Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.143.2018.2.MPŁ
z 24 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej do majątku prywatnego oraz wniesienia tej nieruchomości do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej do majątku prywatnego a także jej późniejszego wniesienia do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, posiadającym udziały w zyskach i stratach w wysokości - 90%. Pozostali dwaj wspólnicy posiadają po 5% udziałów w zyskach i stratach. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem przeważającej działalności spółki cywilnej jest działalność gospodarcza sklasyfikowana pod numerem PKD 41.20 Z – roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Od 2015 r. Wspólnicy spółki rozszerzyli działalność o usługi w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych – PKD 87.30.Z. W związku z tym w roku 2015 wspólnicy podjęli inwestycję polegającą na nadbudowie i przebudowie istniejącego budynku o powierzchni użytkowej 736,86 m² oraz jego rozbudowie o budynek pomocy społecznej.

Powyższy budynek wraz z działkami o nr 2724 o pow. 58 arów i nr 2737 o powierzchni 1.01 ha, został zakupiony na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 7 maja 1993 r. przez Wnioskodawcę i jego małżonkę za cenę 660.000.000,00 zł (sześćset sześćdziesiąt milionów złotych) – przed denominacją pieniądza.

Budynek murowany parterowy składał się z:

1. Hali produkcyjnej wraz z częścią magazynową i warsztatową
2. Części socjalno-bytowej i dozoru technicznego.

Następnie ww. budynek wraz z działkami został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w firmie Wnioskodawcy wówczas prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (do roku 2009 Wnioskodawca prowadził działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej) o wartości:

1. Hala produkcyjna – 115.479,75 zł
2. Budynek socjalny – 18.674,50 zł

W trakcie prowadzenia jednoosobowej działalności Wnioskodawca nie dokonał nakładów, ulepszeń na ww. budynku i działki, które zwiększałyby ich wartość.

Przy zawiązywaniu umowy spółki cywilnej Wnioskodawca wniósł ww. budynek wraz z działkami jako wkład do spółki cywilnej. Aktualnie grunty wraz z budynkiem są własnością wspólników spółki cywilnej na zasadzie współwłasności łącznej. Wartość budynku wraz z halą produkcyjną (wartość z ksiąg handlowych) wynosi 14.840,59 zł. Natomiast wartość działki nr 2737 – 909.000 zł.

Na przestrzeni lat 1993-2015 w budynku nie było prowadzonych prac adaptacyjno- modernizacyjnych. W tym okresie dokonano:

1. Zakupu kotła Per za cenę 4.180,33 netto – aktualnie wartość wynosi 2.086,33 zł
2. Zakupu monitoringu w cenie 3.688,96 zł netto - aktualnie wartość wynosi 707,02 zł.

Od roku 2015 ponoszone są koszty związane z prowadzoną przez spółkę cywilną inwestycją tj. budową budynku z przeznaczeniem na dom pomocy społecznej, które na dzień składania wniosku wynoszą ponad trzy miliony złotych.

Wspólnicy spółki cywilnej podjęli decyzję o wyodrębnieniu działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem domu pomocy społecznej celem oddzielenia od prowadzonej działalności związanej z usługami budowlanymi.

W tym celu zamierzają utworzyć sp. z o.o. sp. k., która w zmodernizowanym budynku będzie świadczyła usługi domu pomocy społecznej, które są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W trakcie realizacji inwestycji (modernizacji budynku) spółka cywilna nie odliczała podatku VAT z uwagi na powyższe zwolnienie.

Wspólnicy spółki cywilnej zamierzają wycofać ze spółki zmodernizowany budynek wraz z działką nr 2737 o powierzchni 1,01 ha, przeznaczyć go do majątku osobistego wspólników spółki cywilnej (zgodnie z ich udziałami w zyskach i stratach), a następnie wnieść aportem w takich samych udziałach do planowanej do utworzenia osobowej spółki prawa handlowego (sp. z o.o. sp. k.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3).

1. Czy wycofanie nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem z majątku spółki cywilnej i przeniesienie jej do majątku osobistego wspólnika (zgodnie z udziałami w zyskach i stratach), spowoduje, że powstanie u wspólnika obowiązek w zakresie zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy wniesienie aportem przez wspólnika (z jego majątku osobistego) nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem do osobowej spółki prawa handlowego spowoduje obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wycofanie nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem z majątku spółki cywilnej i przeniesienie jej do majątku osobistego wspólnika spółki cywilnej nie spowoduje powstania u wspólnika obowiązku w zakresie zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wycofanie nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem jest obojętne podatkowo dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Nieruchomość bowiem zostaje wycofana jako składnik majątku działalności gospodarczej a przeniesiona do osobistych celów. Spółka cywilna nie jest osobą prawną, na gruncie przepisów o podatku dochodowym podmiotem podlegającym opodatkowaniu nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawo do udziału w zysku (udziału) są równe.

Analogicznie rozliczane są koszty uzyskania przychodów, wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów i straty (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Zatem uzyskane przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do udziałów w spółce. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce stanowi dla jej wspólnika – osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dlatego źródła.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej (art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W omawianym przypadku przeniesienie własności nieruchomości na rzecz wspólnika spółki, w częściach odpowiadających posiadanym udziałom, nie będzie miało charakteru odpłatnego. W jego wyniku wspólnik nie uzyska żadnych korzyści majątkowych tym samym wspólnik nie osiągnie przychodu w rozumieniu powołanego art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki i nieodpłatnego przekazania jej do jego majątku osobistego. Potwierdza to interpretacja IPPB1/415-1381/14-7/JS z dnia 1 kwietnia 2015 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad 2

Wniesienie aportem przez wspólnika (z jego majątku osobistego) nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem do osobowej spółki prawa handlowego nie spowoduje obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przystąpienie do spółki osobowej wiąże się dla wspólników z koniecznością wniesienia wkładu, który może mieć postać pieniężną lub niepieniężną. W zamian za wkład wspólnicy uzyskują prawo do reprezentowania spółki i prowadzenia jej spraw, a także prawo do udziału w zyskach i stratach spółki. Przedmiot wniesionego wkładu nie jest do celów podatkowych traktowany jako cena za nabycie tych praw. W rezultacie objęcie udziałów w spółce niebędącej osobą prawną w zamian za wniesiony wkład jest uważane za czynność neutralną podatkowo w zakresie podatku dochodowego (por. uchwała siedmiu sędziów NSA z 14 marca 2011 r„ sygn. akt II FPS 8/10 oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 listopada 2016 r., nr 3063- ILPB1-1.4511.196.2016.1.KS).

Przedmiotem wkładu niepieniężnego wnoszonego przez osoby fizyczne do spółki niebędącej osobą prawną mogą być składniki majątku należącego do tych osób, w tym również składniki majątku otrzymane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. W takim przypadku wniesienie wkładu uważane jest za formę odpłatnego zbycia tych składników majątku, czego konsekwencją jest powstanie przychodu podatkowego u osób wnoszących tego rodzaju wkład.

Przychód, o którym mowa nie podlega jednak opodatkowaniu, gdyż ma do niego zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za wolne od podatku dochodowego uważa się przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Reasumując wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci składników majątku (nieruchomości) do spółki osobowej prawa handlowego nie spowoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącego. W zamian za wniesiony aport Wnioskodawca otrzyma bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. Czynność ta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje powstania po stronie wspólnika wnoszącego wkład przychodu do opodatkowania. Dopiero przysporzenia z tytułu udziału w zysku spółki są przychodem podlegającym opodatkowaniu.

W związku z powyższym, wniesienie aportu do spółki osobowej nie rodzi obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (jest to czynność prawna neutralna podatkowo).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Spółka cywilna jest umową, stosunkiem zobowiązaniowym zawartym pomiędzy co najmniej dwoma osobami, uregulowanym przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 ww. Kodeksu). W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to w odniesieniu do jej dochodów uzyskanych z tej spółki zastosowanie znajdują zasady opodatkowania przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Stosownie do art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,
     
     
     
  - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, posiadającym udziały w zyskach i stratach w wysokości – 90%. Pozostali dwaj wspólnicy posiadają po 5% udziałów w zyskach i stratach. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od 2015 r. Wspólnicy spółki rozszerzyli działalność o usługi w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych – PKD 87.30.Z. W związku z tym w roku 2015 wspólnicy podjęli inwestycję polegającą na nadbudowie i przebudowie istniejącego budynku o powierzchni użytkowej 736,86 m² oraz jego rozbudowie o budynek pomocy społecznej.

Wnioskodawca wniósł ww. budynek wraz z działkami jako wkład przy zawiązywaniu umowy spółki cywilnej. Aktualnie grunty wraz z budynkiem są własnością wspólników spółki cywilnej na zasadzie współwłasności łącznej.

Od roku 2015 ponoszone są koszty związane z prowadzoną przez spółkę cywilną inwestycją tj. budową budynku z przeznaczeniem na dom pomocy społecznej, które na dzień składania wniosku wynoszą ponad trzy miliony złotych.

Wspólnicy spółki cywilnej podjęli decyzję o wyodrębnieniu działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem domu pomocy społecznej celem oddzielenia od prowadzonej działalności związanej z usługami budowlanymi.

Wspólnicy spółki cywilnej zamierzają wycofać ze spółki zmodernizowany budynek wraz z działką nr 2737 o powierzchni 1,01 ha, przeznaczyć go do majątku osobistego wspólników spółki cywilnej (zgodnie z ich udziałami w zyskach i stratach), a następnie wnieść aportem w takich samych udziałach do planowanej do utworzenia osobowej spółki prawa handlowego (sp. z o.o. sp. k.)

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone regulacje prawne stwierdzić należy, że planowana operacja wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej – prowadzonej w formie Spółki cywilnej – z przeznaczeniem go na potrzeby osobiste Wnioskodawcy (zgodnie z udziałami w zyskach i stratach), nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie zostanie dokonane przeniesienie własności składnika majątku ze Spółki cywilnej na jej wspólników. W rezultacie, Wnioskodawca otrzyma ww. składnik majątku (zgodnie z przysługującymi mu udziałami w zyskach i stratach) z przeznaczeniem go na potrzeby osobiste. Ponieważ przeniesienie nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem z majątku wspólnego wspólników, objętego umową Spółki cywilnej, do majątku odrębnego Wnioskodawcy nastąpi nieodpłatnie – nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, dokonanie bezpłatnego przekazania, w wyniku którego przedmiotowa nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem zostanie wycofana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową Spółki cywilnej, do majątku odrębnego Wnioskodawcy (zgodnie z udziałami w zyskach i stratach), nie będzie generować dla Niego jako wspólnika Spółki cywilnej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że ewentualny dochód może powstać w momencie dokonania odpłatnego zbycia ww. nieruchomości.

W zakresie skutków podatkowych wniesienia przedmiotowej nieruchomości do spółki osobowej, należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1577), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 ww. ustawy, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest osobową spółką handlową. Spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wniesienie aportu do spółki osobowej, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącego. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One natomiast, pomimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, bowiem wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki.

Żeby zaś można było mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu wnoszący powinien otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty – ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu.

Należy wskazać, że w art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca doprecyzował obowiązujące przepisy, poprzez jednoznaczne wskazanie neutralności podatkowej czynności wniesienia aportu do spółek niemających osobowości prawnej.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy: wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone regulacje prawne uznać należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci opisanej w przedmiotowym wniosku nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem do spółki komandytowej nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych będzie to czynność prawna neutralna podatkowo.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, że to strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają warunki zawieranych przez siebie umów. Wobec powyższego analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza kwestii rozliczeń między stronami, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.