Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.7.2018.1.PB
z 28 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia w drodze konfuzji zobowiązań z tytułu pożyczki spółki przejmującej wobec spółki przejmowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia w drodze konfuzji zobowiązań z tytułu pożyczki spółki przejmującej wobec spółki przejmowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie telekomunikacji. Spółka zajmuje się jak również uprawą roślin pod biopaliwa.

Wspólnikami Spółki są osoba fizyczna (obywatel polski) oraz spółka prawa holenderskiego „X” B.V. (dalej „Spółka Przejmowana”). Spółka Przejmowana posiada obecnie 49,98% udziałów w Spółce. Spółka Przejmowana działa w formie prawnej odpowiadającej polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – „besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid” (B.V.). Spółka Przejmowana jest holenderskim rezydentem podatkowym (spółką kapitałową wskazaną w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT), podlegającym w Holandii obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (niezależnie od miejsca ich osiągania). Spółka Przejmowana nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce i nie posiada miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

W związku z rozważanymi działaniami restrukturyzacyjnymi, planowane jest połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną w sposób przewidziany w art. 492 § 1 pkt 1 w zw. z art. 5161 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 - dalej: „KSH”), tj. poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej, na Wnioskodawcę jako spółkę przejmującą (dalej: „Spółka Przejmująca”) - transgraniczne łączenie się przez przejęcie.

W procesie połączenia Wnioskodawca wystąpi w roli spółki przejmującej. Zamierzone połączenie będzie tzw. połączeniem odwróconym przez przejęcie (downstream merger), co oznacza, że Wnioskodawca przejmie Spółkę Przejmowaną (wstąpi w prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej). Połączenie to nastąpi w trybie przepisów KSH, tj. przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Wnioskodawcę za udziały, które Wnioskodawca wyda dotychczasowemu jedynemu udziałowcowi Spółki Przejmowanej w ramach „odwrotnego” połączenia transgranicznego. Tym samym, Wnioskodawca wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej (art. 494 § 1 KSH), a Spółka Przejmowana zakończy swój byt prawny.

W wyniku przejęcia całości majątku Spółki Przejmowanej w drodze sukcesji uniwersalnej, Spółka Przejmująca przejmie udziały we własnym kapitale zakładowym (połączenie odwrotne). Przejęte udziały własne z momentem Połączenia zostaną unicestwione przez Spółkę Przejmującą (zakończą swój byt prawny) i w to miejsce dojdzie do utworzenia takiej samej liczby udziałów Spółki Przejmującej, które zostaną wydane dotychczasowemu wspólnikowi Spółki Przejmowanej.

Na dzień poprzedzający połącznie Spółka Przejmująca będzie posiadała względem Spółki Przejmowanej zobowiązania (długi) z tytułu umów pożyczek (dalej: „Pożyczki”), które zostały udzielone Spółce przez Spółkę Przejmowaną. Zobowiązania z tytułu Pożyczek obejmują kwotę kapitału i kwotę odsetek. W związku z transgranicznym połączeniem Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej, Wnioskodawca w drodze sukcesji uniwersalnej przejmie również wierzytelności z tytułu Pożyczek przysługujące Spółce Przejmowanej względem Wnioskodawcy. Innymi słowy, Wnioskodawca w wyniku połączenia stanie się jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem z tytułu Pożyczek, czyli nastąpi połączenie długów i wierzytelności w jednym podmiocie (konfuzja).

Połączenie transgraniczne polskiej spółki kapitałowej z holenderską spółką jest dopuszczalne w świetle polskiego prawa (zarówno KSH jak i przepisów podatkowych), jak i na gruncie przepisów prawa holenderskiego.

Przedmiotowa restrukturyzacja będzie przeprowadzana z przyczyn ekonomicznych. Połączenie transgraniczne spółek uzasadnione jest przede wszystkim zmianą okoliczności biznesowych, a celem planowanego połączenia jest przede wszystkim gruntowna restrukturyzacja polegająca na uproszczeniu struktury grupy, obniżeniu kosztów zarządzania i kosztów administrowania działalnością grupy (kosztów obsługi rachunkowej, prawnej, finansowej, kosztów zarządu), koncentracja działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez sprowadzenie aktywów spółek z grupy do Polski (skutkiem restrukturyzacji wszystkie aktywa grupy powinny znaleźć się wyłącznie w Polsce) oraz kumulację w jednym podmiocie krajowym wszelkich funkcji zarówno operacyjnych jak i funkcji zarządczych. Stąd też, skutkiem połączenia transgranicznego powinno być przesunięcie ośrodka decyzyjnego i nadzoru w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej oraz zarządzania aktywami grupy do Polski (w ramach „polonizacji” aktywów/działalności), a także potencjalne zwiększenie dochodów grupy generowanych w Polsce.

Celem planowanego połączenia jest również uzyskanie możliwości płynnego przesuwania zasobów bez konieczności dokonywania dodatkowych transakcji, jak również uzyskanie możliwości negocjowania korzystniejszych form finansowania. W rezultacie planowane połączenie Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej powinno skutkować osiągnięciem efektu skali i synergii poprzez zintegrowanie w jednym podmiocie funkcji i aktywów pozwalających na obniżenie kosztów funkcjonowania całej grupy.

Ponadto, połączenie transgraniczne doprowadzi do ograniczenia wpływu otoczenia prawnego zagranicznych jurysdykcji na działalność grupy i w konsekwencji na wycenę spółek z grupy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wygaśnięcie w drodze konfuzji zobowiązań Spółki Przejmującej wobec Spółki Przejmowanej z tytułu obowiązku zwrotu pożyczki wraz z niezapłaconymi odsetkami od pożyczki będzie neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy, tj. nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie w drodze konfuzji zobowiązań Spółki Przejmującej z tytułu umowy pożyczki będzie neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy, tj. nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wygaśnięcie w drodze konfuzji zobowiązań Spółki Przejmującej z tytułu umowy pożyczki będzie dla niego neutralne podatkowo, albowiem w przypadku konfuzji nie dochodzi do zapłaty zobowiązania, umorzenia zobowiązania ani do otrzymania nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Konfuzja nie powoduje zatem żadnego przyrostu majątku, zaś brak przysporzenia skutkuje brakiem obowiązku rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że odwrotne transgraniczne połączenie spółek, tj. połączenie w ramach którego Spółka przejmuje swojego udziałowca będącego spółką prawa holenderskiego, jest dopuszczalne w świetle polskiego prawa (zarówno KSH jak i przepisów podatkowych), jak i na gruncie przepisów prawa holenderskiego.

Jak wynika bowiem z art. 491 § 1 KSH spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą. Stosownie zaś do treści art. 492 § 1 pkt 1 KSH połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Natomiast jak wynika z art. 5161 KSH połączenie transgraniczne spółek kapitałowych podlega przepisom rozdziału 2, jeżeli przepisy rozdziału 21 nie stanowią inaczej.

Z kolei w myśl art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Wskazany przepis wprowadza generalną sukcesję praw i obowiązków wynikającą z połączenia przez przejęcie.

Podobnie, na gruncie prawa podatkowego obowiązuje zasada sukcesji podatkowej, wyrażona w art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (zgodnie z którą osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Stosownie natomiast do treści art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy wskazać należy, iż Spółka Przejmująca stanie się następcą prawnym Spółki Przejmowanej i wstąpi we wszelkie podatkowe prawa i obowiązki przejętego podmiotu. Skutkiem połączenia Spółek przez przejęcie, będzie nabycie przez Spółkę Przejmującą majątku Spółki Przejmowanej w zamian za udziały Spółki Przejmującej, które przypadną wspólnikom Spółki Przejmowanej.

Łączenie spółek przez przejęcie, spowoduje obowiązek u Spółki Przejmującej rozpoznawania dla celów podatkowych skutków podatkowych operacji gospodarczych, mających miejsce przed połączeniem jak i po połączeniu spółek. Wskutek połączenia Spółka Przejmowana zakończy swój byt prawny, a wszelkie obowiązki w tym podatkowe jakie ciążyły lub powstałby na Spółce Przejmowanej - będą realizowane przez Spółkę Przejmującą.

Ponadto, w wyniku połączenia dojdzie do wygaśnięcia, w drodze konfuzji, wzajemnych długów (zobowiązań) i wierzytelności pomiędzy Spółką Przejmującą, a Spółką Przejmowaną.

Konfuzja jest to pojęcie ukształtowane przez doktrynę prawa cywilnego i oznacza pewną sytuację faktyczną, w której - w wyniku dokonania odrębnej czynności prawnej bądź wystąpienia zdarzenia prawnego - następuje wygaśnięcie zobowiązania z mocy prawa, bez zaspokojenia wierzyciela, na skutek zjednoczenia długu i wierzytelności w jednej osobie. Z konfuzją mamy zatem do czynienia w przypadku, gdy na skutek dokonanej czynności prawnej lub zaistnienia zdarzenia prawnego ten sam podmiot staje się uprawnionym do żądania spełnienia określonego świadczenia i równocześnie podmiotem zobowiązanym do tego świadczenia (podmiot ten staje się jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na dzień poprzedzający połącznie, Spółka Przejmująca będzie posiadała względem Spółki Przejmowanej zobowiązania (długi) z tytułu Pożyczek, które zostały udzielone Spółce przez Spółkę Przejmowaną. Zobowiązania z tytułu Pożyczek obejmują kwotę kapitału i kwotę odsetek. W związku z transgranicznym połączeniem Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej, Wnioskodawca w drodze sukcesji uniwersalnej przejmie również wierzytelności z tytułu Pożyczek przysługujące Spółce Przejmowanej względem Wnioskodawcy. Stąd też, jednym ze skutków połączenia Spółek będzie wygaśniecie w drodze konfuzji zobowiązań Spółki Przejmującej z tytułu zwrotu Pożyczek, na które to Pożyczki składa się kwota główna oraz naliczone i niezapłacone odsetki od kwoty pożyczki.

Należy wskazać, że w przypadku pożyczek, otrzymanie i spłata kapitału pożyczki jest neutralna z podatkowego punktu widzenia, jedynie zapłata/otrzymanie odsetek wywołuje skutki podatkowe w zakresie powstania przychodu bądź kosztu podatkowego.

W przypadku połączenia spółek, które pozostają ze sobą w stosunku wierzyciel/dłużnik istniejące zobowiązania wzajemne wygasają na skutek zlania się w jednym ręku uprawnień wierzycielskich i dłużniczych, inaczej mówiąc następuje konfuzja. W konsekwencji umowy pożyczek zarówno w zakresie zwrotu kapitału jak i zapłaty odsetek wygasną w drodze konfuzji. Powyższe spowoduje, że nie można mówić ani o zapłacie odsetek ani ich otrzymaniu, co oznacza, że konfuzja wzajemnych wierzytelności z podatkowego punktu widzenia będzie neutralna i nie wywoła żadnych konsekwencji, co oznacza, że Spółka przejmująca nie będzie zobowiązana ani do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu wartości odsetek ani kosztu podatkowego z tytułu wartości odsetek, jaki wygaśnie w związku z konfuzją. Także okoliczność, że w Spółce Przejmowanej w drodze konfuzji wygaśnie zobowiązanie do zwrotu kapitału pożyczki jak i do zwrotu odsetek - nie spowoduje powstania przychodu, w tym przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, bowiem zdarzenie to jest konsekwencją połączenia Spółek.

Ustawa o CIT, nie zawiera definicji przychodów podatkowych. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należą, co do zasady, wszelkie przysporzenia podatnika, mające charakter definitywny, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać jak własnymi, o ile nie zostały ujęte w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.) Przykładowe wyliczenie wartości majątkowych „w szczególności” zaliczanych do przychodów zawiera art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, oraz wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Ponadto, użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy.

W wyniku połączenia dojdzie do konfuzji, tzn. z mocy prawa wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające im wartością ekonomiczną wierzytelności. Zatem, zmniejszeniu ulegną zarówno pasywa Spółki Przejmującej, jak i jej aktywa (wraz z ewentualnymi odsetkami stanowiącymi świadczenie akcesoryjne). W konsekwencji, nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie ustawy o CIT, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa jego aktywa. Jak również wskazać należy, iż przedmiotowe zdarzenie tj. konfuzja nie stanowi zapłaty odsetek od wierzytelności z tytułu Pożyczek (spełnienia świadczenia), a zatem żaden przychód po stronie Spółki Przejmującej z tego tytułu nie powstanie. Konfuzja nie powoduje zatem żadnego przyrostu majątku, zaś brak przysporzenia skutkuje brakiem obowiązku rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o CIT. Dodatkowo, należy podkreślić, iż wygaśnięcie z mocy prawa zobowiązania w wyniku konfuzji nie zostało wymienione w katalogu przychodów podatkowych zawartym w art. 12 ustawy o CIT.

Wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji, do której dochodzi w następstwie połączenia spółek, nie stanowi również umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT i tym samym nie rodzi ono przychodu podatkowego w oparciu o tę podstawę prawną. Zgodnie z tym przepisem przychodem jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek, z wyjątkami, które jednak nie mają zastosowania w analizowanym przypadku.

Należy wskazać, że nie nastąpi umorzenie zobowiązania, które zgodnie z doktryną prawa cywilnego i podatkowego może przyjąć formę: potrącenia, odnowienia (nowacja), zwolnienia z długu. Zgodnie z art. 499 Kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) „Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie (...)”, z kolei nowacja następuje zgodnie z art. 506 K.c., gdy „(...) dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej”. Wnioskodawca wskazuje, iż żadna z wyżej wymienionych form umorzenia zobowiązania nie wystąpi w opisywanym zdarzeniu przyszłym.

O uznaniu zobowiązania za umorzone decyduje spełnienie dwóch warunków: w przypadku wierzyciela konieczne jest oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu, natomiast w przypadku dłużnika oświadczenie, że zwolnienie to przyjmuje. W kontekście konfuzji, warto podkreślić, że wygaśnięcie zobowiązania w tym przypadku nie jest następstwem zawarcia między wierzycielem, a dłużnikiem umowy. Żaden z podmiotów uczestniczących w połączeniu nie składa względem drugiego oświadczenia w charakterze wierzyciela lub dłużnika (np. zobowiązanie do zwolnienia/umorzenia określonego zobowiązania). Wygaśnięcie zobowiązania jest bezpośrednio następstwem połączenia spółek. Konfuzja zobowiązania na skutek połączenia nie spełnia takich warunków - wygaśnięcie zobowiązania nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika, a nie w wyniku zwolnienia dłużnika z długu (nie dojdzie również do złożenia przez strony zobowiązania odpowiednich oświadczeń woli). Mając powyższe na uwadze, należy zauważyć, że opisana w zdarzeniu przyszłym konfuzja wzajemnych należności i zobowiązań nie może być rozumiana jako żadna ze wskazanych powyżej form umorzenia zobowiązania, przede wszystkim z uwagi na fakt, iż następuje ona z mocy prawa. Strony stosunku zobowiązaniowego nie składają ponadto żadnych oświadczeń o zwolnieniu, nawet w sposób dorozumiany, co dodatkowo potwierdza, że żadna z form umorzenia zobowiązania nie będzie miała miejsca w opisywanych okolicznościach. Jak wskazano powyżej, w przedmiotowych okolicznościach zobowiązanie wygaśnie z mocy prawa, poprzez połączenie praw wierzyciela i obowiązków dłużnika w Spółce Przejmującej. W konsekwencji konfuzja nie może zostać uznana za umorzenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zastosowania nie znajdzie również art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT zgodnie, z którym przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Nie można bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia. Jak już wskazano, w związku z konfuzją, nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z łączących się spółek, również pod tytułem darmym. W konsekwencji, w związku z konfuzją zobowiązania z tytułu pożyczki na skutek połączenia Spółki i Spółki Przejmowanej, nie dojdzie do powstania przychodu podatkowego po stronie żadnego z tych podmiotów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że pogląd zgodny z przedstawionym powyżej stanowiskiem jest całkowicie podzielany przez organy podatkowe w treści interpretacji indywidualnych wydawanych w analogicznych stanach faktycznych, w tym przykładowo w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 maja 2017 r., Znak: 0114-KDIP2- 3.4010.7.2017.1.DP, w której - odstępując od uzasadnienia prawnego - organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „wygaśnięcie wierzytelności pożyczkowych Wnioskodawcy na skutek konfuzji nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. (...) Konfuzja nastąpi automatycznie w związku przejęciem majątku SKA przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia tych podmiotów. Jak wskazano powyżej konfuzja nie powoduje też przysporzenia po stronie dłużnika kosztem wierzyciela. Dłużnik i wierzyciel w przypadku konfuzji jest bowiem tym samym podmiotem. W konsekwencji, wartość zobowiązania, na którą składa się kwota główna pożyczki oraz naliczone odsetki, która wygaśnie w wyniku konfuzji, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego z tytułu umorzenia zobowiązań. Przedstawiona w niniejszym wniosku konfuzja wierzytelności i zobowiązań z tytułu pożyczek nie spowoduje również powstania przychodu z tytułu odsetek.”
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 kwietnia 2017 r., Znak: 1462- IPPB3.4510.49.2017.1.EŻ, w której - odstępując od uzasadnienia prawnego - organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „należy przy tym zauważyć, że Spółka w wyniku konfuzji wierzytelności nie osiągnie jakiekolwiek przysporzenia. Wręcz przeciwnie, kwota pożyczki jaką Spółka wydała Spółce Zależnej nie zostanie Spółce zwrócona. Tym samym, aktywa Spółki w wyniku połączenia nie zostaną w jakikolwiek sposób zwiększone. W związku z powyższym, Spółka nie osiągnie jakiekolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu pdop w związku z konfuzją wierzytelności pożyczkowej, która nastąpiła w wyniku połączenia ze Spółką Zależną.”
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2017 r., Znak: 1462-IPPB3.4510.19.2017.1, w której - odstępując od uzasadnienia prawnego - organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „w związku z połączeniem Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną nastąpi wygaśnięcie z mocy prawa wzajemnych należności i zobowiązań połączonych spółek. Tak więc dojdzie do zmniejszenia z mocy prawa aktywów i pasywów obydwu łączonych Spółek o dokładnie taką samą kwotę, wobec tego - w ocenie Wnioskodawcy - nie wystąpi przychód do opodatkowania.”
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1- 3.4510.67.2017.1.IZ, w której wskazano: „w związku z faktem, że Wnioskodawca będąc 100% udziałowcem Spółki przejmowanej nie może wydać sam sobie swoich własnych udziałów w zamian za majątek Spółki przejmowanej, a w wyniku konfuzji wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające mu wartością ekonomiczną wierzytelności. Zatem, zmniejszeniu ulegną zarówno pasywa Wnioskodawcy, jak i jego aktywa (rozumiane jako suma aktywów rozpoznanych po zakończeniu procesu połączenia). W konsekwencji, nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie updop, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym. Przedmiotowe zdarzenie, tj. konfuzja nie stanowi zapłaty (spełnienia świadczenia), a zatem żaden przychód z tego tytułu nie powstanie.”
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 lutego 2017 r., Znak: IBPB-1- 3.4510.1171.2016.l.KB, w której wskazano: „przepisy ustawy o pdop, nie odnoszą się wprost do instytucji konfuzji, dlatego też wygaśnięcie wzajemnych wierzytelności/zobowiązań z tytułu umowy pożyczki łączących się Spółek, które nastąpi na skutek połączenia Wnioskodawcy i Spółek Przejmowanych nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy. Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umów pożyczek, wynikająca z przeniesienia na Wnioskodawcę wierzytelności Spółek w wyniku połączenia nie będzie się wiązała z powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podatkowego należy uznać za prawidłowe.”
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.