Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.6.2018.2.AR
z 27 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.), uzupełnionym 23 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia i wykonywania przez Wnioskodawcę umowy cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia i wykonywania przez Wnioskodawcę umowy cash poolingu.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z 3 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.6.2018.1.AR wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 23 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową w Czechach (dalej: Spółka, Wnioskodawca) i nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby a jedynie zakład – wyodrębnioną organizacyjnie część spółki macierzystej. Na potrzeby dokonywania transakcji sprzedaży i zakupu oraz opodatkowania dochodów, na terenie Polski posiada numer identyfikacji podatkowej. Na terenie Polski Wnioskodawca wynajmuje magazyny, w których przechowuje towar dostarczany z siedziby spółki w Czechach i UE. Wnioskodawca nie zatrudnia na terenie Polski pracowników. Nie posiada wpisu do KRS, co jednocześnie oznacza, że nie jest oddziałem w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca rozważa przystąpienie, jako Uczestnik, do umowy z Bankiem, której przedmiotem jest świadczenie usługi kompletnego zarządzania wspólną płynnością finansową grupy powiązanych kapitałowo podmiotów prawnych, w formie limitów dziennych, mającej na celu ułatwienie uczestnikom codziennego zarządzania środkami pieniężnymi, tj. do tzw. umowy cash poolingu (dalej: Umowa).

Oprócz Wnioskodawcy stronami Umowy będą jeszcze inne podmioty, posiadające siedzibę na terytorium Polski, zarejestrowane na terytorium Polski na potrzeby VAT (dalej: Uczestnicy) oraz jeden podmiot z siedzibą na terytorium Finlandii, zarejestrowany na terytorium tego kraju na potrzeby podatku od wartości dodanej (dalej: Agent, Pool leader). Wszystkie wyżej wymienione podmioty wchodzą w skład jednej grupy kapitałowej.

W Systemie biorą udział rachunki bankowe powiązanych podmiotów (dalej jako Rachunki Uczestników) tworzące tzw. Grupę Rachunków (dalej jako Grupa Rachunków), w ramach których dokonuje się zarządzanie wspólną płynnością finansową.

Jeden z podmiotów powiązanych, pełni rolę Zarządzającego Strukturą – tzw. Agenta. Dla tego podmiotu Bank prowadzi dwa rachunki: jeden w ramach Grupy Rachunków, drugi dodatkowy – Główny Rachunek Płynności (dalej jako Główny Rachunek Płynności) poza Grupą Rachunków. Z tytułu wykonywania funkcji Agentowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Zgodnie z Umową Uczestnicy, wszyscy razem działający łącznie, jak i każdy z osobna, udzielą pełnomocnictwa Agentowi do wykonywania następujących czynności prawnych, w tym do wyrażania oświadczeń woli w imieniu każdego z osobna lub wszystkich Uczestników:

1. podpisanie w imieniu Uczestników z Bankiem i nowymi Uczestnikami aneksu/ów do Umowy, na mocy którego/ych zostaną dokonane zmiany w Umowie, obejmujące w szczególności zmianę ustalonych limitów dziennych, pod warunkiem wyrażenia zgody przez Bank, oraz objęcie rachunków tych podmiotów usługą, zgodnie z czym rachunki tych podmiotów będą włączone do struktury rachunków jako rachunki Uczestników,
2. złożenie w imieniu odpowiedniego Uczestnika dyspozycji wyłączenia rachunku ze struktury rachunków i/lub zamknięcia rachunku ze struktury rachunków,
3. wyrażenie zgody w imieniu Uczestników na zmianę lub zastąpienie treści załączników do Umowy,
4. wyrażenie zgody w imieniu Uczestników na zmianę i/lub uzgodnienie wysokości stawek oprocentowania,
5. nadawanie pozostałym Uczestnikom oraz wskazanym przez siebie osobom uprawnień do dostępu do informacji na temat Struktury Rachunków oraz Głównego Rachunku Płynności w systemie bankowości internetowej Banku,
6. złożenie w imieniu każdego z osobna i/lub wszystkich Uczestników oświadczenia o udzieleniu poręczenia, zmianie jego wysokości i/lub zmianie kwot limitów dziennych Uczestników, pod warunkiem wyrażenia zgody przez Bank,
7. podpisanie w imieniu Uczestników z Bankiem aneksu do Umowy, na mocy którego funkcjonowanie usługi zostanie zawieszone na czas określony oraz,
8. reprezentowanie Uczestników we wszystkich sprawach dotyczących realizacji Umowy.
   
   

Bank, w celu zapewnienia płynności wszystkich Uczestników Systemu, przyznaje każdemu z nich indywidualny limit kredytu dziennego (dalej: Limit Zadłużenia). Limit dzienny ma charakter odnawialny, tzn. zaksięgowanie przez Bank środków pieniężnych na Rachunku Uczestnika, do którego został przyznany Limit dzienny, powoduje spłatę całości lub części wykorzystanego Limitu dziennego i tym samym odnowienie jego całości lub części. Limit dzienny wykorzystywany jest w formie zleceń płatniczych. Wykorzystany Limit Dzienny musi być spłacony w całości najpóźniej do końca dnia, w którym nastąpiło wykorzystanie.

Wszyscy Uczestnicy Systemu poręczają względem Banku wzajemnie spłatę wszystkich Limitów Zadłużenia stając się wobec Banku dłużnikami solidarnymi Powstające w ciągu dnia salda ujemne na Rachunkach Uczestniczących, są długami wobec Banku wymagalnymi na koniec każdego dnia roboczego.

System oparty jest na mechanizmie zerowania sald, na który składają się następujące czynności: na koniec każdego dnia roboczego, Posiadacze Rachunków, mający nadwyżki finansowe, spłacają za pośrednictwem Banku niespłaconą część zobowiązań Posiadaczy Rachunków wykorzystujących Limit Zadłużenia, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela (Banku) w trybie przepisu art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93, ze zm.). Następnie, ewentualne saldo dodatnie Grupy Rachunków jest przesyłane na Główny Rachunek Płynności. W rezultacie salda na rachunkach w ramach Grupy Rachunków są wyrównywane do zera.

Dzienne sumaryczne saldo netto Grupy Rachunków jest transferowane na lub z Głównego Rachunku Płynności prowadzonego poza Grupą Rachunków.

Każdego następnego dnia rano dokonywane są transfery odwrotne przez co następuje spłata „subrogowanych” wierzytelności jednych Uczestników wobec drugich. W konsekwencji, poszczególni uczestnicy Systemu następnego dnia rano mają takie same salda na swoich rachunkach bieżących, jak przed dokonaniem wieczornych transferów zerowania sald.

W efekcie poszczególni posiadacze Rachunków Uczestniczących nie płacą na rzecz Banku ani nie otrzymują od Banku odsetek od środków zgromadzonych na tych rachunkach.

Bez względu na powyższe, Uczestnicy Systemu wykazujący salda dodatnie, nabywający wierzytelności Banku wobec Uczestników Systemu posiadających saldo ujemne, otrzymują od tych podmiotów odsetki, natomiast ich płatność przez/do poszczególnych Uczestników Systemu (w tym Agenta) dokonywana jest przez Bank jednorazowo w okresie rozliczeniowym (miesięcznym).

W związku z uczestnictwem w Systemie, Wnioskodawca, inni Uczestnicy oraz Agent ponoszą na rzecz Banku określone w Umowie opłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zawarcie i wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanej umowy cash poolingu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie i wykonywanie przez Wnioskodawcę, opisanej umowy cash poolingu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych został uregulowany przez ustawodawcę w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150).

Zgodnie z tym przepisem podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
4. umowy dożywocia,
5. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
6. ustanowienie hipoteki,
7. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
8. umowy depozytu nieprawidłowego,
9. umowy spółki.
   
   

Przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych jest dokonanie czynności prawnych enumeratywnie wymienionych w ustawie. Lista czynności prawnych (cywilnoprawnych) z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC ma charakter numerus clausus – katalogu zamkniętego czynności. Opodatkowaniu podlegają zatem tylko czynności wymienione wprost w ustawie o PCC.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że ustawa o PCC nie kreuje własnych kategorii pojęciowych do celów opodatkowania, ale używa terminów identycznych z tymi stosowanymi przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym i Kodeksie spółek handlowych. Ustawa podatkowa bez ingerencji własnych, w tym bez modyfikacji, przejmuje więc pojęcia prawa prywatnego (z wyjątkiem stworzonej w ustawie definicji umowy spółki oraz jej zmiany).

Charakterystyka poszczególnych umów, o których mowa w ustawie o PCC, powinna być więc ustalana zasadniczo w oparciu o regulacje prawa cywilnego oraz handlowego. Przy tym, o opodatkowaniu lub jego braku nie przesądza nazwa nadana umowie, ale występowanie elementów przedmiotowo istotnych charakterystycznych dla danej czynności prawnej, tj. tzw. essentialia negoti. Wykładnia cytowanego przepisu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC powinna mieć charakter wykładni ścisłej. Należy więc uznać, że ustawą zostały objęte tylko i wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC umowy nazwane (lub ich zmiany prowadzące do tożsamych skutków materialnoprawnych), których essentialia negoti zostały uregulowane w przepisach prawa cywilnego lub prawa spółek handlowych.

Tym samym uznać należy, że ustawa o PCC nie dotyczy umów nienazwanych, tj. takich które nie zostały uregulowane w przepisach prawa i jednocześnie dopuszczalność ich zawierania wynika ze swobody umów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego „Za niebudzące wątpliwości należy uznać, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 u.p.c.c. Czynności te zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę. Czynności cywilnoprawne, które nie zostały wymienione w sposób wyraźny w katalogu ustawowym, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Lista czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty, a więc nie może być interpretowana rozszerzająco. Treść nazwanych czynności cywilnoprawnych wymienionych wyraźnie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ustalać w odniesieniu do postanowień Kodeksu cywilnego regulujących poszczególne zagadnienia. Zamknięty charakter katalogu czynności prawnych obciążonych omawianym podatkiem wyklucza jakąkolwiek możliwość opodatkowania umów nieznajdujących swojego dokładnego odpowiednika wśród tych wymienionych w powoływanym art. 1 ust. 1 u.p.c.c., nawet gdyby faktycznie łączyły one w sobie pewne elementy kilku umów nazwanych, podlegających podatkowi’’ (wyrok NSA z 2 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2365/11).

W tym miejscu wskazać należy, że umowa cash poolingu nie została wymieniona przez ustawodawcę w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych uregulowanym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC.

Zwrócić należy uwagę, że umowa cash poolingu to umowa o charakterze nienazwanym, nie jest normowana w przepisach polskiego prawa (brak takiej regulacji zarówno w przepisach prawa cywilnego jak i przepisach prawa spółek handlowych). W praktyce istotą tej umowy jest wspólne zarządzanie płynnością finansową kilku podmiotów. W ramach takiej umowy dokonywane jest koncentrowanie środków różnych podmiotów jednej grupy na wspólnym rachunku, zarządzanie nimi, potrącanie wzajemnych rozliczeń podmiotów, itp. Głównym celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalizacja zarządzania stanem środków pieniężnych na wielu rachunkach bankowych należących do jednej grupy kapitałowej.

Pomimo pewnych cech charakterystycznych (elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie), umowy cash poolingu nie można przy tym traktować jako umowy pożyczki.

Zgodnie z przepisem art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) – przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i takiej samej jakości.

Konstrukcja planowanego cash-poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników tego systemu, nie wyczerpuje istotnych znamion pożyczki. W przedmiotowych strukturach niektórzy Uczestnicy mogą posiadać chwilowo wolne środki finansowe, podczas gdy pozostali Uczestnicy mogą posiadać niedobór tych środków. Z tytułu uczestnictwa w powyższych transakcjach dla wszystkich Uczestników powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Żadnej ze stron przedmiotowej umowy nie można także określić jako pożyczkobiorcę lub pożyczkodawcę. Dodatkowo, wskazać należy, iż planowana umowa cash poolingu jest tak skonstruowana, że Wnioskodawca dokonując wpłaty środków na rachunek bieżący nie wskazuje przez kogo (przez którego Uczestnika) środki te mają być wykorzystane. Podobnie, w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę środków kompensujących niedobór środków pieniężnych, który pojawił się na Rachunku Uczestnika, Wnioskodawca nie posiada informacji, od którego Uczestnika faktycznie pochodzą te środki.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zawarcie i realizacja umowy cash poolingu przez Wnioskodawcę nie będzie prowadzić do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych spółek uczestniczących w usłudze cash poolingu.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje szerokie potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 września 2017 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4014.104.2017.1.JG1, odstępując od własnego uzasadnienia, zgodził się z wnioskodawcą, iż „usługi cash-poolingu nie zostały enumeratywnie wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC (nie można tego typu czynności zakwalifikować jako umowy pożyczki wymienionej w tym katalogu), stąd nie podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem”. Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2017 r. Znak: IPPB2/4514-293/16-2/JG1 wskazując, że „W przypadku „Cash poolingu” mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. (...) Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową „cash pooling” nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Reasumując, należy stwierdzić, że umowa cash poolingu (w tym System Nordic Cash Pool będący jedną z odmian cash poolingu) jako nie wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”. Pogląd powyższy znajduje również potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 lipca 2014 r., Znak: IPPB2/436-251/14-2/LS. Co istotne, interpretacja ta potwierdza brak opodatkowania PCC umowy cashpoolingu o analogicznej treści jak opisana w zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku o interpretację.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie również w następujących interpretacjach indywidualnych:

1. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 maja 2017 r., Znak: 1462-IPPB2.4514.468.2016.1.JG1,
   
   
2. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 maja 2017 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4014.21.2017.1.LS,
   
   
3. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 maja 2017 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4014.30.2017.1.JG1,
   
   
4. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 kwietnia 2017 r., Znak: 1462- IPPB2.4514.48.2017.1 MM,
   
   
5. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 marca 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-1.4514.58.2017.1.MZ,
   
   
6. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 stycznia 2017 r., Znak: 1462- IPPB2.4514.517.2016.1.LS,
   
   
7. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-2-1.4514 631.2016.1.BB,
   
   
8. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 września 2016 r., Znak: IPPB2/4514-401/16- 4/JG1,
   
   
9. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 lipca 2016 r., Znak: IPPB2/4514-381/16-2/LS,
   
   
10. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2016 r., Znak: IPPB2/4514-321/16-6/JG1,
    
    
11. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 czerwca 2017 r., Znak: IPPB2/4514-309/16-2/LS,
    
    
12. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 czerwca 2017 r., Znak: IPPB2/4514-293/16-2/JG1,
    
    
13. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 09 maja 2016 r., Znak: IPPB2/4514-221/16-2/JG1,
    
14. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 marca 2016 r., Znak: IPPB2/4514-41/16-2/LS.

Reasumując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie i wykonywanie przez Wnioskodawcę, opisanej umowy cash poolingu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.