Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.133.2018.2.DC
z 25 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku darowizny nieruchomości zabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku darowizny nieruchomości zabudowanych. W dniu 17 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek przez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na nieruchomości o numerach geodezyjnych 8/2, 10/2 Wnioskodawca wybudował warsztat, budynek administracyjny oraz garaże oraz na działce o numerze geodezyjnym 9/2 Zainteresowany dokonał zabudowy pomieszczeniami użytkowymi.

Jako czynny podatnik VAT Wnioskodawca odliczył podatek naliczony z tytułu budowy ww. obiektów. Inwestycje Zainteresowany oddał do użytku w 2002 r. Nie ponosił nakładów inwestycyjnych i modernizacyjnych, które przekroczyłyby kwotę 30% wartości obiektów. Wnioskodawca dokonywałem jedynie drobnych remontów bieżących.

Dnia 07 marca 2016 r. aktem notarialnym Wnioskodawca podarował swoim synom swój udział stanowiący 4/6 w nieruchomościach związanych z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wybudowania, w przypadku Zainteresowanego – warsztatu i pozostałych nieruchomości. Mając również na uwadze definicję pierwszego zasiedlenia zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, (przy czym przeważał pogląd, że jeżeli jednak podatnik będzie sam użytkował obiekt na własną działalność gospodarczą przez okres 10 lat to nie dojdzie do spełnienia definicji pierwszego zasiedlenia), Wnioskodawca dokonał stosownych obliczeń i opodatkował wartość przekazanej darowizny dotyczącej nieruchomości stawką 23% i powyższą kwotę wykazał w deklaracji VAT 7 jednocześnie dokonując wpłaty na konto Urzędu Skarbowego.

W okresie od chwili zakończenia i oddania inwestycji tj. 2002 r. do chwili dokonania darowizny – 2016 r. Zainteresowany nie ponosił nakładów inwestycyjnych który przekroczyłyby kwotę 30% wartości obiektów.

Po licznych wyrokach NSA, WSA oraz w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w którym to orzekł, że przepisy polskiej ustawy o VAT są niezgodne z regulacjami unijnymi w zakresie warunków zwolnienia z VAT dostawy budynków. Trybunał stwierdził m.in., że pojęcie pierwszego zasiedlenia nie może zostać ograniczone do czynności opodatkowanych VAT. Oznacza to, że pierwszym zasiedleniem może być również rozpoczęcie użytkowania budynku przez podmiot, który go wybudował.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

Działka o numerze geodezyjnym 8/2 zabudowana jest budynkami:

• budynek administracyjno-gospodarczy
• budynek warsztatowy
• budynek garażowy.
  
  

Działka o numerze geodezyjnym 10/2 nie jest zabudowana.

Działka o numerze geodezyjnym 9/2 jest zabudowana dwoma odrębnymi budynkami garażowymi.

Wszystkie ww. obiekty stanowią budynki zgodnie z prawem budowlanym.

Wszystkie wymienione budynki stanowiły własność Wnioskodawcy w 4/6 części ułamkowej. W 2015 r. zmarła małżonka Wnioskodawcy, która była współwłaścicielem w 1/2 wyżej wymienionych budynków.

Po rozdziale masy spadkowej każda ze stron otrzymała po 1/3 udziału w masie spadkowej z 1/2 współwłasności małżonki, stąd darowany przez Wnioskodawcę udział stanowi 4/6.

Konkretnie budynki, które stanowiły przedmiot darowizny na rzecz synów:

Nr działki 8/2

• budynek administracyjno-gospodarczy w części 4/6
• budynek warsztatowy w części 4/6
• budynek garażowy w części 4/6.
  
  

Nr działki 10/2 niezabudowana w części 4/6

Nr działki 9/2 zabudowana dwoma odrębnymi budynkami garażowymi w części 4/6.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą interpretacji dotyczącej definicji pierwszego zasiedlenia (pierwszym zasiedleniem jest również rozpoczęcie użytkowania budynków, budowli przez podmiot, który go wybudował) zgodnie z treścią art. 43 ust l pkt 10 Ustawy o VAT darowizna tych nieruchomości (po 10 latach od chwili oddania ich do użytkowania) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, po zmianie interpretacji dotyczącej definicji pierwszego zasiedlenia (poparte wyrokami np. wyrok NSA z dnia 23 lutego 2016 r., o sygn. akt I FSK 1573/14, z dnia 9 czerwca 2015 sygn. akt. I FSK 213/14, oraz wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. o sygn. C-308(16), do którego dochodzi również poprzez użytkowanie budynków, przez podmiot, który go wybudował, darowizna tych obiektów po obecnie 14 latach ich użytkowania (oddanie 2002 r., darowana 2016 r.) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – zwolnienie przedmiotowe.

Wnioskodawca inwestycje zakończył i oddał do użytku w 2002 r. i do czasu ich darowizny w 2016 r. nie ponosił nakładów inwestycyjnych, modernizacyjnych, które przekroczyłyby wartość 30% wartości początkowej ww. obiektów.

Wykonywane były tylko i wyłącznie drobne remonty. Ponieważ obiekty użytkowane były przez okres powyżej 10 lat, Wnioskodawca nie jest również zobligowany do dokonania korekt podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku darowizny nieruchomości zabudowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2002 r. na nieruchomości o numerze geodezyjnym 8/2 wybudował budynek administracyjno-gospodarczy, budynek warsztatowy i budynek garażowy oraz na nieruchomości o numerze geodezyjnym 9/2 wybudował dwa budynki garażowe. Jako czynny podatnik VAT Wnioskodawca odliczył podatek naliczony z tytułu budowy ww. obiektów. Inwestycje Zainteresowany oddał do użytku w 2002 r. Nie ponosił nakładów inwestycyjnych i modernizacyjnych, które przekroczyłyby kwotę 30% wartości obiektów. Wnioskodawca dokonywałem jedynie drobnych remontów bieżących.

W dniu 7 marca 2016 r. Wnioskodawca podarował swoim synom swój udział stanowiący 4/6 w nieruchomościach związanych z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca opodatkował wartość przekazanej darowizny dotyczącej nieruchomości stawką 23%.

Działka o numerze geodezyjnym 10/2 będąca także przedmiotem darowizny nie była zabudowana.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy w związku ze zmianą interpretacji dotyczącej definicji pierwszego zasiedlenia zgodnie z treścią art. 43 ust l pkt 10 ustawy, darowizna nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnień od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy wskazać na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-308/16, którego wynika, że „(...) kryterium »pierwszego zasiedlenia« budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu”.

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że „(...) pojęcie »pierwszego zasiedlenia« ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku (niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT”.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy dostawie budynków/budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części objęta jest zwolnieniem od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

W związku z tym, że przedmiotem darowizny były trzy działki o nr. 8/2, 9/2, 10,2, kwestię ich opodatkowania należy rozpatrywać odrębnie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu wykładni pierwszego zasiedlenia wynikającej z orzecznictwa TSUE, prowadzi do stwierdzenia, że do pierwszego zasiedlenia doszło w odniesieniu do budynków znajdujących się na nieruchomości nr 8/2, tj. budynku administracyjno-gospodarczego, budynku warsztatowego i budynku garażowego oraz do budynków znajdujących się na nieruchomości nr 9/2, tj. dwóch budynków garażowych w 2002 r., tj. w momencie zakończenia inwestycji i oddania jej do użytku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wszystkie te obiekty po pierwszym zasiedleniu były wykorzystywane przez Wnioskodawcę co najmniej 2 lata w prowadzonej działalności, to ich darowizna mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji – stosownie do regulacji art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnieniem od podatku objęta będzie również dostawa gruntu, na którym położone są ww. budynki.

Podsumowując, w związku ze zmianą interpretacji dotyczącej definicji pierwszego zasiedlenia zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy darowizna budynków znajdujących się na nieruchomości nr 8/2, tj. budynku administracyjno-gospodarczego, budynku warsztatowego i budynku garażowego oraz do budynków znajdujących się na nieruchomości nr 9/2, tj. dwóch budynków garażowych mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tut. Organ wskazuje, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w zakresie wskazania czy w związku ze zmianą interpretacji dotyczącej definicji pierwszego zasiedlenia zgodnie z treścią art. 43 ust l pkt 10 ustawy, Wnioskodawca w związku z darowizną nieruchomości nr 8/2 i 9/2 miał prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku darowizny działki niezabudowanej nr 10/2 wydane zostanie oddzielne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowo-prawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.