2013.05.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-117/13-4/AK
z 15 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 17.02.2013 r. (data wpływu 13.02.2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 06.05.2013 r. (data nadania 06.05.2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-117/13-2/AK z dnia 24.04.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z uczestnictwem kluczowych pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym uruchomionym przez spółkę mającą siedzibę w Stanach Zjednoczonych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z uczestnictwem kluczowych pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym uruchomionym przez spółkę mającą siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest członkiem międzynarodowej grupy K. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: Grupa). W ramach Grupy, w celu wzmocnienia lojalności kluczowych pracowników (dalej: Pracownicy, Uczestnicy) poszczególnych spółek należących do grupy oraz zwiększenia ich zaangażowania w rozwój oraz podwyższanie wartości grupy, wdrożono program motywacyjny (dalej: Program).

W ramach Programu, pracownicy Wnioskodawcy mogą otrzymać od K. z siedzibą w USA (dalej: Spółka Matka) dwa rodzaje gratyfikacji: „Deferred Stock” oraz opcje na akcje („Stock Options”). Wnioskodawca nie ma wpływu na wartość gratyfikacji przyznanej w Programie jego pracownikom oraz na wybór uczestników programu. Finalny koszt udziału swoich pracowników w Programie ponosi Wnioskodawca - jest obciążany tymi kosztami przez Spółkę Matkę.

Zasady funkcjonowania Programu odnośnie do „Deferred Stock” są następujące:

Uczestnik Programu jest uprawniony do otrzymania w przyszłości akcji Spółki Matki;
W momencie przyznania niniejszego świadczenia dostaje obietnice nieodpłatnego otrzymania, po z góry ustalonym w programie okresie restrykcji (zazwyczaj 3 lata), akcji Spółki Matki; o Przystąpienie do Programu jest związane z grupą zaszeregowania i dotyczy najwyższej kadry menedżerskiej, przy czym zasady uczestnictwa w Programie nie wynikają z umowy o pracę zawartej ze Spółką (pracodawcą) lecz z globalnych regulacji obowiązujących wszystkie spółki w Grupie;
Niniejsza obietnica jest niezbywalna i nie może zostać przeniesiona na inną osobę;
Co do zasady, jeżeli przed upływem okresu restrykcji, umowa o pracę zawarta ze spółkami z Grupy przez Uczestnika zostanie rozwiązana, traci on prawo do „Deferred Stock”; o Podczas trwania okresu restrykcji, pracownicy nie mają prawa do głosu na zgromadzeniu akcjonariuszy, przysługuje im jednak prawo do świadczenia o nazwie „dividend equivalent”, które stanowi równowartość dywidendy wypłacanej przez Spółkę Matkę akcjonariuszom;
Co do zasady, po upływie okresu restrykcji, pracownicy otrzymują na swoje rachunki maklerskie akcje Spółki Matki i mogą nimi rozporządzać bez żadnych ograniczeń. Przed otrzymaniem akcji na rachunek maklerski, pracownicy są zobowiązani do uregulowania ewentualnych należności publiczno-prawnych związanych z przekazaniem akcji.

Zasady funkcjonowania Programu odnośnie do opcji na akcje są następujące:

Uczestnik programu w momencie przyznania niniejszego świadczenia nabywa prawo (do kupna, po z góry określonym w Programie czasie, akcji Spółki Matki. Cena wykupu akcji jest ustalona w Programie;
Przystąpienie do programu jest dobrowolne i nie stanowi elementu wynagrodzenia pracownika wynikającego z jego umowy o pracę zawartej ze Spółką;
Niniejsze prawo jest niezbywalne i nie może zostać przeniesione na inną osobę;
Co do zasady, jeżeli przed upływem okresu restrykcji, umowa o pracę zawarta ze spółkami z Grupy przez Uczestnika zostanie rozwiązana, traci on prawo do nabycia opcji;
Po upływie okresu restrykcji, Uczestnik ma prawo do zrealizowania opcji w z góry określonym czasie. Jeżeli ich nie zrealizuje, po upływie wskazanego okresu opcje wygasają.
o Realizacja opcji następuje poprzez wykup po określonej w Programie cenie akcji Spółki Matki;
Komitet Programu może również zadecydować o bezpłatnej realizacji Programu. W takim wypadku, Pracownicy mogą otrzymać albo świadczenie pieniężne albo akcje Spółki Matki,
wartości stanowiącej różnicę między wartością rynkową akcji a ceną ustaloną w Programie.

Obecnie Wnioskodawca, w momencie realizacji opcji lub otrzymania akcji, rozpoznaje przychód z tytułu umowy o pracę po stronie Pracowników w wysokości wartości otrzymanych przez nich akcji lub różnicy między wartością rynkową akcji, a ceną za jaką uczestnik nabył akcje.

Niemniej jednak, biorąc pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych w ostatnich latach, w tym w szczególności orzecznictwo Naczelnego Sadu Administracyjnego oraz wydawane indywidualne interpretacje podatkowe, Spółka pragnie w drodze indywidualnej interpretacji prawa podatkowego zweryfikować prawidłowość swojego postępowania w tej sprawie.

Pismem z dnia 24.04.2013 r. Nr IPPB2/415-117/13-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

wskazanie, kto jest organizatorem i zarządcą programu (która Spółka),

jaka jest rola Wnioskodawcy w programie motywacyjnym skierowanym do pracowników Wnioskodawcy?

Pismem z dnia 06.05.2013 r. w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku w którym wskazał, iż organizatorem i zarządcą programu jest Spółka prawa amerykańskiego K. z siedzibą w USA, a Wnioskodawca przekazuje pracownikom, do których jest skierowany program, informacje dotyczące tego programu przygotowane przez K. Inc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe, uzyskane przez Uczestników Programu z tytułu otrzymania/nabycia akcji powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie faktycznej sprzedaż akcji i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy: możliwe jest przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym, w momencie nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia akcji Spółki Matki nie będzie powstawał przychód w świetle ustawy PIT, natomiast przychód powstanie dopiero w momencie sprzedaży akcji. Przychód uzyskany z tego tytułu należy wtedy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych (z tytułu zbycia papierów wartościowych). W konsekwencji, zgodnie z tym stanowiskiem, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani też do wypełniania innych obowiązków informacyjnych z tego tytułu.

W myśl art. l1 ust. 1 ustawy PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast decydujące dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego jest przede wszystkim właściwe zakwalifikowanie nabycia akcji do jednego ze wskazanych w ustawie o PIT źródeł przychodów.

W związku z faktem, że zgodnie z postanowieniami Programu, gratyfikacje dla Pracowników Spółki przekazywane są bezpośrednio przez Spółkę Matkę, a Wnioskodawca nie ma wpływu na to, kto otrzyma dane świadczenie, ani w jakiej wysokości, trudno znaleźć związek pomiędzy ewentualnym przychodem, który powstaje po stronie Pracowników a związaniem Pracownika ze Spółką stosunkiem pracy, tym bardziej, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, o przychodzie ze stosunku pracy można mówić wyłącznie, gdy określone świadczenie pracownik otrzymuje od pracodawcy, w związku z wypełnieniem obowiązków w ramach stosunku pracy. Dodatkowo, zdaniem Spółki, samo poniesienie wydatków na nabycie akcji przez Spółkę nie może być jedynym czynnikiem decydującym o zaliczeniu tego przychodu do źródła przychodu, jakim jest stosunek pracy.

Powyższe argumenty poparte orzecznictwem sądów administracyjnych, zdaniem Wnioskodawcy, przemawiają za przyjęciem stanowiska, zgodnie z którym ewentualny przychód uzyskany przez Pracowników z tytułu uczestnictwa w Programie nie powinien być traktowany, jako przychód ze stosunku pracy.

Podobny pogląd wyraża w wyroku z dnia 15.04.2010 roku (sygn. III SA/Wa 568/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w treści którego przy podobnym stanie faktycznym stwierdza: „W takiej sytuacji, zdaniem Sądu, pomimo iż beneficjentami planów są także pracownicy Spółki, (...) nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca jest zobowiązana, m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika”.

Wnioskodawca chciałby dodatkowo wskazać, że akcje są papierami wartościowymi inkorporującymi zarówno prawa, jak i obowiązki akcjonariusza w stosunku do spółki będącej emitentem akcji. Moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich nabycia bez względu na formę tego nabycia (w tym przypadku w wyniku nabycia akcji poprzez uczestnictwo pracowników w Programie). Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje, jest to, iż generują dochód w przyszłości: w postaci dywidendy, czy też - w przypadku ich odpłatnego zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie. W świetle powyższego znaczenia oraz brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy PIT należy uznać, że przyznanie Uczestnikom akcji Spółki Matki w ramach Programu nie powoduje powstania u nich przychodu w dacie realizacji praw wynikających z wyżej wymienionego Programu. Przychód powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji.

Powyższe stanowisko potwierdza przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy PIT, który uznaje za koszty uzyskania przychodów wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa dopiero w momencie zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych.

W ocenie Spółki, przychód uzyskany przez pracowników z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowych akcji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy PIT, należy kwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych. Powyższe oznacza, iż w przypadku odpłatnego zbycia akcji objętych w ramach Programu, pracownicy Spółki zobowiązani będą do samodzielnego rozliczenia uzyskanych z tego tytułu dochodów na zasadach właściwych dla opodatkowania przychodów kapitałowych.

Identyczne w swych skutkach stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 grudnia 2010 r. (sygn. II FSK 1310/10), który znajdzie odpowiednie zastosowanie również w przypadku złożonego wniosku.

W uzasadnieniu do wyroku NSA zajął stanowisko, iż przychód, jaki uzyskał pracownik w niniejszej sprawie nie jest przychodem ze stosunku pracy, a jest przychodem z kapitałów pieniężnych, w związku z tym spółka - jako pracodawca nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Sąd zgadza się z argumentacją spółki, że definicja przychodu ze stosunku z pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy PIT w powiązaniu z art. 31 ustawy PIT wskazuje, w jaki sposób rozliczyć przychody ze stosunku pracy. W ocenie sądu, aby uznać przychód za przychód ze stosunku pracy, konieczne jest, aby takie przychody były wypłacane przez pracodawcę i musi to wynikać z umów o pracę czy też układów zbiorowych pracy.

Ponadto, w zakresie momentu powstania przychodu spółka dowodziła, że zakup przez pracowników akcji w ramach motywacyjnego programu wynagradzania nie powoduje powstania po ich stronie dochodu w rozumieniu ustawy PIT na żadnym z etapów programu. Dochód ten powstanie dopiero w chwili zbycia akcji. Należy go zakwalifikować, jako dochód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art.. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT. Zdaniem NSA argumentacja przedstawiona przez spółkę dotycząca momentu powstania przychodu także jest prawidłowa.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 1 ustawy PIT od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do art. 30b ust.2 pkt 3 ustawy PIT dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie różnica pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia akcji a wydatkami związanymi z ich nabyciem.

Dochód ze zbycia papierów wartościowych nie łączy się z dochodami uzyskanymi z innych źródeł. Zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy PIT, podlega on opodatkowaniu w odrębnym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym (PIT-38) składanym po zakończeniu roku podatkowego w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Podsumowując, w przypadku, gdy Wnioskodawca zdecyduje się na zbycie otrzymanych w programie akcji, przychód z tytułu udziału w programie motywacyjnym powstanie po jego stronie tylko i wyłącznie w momencie ich sprzedaży.

Ponadto przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z tytułu kapitałów pieniężnych i opodatkować zgodnie z uregulowaniami art. 30b ust. 1 ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy K. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. W ramach Grupy, w celu wzmocnienia lojalności kluczowych pracowników poszczególnych spółek należących do grupy oraz zwiększenia ich zaangażowania w rozwój oraz podwyższanie wartości grupy, wdrożono program motywacyjny.

W ramach Programu, pracownicy Wnioskodawcy mogą otrzymać od K. z siedzibą w USA dwa rodzaje gratyfikacji: „Deferred Stock” oraz opcje na akcje („Stock Options”). Wnioskodawca nie ma wpływu na wartość gratyfikacji przyznanej w Programie jego pracownikom oraz na wybór uczestników programu. Finalny koszt udziału swoich pracowników w Programie ponosi Wnioskodawca - jest obciążany tymi kosztami przez Spółkę Matkę.

Zasady funkcjonowania Programu odnośnie do „Deferred Stock” są następujące:

Uczestnik Programu jest uprawniony do otrzymania w przyszłości akcji Spółki Matki;
W momencie przyznania niniejszego świadczenia dostaje obietnice nieodpłatnego otrzymania, po z góry ustalonym w programie okresie restrykcji (zazwyczaj 3 lata), akcji Spółki Matki;
o Przystąpienie do Programu jest związane z grupą zaszeregowania i dotyczy najwyższej kadry menedżerskiej, przy czym zasady uczestnictwa w Programie nie wynikają z umowy o pracę zawartej ze Spółką (pracodawcą) lecz z globalnych regulacji obowiązujących wszystkie spółki w Grupie;
Niniejsza obietnica jest niezbywalna i nie może zostać przeniesiona na inną osobę;
Co do zasady, jeżeli przed upływem okresu restrykcji, umowa o pracę zawarta ze spółkami z Grupy przez Uczestnika zostanie rozwiązana, traci on prawo do „Deferred Stock”;
o Podczas trwania okresu restrykcji, pracownicy nie mają prawa do głosu na zgromadzeniu akcjonariuszy, przysługuje im jednak prawo do świadczenia o nazwie „dividend equivalent”, które stanowi równowartość dywidendy wypłacanej przez Spółkę Matkę akcjonariuszom;
Co do zasady, po upływie okresu restrykcji, pracownicy otrzymują na swoje rachunki maklerskie akcje Spółki Matki i mogą nimi rozporządzać bez żadnych ograniczeń. Przed otrzymaniem akcji na rachunek maklerski, pracownicy są zobowiązani do uregulowania ewentualnych należności publiczno-prawnych związanych z przekazaniem akcji.

Zasady funkcjonowania Programu odnośnie do opcji na akcje są następujące:

Uczestnik programu w momencie przyznania niniejszego świadczenia nabywa prawo (do kupna, po z góry określonym w Programie czasie, akcji Spółki Matki. Cena wykupu akcji jest ustalona w Programie;

Przystąpienie do programu jest dobrowolne i nie stanowi elementu wynagrodzenia pracownika wynikającego z jego umowy o pracę zawartej ze Spółką;

Niniejsze prawo jest niezbywalne i nie może zostać przeniesione na inną osobę;

Co do zasady, jeżeli przed upływem okresu restrykcji, umowa o pracę zawarta ze spółkami z Grupy przez Uczestnika zostanie rozwiązana, traci on prawo do nabycia opcji;

Po upływie okresu restrykcji, Uczestnik ma prawo do zrealizowania opcji w z góry określonym czasie. Jeżeli ich nie zrealizuje, po upływie wskazanego okresu opcje wygasają.

Realizacja opcji następuje poprzez wykup po określonej w Programie cenie akcji Spółki Matki;

Komitet Programu może również zadecydować o bezpłatnej realizacji Programu. W takim wypadku, Pracownicy mogą otrzymać albo świadczenie pieniężne albo akcje Spółki Matki,
wartości stanowiącej różnicę między wartością rynkową akcji a ceną ustaloną w Programie.

Jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie wykonuje wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu przyznania w ramach Programu opcji na akcje oraz akcji m.in. w zakresie kwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie organ nie dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Dokonanie odpłatnego zbycia akcji przez pracowników Wnioskodawcy również nie rodzi po stronie Wnioskodawcy żadnych obowiązków płatnika, bowiem pracownik rozlicza dochód na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 30 b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. na zasadzie samoopodatkowania.

Reasumując, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne związane z uczestnictwem jego pracowników w programie motywacyjnym organizowanym przez podmiot (Spółkę matkę) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, w związku z czym Spółka nie jest zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu oraz nie ciążą na niej obowiązki informacyjne wynikające z przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego i Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin