Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.31.2018.3.AZE
z 26 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2018 r. (data wpływu – 2 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z 14 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele prywatne nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 28 lutego 2018 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.72.2018.1.KO, 0111-KDIB2-3.4014.31.2018.2.AZE wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 14 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą Usługi Dźwigowo-budowlane (…). Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Rozlicza się na podstawie Książki Przychodów i Rozchodów. W dniu 30 grudnia 2011 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość - budynek handlowo-usługowy wraz z gruntem, na którym znajduje się budynek. Budynek wraz z działką został przeznaczony na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup nieruchomości udokumentowano aktem notarialnym i fakturą VAT ze stawką zwolnioną, w związku z tym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Budynek wprowadzono do ewidencji środków trwałych i amortyzowano. Wnioskodawca poniósł niewielkie wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku (wymiana okien), nieprzekraczające 30% wartości początkowej. Wartość netto tych nakładów 9.466,61 zł, VAT naliczony 2.177,32 zł. Faktura dokumentująca zakup okien była z 21 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca planuje przekazać na cele prywatne budynek handlowo-usługowy wraz z gruntem. Od 2012 r. budynek służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT, był wynajmowany. Od najmu naliczany był podatek VAT. Podmiot, od którego kupił przedmiotowy budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nabył go 12 lutego 2010 r. od osoby prywatnej bez podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 14 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

Przekazanie nieruchomości na cele prywatne przybierze postać czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1150). Nieodpłatne przekazanie nieruchomości na cele prywatne Wnioskodawcy przybierze postać umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych art. 1 ust. 1 a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017r. poz. 1221, 2491 oraz 2018 r. poz. 62.) art. 7 ust. 2 pkt 1 przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika. Ponadto przekazanie nieruchomości na cele prywatne podatnika wykazuje się w deklaracji VAT-7 w poz. 10 pod nazwą dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku. Przekazanie nieruchomości na cele prywatne wykazuje się także w prowadzonych rejestrach sprzedaży VAT, może zostać udokumentowane fakturą wewnętrzną lub innym dowodem księgowym. O charakterze sprzedaży transakcji wycofania nieruchomości na cele prywatne świadczy także fakt, iż gdyby po wycofaniu nieruchomości z działalności gospodarczej nieruchomość ta została sprzedana, to w związku z tą sprzedażą u przedsiębiorcy mógłby powstać przychód z działalności gospodarczej. Tak byłoby, gdyby między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie nieruchomości z działalności a dniem sprzedaży, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Gdyby transakcja przekazania nieruchomości na cele prywatne podatnika korzystała ze zwolnienia z VAT, wówczas spowoduje to konieczność opodatkowania tej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 200 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1150), wyłączeniu z opodatkowania podlega sprzedaż rzeczy i praw majątkowych (w tym nieruchomości), które zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Natomiast podatek od czynności cywilnoprawnych należy uiścić w przypadku czynności sprzedaży, w których przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług, a przedmiotem tej czynności są nieruchomości lub jej części, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, lub udział w tych prawach.

W związku z powyższym opisem sformułowano pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych:

Czy wybór zwolnienia z VAT spowoduje konieczność opodatkowania tej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, transakcja przekazania budynku handlowo-usługowego na cele osobiste Wnioskodawcy, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1150), wyłączeniu z opodatkowania podlega sprzedaż rzeczy i praw majątkowych (w tym nieruchomości), które zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki;
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym, szczegółowe wyznaczenie zakresu przedmiotowego opodatkowania ww. podatkiem ma określone konsekwencje prawne. Oznacza to, że ustawodawca wprowadzając tę zasadę, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w omawianym przepisie. Tym samym należy stwierdzić, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość - budynek handlowo-usługowy wraz z gruntem, na którym znajduje się budynek. Budynek wraz z działką został przeznaczony na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawca planuje przekazać przedmiotowy budynek wraz z gruntem na cele prywatne.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Wnioskodawca wskazał, że przekazanie nieruchomości na cele prywatne przybierze postać umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Umowa sprzedaży została zdefiniowana w art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.), zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Biorąc powyższe pod uwagę, aby doszło do zawarcia umowy sprzedaży koniecznym jest wystąpienie: dwóch stron transakcji tj. sprzedającego i kupującego, zobowiązania sprzedawcy do przeniesienia i wydania rzeczy kupującemu oraz zobowiązania kupującego do odebrania rzeczy i zapłaty ceny sprzedającemu. W przedmiotowej sprawie natomiast występuje tylko jedna strona czynności - Wnioskodawca będący właścicielem nieruchomości a przekazanie przez Wnioskodawcę nieruchomości na cele prywatne nie spowoduje przeniesienia własności rzeczy - nie zmieni się jej właściciel, którym nadal będzie Wnioskodawca. Nie dojdzie również do wydania rzeczy i zapłaty za nią, zatem nie można w tym przypadku mówić o sprzedaży nieruchomości. Zdefiniowanie dla potrzeb podatku od towarów i usług - opisanego we wniosku - działania, jako dostawa towaru, nie powoduje, że nieodpłatne przekazanie nieruchomości na cele prywatne Wnioskodawcy przybierze postać umowy sprzedaży.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro czynność przekazania przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na cele prywatne nieruchomości wykorzystywanej na cele prowadzonej działalności gospodarczej, nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych to czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Powyższe oznacza, że z tytułu tej czynności po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.