Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.91.2018.1.MPU
z 8 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 03 kwietnia 2018 r. (data wpływu – 03 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo oraz braku obowiązku opodatkowania czynności wniesienia aportem tego zespołu składników do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo oraz braku obowiązku opodatkowania czynności wniesienia aportem tego zespołu składników do spółki komandytowej.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: S.S. NIP: (…) (dalej jako: „Wnioskodawca”),
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: M.B. sp. z o. o. sk. NIP: (…) (dalej jako: „Zainteresowany”),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania – P S.S. – prowadzi indywidualną działalność gospodarcza pod firmą S.S. „M.”, główne miejsce wykonywania działalności: W. przy ul. B.D. (…) (dalej jako: „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w 2005 r. Głównym przedmiotem działalności jest wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca świadczy również usługi serwisowe. W miejscowości W., położonej niedaleko A. Wnioskodawca prowadzi warsztat samochodowy. Wnioskodawca zajmuje się również kierowaniem i zarządzaniem transportem oraz zarządzaniem flotą samochodową.

W celu wykonywania działalności, Wnioskodawca wykorzystuje określone składniki majątkowe zaliczane do jego środków trwałych (takie jak samochody ciężarowe, naczepa, wózek warsztatowy), narzędzia, wyposażenie i specjalistyczny sprzęt niezbędny do prowadzenia warsztatu samochodowego (np. regały warsztatowe, klucz udarowy, agregat prądotwórczy), komputery, itp. Wnioskodawca jest też właścicielem prawa do znaku towarowego M..

Ww. składniki majątkowe są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zatrudnia kilku pracowników (w tym np. mechaników, analityka technicznego, księgową).Wnioskodawca – w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – zawiera różnego rodzaju umowy. Między innymi jest stroną umowy leasingu – leasinguje samochód ciężarowy.

Wnioskodawca rozważa wniesienie aportu w postaci swojego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej – Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania – (dalej jako: „M.B.” lub ,,Zainteresowany”). M.B. prowadzi działalność w branży transportowo-spedycyjnej. Pomiędzy Wnioskodawcą a M.B. występują powiązania o charakterze rodzinnym. Wspólnikami M.B. są między innymi żona i synowie Wnioskodawcy. Wniesienie aportem przedsiębiorstwa pozwoliłoby na stworzenie silnej spółki rodzinnej, która byłaby prowadzona przez Wnioskodawcę, jego małżonkę oraz synów Wnioskodawcy i jego małżonki. Wniesienie aportu byłoby też uzasadnione redukcją kosztów związanych z prowadzoną działalnością.

W wyniku omawianego aportu, Wnioskodawca wniósłby do M.B. wszystkie należące do jego firmy składniki majątkowe – materialne i niematerialne (w tym zobowiązania wynikające z zawartych umów, np. z tytułu zawartej umowy leasingu) związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (dalej: „Majątek przenoszony”), a w szczególności przeniósłby na M.B.:

• własność pojazdów (samochodów ciężarowych),
• własność wózka warsztatowego,
• wyposażenie warsztatu,
• komputery,
• środki pieniężne,
• biura i sprzęt biurowy.
• bazę danych aktualnych klientów Wnioskodawcy,
• prawo do znaku „M.”.
  
  

W wyniku aportu M.B. przejąłby też personel Wnioskodawcy – pracowników (mechanicy, analityk techniczny, księgowa, itp.). M.B. stałby się też stroną wszystkich umów zawartych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę (w szczególności wstąpiłby jako leasingobiorca do umowy leasingu).

M.B. po przejęciu Majątku przenoszonego będzie zatem w pełnym zakresie zdolna do kontynuowania działalności Wnioskodawcy. Obok kontynuowania działalności Wnioskodawcy, M.B. będzie kontynuować również prowadzenie własnej, dotychczasowej działalności gospodarczej. Majątek przenoszony będzie wykorzystywany przez M.B. do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zarówno Wnioskodawca jak i wspólnicy M.B. są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca oraz M.B. określani są w niniejszym wniosku łącznie jako ,,Zainteresowani”.

Interes prawny uzasadniający złożenie wspólnego wniosku o interpretację indywidualną:

Zainteresowani składają wspólny wniosek o interpretację indywidualną, gdyż są podmiotami uczestniczącymi wspólnie w tym samym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca zainteresowany jest ustaleniem, czy wnoszony przez niego aportem do Spółki Majątek przenoszony stanowi przedsiębiorstwo i tym samym jego zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej również jako: „podatek VAT”). Spółka zainteresowana jest ustaleniem tej samej kwestii w związku z możliwością odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej aport Majątku przenoszonego w przypadku uznania przez Organ, że Majątek przenoszony nie stanowi przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, wykorzystywany obecnie przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, który stanowi Majątek przenoszony i który ma zostać wniesiony przez Wnioskodawcę aportem do M.B. stanowi przedsiębiorstwo?
2. Czy czynność wniesienia przez Wnioskodawcę aportu w postaci Majątku przenoszonego do M.B. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
3. Czy w przypadku uznania przez Organ, że czynność wniesienia aportu w postaci Majątku przenoszonego do M.B. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czy M.B. będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej wniesienie aportu, jeśli Wnioskodawca prawidłowo wystawi na M.B. fakturę VAT i prawidłowo opodatkuje VAT dostawę poszczególnych składników materialnych i niematerialnych przenoszonych na M.B. (tj. prawidłowo ustali, że dostawa poszczególnych składników nie jest objęta zwolnieniem ani wyłączeniem z opodatkowania VAT)?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1.

Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, wykorzystywany obecnie przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, który stanowi Majątek przenoszony i który ma zostać wniesiony przez Wnioskodawcę aportem do M.B., stanowi przedsiębiorstwo.

Ad 2.

Zdaniem Zainteresowanych czynność wniesienia przez Wnioskodawcę tytułem aportu Majątku przenoszonego do M.B. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 3.

Zdaniem Zainteresowanych w przypadku uznania przez Organ, że czynność wniesienia aportu w postaci Majątku przenoszonego do M.B. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, M.B. będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej wniesienie aportu, jeśli Wnioskodawca prawidłowo wystawi na M.B. fakturę VAT i prawidłowo opodatkuje VAT dostawę poszczególnych składników materialnych i niematerialnych przenoszonych na M.B. (tj. prawidłowo ustali, że dostawa poszczególnych składników nie jest objęta zwolnieniem ani wyłączeniem z opodatkowania VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych) w odniesieniu do pytania nr 1:

Czynności podlegające opodatkowaniu VAT zostały wskazane w art. 5 ustawy VAT. Do czynności opodatkowanych VAT zalicza się odpłatą dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa VAT nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”, co więcej, również inne ustawy podatkowe nie zawierają odrębnej definicji tego terminu.

Celem ustalenia znaczenia pojęcia „przedsiębiorstwa”, należy odnieść się do zapisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jednolity z dnia 2 marca 2017r., Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm., dalej: „kc”).

Zgodnie z art. 55¹ kc, ,,przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. ”
   
   

Zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wniesie aportem do M.B. Majątek przenoszony, tj. wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wykorzystywane dotychczas w prowadzonej działalności gospodarczej.

W wyniku aportu M.B. przejąłby

• własność pojazdów (samochodów ciężarowych),
• własność wózka warsztatowego,
• wyposażenie warsztatu,
• komputery,
• środki pieniężne,
• biura i sprzęt biurowy,
• bazę danych aktualnych klientów Wnioskodawcy,
• prawo do znaku „M.”.
  
  

W wyniku aportu M.B. przejąłby też personel Wnioskodawcy – pracowników (mechaników, analityka technicznego, księgową, itp.). M.B. stałby się też stroną wszystkich umów zawartych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę (w szczególności wstąpiłby jako leasingobiorca do umowy leasingu).

Zdaniem Zainteresowanych, zespół składników tworzących przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, który ma zostać wniesiony aportem do M.B., jest zespołem składników materialnych i niematerialnych. Po wniesieniu aportu M.B. kontynuowałby działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Należy zatem uznać, że – w wyniku aportu Wnioskodawcy i przekazania Majątku – M. B. nabędzie przedsiębiorstwo.

O tym kiedy dochodzi do zbycia (przeniesienia) przedsiębiorstwa, wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 kwietnia 2003 r. o sygn. IV CKN 51/01. Zdaniem sądu:

„Wniesienie musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jego składników nawet o znacznej wartości (...). Jednak nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia (wniesienia aportu) przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kc., jeśli na nabywcę przeszło minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i zasobów, jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności, jaką prowadził zbywca”.

Odnosząc się do powyższego wyroku Zainteresowani zaznaczają, że Majątek przenoszony nie obejmuje jedynie „minimum dóbr materialnych i niematerialnych” niezbędnych do prowadzenia samodzielnego przedsiębiorstwa, lecz całość majątku wykorzystywanego i zgromadzonego przez Wnioskodawcę w toku kilkunastu lat prowadzenia działalności.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym, że Majątek przenoszony stanowi przedsiębiorstwo, jest fakt, że jest on wyodrębniony organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie, o czym świadczy przede wszystkim to, że Majątek przenoszony:

• obejmuje wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej (w tym pracowników),
• posiada stałe zaplecze księgowo-administracyjne przenoszonego przedsiębiorstwa,
• zapewnia źródła wypływów finansowych poprzez przeniesienie np. kontraktów, klientów,
• jest w stanie zapewnić sobie we własnym zakresie wszystkie elementy techniczne potrzebne do prowadzenia działalności,
• jest wyodrębniony na potrzeby rachunkowości.
  
  

Stanowisko Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu przywołać należy interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 25 listopada 2015 r., znak: IPPP3/4512-735/15- 4/k.p. Organ uznał, że przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia”

Zainteresowani jeszcze raz podkreślają, że w ramach aportu Wnioskodawca wnosić będzie majątek, który od kilkunastu lat pozwalał mu na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W skład Majątku przenoszonego wchodzą wszystkie składniki prowadzonego przedsiębiorstwa, co w sposób jednoznaczny implikuje, że Majątek przenoszony spełnia wszystkie funkcje niezbędne do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Posiadane zasoby materialne i niematerialne są bowiem w pełni wystarczające na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność ta może być skutecznie prowadzona przez M.B. po dokonaniu aportu.

Innymi słowy, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej Majątek przenoszony funkcjonuje jako przedsiębiorstwo, które pozwala na samodzielną realizację związanych z nią zadań i które pozwoli na kontynuowanie tej działalności przez M.B..

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Majątek przenoszony, który Wnioskodawca chce wnieść tytułem aportu do M.B., stanowi przedsiębiorstwo.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych) w odniesieniu do pytania nr 2:

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej również jako: „ZCP”). W związku z tym, gdy przedmiotem czynności jest zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP czynność ta nie podlega przepisom Ustawy VAT. „Zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel,

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej wydanej dnia 8 lutego 2018 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.685.2017.1.DG, odniósł się do tego jak należy rozumieć „zbycie”, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT. Za prawidłowe uznał stanowisko podatnika, zgodnie z którym m.in.:

„W praktyce powszechnie przyjmuje się, że wniesienie aportem składników majątkowych do spółki jest równoznaczne z odpłatnym zbyciem tych składników majątkowych. Tak uznał np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z 17 stycznia 2011 r. (sygn. IPBP2/443-878/10-2/1Ż), w której stwierdził, że pojęcie ”transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ”dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. ”zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Podobnie uznał także m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z 18 kwietnia 2011 r. (sygn. IBPP3/443-81/11/KO) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z 8 grudnia 2010 r. (sygn. ILPP2/443-1462/10-3/AK). Analogicznie stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 12 października 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.363.2017.1. ASZ).”.

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej wydanej dnia 1 marca 2018 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.25.2018.2.MN, w której za prawidłowe uznał stanowisko podatnika, zgodnie z którym:

,,pojęcie zbycia powinno być rozumiane w sposób zbliżony do terminu ”dostawy towarów” określonego na gruncie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a więc w taki sposób, że ”zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel tj. m.in. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego.’’ (por. również interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wydaną dnia 4 listopada 2014 r., znak IBPP3/443-875/14/JP, a także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2014 r., znak IPPP1/443-1203/14- 2/JL).

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2017 r., znak 3063-ILPP2-1.4512.212.2016.2.AP, wypowiedział się o możliwości zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy VAT do czynności zbycia w formie darowizny. Organ potwierdził stanowisko podatnika, stwierdzając:

„Majątek przedstawiony w opisie sprawy, tj. składniki majątkowe wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, w momencie dokonania darowizny stanowić będzie przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, a tym samym przekazanie Majątku w formie darowizny na rzecz SC będzie wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.”

Jak zostało to przedstawione w części stanowiącej odpowiedź na Pytanie 1, Zainteresowani stoją na stanowisku, że Majątek przenoszony, który tytułem aportu ma zostać wniesiony do M.B., stanowić będzie przedsiębiorstwo. W związku z tym, zdaniem Zainteresowanych, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (grupy Zainteresowanych) w odniesieniu do pytania nr 3:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do przepisów ustawy VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Prawo nie będzie więc przysługiwać w przypadku gdy nabyte towary i usługi wykorzystywane są do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub czynności zwolnionych z tego podatku.

M.B. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka ta będzie prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług również w oparciu o wniesiony aport, a zatem Majątek przenoszony będzie wykorzystywany przez nią wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanych, M.B. będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej wniesienie aportu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji podatkowej z dnia 27 października 2016 r., znak IBPP3/4512-472/16-l/ASz. uznał, że:

„Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. I ustawy uwarunkowane jest tym. aby nabywane towary i usługi byty wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki występuje. Z opisu sprawy wynika, że według planów, znak po przeniesieniu własności, będzie wykorzystywany przez nowoutworzoną spółkę komandytową wyłącznie do czynności opodatkowanych, w dominującej części odpowiadających dotychczasowemu wykorzystaniu znaku. Odnosząc zaprezentowany opis zdarzenia przyszłego do powołanych przepisów należy stwierdzić, że nowoutworzona spółka komandytowa będzie miała prawo od odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wniesienie przez Wnioskodawcę znaku towarowego w formie aportu, jednakże z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.”

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej wydanej dnia 26 września 2017 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.317.2017.l.ASZ. Na tle zbliżonego stanu faktycznego organ uznał, że:

,,Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka komandytowa jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i po otrzymaniu aportu prowadziłaby działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w oparciu o wniesioną nieruchomość.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej aport nieruchomości (tj. działki budowlanej z rozpoczętą budową budynku) gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. tj. związek zakupów z działalnością opodatkowaną.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych, że Spółka Komandytowa będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającą z faktury VAT wystawionej przez Spółkę z o. o. z tytułu dokonania dostawy (aportu) Nieruchomości, jest prawidłowe.”

Zasadność stanowiska Zainteresowanych potwierdzają również inne rozstrzygnięcia organów podatkowych, w tym:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2017 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.310.2017.1.MGO;
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r., znak 0115-KDIT1-2.4012.629.2017.2.RS;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 października 2014 r., znak ILPP2/443-801/ 14-2/JK;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2016 r., znak 3063-ILPP2-1.4512.142.2016.1.MC.
  
  

W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanych, w przypadku uznania przez Organ, że czynność wniesienia aportu w postaci Majątku przenoszonego do M.B. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, M.B. będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej wniesienie aportu, przy czym warunkiem koniecznym odliczenia podatku VAT przez M.B. będzie prawidłowe wystawienie faktury VAT przez Wnioskodawcę. Faktura musiałaby dokumentować zbycie poszczególnych składników materialnych i niematerialnych związanych z realizacją działalności gospodarczej. Gdyby bowiem Wnioskodawca opodatkował VAT składniki majątkowe, których dostawa objęta byłaby zwolnieniem lub wyłączeniem od opodatkowania, wówczas M.B. nie miałaby prawa do odliczenia VAT naliczonego z uwagi na brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT.

Powyższe wynika z faktu, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniony podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. istnienie związku pomiędzy wniesionym aportem oraz wykonywanymi przez M.B. czynnościami opodatkowanymi. Ze względu na powyższe, Zainteresowani proszą o uznanie przedstawionego w niniejszym wniosku stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: