i marek samochodów (prezentowane samochody oraz reklamy Wnioskodawcy i marek samochodów ustawione są w wielu widocznych i eksponowanych miejscach).

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków przeznaczonych na organizację Wydarzeń Marketingowych związanych ze zwiększeniem rozpoznawalności poszczególnych modeli samochodów sprzedawanych przez Wnioskodawcę, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne ich elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tych wydarzeń miało kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatki jakie ponosi Wnioskodawca w związku z organizacją Wydarzeń Marketingowych dla wyselekcjonowanych Klientów (określonej grupy, zazwyczaj kilkudziesięciu osób) noszą znamiona reprezentacji. Poprzez organizowanie tych Wydarzeń Wnioskodawca kreuje swój wizerunek, tworzy wśród wybranych kontrahentów wrażenie podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, kształtuje prestiż i pozytywne postrzeganie swojej firmy przez klientów.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, aby organizacja Wydarzeń Marketingowych dla wyselekcjonowanych klientów miała charakter imprezy reklamowej, nie wynika również by podczas tych wydarzeń wskazywano zalety prezentowanych samochodów czy też zachęcano do ich zakupu. Ekspozycja modelu samochodu aktualnie prezentowanego przez Spółkę oraz logo Wnioskodawcy i marek samochodowych dla wyselekcjonowanych Klientów podczas spotkań w restauracji czy w miejscach przygotowanych do imprez plenerowych nie jest bowiem wystarczającą przesłanką aby uznać, że czynności te miały charakter reklamowy. Zatem wydatki które poniósł Wnioskodawca na organizację Wydarzeń Marketingowych przeznaczonych dla wyselekcjonowanych klientów nie mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów gdyż noszą one znamiona reprezentacji.

Odnosząc się natomiast do Wydarzeń Marketingowych organizowanych przez Wnioskodawcę dla obecnych i potencjalnych klientów w salonie samochodowym zauważyć należy, że wydarzenia te zostały zorganizowane nie dla konkretnych podmiotów, lecz są skierowane do szerszego kręgu odbiorców, tj. obecnych i potencjalnych klientów, a w wydarzeniach organizowanych na terenie salonu samochodowego może uczestniczyć każdy zainteresowany. Istotnym dla rozstrzygnięcia o reklamowym lub reprezentacyjnym charakterze tych wydarzeń jest również fakt, że w związku z tymi wydarzeniami, klienci mogą zapoznać się z informacjami dotyczącymi nowego modelu samochodu oraz mogą obejrzeć prezentowane samochody, a wydarzeniom tym towarzyszy kampania informacyjna w lokalnych rozgłośniach radiowych informująca o danym wydarzeniu, Spółce, jak również o eksponowanym modelu samochodu.

Powyższe okoliczności wskazują, że celem tych wydarzeń była szeroko rozumiana promocja i reklama, a w konsekwencji wskazane przez Wnioskodawcę wydatki poniesione na organizację Wydarzeń Marketingowych odbywających się w salonie samochodowym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację Wydarzeń Marketingowych mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych:

• organizowanych dla wyselekcjonowanych Klientów – jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, w odmiennym stanie faktycznym niż będący przedmiotem niniejszego wniosku, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.