Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.180.2018.1.BW
z 20 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2018r. (data wpływu 13 marca 2018r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem mającym siedzibę w /…/, działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. prawo o stowarzyszeniach.

Zgodnie z art. 17 przywołanej ustawy, Stowarzyszenie uzyskało osobowość prawną z chwilą wpisu do KRS. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej ubiega się o środki publiczne (w ramach projektu finansowego z UE) na realizację działań związanych z integracją i mobilizacją społeczeństwa wiejskiego, które ma ograniczony dostęp do ruchu i rehabilitacji.

W związku z realizacją projektu poniesione zostaną koszty zakupu sprzętu sportowego: bramki, siatki na bramki, piłki, drabinki koordynacyjne, wysepki pod laskę treningową, laska tyczka treningowa, worek na piłki, płotek treningowy, pachołki treningowe, bramki aluminiowe przenośne z ekranem do celowania, znaczniki, tablica taktyczna, mur dmuchany, rebounder potrójny, nagłośnienie.

Z punktu widzenia rozliczeń realizowanego projektu istotną jest ocena czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia (odzyskania) podatku VAT, tj. czy może być on uznany jako wydatek kwalifikowany do objęcia finansowaniem.

Na podstawie założeń projektu za „odzyskanie” podatku VAT należy rozumieć możliwość odliczenia go od podatku VAT należnego, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy o podatku od towaru i usług z 11 marca 2004 (j.t. Dz. U. z 2017r. poz. 1221 z późn. zm.).

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mieszkańcy będą uczestniczyć nieodpłatnie w organizowanych spotkaniach i szkoleniach dotyczących zabaw i gier na świeżym powietrzu.

Zakupy dokonane na potrzeby realizacji projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy wnioskodawca, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ponosząc wydatki o których mowa powyżej (tj. zakup sprzętu sportowego: bramki, siatki na bramki, piłki, drabinki koordynacyjne, wysepki pod laskę treningową, laska tyczka treningowa, worek na piłki, płotek treningowy, pachołki treningowe, bramki aluminiowe przenośne z ekranem do celowania, znaczniki, tablica taktyczna, mur dmuchany, rebounder potrójny, nagłośnienie) będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie wnioskodawcy odliczenie (odzyskanie) podatku od towarów i usług nie będzie mu przysługiwało.

Dlatego też podatek ten będzie mógł być uznany jako kwalifikowany w rozumieniu instrukcji projektowej. Wnioskodawca swoją konkluzję oparł na treści art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 1, który to stanowi, iż podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zakresie jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych.

W kontekście wskazanej regulacji istotnym było ustalenie czy wnioskodawca posiada status podatnika VAT, a następnie zweryfikowanie czy istnieje związek z dokonanymi zakupami z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności. Jeśli zatem wnioskodawca nie może być uznany za podatnika, nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT i koszt ten może uznać za kwalifikowalny.

Zdaniem wnioskodawcy wobec tego, że nie prowadzi on działalności gospodarczej nie może być on zakwalifikowany jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co przesądza o braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług. Niemniej w ocenie wnioskodawcy, nawet w sytuacji gdyby został on uznany za podatnika podatku VAT, w przedstawionym stanie faktycznym i tak nie mógłby on skorzystać z prawa do odliczenia tego podatku. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie z art. 86 Ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez podatnika towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo do odliczenia podatku nie przysługuje. Przy czym związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć charakter bezpośredni. W zaistniałej sytuacji zastosowanie znalazłoby zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wnioskodawca nie realizuje sprzedaży o wartości przekraczającej 200.000,00 zł a zatem drugi z warunków do odliczenia podatku VAT nie zostałby spełniony.

Podsumowując Wnioskodawca pragnie dodać, że zdaje sobie sprawę, iż w kompetencji organu nie leży ocena kwalifikalności podatku VAT pod kątem rozliczenia projektu. Jednakże biorąc pod uwagę wytyczne przedstawione w instrukcji projektowej, oczywistym wydaje się, iż udzielenie negatywnej odpowiedzi na pytanie o możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT skutkować będzie potwierdzeniem, iż podatek ten nie jest z tego punktu widzenia kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem nie prowadzącym działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności statutowej ubiega się o środki publiczne (w ramach projektu finansowego z UE) na realizację działań związanych z integracją i mobilizacją społeczeństwa wiejskiego, które ma ograniczony dostęp do ruchu i rehabilitacji.

W związku z realizacją projektu poniesione zostaną koszty zakupu sprzętu sportowego: bramki, siatki na bramki, piłki, drabinki koordynacyjne, wysepki pod laskę treningową, laska tyczka treningowa, worek na piłki płotek treningowy, pachołki treningowe, bramki aluminiowe przenośne z ekranem do celowania, znaczniki, tablica taktyczna, mur dmuchany, rebounder potrójny, nagłośnienie.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupy dokonane na potrzeby realizacji projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją ww. projektu.

Jak już wcześniej wskazano odliczenie przez podatnika podatku VAT podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zauważa się, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego we wniosku pytania.

Stąd też interpretacja nie rozstrzyga kwestii zaliczenia w przedmiotowej sprawie podatku do kosztu kwalifikowalnego, gdyż kwestia ta nie była objęta pytaniem.

Dodatkowo zauważyć należy, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Jednocześnie należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.