Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.129.2018.1.MG
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za sprawowanie funkcji prokurenta w polskiej spółce kapitałowej, otrzymanego przez rezydenta podatkowego Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za sprawowanie funkcji prokurenta w polskiej spółce kapitałowej, otrzymanego przez rezydenta podatkowego Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Niemiec i nie jest polskim rezydentem. Wnioskodawca dla celów podatkowych jest rezydentem niemieckim. Wnioskodawca ma miejsca zamieszkania na terenie Niemiec.

Uchwałą Zarządu spółki z o.o (dalej Spółka) Wnioskodawca został powołany na prokurenta samoistnego tej Spółki.

Uchwałą podjętą w grudniu 2016 r. Zarząd Spółki przyznał Wnioskodawcy jako prokurentowi Spółki wynagrodzenie na rok 2017 w formie miesięcznego ryczałtu. W roku 2017 Wnioskodawcy nie wiązała ze Spółką żadna umowa, w szczególności umowa o pracę, umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług. Podstawą działania Wnioskodawcy jako prokurenta na rzecz Spółki były jedynie uchwały Zarządu Spółki o jego powołaniu oraz o określeniu należnego mu wynagrodzenia.

Wnioskodawca przedstawił Spółce certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający, iż dla celów podatkowych jest on niemieckim rezydentem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta otrzymywane przez Wnioskodawcę od Spółki na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta otrzymywane przez Wnioskodawcę od Spółki na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 roku między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku i tym samym podlegających opodatkowaniu tylko w Niemczech?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania Nr 1, zdaniem Wnioskodawcy jego przychody z tytułu pełnienia funkcji prokurenta, w związku z tym, że nie są wypłacane na podstawie umowy, która łączyłaby Spółkę z prokurentem, ale wyłącznie na podstawie uchwały Zarządu Spółki, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT).

W szczególności przychodów tych nie można zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wskazanych w art. 13 ustawy o PIT, w tym art. 13 pkt 7), 8) lub 9).

Powyższe regulacje dotyczą bowiem:

1. art. 13 pkt 7) - przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie należy do żadnej z kategorii tych osób;
2. art. 13 pkt 8) - przychodów z tytułu wykonywania (w warunkach określonych w tym przepisie) usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie łączy ze Spółką żadna umowa;
3. przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie łączy ze Spółką żadna umowa, w szczególności kontrakt menadżerski lub umowa o podobnym charakterze.
   
   

Jednocześnie katalog przychodów wskazanych w art. 20 ustawy o PIT (przychody z innych źródeł) ma charakter otwarty, o czym świadczy użycie w treści przepisu zwrotu „w szczególności”. Tym samym do tego źródła przychodów zaliczyć należy nie tylko przychody wprost wymienione w tym przepisie, ale również przychody otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółki na zasadach opisanych w niniejszym wniosku.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę od Spółki z tytułu pełnienia funkcji prokurenta Spółki wyłącznie na podstawie uchwały o jego powołaniu zaliczyć należy do innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 20 ustawy o PIT.

Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają inne interpretacje prawa podatkowego wydane w podobnych lub tożsamych stanach faktycznych, tj.:

1. Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 lutego 2009 r. (ILPB1/415/961/08-4/AMN);
2. Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 czerwca 2015 r. (IPTPB1/4511-231/15-2/KO);
3. Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 czerwca 2016 r. (IBPB-2-2/4511-311/16/JG);
4. Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 maja 2016 r. (1061-IPTPB2.4511.129.2016.2.KR).
   
   

W odniesieniu do pytania Nr 2, zdaniem Wnioskodawcy - skoro polski ustawodawca kwalifikuje opisane w niniejszym wniosku przychody Wnioskodawcy, jako przychody z innych źródeł, to na gruncie umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (zwanej dalej umową), również należy zakwalifikować je do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 22 ust. 1 umowy.

Przepis ten stanowi, że dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Skoro przychody Wnioskodawcy otrzymywane od Spółki z tytułu pełnienie funkcji prokurenta zakwalifikować należy do innych źródeł przychodów, to w związku z faktem, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Niemczech, przychody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2017 r., za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wnioskodawca jest niemieckim rezydentem podatkowym, co potwierdza posiadany przez Wnioskodawcę certyfikat rezydencji podatkowej. Wnioskodawca ma miejsca zamieszkania na terenie Niemiec. Uchwałą Zarządu polskiej spółki kapitałowej Wnioskodawca został powołany na prokurenta samoistnego spółki. Uchwałą Zarząd spółki przyznał Wnioskodawcy jako prokurentowi wynagrodzenie na 2017 r. w formie miesięcznego ryczałtu. W 2017 r. Wnioskodawcy nie wiązała ze spółką żadna umowa, w szczególności umowa o pracę, umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług. Podstawą działania Wnioskodawcy jako prokurenta na rzecz spółki były jedynie uchwały Zarządu spółki o jego powołaniu oraz określeniu należnego wynagrodzenia.

Instytucja prokury uregulowana została w przepisach (art. 1091 i następne) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

W myśl art. 1091 ust. 1 ww. ustawy prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Udzielenie prokury jest zatem uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że przychodów z tytułu wykonywania prokury nie można zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychodach otrzymanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Również nie ma podstaw prawnych do zaliczenia przychodów z tytułu wykonywanej prokury do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, tj. przychodów z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Przychodów z prokury nie można także zakwalifikować do przychodów uzyskiwanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w sytuacji gdy podatnika nie łączy ze spółka żadna umowa, w szczególności umowa o zarządzanie, kontrakt menadżerski lub umowa o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już stwierdzono powyżej, prokura jest pełnomocnictwem. Pełnomocnictwo jest umocowaniem wyłącznie do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz osoby je dającej. Nie jest to powołanie do organów spółki.

W świetle powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta należało zatem zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Niemiec, zatem zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajduje umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Ponieważ dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu pełnienia funkcji prokurenta w polskiej spółce kapitałowej nie został objęty postanowieniami któregokolwiek z artykułów przedmiotowej umowy, zatem do tak uzyskanego dochodu znajdą zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 cytowanej umowy, zgodnie z którym dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 1 i 2, że wynagrodzenie Wnioskodawcy za sprawowanie funkcji prokurenta, otrzymywane od polskiej spółki kapitałowej na podstawie uchwały Zarządu spółki należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskiej spółki na podstawie uchwały Zarządu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a tym samym podlegających opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - należy wskazać, że orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.