Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.8.2018.6.PC
z 27 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 2 stycznia 2018 r.), uzupełnionym 26 marca 2018 r. oraz 23 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy sposób wyliczenia kwoty dochodu Grupy Producentów Rolnych, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędnej do sporządzenia deklaracji CIT-8 oraz CIT-8/0 za 2017 r., ustalonej jako różnica pomiędzy przychodami z tytułu sprzedaży trzody chlewnej a kosztami uzyskania przychodów jakimi są: wartość sprzedanej trzody chlewnej, usługi księgowe, opłaty i prowizje, badanie gleb, plany nawozowe, biznes plany grupy dla celów Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz fundusz promocji trzody chlewnej jest prawidłowy (pytanie oznaczone we wniosku numerem 4) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy sposób wyliczenia kwoty dochodu Grupy Producentów Rolnych, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędnej do sporządzenia deklaracji CIT-8 oraz CIT-8/0 za 2017 r., ustalonej jako różnica pomiędzy przychodami z tytułu sprzedaży trzody chlewnej a kosztami uzyskania przychodów jakimi są: wartość sprzedanej trzody chlewnej, usługi księgowe, opłaty i prowizje, badanie gleb, plany nawozowe, biznes plany grupy dla celów Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz fundusz promocji trzody chlewnej jest prawidłowy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 9 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.8.2018.2.PC, 0113 KDIPT1-3.4012.6.2018.3.MK, 0113-KDIPT2-1.4011.3.2018.1.AP, 0111-KDIB2-3.4015.2.2018.3.AB oraz pismem z 12 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.8.2018.5.PC, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 26 marca 2018 r. oraz 23 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.) oraz 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.)).

Wnioskodawca jest Grupą Producentów Rolnych działającą w formie Spółdzielni wpisaną do KRS, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski. Grupa Producentów Rolnych została utworzona przez 5 osób fizycznych prowadzących gospodarstwa rolne (nie są to działy specjalne produkcji rolnej), będących podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych, zgodnie z Ustawą o Grupach Producentów Rolnych i ich związkach. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. z 2000 r. Nr 88, poz. 983, z późn. zm., dalej: „Ustawa o grupach producentów rolnych”), określa zasady organizowania się producentów rolnych w grupy producentów i ich związki oraz zasady i warunki udzielania ze środków publicznych pomocy finansowej związanej z ich organizowaniem i funkcjonowaniem. Wnioskodawca jest Grupą Producentów Rolnych zorganizowaną w formie spółdzielni, która została utworzona w celu koncentracji podaży i organizacji sprzedaży świń żywych, dostosowania produkcji trzody chlewnej do warunków rynkowych; poprawy efektywności gospodarowania w gospodarstwach członków; planowania produkcji trzody chlewnej, ze szczególnym uwzględnieniem jej jakości i ilości; ochrony środowiska naturalnego; prowadzenia działalności kulturalno-oświatowej na rzecz swoich członków i środowiska; pozyskania środków finansowych z zewnątrz grupy. Zadaniem Spółdzielni jest: działanie na rzecz poprawy opłacalności produkcji trzody chlewnej oraz innych produktów w gospodarstwach członków spółdzielni, w szczególności poprzez obniżanie kosztów zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży; działanie na rzecz tworzenia warunków sprzyjających planowaniu i dostosowaniu produkcji trzody chlewnej oraz innych produktów pod względem ilości i jakości do popytu, w szczególności poprzez wprowadzenia standardów dotyczących produkcji; działanie na rzecz pozyskiwania rynków zbytu na produkowane w gospodarstwach członków trzody chlewnej oraz inne produkty; działanie na rzecz zaopatrzenia członków w środki do produkcji; usprawnienie i ułatwienie pracy producentom poprzez wprowadzenie postępu biologicznego i technologicznego oraz nowoczesnych rozwiązań technologicznych, upowszechnianie doświadczeń przodujących producentów, w szczególności w zakresie zasad produkcji uwzględniających ochronę środowiska; reprezentowanie interesów członków spółdzielni wobec władz i innych instytucji oraz podmiotów działających na rynku; prowadzenie działalności społeczno-kulturalnej i edukacyjnej na rzecz swoich członków i środowiska.

Wnioskodawca jest wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych z dniem 20 listopada 2016 r. Wnioskodawca został wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych w grupie produktów „trzoda chlewna” pod pozycją: świnie żywe, prosięta, warchlaki itp.

Wnioskodawca posiada środki trwałe (urządzenie myjące-myjka) oraz nie prowadzi własnej hodowli.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą wyłącznie na skupowaniu towarów (trzody chlewnej) od producentów rolnych będących członkami grupy producentów rolnych i sprzedaży tych towarów do zewnętrznych odbiorców. Skupowi przez Grupę podlega cała produkcja członków grupy. Spółdzielnia nie osiąga przychodów z tytułu innej działalności.

Wnioskodawca nabył środki produkcji rolnej (urządzenie - myjka) i zamierz nabyć środki produkcji (towary zużywane w procesie uprawy środki ochrony roślin, nawozy, czasopisma fachowe, maszyny rolnicze i urządzenia - środki produkcji rolnej) potrzebne do hodowli trzody chlewnej, a następnie przekazać te towary nieodpłatnie Członkom Grupy (nawozy, środki ochrony roślin, czasopisma) i przekazać w nieodpłatne użytkowanie przez członków grupy (maszyny i urządzenia), w celu wykorzystania tych towarów do hodowli trzody chlewnej, którą to trzodę później Wnioskodawca odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych. Środki produkcji rolnej – myjka - zakupiona została w części, w ramach uzyskanego wyniku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT, roku poprzedniego oraz wypracowanego dochodu roku bieżącego i przekazana nieodpłatnie dla członków grupy w użytkowanie na podstawie protokołu przekazania. W ten sam sposób, Spółdzielnia zamierza postąpić w przyszłości z zakupionymi przez siebie środkami produkcji. Spółdzielnia zamierza również dokonywać zakupu usług weterynaryjnych, dezynfekcyjnych, przeprowadzanych w gospodarstwach rolnych członków grupy oraz opłaciła badania gleb w gospodarstwach rolnych członków grupy oraz szkolenia członków grupy w zakresie poprawy efektywności hodowli trzody chlewnej. Wydatki te potwierdzone są i w przyszłości będą fakturami wystawionymi na Spółdzielnie.

Sprzedaż kupionych towarów przez Wnioskodawcę od Członków Grupy na rzecz klientów zewnętrznych jest opodatkowana podatkiem VAT.

Wnioskodawca odlicza i zamierza odliczać podatek VAT od towarów (środków produkcji rolnej - nawozy, środki ochrony roślin, maszyny, urządzenia, czasopisma fachowe) przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy lub przekazanych w nieodpłatne użytkowanie członkom grupy (maszyny i urządzenia) w celu wykorzystania tych towarów do produkcji, oraz od zakupionych w przyszłości usług weterynaryjnych, dezynfekcyjnych, jak i opłaconych już szkoleń członków grupy i badań gleb przeprowadzonych w gospodarstwach rolnych członków grupy.

Wnioskodawca nalicza i zamierza naliczyć podatek VAT należny do środków produkcji rolnej przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do hodowli trzody chlewnej, takich jak nawozy środki ochrony roślin, czasopisma zaś nie nalicza i nie zamierza naliczać podatku VAT należnego od środków produkcji rolnej przekazywanych w nieodpłatne użytkowanie członkom Grupy w celu wykorzystania ich w produkcji trzody chlewnej takich jak maszyny i urządzenia. Wnioskodawca naliczy podatek należny od nieodpłatnych świadczeń na rzecz członków grupy takich jak, szkolenia członków grupy, badania gleb itp.

W wyniku nieodpłatnego przekazania w użytkowanie przez Wnioskodawcę na rzecz członków grupy producentów rolnych, opisanych we wniosku środków produkcji takich jak maszyny i urządzenia nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, gdyż wydane środki produkcji będą środkami trwałymi w Spółdzielni oraz mają być wykorzystane przez Członków Grupy wyłącznie w celu produkcji trzody chlewnej, której efekty mają być sprzedane w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Członkowie grupy nie będą mieli prawa do swobodnego dysponowania tymi towarami, gdyż wydane towary do produkcji rolnej mają być wykorzystane wyłącznie w celu produkcji przez Członków Grupy, której efekty mają być sprzedane w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Pomiędzy stronami transakcji istnieje umowa, która zakłada, że przekazane towary mają być wykorzystywane wyłącznie do produkcji rolnej (produkcja trzody chlewnej) przez członków grup producentów rolnych, której efekty mają byś sprzedane na rzecz Wnioskodawcy.

Zakup opisanych we wniosku środków produkcji rolnej, które następnie będą nieodpłatnie przekazywane na rzecz członków grupy producentów rolnych oraz przekazane w nieodpłatne użytkowanie przez członków grupy, udokumentowany będzie fakturami VAT wystawionymi na Spółdzielnie.

Zakupione środki produkcji rolnej, które następnie będą nieodpłatnie przekazywane na rzecz członków grupy producentów rolnych oraz przekazane w nieodpłatne użytkowanie członkom grupy są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Spółdzielnia w listopadzie 2017 r. zakupiła i przyjęła w użytkowanie urządzenie czyszcząco-myjące. Urządzenie to służy polepszeniu warunków higieniczno-sanitarnych w chlewniach. Poprawia również efektywność prac sanitarnych. W grudniu 2017 r. Spółdzielnia rozpoczęła amortyzację tego urządzenia metodą liniową. Również w grudniu 2017 r. Spółdzielnia przekazała w nieodpłatne użytkowanie urządzenie czyszcząco myjące członkowi grupy na czas określony 1 rok. Po upływie tego okresu urządzenie ma zostać zwrócone Spółdzielni. Następnie ma zostać przekazane w nieodpłatne użytkowanie kolejnemu członkowi grupy. Zgodnie z zapisami protokołu nieodpłatnego przekazania, urządzenie czyszcząco-myjące ma być wykorzystywane tylko w gospodarstwie rolnym biorącego urządzenie w użytkowanie członka grupy i tylko na cele związane z chowem trzody chlewnej, która to trzoda następnie w całości zostanie sprzedana Spółdzielni. W okresie udostępnienia urządzenia biorący urządzenie w użytkowanie nie może swobodnie dysponować urządzeniem. Nie może bez zgody Spółdzielni udostępnić urządzenia osobom trzecim. W okresie korzystania biorący urządzenie w użytkowanie zobowiązany jest do utrzymania urządzenia w stanie niepogorszonym. W razie uszkodzenia lub utraty, biorący urządzenie w użytkowanie jest zobowiązany do poniesienia wszystkich kosztów związanych z naprawą przedmiotu użyczenia bądź poniesienia kosztów związanych z naprawieniem szkody. Bieżące koszty eksploatacji maszyny ponosi biorący urządzenie w użytkowanie. Koszty przeglądów i koszty napraw, nie wynikające z nienależytego wykorzystywania urządzenia, a służące zachowaniu bezpieczeństwa pracy przy korzystaniu z urządzenia ponosi oddający w użytkowanie czyli Spółdzielnia. Wydatki na zakup urządzenia czyszcząco-myjącego zostały w części pokryte dochodem Spółdzielni za 2016 r., w części wygenerowanym dochodem za 2017 r. oraz środkami obrotowymi. Uchwała Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółdzielni z 30 czerwca 2017 r. w przedmiocie przekazania nadwyżki bilansowej mówi cyt. Zwyczajne Zgromadzenie Spółdzielni … niniejszym postanawia przeznaczyć zysk za okres 14 września 2016 do 31 grudnia 2016 roku w wysokości 574,82 zł na zakup w 2017 roku środków produkcji przeznaczonych na rozwój Spółdzielni. Nie zgłoszono poprawek do zaproponowanej uchwały. Przewodniczący stwierdził, że Zwyczajne Walne Zgromadzenie podjęło uchwałę 5 głosami za , 0 głosów przeciw, 0 głosów wstrzymujących się. Uchwała ta nie dotyczy podziału zysku tylko przeznaczenia zysku na zakup środków produkcji szeroko rozumianych bez ich wskazania. W 2017 r. Spółdzielnia m.in. poniosła wydatki potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Spółdzielnię, dotyczące badania gleb użytków rolnych członków grupy, szkoleń dotyczących produkcji trzody chlewnej, żywienia tuczników, rozwijania umiejętności biznesowo-marketingowych, szkolenia w zakresie urządzeń do badania zawartości składników pasz, oraz opracowania planu nawozowego dla 5 gospodarstw. Od wydatków tych jako związanych z czynnościami opodatkowanymi Spółdzielnia odliczyła VAT naliczony. W tym samym terminie naliczyła VAT należny od czynności nieodpłatnego świadczenia dotyczącego ww. usług na rzecz członków grupy. Zakupując urządzenie czyszcząco-myjące Spółdzielnia odliczyła VAT naliczony. Przekazując w nieodpłatne użytkowanie urządzenie nie naliczyła VAT należnego, Spółdzielnia nie pobrała również 19% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu udziału w zyskach Spółdzielni w związku z nieodpłatnym przekazaniem członkowi grupy urządzenia czyszcząco-myjącego.

Spółdzielnia w 2017 r. uzyskała wyłącznie przychody ze sprzedaży trzody chlewnej nabytej w całości od członków grupy.

Na koszty Spółdzielni w 2017 r składają się:

wartość sprzedanej trzody chlewnej, usługi księgowe, opłaty pocztowe i prowizje, opłaty na fundusz promocji trzody chlewnej, badania gleb członków grupy, plany nawozowe gospodarstw, szkolenia członków grupy, biznes plan grupy dla celów uzyskania wsparcia pomocowego od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, oraz VAT należny od nieodpłatnych świadczeń na rzecz członków grupy.

Do kosztów bezpośrednich Spółdzielnia zalicza wartość sprzedanej trzody chlewnej, badanie gleb oraz plany nawozowe gospodarstw. Inne koszty Spółdzielnia kwalifikuje jako koszty pośrednie.

Wnioskodawca nie prowadzi magazynów. Sprzedaż trzody chlewnej na rzecz odbiorców zewnętrznych odbywa się bezpośrednio z chlewni członków grupy, którzy to wystawiają faktury sprzedaży trzody chlewnej na rzecz Spółdzielni, zaś Spółdzielnia tego samego dnia dokonuje sprzedaży i wystawia faktury sprzedaży na rzecz odbiorców zewnętrznych. W każdym miesiącu wartość sprzedanej trzody chlewnej zakupionej w całości od członków grupy stanowi równowartość wydatków poniesionych na jej nabycie od członków grupy. Każdorazowo przy sprzedaży trzody chlewnej na rzecz pomiotu zewnętrznego zajmującego się ubojem trzody chlewnej Spółdzielnia obciążana jest przez ten podmiot opłatą na rzecz funduszu promocji mięsa wieprzowego. Spółdzielnia zalicza ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.)).

Czy prezentowany przez Spółdzielnie sposób wyliczenia kwoty dochodu Grupy Producentów Rolnych, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezbędnej do sporządzenia deklaracji CIT-8 oraz CIT-8/0 za 2017 r., ustalonej jako różnica pomiędzy przychodami z tytułu sprzedaży trzody chlewnej a kosztami uzyskania przychodów jakimi są: wartość sprzedanej trzody chlewnej, usługi księgowe, opłaty i prowizje, badanie gleb, plany nawozowe, biznes plany grupy dla celów Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz fundusz promocji trzody chlewnej jest prawidłowy? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem z działalności Grupy są przychody z tytułu sprzedaży trzody chlewnej zakupionej od jej członków.

Kosztami uzyskania przychodów Spółdzielni są: art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

• wartość sprzedanej trzody chlewnej zakupionej od członków Grupy,
• inne koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą trzody chlewnej (badanie gleb członków grupy, plany nawozowe gospodarstw, oraz koszty pośrednie: usługi księgowe, opłaty i prowizje, opłaty na fundusz promocji trzody chlewnej, koszty biznes planu grupy dla wsparcia pomocowego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa).
  
  

Do kosztów uzyskania przychodu Spółdzielnia nie zaliczyła szkoleń członków grupy, odpisów amortyzacyjnych urządzenia czyszcząco-myjącego (nieodpłatne użytkowanie przez członka grupy i pokrycie wydatku w części dochodem roku 2016) oraz VAT należnego od nieodpłatnych świadczeń na rzecz członków grupy. W składanym za 2017 rok CIT-8 Spółdzielnia z ostrożności nie uznała jako koszt uzyskania przychodów badań gleb i planów nawozowych gospodarstw. Stoi jednak na stanowisku, że są to koszty podatkowe związane z zabezpieczeniem źródła przychodów. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem jest z zastrzeżeniem art. 10 i 11 nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą. Dochodem Grupy Producentów Rolnych jest różnica ustalonych w ww. sposób przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

Spółdzielnia stoi na stanowisku, że opłaty obciążające Spółdzielnie z tytułu opłat na rzecz funduszu promocji mięsa wieprzowego stanowią koszt uzyskania przychodu. Opłaty te wynikają z ustawy z 22 maja 2009 r o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych i są obligatoryjne, a nie uznaniowe. Art. 3 ust. 3 i ust. 5 ustawy, określa kto jest zobowiązany do wpłat i w jakiej wysokości. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy, wpłaty na fundusze promocji, o których mowa w art. 2 ust 1 pkt 2-9, są naliczane, w wysokości 0,1% wartości netto, od następujących rzeczy ruchomych, będących przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług:

1. świnie żywe,
2. bydło i cielęta żywe.
3. konie żywe.
4. owce żywe,
5. zboża
6. owoce i warzywa,
7. drób żywy.
8. ryby

-zwanych dalej „towarami”

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat na Fundusz Promocji Mięsa Wieprzowego są obowiązani:

1. przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju świń.
2. przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywych świń.
   
   

Zaś art. 3 ust. 5 przedmiotowej ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w:

1. ust. 3 pkt 1-5, pkt 6 lit. a, pkt 7 oraz pkt 8 lit. a

1. naliczają i pobierają od podmiotów, które zbywają na ich rzecz towary, wpłaty na fundusze promocji z należności za te towary na podstawie faktur, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich wystawienia,
   
2. potwierdzają, w formie pisemnego oświadczenia, naliczenie i pobranie wpłat na fundusze promocji, które zawiera w szczególności:
   
   • nazwę, siedzibę i adres albo imię. nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu obowiązanego do wpłat na dany fundusz promocji oraz podmiotu, od którego naliczono i pobrano tę wpłatę,
     
   • określenie wartości i rodzaju towaru, stanowiącego podstawę wpłaty,
     
   • kwotę pobraną z tytułu wpłaty na dany fundusz promocji od zbytego towaru;

2. ust. 3 pkt 6 lit. b, naliczają i przekazują należne wpłaty na fundusze promocji na podstawie faktur za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 6;

3. ust. 3 pkt 8 lit. b i c, naliczają i przekazują należne wpłaty na fundusze promocji na podstawie faktur za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 8.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zaś art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ww. ustawy stanowi o tym, że kosztami uzyskania przychodów nie są odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak, podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej „updop” – w brzmieniu obowiązującym w 2017 r.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu podatkowego. Treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały ustanowione jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów. Tym samym każde świadczenie, które powiększa aktywa podatnika w sposób trwały stanowi dla niego przychód podatkowy.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Punktem wyjścia dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków, o których mowa we wniosku, do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe rozpoznanie rodzaju powiązania kosztów z przychodami.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód); klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru;
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie); pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego stwierdzić, że przychodem z działalności Grupy są przychody z tytułu sprzedaży trzody chlewnej zakupionej od jej członków.

Natomiast, kosztem uzyskania przychodów Spółdzielni stanowiącym koszt bezpośredni jest wartość sprzedanej trzody chlewnej zakupionej od członków Grupy stanowiąca równowartość wydatków poniesionych na jej nabycie od tych członków.

Do kosztów pośrednich Spółdzielnia winna zaliczyć usługi księgowe, opłaty i prowizje, opłaty na fundusz promocji mięsa wieprzowego, koszty biznes planu grupy dla wsparcia pomocowego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Natomiast, kosztów uzyskania przychodów nie będą stanowiły wydatki z tytułu badania gleb członków grupy i plany nawozowe gospodarstw. Wydatki te nie spełniają kryteriów zawartych w art. 15 ust. 1 updop, są poniesione bowiem na rzecz innych podmiotów tj. członków grupy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy sposób wyliczenia kwoty dochodu Grupy Producentów Rolnych, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 49 updop, niezbędnej do sporządzenia deklaracji CIT-8 oraz CIT-8/0 za 2017 r., ustalonej jako różnica pomiędzy przychodami z tytułu sprzedaży trzody chlewnej a kosztami uzyskania przychodów jakimi są: wartość sprzedanej trzody chlewnej, usługi księgowe, opłaty i prowizje, badanie gleb, plany nawozowe, biznes plany grupy dla celów Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz fundusz promocji trzody chlewnej, należy uznać za nieprawidłowe.

Nadmienić należy że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numer 1-3 oraz 5 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.