Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-78/13-4/UNR
z 14 maja 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP4/443-78/13-4/UNR
Data
2013.05.14



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Kasy rejestrujące --> Kasy rejestrujące

Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków --> Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków


Słowa kluczowe
cena nabycia
marża
samochód używany
stawki podatku


Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca ma prawo wskazania stawki VAT 0% (tzw. „zero techniczne”) na paragonach fiskalnych sprzedaży?



Wniosek ORD-IN 524 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wykazania stawki VAT 0% (tzw. „zero techniczne”) na paragonach fiskalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wykazania stawki VAT 0% (tzw. „zero techniczne”) na paragonach fiskalnych i prawidłowości ustalania kwoty nabycia oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, przeformułowania pytania, doprecyzowania stanowiska oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.(ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca działalność rozpoczął 01.10.2010 r., od początku jest podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada NIP UE. Sprzedaż Zainteresowany ewidencjonuje na kasie fiskalnej, Wnioskodawca rozlicza się w podatku dochodowym na zasadach ogólnych. Obecnie Zainteresowany prowadzi działalność w zakresie handlu samochodami osobowymi używanymi. Samochody Wnioskodawca nabywa najczęściej od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, na podstawie umów kupna – sprzedaży, z terenu UE jak również Polski. Samochodów Zainteresowany nie rejestruje. W związku z zakupem tych samochodów Wnioskodawca ponosi często nakłady na zakup części zamiennych lub ulepszenie (np. alufelgi, radio – cd, dywaniki filtry), księgowane w PKPiR kol. 10, akcyza, koszty paliwa wykorzystywanego na przejazd zakupionym autem do Polski lub lawety księgowane są w kol. 13. Paliwo na dojazd do mechanika tym zakupionym w celu odsprzedaży samochodem Zainteresowany odlicza w ewidencji przebiegu pojazdu. Przeliczenia na złotówki Wnioskodawca dokonuje wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego podpisanie umowy kupna. Spis z natury Zainteresowany dokonuje po zgłoszeniu do U. S. na koniec każdego okresu obrachunkowego (tj. co miesiąc), w sposób następujący: do ceny nabycia, która wynika z umowy Wnioskodawca dolicza wydatki poniesione na części zamienne, ulepszające ten samochód i wartość netto sumy tych wydatków wpisuje jako wartość samochodu, urządzenia do samochodów, które jeszcze nie zostały zamontowane umieszcza osobno w spisie. Sprzedaż tych samochodów Wnioskodawca nabija na kasie w następujący sposób:

Zakup auta za 2 500 Euro w przeliczeniu na złotówki – 10 000,00 zł. + akcyza 300 zł. + alufelgi 700,00 zł. + filtr powietrza kabiny 100,00 zł.

Cenę nabycia wg. stawki zwolnionej (tak zwane zero techniczne) stanowi suma nabycia auta i części tj. 10 800,00 zł.

Koszty nabycia czyli akcyza i marża to odpowiednio 300 zł. i 1000 zł. = 1 300 zł. opodatkowane stawką podstawową 23%, czyli kwota VAT w tym przypadku to 299 zł.

W piśmie z dnia 6 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wskazanych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. według Wnioskodawcy stosuje on zasadę opodatkowania marży zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Zainteresowany nabywa samochody, będące przedmiotem odsprzedaży od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawca ma prawo wskazania stawki VAT 0% (tzw. „zero techniczne”) na paragonach fiskalnych sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku)

Zainteresowany uważa, iż postępuje prawidłowo stosując powyższe księgowania ponieważ:

Jak wynika z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535, z późn. zm. ) – dalej u.p.t.u., w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające m.in. na dostawie towarów używanych, podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. U.p.t.u. nie definiuje pojęcia „Kwota nabycia”. Odnieść się w tej sytuacji należy do definicji tego pojęcia, określonej w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.).

W art. 312 ww. Dyrektywy zawarte zostały następujące definicje:

cena nabycia” – cena, która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika – pośrednika.

W przypadku Wnioskodawcy mamy do czynienia z kilkoma dostawcami. Produkt finalny zostaje tu złożony z części nabytych od kilku dostawców. W tej więc sytuacji koszty nabycia części do sprzedawanego samochodu (alufelgi czy filrt), jako wydatki zapłacone dostawcom tych towarów zwiększą cenę nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo stosuje stawkę 0% („zero techniczne”). Zainteresowany uważa, ze prawidłowo nie dolicza do ceny nabycia opłaty za akcyzę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z regulacji zawartej w art. 111 ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego można wywieść, iż obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Jak wynika z treści art. 29 ust. 1 ustawy, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Rozdział 4 działu XII ustawy o VAT określa szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Przez towary używane, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Z kolei z zapisu art. 120 ust. 4 ww. ustawy wynika, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Norma zawarta w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy – zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu – dostawy m.in. towarów używanych, które podatnik nabył od:

  1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
  2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
  4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale prawo do odliczenia im nie przysługiwało z tego tytułu, że korzystają ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych albo też dokonali dostawy towaru w szczególnej procedurze opodatkowania marży.

Jeżeli zakup towaru został udokumentowany fakturą VAT marża, to dokument ten nieuprawniał do odliczenia podatku naliczonego, bowiem podatek ten w fakturze nie jest w ogóle uwidoczniany, co wynika z brzmienia art. 120 ust. 16, zgodnie z którym podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża

W związku z powyższym odsprzedaż towarów używanych może być dokonywana w systemie marży, w sytuacji gdy podatnik nabył towary używane od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT i w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów i towary te nie były przez podatnika używane dla celów prowadzonej działalności, ich zakup dokonywany był w celach handlowych.

Zasady ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w przypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi m. in. marża, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze, albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiągniętego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z zapisu § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c) cyt. wyżej rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania wynika, iż kasy, z zastrzeżeniem ust. 2-5, muszą zapisywać w pamięci fiskalnej kasy m.in. oznaczenia literowe od „A” do „G” służące użytkownikowi kasy do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

  • literze „A” jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,
  • literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.


W związku z tym, że kasy rejestrujące nie mają możliwości odrębnego zidentyfikowania sprzedaży towarów opodatkowanych tylko od marży (dla których nie wyodrębnia się kwoty VAT), należy wykorzystać aktualne możliwości kas. Jak wskazano wyżej w stawkach oznaczonych literowo występują stałe pozycje mianowicie literze „A” jest przyporządkowana podstawowa stawka podatku, zaś literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.

Dla sprzedaży opodatkowanej od marży można przyporządkować kolejną wolną literę przypisując jej stawkę „0%” (nie jest to stawka podatku VAT, lecz tzw. „zero techniczne”). Serwisant programując kasę powinien odnotować w książce serwisowej, że litera ta jest przyporządkowana do sprzedaży opodatkowanej zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Za pomocą kasy ewidencjonowana jest więc wartość brutto sprzedaży.

W kasie zostanie więc zaewidencjonowana wartość sprzedaży brutto (tj. łącznie z opodatkowaną marżą) i nie zostanie wykazany należny podatek VAT.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada NIP UE. Zainteresowany prowadzi działalność w zakresie handlu samochodami osobowymi używanymi, sprzedaż ewidencjonuje na kasie fiskalnej. Wnioskodawca samochody nabywa najczęściej od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, na podstawie umów kupna – sprzedaży, z terenu UE jak również Polski. Zainteresowany nie rejestruje samochodów. W związku z zakupem tych samochodów Wnioskodawca ponosi często nakłady na zakup części zamiennych lub ulepszenie (np. alufelgi, radio – cd, dywaniki filtry), akcyza, koszty paliwa wykorzystywanego na przejazd zakupionym autem do Polski lub lawety. Sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wskazanych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, stosuje on zasadę opodatkowania marży zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Zainteresowany nabywa samochody, będące przedmiotem odsprzedaży od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić iż w przypadku dostawy towarów używanych, nabytych od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega wyłącznie marża ustalona w sposób wskazany w art. 120 ust. 4 ustawy, natomiast zaewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej podlega cała kwota należna z tytułu sprzedaży towaru, stanowiąca kwotę nabycia towaru powiększoną o kwotę marży, w jednej pozycji. Zatem w przypadku stosowania procedury opodatkowania marży, dostawca zobowiązany jest za pomocą kas rejestrujących ewidencjonować całą kwotę, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić.

Reasumując, w związku z odsprzedażą samochodów osobowych osobom fizycznym oraz rolnikom ryczałtowym, opodatkowaną na zasadzie marży, w celu prawidłowej ewidencji sprzedaży na kasie fiskalnej Wnioskodawca ma prawo w odrębnej pozycji, przyporządkowanej do tego typu sprzedaży, stosować stawkę 0%, tzw. „zero techniczne”. Wnioskodawca winien wystawić paragon fiskalny obejmujący wartość sprzedaży brutto w jednej pozycji (tj. łącznie z kosztami napraw i części, akcyzą oraz opodatkowaną marżą) bez wykazania odrębnie należnego podatku VAT – zgodnie z § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Wskazać należy, iż z uwagi na zajęte stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdził, że „prawidłowo stosuje stawkę 0% („zero techniczne”)”, natomiast z opisu stanu faktycznego wynika, iż dla pozycji „zero techniczne” przyporządkowana jest sprzedaż obejmująca cenę nabycia auta i części, nieuwzględniająca akcyzy oraz podatku, zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wykazania stawki VAT 0% (tzw. „zero techniczne”) na paragonach fiskalnych. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalania kwoty nabycia został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP4/443-78/13-5/UNR, oraz w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj