2018.03.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
11-KDIB3-1.4012.10.2018.2.IK
z 13 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 2 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i wyłączenie transakcji zbycia tej części z opodatkowania podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i wyłączenie transakcji zbycia tej części z opodatkowania podatkiem VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 stycznia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.10.2018.1.JP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem prowadzenia działalności na terytorium Polski oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Do głównej działalności prowadzonej przez Spółkę należy wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi zgodnie z (PKD 6820Z).

Wnioskodawca jest właścicielem kilku centr handlowych, w których wynajmuje powierzchnie handlowe i biurowe. Zatrudnia 20 pracowników, którzy zajmują się pełną obsługą nieruchomości (np. bieżącymi naprawami, konserwacjami, obsługą administracyjną, biurową, prawną, kasową).

Zgodnie z uchwałą zarządu, każdy obiekt został wydzielony jako ZCP. Do każdego centrum handlowo usługowego alokowane zostały składniki niezbędne do prowadzenia działalności oraz prowadzona jest odrębna ewidencja kosztów i przychodów, należności i zobowiązań.

Każdy obiekt otrzymał:

Swoją indywidualizującą nazwę.
Ruchomości w tym urządzenia, wyposażenia i narzędzia.
Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy (nieruchomości lub ruchomości) oraz prawa wynikające z innych stosunków prawnych.
Wyodrębnione konta księgowe (w zakładowym planie kont do odrębnej ewidencji kosztów, przychodów, należności i zobowiązań).
Regulamin funkcjonowania.
Nieruchomości te są oddzielnie administrowane. W zakresie obowiązków odpowiedzialnych pracowników Spółki leży obsługa częściowo lub wyłącznie danej nieruchomości.

Odpowiednie środki trwałe zostały wyodrębnione i przyporządkowane do danej nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść jako aport do spółki z o.o. prawo własności jednej z nieruchomości, wraz z ciążącymi na tych nieruchomościach zobowiązaniami i należnościami.

W szczególności wynikającymi z umów najmu, umów dostaw mediów, jak również z prawami, które wynikają z umów zawartych przez Spółkę, a dotyczących danej nieruchomości oraz urządzeniami (środkami trwałymi) znajdującymi się na tych nieruchomościach. Do przejmującej spółki zostaną także przeniesieni pracownicy obsługujący dana nieruchomość. Przekazana zostanie dokumentacja księgowa i pozostałe dokumenty i tajemnice związane z prowadzeniem działalności w tym obiekcie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Nieruchomość, którą Wnioskodawca zamierza wnieść jako składową zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi w jego przedsiębiorstwie wyodrębniony obiekt, który składa się z pięciu działek zabudowanych budynkiem dwukondygnacyjnym (o powierzchni 10 918 m) z parkingiem podziemnym, wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci dróg dojazdowych oraz sieci uzbrojenia technicznego, energetycznego, kanalizacyjnego deszczowego, wodociągową itp. Wewnątrz znajdują się pomieszczenia przeznaczone pod wynajem dla celów komercyjnych. Mimo, iż Wnioskodawca posiada kilka centrów handlowo-usługowych i najemca czasem wynajmuje powierzchnie w kilku obiektach, to umowy najmu podpisywane są i przechowywane dla danej nieruchomości oddzielnie. Podobnie każdy obiekt posiada oddzielnie zawarte umowy na dostawę mediów (energii elektrycznej, cieplnej, gazu, usług wodno-kanalizacyjnych, wywozu śmieci, ochrony, sprzątania itp.). Prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych znajdujących się i obsługujących daną nieruchomość.

nieruchomości

Na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest wyodrębnienie generowanych przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań związanych z funkcjonowaniem tego zespołu składników. Możliwe jest także określenie wyniku finansowego tej części przedsiębiorstwa. Wskazuje to na wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma być przedmiotem aportu.
Na płaszczyźnie funkcjonalnej wyodrębniona część przedsiębiorstwa może prowadzić samodzielnie działalność gospodarczą w ramach odrębnego przedsiębiorstwa bez podejmowania dodatkowych działań. Posiada odpowiednie zaplecze finansowe i techniczno-administracyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym planowana transakcja wniesienia aportu do innej spółki stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa i znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy opisany przedmiot aportu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i należy zastosować wyłączenie z opodatkowania dla transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT).

W myśl w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”

Jeżeli chodzi o wyodrębnienie organizacyjne, to o istnieniu takiego wyodrębnienia świadczy wyodrębnienie zespołu składników (jednostki) w ramach istniejącego przedsiębiorstwa jako całości. Pod kątem organizacyjnym nieruchomości stanowią zespół, składający się na centrum, przynoszący korzyści ekonomiczne. W ramach ww. wyodrębnienia zasadnicze znaczenie ma wyodrębnienie osobowe (personalne) oraz majątkowe ww. zespołu nieruchomości. Na wyodrębnienie personalne w ramach przedsiębiorstwa wskazuje przypisanie określonych pracowników do ww. zespołu nieruchomości w ramach danego przedsiębiorstwa. Jeśli zaś idzie o wyodrębnienie majątkowe to mamy z nim do czynienia w przypadku, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia składników majątkowych, na bazie których określony skład personalny jest w stanie wykonywać faktycznie powierzone mu zadania gospodarcze. W opisanym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę przedmiot działalności prowadzonej przez Spółkę nieruchomości, znajdujące się na nich budynki, budowle i urządzenia stanowią zespół, w oparciu o który określeni pracownicy Spółki realizują określone zadania gospodarcze.

Z wyodrębnieniem finansowym mamy do czynienia, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia przychodów oraz kosztów generowanych przez dany zespół składników, jak również wierzytelności i zobowiązań związanych z funkcjonowaniem danego zespołu składników w ramach przedsiębiorstwa.

W stanie faktycznym sprawy na podstawie prowadzonego w Spółce systemu komputerowego dla potrzeb rachunkowości wyodrębnia się zarówno przychody jak i koszty związane z opisanym zespołem składników, jak również jest możliwe wyodrębnienie wierzytelności i zobowiązań związanych z tym zespołem.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W przedmiotowej sprawie z względu na specyfikę działalności tak wyodrębniony zespół składników niematerialnych i materialnych łącznie z nieruchomością może prowadzić działalność gospodarczą w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę wskazaną powyżej argumentację, jak również uwzględniając słuszność tej argumentacji na gruncie orzecznictwa oraz prezentowanego stanowiska Ministra Finansów - zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, iż będący przedmiotem aportu zespół składników jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, a tym samym stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 e UoPTU.

Konsekwentnie, Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Jak wynika z okoliczności sprawy, do działalności Wnioskodawcy (Spółki) należy wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi zgodnie z (PKD 6820Z).

Każdy obiekt otrzymał:

Swoją indywidualizującą nazwę.
Ruchomości w tym urządzenia, wyposażenia i narzędzia.
Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy (nieruchomości lub ruchomości) oraz prawa wynikające z innych stosunków prawnych.
Wyodrębnione konta księgowe (w zakładowym planie kont do odrębnej ewidencji kosztów, przychodów, należności i zobowiązań).
Regulamin funkcjonowania.
Nieruchomości te są oddzielnie administrowane. W zakresie obowiązków odpowiedzialnych pracowników Spółki leży obsługa częściowo lub wyłącznie danej nieruchomości.

Poszczególne nieruchomości stanowią oddzielny element kalkulacyjny. Dla poszczególnych nieruchomości Spółka prowadzi oddzielną kalkulację przychodów i kosztów, wyodrębnioną z łącznych przychodów i kosztów całej Spółki. Na przychody składają się czynsze od poszczególnych najemców lokali i opłaty za media . Z kolei na podstawowe elementy kosztów składają się wyodrębnione z kosztów całej Spółki opłaty za wieczyste użytkowanie, podatek od nieruchomości, koszty energii elektrycznej, gazu, usług wodno-kanalizacyjnych, wywozu śmieci, dostaw CO itp. Odpowiednie środki trwałe zostały wyodrębnione i przyporządkowane do danej nieruchomości. Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść jako aport do spółki z o.o. prawo własności jednej z nieruchomości, wraz z ciążącymi na tych nieruchomościach zobowiązaniami i należnościami. W szczególności wynikającymi z umów najmu, umów dostaw mediów, jak również z prawami, które wynikają z umów zawartych przez Spółkę, a dotyczących danej nieruchomości oraz urządzeniami (środkami trwałymi) znajdującymi się na tych nieruchomościach. Do przejmującej spółki zostaną także przeniesieni pracownicy obsługujący dana nieruchomość. Przekazana zostanie dokumentacja księgowa i pozostałe dokumenty i tajemnice związane z prowadzeniem działalności w tym obiekcie.

Nieruchomość, którą Wnioskodawca zamierza wnieść jako składową zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi w jego przedsiębiorstwie wyodrębniony obiekt, który składa się z pięciu działek zabudowanych budynkiem dwukondygnacyjnym z parkingiem podziemnym, wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci dróg dojazdowych oraz sieci uzbrojenia technicznego, energetycznego, kanalizacyjnego deszczowego, wodociągową itp. Wewnątrz znajdują się pomieszczenia przeznaczone pod wynajem dla celów komercyjnych. Mimo, iż Wnioskodawca posiada kilka centrów handlowo-usługowych i najemca czasem wynajmuje powierzchnie w kilku obiektach, to umowy najmu podpisywane są i przechowywane dla danej nieruchomości oddzielnie. Podobnie każdy obiekt posiada oddzielnie zawarte umowy na dostawę mediów (energii elektrycznej, cieplnej, gazu, usług wodno-kanalizacyjnych, wywozu śmieci, ochrony, sprzątania itp.). Prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych znajdujących się i obsługujących daną nieruchomość.

Do każdej nieruchomości przyporządkowani są pracownicy, obsługujący dane obiekty np. wykonujący bieżące naprawy konserwacje remontowo-konserwacyjne, oraz zajmujący się obsługą administracyjno-biurową.

Tak wyodrębniona część majątku rzeczowego wraz z prawami i zobowiązaniami wnikającymi z zawartych umów, dotyczących danej nieruchomości (w szczególności dotyczących najmu, dostawy mediów) oraz pracownikami obsługującymi daną nieruchomość, stanowią zespół wyodrębniony organizacyjnie w oparciu, o który można realizować określone zadania gospodarcze.

Na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest wyodrębnienie generowanych przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań związanych z funkcjonowaniem tego zespołu składników. Możliwe jest także określenie wyniku finansowego tej części przedsiębiorstwa. Wskazuje to na wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma być przedmiotem aportu.

Na płaszczyźnie funkcjonalnej wyodrębniona część przedsiębiorstwa może prowadzić samodzielnie działalność gospodarczą w ramach odrębnego przedsiębiorstwa bez podejmowania dodatkowych działań. Posiada odpowiednie zaplecze finansowe i techniczno-administracyjne.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z treści wniosku, Nieruchomość, która ma być przedmiotem aportu jest wydzielona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

O wydzieleniu organizacyjnym świadczy to, że obiekt został wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie jako zorganizowana jego część. Prowadzona jest odrębna ewidencja środków trwałych. Do takiego obiektu przyporządkowani są pracownicy, obsługujący ten obiekt.

O wyodrębnieniu finansowym świadczy natomiast fakt, że w prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest wyodrębnienie generowanych przez mającą być przedmiotem aportu część przedsiębiorstwa przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań. Możliwe jest także określenie wyniku finansowego w tej części przedsiębiorstwa.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego obiekt jest również wyodrębniony funkcjonalnie. Jak wynika z wniosku, może prowadzić samodzielnie działalność gospodarczą w ramach odrębnego przedsiębiorstwa bez podejmowania dodatkowych działań. Posiada odpowiednie zaplecze finansowe i techniczno-administracyjne.

Zatem zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania opisanego obiektu (Nieruchomości) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji opisana we wniosku transakcja wniesienia aportu w postaci Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin