2018.04.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.72.2018.1.DC
z 3 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 5 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących ustanowienia służebności przesyłu oraz
uznania za podstawę opodatkowania całkowitej kwoty wynagrodzenia ryczałtowego otrzymanego od Inwestora

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących ustanowienia służebności przesyłu oraz uznania za podstawę opodatkowania całkowitej kwoty wynagrodzenia ryczałtowego otrzymanego od Inwestora.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka działa w branży elektroenergetycznej i zajmuje się między innym budową linii i stacji energetycznych. Spółka zamierza, w ramach prowadzonego postepowania w trybie zapytań ofertowych zawrzeć z podmiotem działającym w branży energetycznej (dalej: Inwestor) kompleksową umowę na budowę linii energetycznej, obejmującą w szczególności: sporządzenie kompletnej dokumentacji formalnej, uzyskanie tytułu prawnego do nieruchomości, na której zlokalizowana będzie linia energetyczna w formie służebności przesyłu, własności lub też odpowiednich zobowiązań właścicieli gruntów, oraz przede wszystkim, wybudowanie oraz przekazanie do użytkowania kompletnej linii energetycznej na rzecz Inwestora.

Jak już wyżej wspomniano, w ramach obowiązków wynikających z umowy, Spółka będzie zobowiązana pozyskać (w imieniu własnym) na rzecz Inwestora ostateczne decyzje administracyjne, w tym decyzje na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej lub leśnej, na umieszczenie urządzeń w pasie drogowym, w torze wodnym i na terenach kolejowych. Spółka będzie również zobowiązana do pozyskania decyzji wydanych na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami dot. ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Powyższe uregulowania jasno wynikają z umowy, która jest załącznikiem do dokumentacji ofertowej. Co istotne – uzyskanie przez Spółkę tytułu prawnego do dysponowania gruntem (głównie będą to służebności przesyłu), na którym ma być zrealizowana inwestycja oraz poniesienie wszelkich wynikających z jego uzyskaniem opłat powinno być dokonane na wstępnym etapie realizacji inwestycji (na etapie projektowania) i jest warunkiem bezwzględnie koniecznym do wypełnienia przez Spółkę, by mogła ona przejść do kolejnego etapu realizacji umowy, tj. do budowy linii energetycznej.

Z uwagi na obowiązujące w Polsce regulacje prawne, służebności przesyłu mogą być ustanawiane jedynie na rzecz tzw. przedsiębiorców przesyłowych, jakim jest Inwestor. Oznacza to, że służebności przesyłu nie mogą być ustanawiane na rzecz Spółki, która jest jedynie podmiotem realizującym budowę linii energetycznej na rzecz Inwestora. To jednak na Spółce będzie ciążyć zobowiązanie (wynikające wprost z zapisów umowy) w zakresie, zarówno przeprowadzenia wszelkich spraw formalnych związanych z ustanowieniem służebności przesyłu na rzecz Inwestora jak i dokonania opłat za ustanowienie służebności. W tym celu Spółka w szczególności określi właścicieli, z którymi należy zawrzeć umowy o ustanowienie służebności przesyłu, wynegocjuje z nimi wynagrodzenie z tego tytułu, a także ustali termin zawarcia przed notariuszem umowy o ustanowienie służebności przesyłu pomiędzy właścicielami gruntu a Inwestorem.

Dodatkowo na Spółce ciążyć będzie obowiązek zapłaty właścicielom gruntu wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, choć – jak już wspomniano – sama służebność przesyłu ustanawiana będzie na rzecz Inwestora. W zakresie tej części realizacji projektu na budowę linii energetycznych, która dotyczy ustanawiania służebności przesyłu, Spółka będzie działać więc w charakterze podmiotu organizującego oraz we własnym imieniu rozliczającego ustanowienie służebności przesyłu na rzecz Inwestora. Podobnie, w przypadku innych decyzji, zezwoleń, pozwoleń, które z uwagi na regulacje prawne będą adresowane na Inwestora, Spółka ze względu na zawartą umowę z Inwestorem będzie zobowiązana realizować wszelkie płatności wynikające z tych decyzji, zezwoleń i pozwoleń. Czynności ustanowienia służebności przesyłu oraz inne świadczenia o charakterze cywilnoprawnym, które będą realizowane w ramach umowy mogą potencjalnie występować jako czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako czynności zwolnione bądź nie podlegające opodatkowaniu – z uwagi na zakres przedmiotowy oraz podmiotowy ustawy VAT.

Wynagrodzenie, które zostanie wypłacone przez Spółkę właścicielom gruntów oraz innym podmiotom realizującym na rzecz Spółki określone świadczenia, do których nabycia Spółka zobowiąże się w celu realizacji umowy z Inwestorem, może odpowiednio: zawierać kwotę naliczonego podatku od towarów i usług bądź nie zawierać podatku, a wszystkie dokumenty finansowe (w tym faktury VAT) wystawiane będą na Spółkę, nie na Inwestora.

Z uwagi na fakt, że wszystkie nabycia dokonywane przez Spółkę będą realizowane wyłącznie w celu wykonywania czynności opodatkowanych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT i żadne wyłączenie z art. 88 ustawy VAT w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpi, w przypadku gdy kontrahentami spółki będą czynni podatnicy podatku VAT Spółka odliczy podatek VAT naliczony z wszelkich faktur wystawionych na nią przez jej kontrahentów, również tych dokumentujących ustanowienie służebności przesyłu i realizację innych świadczeń cywilnoprawnych na rzecz Spółki oraz Inwestora, gdyż jak wskazano, Spółka w zawartej umowie zobowiązała się nabywać określone świadczenia tak, by kompleksowo wykonać inwestycję określoną w umowie. W przypadku, gdy kontrahenci Spółki nie będą czynnymi podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy VAT, bądź ich sprzedaż będzie zwolniona z podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy VAT podatek VAT naliczony w ogóle nie wystąpi.

Wynagrodzenie jakie Spółka otrzyma od Inwestora będzie wynagrodzeniem ryczałtowym, skalkulowanym przez nią według najlepszej wiedzy. Kwota wynagrodzenia będzie obejmować przewidziane jako niezbędne do wykonania przedmiotu umowy wszystkie koszty oraz planowany zysk Spółki. Koszty do poniesienia z tytułu ustanawiania służebności oraz opłat wynikających z decyzji administracyjnych i wyroków, będąc zaplanowanymi na podstawie dostępnych publikowanych danych (w szczególności dotyczy to opłaty za ustanowienie służebności przesyłu), będą stanowić dla Spółki, obszar największego ryzyka, ponieważ nie ma możliwości aby zwiększenie ich wartości w jakimkolwiek przypadku mogło być przeniesione na Inwestora, który określił ryczałtowe wynagrodzenie za kompleksowe wykonanie zadania objętego umową, w której wyraźnie zastrzegł, że „Wykonawcy nie należy się podwyżka Wynagrodzenia, dodatkowe wynagrodzenie oraz zwrot jakichkolwiek kosztów lub opłat”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony z faktur wystawionych na Spółkę, a dotyczących ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora, gdy umowa z Inwestorem tak stanowi?
Czy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie stanowić dla Spółki całkowita kwota wynagrodzenia ryczałtowego określonego w umowie z Inwestorem?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1) Spółka będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur otrzymanych od właścicieli gruntów, które dokumentują ustanowienie służebności przesyłu na rzecz Inwestora.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki, w przypadku gdy wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę właścicielom gruntów z tytułu ustanowienia przez nich służebności przesyłu na rzecz Inwestora zawiera naliczony podatek od towarów i usług (tj. w przypadku, gdy czynność ustanowienia służebności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), Spółka będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur wystawionych na Spółkę przez właścicieli gruntów i dokumentujących ustanowienie służebności przesyłu na rzecz Inwestora. Poniesienie przez Spółkę powyższego wydatku związane jest bowiem z wykonaniem przez Spółkę czynności opodatkowanej (tj. z realizacją projektu na budowę linii energetycznych). Skoro Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego od innych zakupów dokonywanych przez Spółkę w związku z realizacją projektu na budowę linii energetycznych, Spółka uważa, że analogicznie powinna być uprawniona do odliczenia tego podatku od otrzymanych i uregulowanych przez Spółkę faktur dot. czynności ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora.

Fakt, że bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa dopuszczają ustanowienie służebność przesyłu jedynie na rzecz przedsiębiorcy przesyłowego (w omawianej sytuacji – na rzecz Inwestora), nie pozbawi Spółki prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy tej czynności. Jednak aby z tego odliczenia skorzystać, Spółka powinna dysponować fakturą wystawioną na Spółkę przez właściciela gruntu. Z uwagi na powyższe Spółka może być więc uznana przez właściciela gruntu za nabywcę usługi ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora, w związku z czym faktura dokumentująca tę czynność może zostać przez właściciela gruntu wystawiona na Spółkę.

Stanowisko Spółki potwierdzają organy podatkowe, np. interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2013 r. (znak ILPP1/443-1053/12-6/AW), w której Minister Finansów wskazał: „W tej sytuacji, jeżeli usługa służebności przesytu jest świadczona na rzecz Inwestora, ale jako jej nabywca występuje Wnioskodawca, który odgrywa rolę pośrednika w świadczeniu tej usługi, to właściciel gruntu może jako odrębny podmiot, posiadający status podatnika podatku od towarów i usług, udokumentować ją fakturą VAT wystawioną na Wnioskodawcę (tj. na podmiot realizujący inwestycję – przyp. Spółki).” Jednocześnie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2014 r. (znak ITPP1/443-521/14/DM) Minister Finansów potwierdził, że podmiot zajmujący się budową linii i stacji elektroenergetycznych posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury wystawionej na ten podmiot przez właściciela gruntu z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na rzecz właściciela inwestycji. Inne interpretacje indywidualne organów podatkowych aprobujące wskazane stanowisko to np. interpretacja indywidualne Ministra Finansów z dnia 21 września 2015 r. (znak IPPP3/4512-524/15-2/WH), interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2014 r. (znak ITPP1/443-521114/DM), interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2013 r. (znak ILPP1/443-1053/12-6/AW).

2) Zdaniem Spółki, podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie stanowić określona umową całkowita kwota wynagrodzenia ryczałtowego należnego Spółce od Inwestora.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Ponadto, stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego.

Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przytoczonej regulacji art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy wynika, że wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot (refundacja) wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym nie sposób zastosować przepisu z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy VAT. Wynagrodzenie, które otrzyma Spółka od Inwestora, jest wynagrodzeniem ryczałtowym, niezmiennym przez cały okres realizacji Umowy. Zgodnie z treścią umowy, wynagrodzenie to powinno pokryć wszystkie koszty poniesione przez Spółkę w celu należytego wykonania umowy i realizacji przedmiotu umowy w wymaganej jakości, w wymaganym terminie, włączając w to wszelkie opłaty i należności związane z wykonaniem lub pozyskaniem dokumentacji formalnej i technicznej, robót i związanych z nimi prac (wraz z przeniesieniem praw autorskich, w tym w szczególności: koszty bezpośrednie robocizny, urządzeń i materiałów oraz ich dostaw do miejsca wbudowania, koszty użycia wszelkiego sprzętu łącznie z jego montażem i demontażem po zakończeniu robót i związanych z nimi prac), koszty pośrednie (koszty ogólne budowy i koszty zarządu), kalkulowany przez spółkę zysk oraz ryzyko wynikające z okoliczności, których nie można przewidzieć w chwili zawarcia umowy, oraz wszelkie należne marże. Wynagrodzenie obejmować będzie również „wszelkie opłaty, w tym opłaty związane z uzyskaniem wszelkich opinii, uzgodnień, zaświadczeń, certyfikatów, atestów, poświadczeń jakości, dopuszczeń do użycia oraz decyzji, zezwoleń i innych zgód warunkujących realizację umowy, koszty obsługi geodezyjnej, opłaty, odszkodowania i wynagrodzenia za uzyskane prawo do nieruchomości dla celów budowlanych i tytuł prawny do nieruchomości, za zniszczenia w użytkach rolnych i wycinkę drzew i krzewów na działkach, do których Spółka uzyska prawo do nieruchomości dla celów budowlanych, odrolnienie, wylesienie i przedwczesny wyrąb, opłatę za zajęcie pasa drogi oraz opłaty wynikające z nałożonych obowiązków w decyzjach administracyjnych.

Ponadto, projekt umowy zawiera zapis, że: „Wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego rezultatu w postaci realizacji przedmiotu umowy i wyczerpuje wszelkie roszczenia Wykonawcy z tytułu wykonania zobowiązań Wykonawcy wynikających z Umowy” oraz, że „Wykonawcy nie należy się podwyżka Wynagrodzenia, dodatkowe wynagrodzenie oraz zwrot jakichkolwiek kosztów lub opłat”. Zatem skalkulowane przez Spółkę wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy powinno obejmować wszystkie ryzyka, zarówno w zakresie prawidłowego oszacowania wszelkich kosztów związanych z realizacją umowy, jak i uwzględnienia podczas kalkulacji wynagrodzenia wszystkich czynników cenotwórczych mogących mieć wpływ na koszty i wysokość wynagrodzenia. Poniesionych, w związku z realizacją przedmiotu umowy przez Spółkę, wydatków na ustanowienie służebności przesyłu oraz dokonywanych opłat wynikających z decyzji administracyjnych i wyroków sądowych nie sposób zakwalifikować do kategorii określonej w 29a ust. 7 pkt 3 ustawy jako „udokumentowane wydatki poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy”, których zwrotu mogłaby oczekiwać. Świadczenia wchodzące w zakres umowy z Inwestorem są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze a wynagrodzenie Spółki skalkulowane jest w ten sposób, że ponoszone koszty (niezależnie własne czy obce) są uwzględnione w cenie sprzedawanej usługi. Potwierdzeniem tych wniosków jest treść umowy z Inwestorem, która jednoznacznie wyklucza możliwość dokonywania jakichkolwiek zwrotów poniesionych kosztów i opłat. Nieistotne dla sprawy jest zagadnienie wydatków „ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku” gdyż kwestia ta (ujęcie ewidencyjne) jest tylko konsekwencją czynności rozrachunkowych (zwrot uiszczonego wydatku), które to czynności, jak wykazano powyżej – nie będą miały miejsca. Przytoczone powyżej okoliczności pozwalają przyjąć, że podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy („Podstawą opodatkowania (z zastrzeżeniem...) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”) oraz koncepcją jednolitości usług w podatku VAT, będzie wynagrodzenie ryczałtowe określone w umowie z Inwestorem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący;
2. (uchylona).
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy również zwrócić uwagę, że do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy m.in. zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ww. ustawy.

W świetle powyższego, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa w branży elektroenergetycznej i zajmuje się między innym budową linii i stacji energetycznych. Spółka zamierza, w ramach prowadzonego postepowania w trybie zapytań ofertowych zawrzeć z podmiotem działającym w branży energetycznej kompleksową umowę na budowę linii energetycznej. W ramach obowiązków wynikających z umowy, Spółka będzie zobowiązana pozyskać (w imieniu własnym) na rzecz Inwestora ostateczne decyzje administracyjne, w tym decyzje na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej lub leśnej, na umieszczenie urządzeń w pasie drogowym, w torze wodnym i na terenach kolejowych. Spółka będzie również zobowiązana do pozyskania decyzji wydanych na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami dot. ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Realizując powyższe czynności Spółka będzie zobowiązana do uczestniczenia, jako pełnomocnik strony, w postępowaniach sądowych, w wyniku których zostanie ustanowiona służebność przesyłu na rzecz Inwestora a czynności te, prawne i faktyczne, będą dokonywane przez Spółkę, która otrzyma do tego odpowiednie umocowanie Inwestora (stosowne pełnomocnictwa). Same decyzje i wyroki sądowe będą w ujęciu prawnym adresowane na Inwestora, gdyż to on będzie stroną wszelkich postępowań administracyjnych i cywilnych. Jednak zgodnie z treścią załączonego projektu umowy z Inwestorem, to Spółka zobowiązana będzie do przeprowadzenie ww. działań oraz do poniesienia wszystkich związanych z nimi kosztów. Zarówno poprzez realizację świadczeń pieniężnych wynikających z wydanych decyzji i wyroków jak też koniecznych wydatków, które będą ponoszone w związku z organizacją i prowadzaniem wszelkich postępowań przed organami administracyjnymi oraz sądami. Z uwagi na obowiązujące w Polsce regulacje prawne, służebności przesyłu mogą być ustanawiane jedynie na rzecz tzw. przedsiębiorców przesyłowych, jakim jest Inwestor. Oznacza to, że służebności przesyłu nie mogą być ustanawiane na rzecz Spółki, która jest jedynie podmiotem realizującym budowę linii energetycznej na rzecz Inwestora. To jednak na Spółce będzie ciążyć zobowiązanie (wynikające wprost z zapisów umowy) w zakresie, zarówno przeprowadzenia wszelkich spraw formalnych związanych z ustanowieniem służebności przesyłu na rzecz Inwestora jak i dokonania opłat za ustanowienie służebności. W tym celu Spółka w szczególności określi właścicieli, z którymi należy zawrzeć umowy o ustanowienie służebności przesyłu, wynegocjuje z nimi wynagrodzenie z tego tytułu, a także ustali termin zawarcia przed notariuszem umowy o ustanowienie służebności przesyłu pomiędzy właścicielami gruntu a Inwestorem. Dodatkowo na Spółce ciążyć będzie obowiązek zapłaty właścicielom gruntu wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, choć sama służebność przesyłu ustanawiana będzie na rzecz Inwestora. W zakresie tej części realizacji projektu na budowę linii energetycznych, która dotyczy ustanawiania służebności przesyłu, Spółka będzie działać więc w charakterze podmiotu organizującego oraz we własnym imieniu rozliczającego ustanowienie służebności przesyłu na rzecz Inwestora. Podobnie, w przypadku innych decyzji, zezwoleń, pozwoleń, które z uwagi na regulacje prawne będą adresowane na Inwestora, Spółka ze względu na zawartą umowę z Inwestorem będzie zobowiązana realizować wszelkie płatności wynikające z tych decyzji, zezwoleń i pozwoleń. Czynności ustanowienia służebności przesyłu oraz inne świadczenia o charakterze cywilnoprawnym, które będą realizowane w ramach umowy mogą potencjalnie występować jako czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako czynności zwolnione bądź nie podlegające opodatkowaniu.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony z faktur wystawionych na Spółkę, a dotyczących ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 305¹-305⁴ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

W świetle art. 305¹ k.c., nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 49 § 1 k.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym jednoznacznie przesądza art. 305⁴ k.c., zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Z kolei pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jako pełnomocnik Inwestora zamierza zawrzeć kompleksową umowę na budowę linii energetycznej. W ramach realizacji przedmiotowej inwestycji Spółka będzie ponosiła także koszty ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora. Wszystkie faktury związane z tym przedsięwzięciem wystawione będą na Wnioskodawcę. Wobec tego należy wskazać, że czynność polegająca na ustanowieniu służebności przesyłu będzie również wykorzystywana przez Wnioskodawcę. Ponadto Spółka wskazała, że wszystkie nabycia dokonywane przez Spółkę będą realizowane wyłącznie w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze przepisy regulujące prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz okoliczności przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur wystawionych na Wnioskodawcę a dotyczących ustanowienia służebności przesyłu na rzecz Inwestora bowiem wydatki te związane będą z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych jaką będzie realizacja na rzecz Inwestora budowy linii energetycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także wskazania, czy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie stanowić całkowita kwota wynagrodzenia ryczałtowego określonego w umowie z Inwestorem.

Odnosząc się do kwestii określenia podstawy opodatkowania z tytułu świadczonej usługi należy stwierdzić, że na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z treści wniosku wynika, że Spółka zamierza, zrealizować na rzecz inwestora kompleksową budowę linii energetycznej. Wynagrodzenie jakie Spółka otrzyma od Inwestora będzie wynagrodzeniem ryczałtowym, skalkulowanym przez nią według najlepszej wiedzy. Kwota wynagrodzenia będzie obejmować przewidziane jako niezbędne do wykonania przedmiotu umowy wszystkie koszty oraz planowany zysk Spółki. Koszty do poniesienia z tytułu ustanawiania służebności oraz opłat wynikających z decyzji administracyjnych i wyroków, będąc zaplanowanymi na podstawie dostępnych publikowanych danych (w szczególności dotyczy to opłaty za ustanowienie służebności przesyłu). Nie ma możliwości aby zwiększenie wartości poniesionych kosztów w jakimkolwiek przypadku mogło być przeniesione na Inwestora, który określił ryczałtowe wynagrodzenie za kompleksowe wykonanie zadania objętego umową, w której wyraźnie zastrzegł, że „Wykonawcy nie należy się podwyżka Wynagrodzenia, dodatkowe wynagrodzenie oraz zwrot jakichkolwiek kosztów lub opłat”.

W celu dokonania prawidłowej kwalifikacji czynności opisanych w przedstawionym opisie sprawy rozważenia wymaga kwestia, tzw. świadczeń złożonych. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Natomiast, aby określić czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347, str. 1, z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W kontekście przytoczonych regulacji należy stwierdzić, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego.

Reasumując, w przypadku usług o charakterze kompleksowym, o sposobie opodatkowania, w tym wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Należy ponownie zaznaczyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy w pierwszej kolejności wskazać, że w sytuacji gdy poszczególne świadczenia w ramach umowy są nierozerwalnie związane ze sobą w taki sposób, że ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter to należy uznać, że mamy do czynienia z jedną usługą polegającą na kompleksowej budowie linii energetycznej.

Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym jakim jest usługa kompleksowa budowa linii energetycznej. Usługa polegająca na kompleksowej budowie linii energetycznej obejmuje w szczególności sporządzenie kompletnej dokumentacji formalnej, uzyskanie tytułu prawnego do nieruchomości, na której zlokalizowana będzie linia energetyczna w formie służebności przesyłu, własności lub też odpowiednich zobowiązań właścicieli gruntów, oraz przede wszystkim, wybudowanie oraz przekazanie do użytkowania kompletnej linii energetycznej na rzecz Inwestora.

Jak już wskazano powyżej w przedmiotowej sprawie występuje jedno świadczenie złożone. Zgodnie z warunkami zawartymi w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe. Kwota wynagrodzenia będzie obejmować wszystkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę oraz planowany zysk Spółki. Z zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem umowy wynika także, że Wnioskodawcy nie przysługuje zwrot jakichkolwiek opłat i kosztów.

Skoro za wykonanie usługi polegającej na kompleksowym wybudowaniu linii energetycznej Wnioskodawcy przysługuje jedno wynagrodzenie to stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawa opodatkowania stanowiła będzie całość otrzymanego wynagrodzenia wraz z wszystkimi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadania o którym mowa we wniosku.

Wskazać w tym miejscu także należy, że w przypadku świadczeń, które Wnioskodawca zobowiązany jest nabywać w celu wywiązania się z umowy z Inwestorem takich jak ustanowienie służebności przesyłu, które to świadczenia Wnioskodawca pozyskuje na rzecz Inwestora ale w imieniu własnym nie znajdzie zastosowania przepis art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, bowiem w przedmiotowej sprawie świadczenie to nie będzie nabywane w imieniu i na rzecz Inwestora. Zatem przyjąć należy że w tym przypadku świadczenie to będzie miało charakter cenotwórczy i będzie wpływało bezpośrednio na wysokość wynagrodzenia za konkretną usługę jaką będzie kompleksowa budowa linii energetycznej w związku z czym również będzie elementem wynagrodzenia wchodzącego do podstawy opodatkowania.

Reasumując, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, będzie stanowić dla Spółki całkowita kwota otrzymanego wynagrodzenia ryczałtowego określonego w umowie z Inwestorem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin