Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.128.2018.1.KB
z 12 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 23 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 8 lipca 2018 r., w której posiada on usługę wynajęcia sprzętu spadochronowego do celów rekreacyjnych i sportowych oraz w zakresie wynajmowania spadochronu do skoku z samolotu w tandemie (dwuosobowego), tj. skok licencjonowanego skoczka spadochronowego, zarazem właściciela spadochronu (statku powietrznego) z osobą, która chce z nim skoczyć, a nie posiada żadnych uprawnień do samodzielnych skoków (usługobiorca).

Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 8 lipca 2018 r. Wnioskodawca posiada taką usługę polegającą na wynajmowaniu do celów rekreacyjnych sprzętu spadochronowego (spadochronu) do skoku z samolotu (spadochronu).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych, zgodnie z § 6 pkt 13 i załącznikiem nr 1, spadochrony są statkami powietrznymi zdefiniowanymi jako urządzenie cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę nośną częściowo równoważącą ich ciężar całkowity i zmniejszającą ich prędkość opadania do zapewniającej bezpieczne zetknięcie z ziemią.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 7 sierpnia 2013 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1032), ww. rozporządzenie określa klasyfikację statków powietrznych oraz szczegółowe warunki i wymagania dotyczące używania objętych nimi rodzajów statków powietrznych i sprzętu. W tabeli nr 1 do rozporządzenia zawarty jest wykaz klas, kategorii i podkategorii statków powietrznych oraz ich oznaczeń wraz z dodatkową charakterystyką statków powietrznych.

W tabeli nr 1 w klasie PR został wymieniony spadochron ratowniczy osobowy. Z kolei w tabeli nr 3 do rozporządzenia obejmującej podział statków powietrznych na klasy urządzenia latające kategorii kwalifikowanej ze względu na ograniczenia w zakresie masy, prędkości i liczby miejsc dla poszczególnych podkategorii wymieniono spadochrony osobowe (R/J1/J2) jako posiadające 1 lub 2 miejsca (osoby).

Załogę statku powietrznego – spadochronu stanowi skoczek, który posiada odpowiednie uprawnienia – licencję skoczka spadochronowego, wydaną według wymagań polskich przepisów licencjonowania przez Urząd Lotnictwa Cywilnego oraz wpisaną do Rejestru Personelu Lotniczego.

W przypadku skoków 2-osobowych – tandemowych wraz z załogą, które wykonywane są z licencjonowanym skoczkiem, dodatkowo wykonuje skok jeszcze druga osoba, która jest podczepiona do uprzęży spadochronu tandemowego – pasażer (usługobiorca).

Usługi świadczone: wynajmowanie spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowany skoczek spadochronowy – załoga i pasażer (usługobiorca) – PKWiU 51.10.20.0 „Wynajem środków transportu lotniczego pasażerskiego z załogą”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usług w zakresie wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego z pasażerem (PKWiU 51.10.20.0) jest opodatkowane 8% stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowany skoczek spadochronowy i pasażer (usługobiorca) opodatkowane są 8% stawką VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług, załącznik nr 3, poz. 162 ustawy o VAT, ponieważ powyższe usługi zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w grupowaniu PKWiU 51.10.20.0 wyszczególnione w załączniku nr 3, poz. 162.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania czynności, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usług do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której posiada on usługę wynajęcia sprzętu spadochronowego do celów rekreacyjnych i sportowych oraz w zakresie wynajmowania spadochronu do skoku z samolotu w tandemie (dwuosobowego), tj. skok licencjonowanego skoczka spadochronowego, zarazem właściciela spadochronu (statku powietrznego), z osobą, która chce z nim skoczyć, a nie posiada żadnych uprawnień do samodzielnych skoków (usługobiorca).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych, zgodnie z § 6 pkt 13 i załącznikiem nr 1, spadochrony są statkami powietrznymi zdefiniowanymi jako urządzenie cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę nośną częściowo równoważącą ich ciężar całkowity i zmniejszającą ich prędkość opadania do zapewniającej bezpieczne zetknięcie z ziemią. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 7 sierpnia 2013 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1032), ww. rozporządzenie określa klasyfikację statków powietrznych oraz szczegółowe warunki i wymagania dotyczące używania objętych nimi rodzajów statków powietrznych i sprzętu. W tabeli nr 1 do rozporządzenia zawarty jest wykaz klas, kategorii i podkategorii statków powietrznych oraz ich oznaczeń wraz z dodatkowo charakterystyką statków powietrznych. W tabeli nr 1 w klasie PR został wymieniony spadochron ratowniczy osobowy. Z kolei w tabeli nr 3 do rozporządzenia obejmującej podział statków powietrznych na klasy urządzenia latające kategorii kwalifikowanej ze względu na ograniczenia w zakresie masy, prędkości i liczby miejsc dla poszczególnych podkategorii wymieniono spadochrony osobowe (R/J1/J2) jako posiadające 1 lub 2 miejsca (osoby). Załogę statku powietrznego – spadochronu stanowi skoczek, który posiada odpowiednie uprawnienia – licencję skoczka spadochronowego, wydaną według wymagań polskich przepisów licencjonowania przez Urząd Lotnictwa Cywilnego oraz wpisaną do Rejestru Personelu Lotniczego. W przypadku skoków 2-osobowych – tandemowych wraz z załogą, które wykonywane są z licencjonowanym skoczkiem, dodatkowo wykonuje skok jeszcze druga osoba, która jest podczepiona do uprzęży spadochronu tandemowego – pasażer (usługobiorca).

Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi – wynajmowanie spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowany skoczek spadochronowy – załoga i pasażer (usługobiorca) – są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 51.10.20.0 „Wynajem środków transportu lotniczego pasażerskiego z załogą”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania stawki podatku w wysokości 8% dla świadczenia usług w zakresie wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego z pasażerem.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%” pod poz. 162 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 51.10.20.0, tj. „Wynajem środków transportu lotniczego pasażerskiego, z załogą”.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku w wysokości 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 51.10.20.0.

Należy zatem stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego z pasażerem, które zostały sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 51.10.20.0 – „Wynajem środków transportu lotniczego pasażerskiego, z załogą” – będą korzystały z obniżonej stawki podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy w zw. z poz. 162 załącznika nr 3 do ustawy.

Podsumowując, świadczenie usług w zakresie wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego z pasażerem sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 51.10.20.0 będzie opodatkowane obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywały się będą z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.