2018.03.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.2.2018.1.AG
z 9 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2017 r. (data wpływu 2 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych:

w części dotyczącej kwalifikacji przychodu ze zbycia kryptowaluty do odpowiedniego źródła przychodów – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z wymianą kryptowaluty na walutę tradycyjną – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z płatnością kryptowalutami za towary lub usługi – jest prawidłowe;

w części dotyczącej braku powstania przychodu w związku z wymianą jednej kryptowaluty na drugą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji przychodu ze zbycia kryptowaluty do odpowiedniego źródła przychodu oraz możliwości i momentu powstania przychodu w związku z obrotem kryptowalutą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka S A. (dalej: Spółka. Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka została założona w Polsce w 2015 r. i obecnie tworzy grupę kapitałową, która jest międzynarodowym liderem w działalności polegającej na koordynowaniu współpracy pomiędzy markami (reklamodawcami) a osobami, które wspierają akcje marketingowe realizowane na rzecz tych marek dzięki uzyskanej w elektronicznych mediach społecznościowych popularności (tzw. influencerzy). Działalność w powyższym zakresie prowadzona jest między innymi za pośrednictwem specjalnej aplikacji internetowej stworzonej przez Spółkę (dalej: Aplikacja) popularnej w wielu krajach na świecie.

W ramach innowacyjnego przedsięwzięcia, Spółka stworzyła własną kryptowalutę opartą o protokół (dalej: Tokeny). Zasadniczym biznesowym celem wskazanego przedsięwzięcia jest utworzenie globalnego i przyjaznego użytkownikom „ekosystemu”, który stworzy nowe możliwości współpracy pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład grupy kapitałowej, a w dalszej kolejności, pomiędzy spółkami zależnymi, markami oraz świadczącymi na ich rzecz usługi marketingowe influencerami. W szczególności, celem Spółki jest istotne usprawnienie przebiegu procesów biznesowych w relacjach marketingowych, w szczególności poprzez wyeliminowanie kosztów związanych z przewalutowaniem płatności oraz istotne przyspieszenie przepływów pomiędzy spółkami z grupy kapitałowej Spółki i użytkownikami Aplikacji. Spółka planuje między innymi dokonywać wymiany Tokenów na dobra w postaci usług/towarów. Działalność Spółki nie ma i nie będzie mieć charakteru giełdy kryptowalutowej, lecz jedynie stymulatora ekosystemu, który poprzez swoją aktywność (np. poprzez organizowane programy lojalnościowe, akcje promocyjne itp.) będzie wspierał wymianę dóbr i usług opartą o Tokeny.

Spółka wprowadziła do obiegu ograniczoną ilość Tokenów, przy czym wydanie Tokenów nie wiąże się z przyznaniem jakichkolwiek uprawnień korporacyjnych. Tokeny nie reprezentują, ani nie przyznają żadnych praw własności, udziałów, zabezpieczeń lub równorzędnych praw, jak również żadnych praw do otrzymywania przyszłych udziałów w przychodach, praw własności intelektualnej lub jakiejkolwiek innej formy uczestnictwa lub do aplikacji i/lub spółki Wnioskodawcy i jej spółek stowarzyszonych.

Istotą procesu dystrybucji Tokenów jest wydanie uczestnikom dystrybucji Tokenów w zamian za przekazanie przez nich na rzecz Spółki określonej ilości kryptowaluty Y. (dalej: Y.). Proces wymiany Y. na Tokeny realizowany był automatycznie poprzez zawarcie tzw. smart contract między Spółką a partycypantem, za pośrednictwem sieci.

Jak wspomniano powyżej, Spółka dokonała i będzie dokonywać spieniężenia części otrzymanych Y., tj. wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną w celu, między innymi wspierania rozwoju ekosystemu, dla celów którego zostały utworzone oraz rozdystrybuowane Tokeny. Dodatkowo, Spółka dokonała i będzie dokonywać płatności kryptowalutami (Y., Tokeny) za towary lub usługi oraz będzie przekazywała kryptowaluty do spółek zależnych.

Z uwagi na niestandardowy charakter transakcji i brak bezpośrednich regulacji dotyczących kryptowalut w przepisach podatkowych, Wnioskodawca jest zainteresowany potwierdzeniem konsekwencji podatkowych swojej innowacyjnej działalności biznesowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pytanie w zakresie CIT: Czy momentem powstania przychodu podatkowego na gruncie przedstawionego stanu faktycznego będzie moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (tj. sprzedaż jednostek kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną) bądź też moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów lub usług?
Pytanie w zakresie CIT: Czy przychód ze zbycia kryptowaluty stanowi przychód z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.?
Pytanie w zakresie VAT: Czy transakcje wymiany jednostek kryptowalut jednego rodzaju za jednostki kryptowalut innego rodzaju (np. Tokena na Y.), jak również wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną stanowią czynności objęte zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytanie nr 3) wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do Pytania nr 1), momentem powstania przychodu podatkowego na gruncie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będzie moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (tj. sprzedaż jednostek kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną) bądź też moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów lub usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania przychodu podatkowego na gruncie przedstawionego stanu faktycznego jest/będzie moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (tj. sprzedaż jednostek kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną) bądź też moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów lub usług. Dopiero na tym etapie podatnik jest w stanie określić rzeczywistą wartość kryptowaluty, przez co można mówić o przysporzeniu spełniającym definicję przychodu podatkowego.

W ustawach o podatkach dochodowych brak jest bezpośrednich regulacji dotyczących konsekwencji podatkowych transakcji na kryptowalutach. Z tego względu niezbędne jest odwołanie się do prezentowanego podejścia Ministra Finansów i organów podatkowych.

W dniu 2 listopada 2016 r., w odpowiedzi na interpelację poselską nr 6655, Minister Finansów wskazał, że w zakresie obrotu walutami wirtualnymi w Polsce, odpowiednie zastosowanie znajdą przepisy ustaw podatkowych, podczas gdy sama kryptowaluta powinna być dla celów podatków dochodowych traktowana jako prawo majątkowe. Jak wyjaśnia Minister: „na podstawie art. 18 ustawy o PIT za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności, przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepis ten zawiera otwarty katalog przychodów z praw majątkowych, które to prawa mogą występować w trzech postaciach – roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Powszechnie przyjmuje się, że prawa majątkowe to te, które pozostają w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, charakteryzujące się tym, że mogą być przedmiotem obrotu oraz posiadają określoną wartość majątkową”.

Analogiczne podejście do podatkowego traktowania kryptowaluty prezentowane jest również przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.12.2017.2.BF,

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 października 2014 r., sygn. ILPB2/415-741/14-2/TR,

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lutego 2014 r., sygn. IPPB2/415-842/13-2/MK.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności:

otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Co istotne, w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie, jak wynika z ust. 3a ww. przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Pozostając w temacie definicji przychodu podatkowego, zauważyć należy, że zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, że przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT są wyłącznie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym i określonym co do wartości. Przykładowo, jak zauważył WSA w Warszawie w wyroku z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wa 3591/14, „Zauważyć wypada na wstępie, że w ustawie nie istnieje legalna, równościowa definicja przychodu. Art. 12 ust. 1 ustawy formułuje jedynie przykłady przychodów, ale przepis ten można uznać za ustanawiający co najwyżej definicję cząstkową tego pojęcia. Poza sporem jest jednak, że zarówno z orzecznictwa, jak i z doktryny przedmiotu wynika, iż konieczną cechą przychodu podatkowego musi być – poza jego definitywnością i trwałością – określoność co do wartości. Inaczej mówiąc – otrzymanie przez podatnika pewnego przysporzenia (lub uzyskanie jedynie uprawnienia do jego otrzymania) potraktować należy za przychód dopiero wówczas, kiedy podatnikowi znana jest jego wielkość jako przypadająca właśnie jemu. Jeśli do majątku podatnika wpływa pewna wartość, np. suma pieniędzy, ale podatnik nie może jeszcze zidentyfikować, czy i w jakiej części kwota ta stanowi jego przysporzenie majątkowe (zwłaszcza, kiedy kwestia ta jest obiektywnie otwarta, gdyż nie istnieje żadna metoda jej ustalenia), to tak „otrzymana” kwota nie jest jeszcze przychodem”.

Na kwestię określoności przysporzenia zwracają uwagę również organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2017 r., sygn. 0461-ITPB1.4511.27.2017.2.MR wskazał, że „momentem powstania przychodu podatkowego w odniesieniu do obrotu walutą i kryptowalutą jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż, przewalutowanie, kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości pieniężne”, natomiast w interpretacji indywidualnej z 31 lipca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.173.2017.1.ISL doprecyzował, że „rzeczywistą wartość kryptowaluty można wycenić dopiero w momencie jej sprzedaży w zamian za walutę tradycyjną bądź dokonania zapłaty nią za towar lub usługę”.

Należy wskazać, iż precyzyjne i obiektywne określenie wartości kryptowaluty Y. objętej przez Spółkę w zamian za rozdystrybuowane Tokeny, na dany moment nie jest możliwe z uwagi na następujące przymioty charakteryzujące rynek kryptowalut:

wysoka zmienność rynku kryptowalut – wartość kryptowaluty jest wysoce zmienna w czasie (niestabilna) i uzależniona od wolumenu popytu/podaży na daną kryptowalutę w danym momencie. Z uwagi na automatyzm transakcji, kryptowalutę Y., podobnie jak inne kryptowaluty, cechuje ogromna i nieprzewidywalna dynamika zmian wartości, przy czym istotne zmiany notowań następują nawet na przestrzeni kilku do kilkunastu minut, co uniemożliwia wiarygodne określenie wartości przychodu w momencie otrzymania wirtualnych „środków”. Dowodem na to mogą być niespotykane na tradycyjnych rynkach walutowych wahania wyceny kryptowalut takich jak Bitcoin lub Y., przykładowo spadek wartości Bitcoin o blisko 40% w okresie 1-15 września 2017 r. lub też wzrost jego wartości o przeszło 120% w okresie miesiąca poprzedzającego złożenie niniejszego wniosku o interpretację indywidualną (okres 20 listopada-20 grudnia 2017 r.);
brak sformalizowanej struktury rynku kryptowalut – na całym świecie funkcjonuje wiele niezależnych giełd z różnymi ofertami kupna i sprzedaży, gdzie aktualne kursy kryptowalut są różne. Z uwagi zatem na brak zinstytucjonalizowanej formy obrotu kryptowalutą przyjęcie konkretnej wartości kryptowaluty wyrażonej w walucie tradycyjnej, na podstawie wyceny jednej z giełd nie ma charakteru obiektywnego.

Mając powyższe na uwadze, jednoznaczna wycena wartości kryptowaluty jest możliwa dopiero w momencie jej zamiany na walutę tradycyjną (która odzwierciedla realną wycenę kryptowaluty), bądź w momencie nabycia za jednostki kryptowaluty towarów lub usług (o określonej wartości rynkowej). W konsekwencji, dopiero na tym etapie można mówić o przysporzeniu spełniającym definicję przychodu podatkowego, tj. określonym co do wartości.

Prezentowane podejście znajduje również potwierdzenie w związku z identyfikacją podobnych zdarzeń gospodarczych, które opisują objęcie pewnego rodzaju praw majątkowych w przypadku których przychód podatkowy powstaje w momencie ich spieniężenia lub wymiany na realne dobra lub usługi, w szczególności można w tym zakresie przywołać następujące przypadki:

pierwotne nabycie Bitcoina (tzw. „wykopanie”) – jak wynika ze spójnego podejścia organów podatkowych (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 lipca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.173.2017.1.ISL, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2017 r., Nr 0461-ITPB1.4511.27.2017.2.MR czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 grudnia 2015 r., sygn. IPTPB1/4511-583/15-4/MD) i autorów literatury specjalistycznej (przykładowo: Kancelaria Wardyński i Wspólnicy, Raport Wirtualne waluty, Warszawa 2014, s. 19 czy Dąbrowska J., Charakter prawny bitcoin [w:] Człowiek w cyberprzestrzeni 1/2017, s. 70), wykopanie Bitcoina nie kreuje zobowiązania podatkowego w CIT ze względu na brak wymiernego definitywnego przysporzenia po stronie wydobywającego w tym momencie. Przychód powstaje dopiero z momentem wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną, bądź na realne rzeczy lub usługi;
otrzymanie świadectwa pochodzenia energii (białego certyfikatu) od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Organy podatkowe przyjmują, że podatnik, któremu przyznano tzw. biały certyfikat (prawo majątkowe), wykazuje przychód należny dopiero w momencie sprzedaży świadectw pochodzenia energii na rzecz firm energetycznych (faktycznego spieniężenia), a nie w chwili otrzymania świadectw od Prezesa URE (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.92.2017.2.JW). Stanowisko to jest potwierdzane, pomimo że otrzymywane przez podatników prawa majątkowe w postaci tzw. białych certyfikatów są przedmiotem „formalnego” obrotu giełdowego, a co za tym idzie byłoby możliwe określenie ich rynkowej wartości już w momencie utrzymania. W takiej sytuacji stwierdza się, że faktyczne przysporzenie, tj. wymierne zwiększenie majątku podatnika następuje jednak dopiero w momencie zbycia tego prawa.

Należy również wskazać, iż z ekonomicznego punktu widzenia, odmienne podejście odnośnie momentu opodatkowania przychodu związanego z transakcjami na kryptowalutach, tj. rozpoznanie przychodu na moment objęcia kryptowaluty, abstrahując od faktu, iż nie byłoby możliwe z uwagi na brak obiektywnej wartości przysporzenia, prowadziłoby do nieuzasadnionego pogorszenia sytuacji podmiotu gospodarczego jakim jest Wnioskodawca. Byłby on bowiem zobligowany do opodatkowania wirtualnej wartości przychodu, którego realna i obiektywna wartość ustalona dopiero na moment wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną lub nabycia towarów lub usług – z uwagi na znaczne wahania wyceny krypotwalut – mogłaby okazać się znacznie niższa.

Na marginesie, wskazać należy na dodatkowy argument potwierdzający stanowisko Wnioskodawcy związany z ogólną zasadą prawa podatkowego, jaką jest proporcjonalność opodatkowania i powiązanie osiąganego przychodu z ponoszonymi w tym zakresie kosztami. Zdaniem Spółki, zasadnym jest opodatkowanie realnie osiągniętego przysporzenia w momencie spieniężenia kryptowaluty lub jej wymiany na realne dobra (towary, usługi), ponieważ dopiero wtedy zgromadzone środki pozwalają Wnioskodawcy na ponoszenie nakładów inwestycyjnych lub innych kosztów związanych z prowadzoną działalnością.

Z uwagi na przedstawioną wyżej argumentację, Spółka pozostaje na stanowisku, że momentem powstania przychodu podatkowego na gruncie przedstawionego stanu faktycznego jest/będzie:

moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (tj. sprzedaż jednostek kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną), lub

moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów lub usług,

kiedy to po stronie Wnioskodawcy powstaje realne przysporzenie majątkowe o określonej wartości stanowiące przychód podatkowy.

Stanowisko Wnioskodawcy podzielił również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z 24 października 2017 r. sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.240.2017.2.MGR wskazał, że: „w przypadku zamiany jednego rodzaju Kryptowaluty na inny rodzaj Kryptowaluty, należy wskazać, że rzeczywistą wartość Kryptowaluty można wycenić dopiero w momencie jej sprzedaży w zamian za walutę tradycyjną bądź dokonania zapłaty nią za towar bądź usługę. Tym samym, momentem powstania przychodów w związku z zamianą jednego rodzaju Kryptowaluty na inny, jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż – przewalutowanie na walutę tradycyjną, kiedy to Wnioskodawca otrzymuje określone wartości pieniężne”.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do Pytania nr 2), przychód ze zbycia kryptowaluty nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze zbycia kryptowaluty nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. Stosownie do tego przepisu za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
  - przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
  - przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
  - przychody spółki dzielonej;
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Mając na uwadze przywołane powyżej brzmienie art. 7b ust. 1 ustawy o CIT obowiązujące od 1 stycznia 2018 r., Wnioskodawca stwierdza, że przepis ten zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Formułując go, ustawodawca wskazał konkretne i doprecyzowane transakcje gospodarcze, które kreują przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w ww. przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii.

W szczególności należy podkreślić, że chociaż art. 7b pkt 6 wymienia niektóre kategorie praw majątkowych, z których przychód może zostać zakwalifikowany do źródła zysków kapitałowych, to nie obejmuje on swoim zakresem przychodów związanych z obrotem kryptowalutami. Przepis ten bowiem, poprzez odwołanie do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, mówi o przychodach z autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw własności przemysłowej oraz know-how, do których krypotowaluty nie należą.

Mając więc na uwadze, że przychód ze zbycia kryptowalut (które zgodnie z prezentowanym przez Ministerstwo Finansów podejściem stanowią prawa majątkowe) nie został wymieniony w katalogu przychodów w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., w szczególności w pkt 6 tego przepisu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie on stanowił przychodu z zysków kapitałowych. Tym samym, Wnioskodawca winien zaliczyć osiągnięty przychód ze zbycia kryptowalut do przychodów z innych źródeł w rozumieniu ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego:

w części dotyczącej kwalifikacji przychodu ze zbycia kryptowaluty do odpowiedniego źródła przychodów – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z wymianą kryptowaluty na walutę tradycyjną – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z płatnością kryptowalutami za towary lub usługi – jest prawidłowe;

w części dotyczącej braku powstania przychodu w związku z wymianą jednej kryptowaluty na drugą – jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że temat kryptowalut (waluty wirtualnej) nie został uregulowany w przepisach prawa. Waluta ta nie ma żadnego centralnego emitenta ani jakiejkolwiek instytucji sprawującej nad nią nadzór. Na gruncie polskiego prawa waluty wirtualnej nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonuje ona jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. W konsekwencji, w zakresie zagadnień dotyczących obrotu kryptowalutami nie można automatycznie stosować rozwiązań, jakie mają zastosowanie do tzw. waluty tradycyjnej. Operacje dokonywane za pośrednictwem kryptowalut polegają na dokonywaniu odpowiednich zapisów jedynie w systemach informatycznych. Pomimo, że obrót walutami wirtualnymi nie narusza prawa krajowego ani unijnego, to ich posiadanie wiąże się jednak z wieloma rodzajami ryzyka, których użytkownicy powinni być świadomi, zanim zdecydują się zainwestować w nie swoje środki finansowe.

Kryptowaluty powinny być traktowane dla celów podatków dochodowych jako prawa majątkowe. Prawo cywilne posługuje się bardzo szerokim pojęciem praw majątkowych, uznając je za rodzaj mienia (art. 44 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; Dz. U. z 2017 r., poz. 459). Kryptowaluty jakkolwiek pozbawione postaci materialnej, niewątpliwie posiadają określoną i wymierną wartość. Należy je zakwalifikować jako rodzaj dobra niematerialnego, będącego mieniem w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w ramach innowacyjnego przedsięwzięcia stworzyła własną kryptowalutę (Tokeny). Spółka planuje m.in. dokonywać wymiany Tokenów na dobra w postaci usług/towarów. Istotą procesu dystrybucji Tokenów jest wydanie uczestnikom dystrybucji Tokenów w zamian za przekazanie przez nich na rzecz Spółki określonej ilości kryptowaluty Y. (Y.). Proces wymiany Y. na Tokeny realizowany był automatycznie poprzez zawarcie tzw. smart contract między Spółką a partycypantem. Spółka dokonała i będzie dokonywać spieniężenia części otrzymanych Y., tj. wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną w celu m.in. wspierania rozwoju „ekosystemu”, dla celów którego zostały utworzone oraz rozdystrybuowane Tokeny. Dodatkowo, Spółka dokonała i będzie dokonywać płatności kryptowalutami (Y., Tokeny) za towary lub usługi oraz będzie przekazywała kryptowaluty do spółek zależnych.

Wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą m.in. kwalifikacji przychodu ze zbycia kryptowaluty do odpowiedniego źródła przychodów.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.; dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w updop, przychody podatników tego podatku zostały rozdzielone na dwa źródła:

z zysków kapitałowych oraz

z innych źródeł.

Stosownie do wprowadzonego do updop z dniem 1 stycznia 2018 r. przepisu art. 7b ust. 1, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
  - przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
  - przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
  - przychody spółki dzielonej;
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Powyższy przepis zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii.

Jak wspomniano na wstępie, kryptowaluty stanowią prawa majątkowe. Należy zatem zwrócić uwagę na pkt 6 lit. a przywołanego powyżej art. 7b, w myśl którego za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 updop odnosi się zatem jedynie do praw majątkowych wymienionych w punktach od 4 do 7 w art. 16b ust. 1 updop.

Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop są natomiast:

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

licencje,

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,

wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Należy stwierdzić, że kryptowaluty nie stanowią praw majątkowych wymienionych w powyższym przepisie, dlatego też przychód ze zbycia kryptowalut, jako niewymieniony w art. 7b ust. 1 updop, nie może zostać zaliczony do przychodów z zysków kapitałowych. Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że przychód z tego tytułu winien zostać zaliczony do przychodów z innych źródeł.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z możliwością i momentem powstania przychodu podatkowego w związku z obrotem kryptowalutami zauważyć trzeba, że w myśl art. 12 ust. 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...).

Termin „otrzymane” użyty w powyższym przepisie należy rozumieć w ten sposób, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika bądź zostać mu dostarczone w inny sposób (np. zapłata gotówką). Otrzymane pieniądze powodują powstanie przychodu do opodatkowania, gdy są one należne podatnikowi.

Jako zasadę przyjęto, że przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia wymienione w ustawie (art. 12 ust. 1 updop). Nie jest to jednak wyłączna przesłanka powstania przychodu. Powstaje on mimo nieotrzymania pieniędzy i innych wartości pieniężnych.

Należy także pamiętać, że przychód w innym momencie niż data otrzymania określonych świadczeń może powstać wyłącznie wtedy, gdy wynika to z wyraźnego przepisu ustawy. Najczęściej dotyczy to przychodów związanych z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej. Stosownie bowiem do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przysporzenie z tytułu zbycia kryptowaluty niewątpliwie powstaje w ramach obrotu gospodarczego. Nie ma zatem wątpliwości, że ww. przychód jest przychodem z działalności gospodarczej Spółki.

Art. 12 ust. 3a updop stanowi ponadto, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Stosownie do ww. regulacji stwierdzić zatem należy, że przy określaniu daty powstania przychodu należnego decydujące znaczenie ma wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, które to okoliczności decydują w pierwszej kolejności o dacie powstania przychodu należnego. Przy czym ustawodawca zastrzega, że powstanie przychodu należnego zgodnie ze wskazanymi zasadami nie może nastąpić później niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

A zatem stwierdzić należy, że zbycie kryptowaluty spowoduje powstanie przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy zgodnie z art. 12 ust. 3a updop w dniu zbycia prawa majątkowego, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Należy zatem przyznać rację Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie przychód powstanie w momencie zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (zamiany na walutę tradycyjną), a także w momencie nabycia za jednostki kryptowaluty towarów i usług.

Należy jednak w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że w sytuacji opisanej we wniosku przychód podatkowy nie powstanie jedynie w ww. przypadkach, tj. z tytułu wymiany kryptowaluty na walutę tradycyjną oraz w związku z płatnościami kryptowalutą za towary i usługi – przychód podatkowy powstanie również przy zamianie jednej kryptowaluty na inną kryptowalutę.

Nie można bowiem utożsamiać „przewalutowania” jednej kryptowaluty na inną (np. Tokenów na Y.) z przypadkiem przewalutowania tradycyjnej waluty (np. EUR na USD). Zamianę walut wirtualnych należy traktować analogicznie jak zamianę jakichkolwiek innych praw majątkowych (np. wierzytelności).

Zgodnie z art. 603 Kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zauważyć trzeba, że przedmiotem umowy zamiany mogą być nie tylko rzeczy, lecz także wszelkie zbywalne dobra materialne, jak również niematerialne.

Z przytoczonego powyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zamiana to w efekcie forma zbycia jednej rzeczy (w tym prawa majątkowego), a w zamian – nabycie własności drugiej rzeczy. Istotą umowy zamiany jest zatem wymiana dóbr. Nie zmienia to jednak faktu, że zamieniane rzeczy/prawa majątkowe mają swoją wartość, którą można określić (np. w przypadku zamiany kryptowalut na giełdzie kryptowalut – giełda ta określa wartości kryptowalut wyrażone w walucie tradycyjnej).

Zatem także w przypadku, gdy w dokonywanej transakcji nie występuje element tradycyjnej waluty, a jedynie zamiana jednej kryptowaluty na drugą – po stronie Wnioskodawcy również powstaje przychód podatkowy.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że przychód powstanie jedynie na moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (sprzedaż kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną) lub na moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów i usług. Przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 3a updop powstanie również – jak wskazano powyżej – w przypadku wymiany kryptowaluty na inną kryptowalutę (w tym przypadku Y. na Tokeny).

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane pytania stwierdzić należy, że przychody ze zbycia kryptowalut nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 updop, a zatem należy je zakwalifikować do przychodów z innych źródeł (odp. na pytanie nr 2). Momentem powstania przychodu podatkowego na gruncie przedstawionego stanu faktycznego będzie natomiast moment zawarcia transakcji zbycia kryptowaluty (tj. sprzedaż jednostek kryptowaluty w zamian za walutę tradycyjną), moment nabycia za jednostki kryptowaluty towarów i usług, a także moment wymiany jednej kryptowaluty na inną kryptowalutę (odp. na pytanie nr 1).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy:

w części dotyczącej kwalifikacji przychodu ze zbycia kryptowaluty do odpowiedniego źródła przychodów – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z wymianą kryptowaluty na walutę tradycyjną – jest prawidłowe;

w części dotyczącej momentu powstania przychodu w związku z płatnością kryptowalutami za towary lub usługi – jest prawidłowe;

w części dotyczącej braku powstania przychodu w związku z wymianą jednej kryptowaluty na drugą – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych podkreślić należy, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Na podstawie art. 14e par. 1pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ponadto, wskazać należy na generalną zasadę, że nawet gdyby w odniesieniu do innych podatków lub innych okresów rozliczeniowych, organy podatkowe wydały odmienne rozstrzygnięcia, to nigdy nie może to stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku takiej rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych decyzji, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14.04.2008 r., sygn. akt I SA/Gl 848/07). Podobnie stwierdził WSA w Łodzi w orzeczeniu z dnia 18.11.2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 907/08).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin