Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.55.2018.1.KT
z 9 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia przez Wnioskodawcę faktury z wykazaniem wyłącznie nazwy Wnioskodawcy oraz adresu jego siedziby głównej, bez wskazywania nazwy oraz adresu oddziału – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia przez Wnioskodawcę faktury z wykazaniem wyłącznie nazwy Wnioskodawcy oraz adresu jego siedziby głównej, bez wskazywania nazwy oraz adresu oddziału.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

... Sp. z o.o. (dalej: „...”, „Wnioskodawca”), jest spółką należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej ..., której działalność polega na produkcji oraz dystrybucji sprzętu gospodarstwa domowego (dalej: „Produkty”).

W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz posiada status podatnika VAT-UE. Spółka pełni w grupie ... funkcje produkcyjne tj. jest odpowiedzialna za wytwarzanie Produktów oferowanych przez grupę ... oraz ich sprzedaż do spółek dystrybucyjnych.

Obecnie 100% udziałowcem w kapitale ... jest spółka ... Polska Sp. z o.o. („...”). W ramach procesu globalnej restrukturyzacji grupy kapitałowej, na dzień 3 kwietnia 2018 r. planowane jest połączenie Wnioskodawcy oraz ww. udziałowca w trybie art. 492 § 1 oraz następnych Kodeksu spółek handlowych, przy czym zakładane jest, że dojdzie do tzw. połączenia odwrotnego, tj. spółką przejmującą będzie ... (a więc spółka zależna), natomiast spółką przejmowaną będzie ... (a więc spółka dominująca).

Połączenie takie zakłada przeniesienie wszystkich składników majątku ... (w tym zakładów produkcyjnych tego podmiotu) na spółkę przejmującą (tj. ...) w zamian za udziały lub akcje, które ... wyda bezpośrednio wspólnikom ... . ... będzie kontynuowała działalność wykonywaną przed połączeniem przez przejmowaną spółkę.

Po dniu połączenia, ... zamierza utworzyć oddziały korespondujące z poszczególnymi zakładami produkcyjnymi (znajdującymi się w różnych częściach Polski tj. we ..., ... oraz ...) oraz z częścią usługową działalności w ... . Oddziały te zostaną zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz informacja o nich zostanie zgłoszona (poprzez aktualizację zgłoszenia rejestracyjnego) we właściwym dla Wnioskodawcy urzędzie skarbowym.

Ponieważ oddziały nie są samodzielnymi podatnikami VAT, niezależnymi od jednostki macierzystej, nie zostaną one odrębnie zarejestrowane dla celów VAT (możliwym jest, że z uwagi na praktykę lokalnych organów podatkowych, zostaną im nadane odrębne numery NIP wyłącznie na potrzeby występowania przez nie w charakterze pracodawców tj. pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnianych pracowników).

Każdego dnia, z poszczególnych zakładów produkcyjnych (a więc z poszczególnych oddziałów) będą dostarczane do kontrahentów produkty. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy wystarczającym jest wystawianie faktur VAT przez z wykazaniem jedynie nazwy „głównej” ... oraz adresu siedziby Wnioskodawcy – bez wskazywania nazw oraz adresów poszczególnych oddziałów, nawet wówczas, jeśli oddziały te uczestniczą w transakcji (np. towar zostaje wydany z magazynu/zakładu produkcyjnego alokowanego do oddziału).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym wystarczającym jest, gdy Wnioskodawca posiadający oddział (lub oddziały) wystawi fakturę VAT z wykazaniem nazwy Wnioskodawcy oraz adresu jego siedziby głównej (bez wskazywania nazwy oddziału oraz adresu oddziału, nawet wówczas, gdy oddział ten uczestniczy w dostawie np. oddział stanowi zakład produkcyjny z którego fizycznie są będą wydawane towary)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wystarczającym jest, gdy Zainteresowany posiadający oddział (lub oddziały) wystawi fakturę VAT z wykazaniem nazwy Wnioskodawcy oraz adresu jego siedziby głównej (bez wskazywania nazwy oddziału oraz adresu oddziału, nawet wówczas, gdy oddział ten uczestniczy w dostawie np. oddział stanowi zakład produkcyjny z którego fizycznie są będą wydawane towary).

Uzasadnienie

Oddziały spółek – choć posiadają pewną samodzielność organizacyjną (są wydzielone ze struktur jednostki macierzystej) – nie posiadają możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek – działalność prowadzona za pośrednictwem oddziału stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy.

Kwestia ta została potwierdzona w okólniku wydanym przez Ministra Finansów w dniu 28 marca 2007 r., przesłanym do Dyrektorów Urzędów Skarbowych oraz Dyrektorów Urzędów Kontroli Skarbowej, sygn. .... Co prawda, okólnik ten dotyczył oddziałów przedsiębiorstw zagranicznych, jednak na gruncie statusu samych oddziałów ma on – opinii Wnioskodawcy – odpowiednie zastosowanie również do oddziałów polskich spółek. W okólniku tym wskazano: „W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski (miejsce ich świadczenia jest na terytorium Polski) – staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny, np. spółka utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.), za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki, to będzie on w takim zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Utworzenie na terytorium Polski przez przedsiębiorcę zagranicznego następnego oddziału lub rozpoczęcie wykonywania czynności bez pośrednictwa oddziału nie powoduje powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług”. Oddziały nie stanowią więc odrębnych od „jednostek macierzystych” podatników VAT i działalność przez nie wykonywana jest przypisywana – z punku widzenia VAT – bezpośrednio działalności podatników VAT, który utworzyli oddział.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT, faktura VAT powinna zawierać: „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy”:

Powyższa regulacja (ani też żaden inny przepisów Ustawy o VAT) nie zawiera regulacji, która nakazywałaby wykazywać na fakturze VAT nazwę oddziału uczestniczącego w transakcji, lub też adres tego oddziału.

W opinii Wnioskodawcy wystarczającym jest, gdy podatnik posiadający oddział (lub oddziały) wystawia fakturę VAT z wykazaniem nazwy tego podatnika oraz adresu jego siedziby głównej (bez wskazywania nazwy oddziału oraz adresu oddziału, nawet wówczas, gdy oddział ten uczestniczy w dostawie np. oddział stanowi zakład produkcyjny z którego fizycznie są będą wydawane towary).

Stanowisko to potwierdzane jest w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Dla przykładu, w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP2/443-1160/13-2/MM wskazano: „Z uwagi na powołane przepisy art. 106 ustawy o VAT oraz § 5 rozporządzenia obowiązujących do 31 grudnia 2013 r. oraz art. 106e ustawy o VAT obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., a także mając na względzie, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu oraz jego adresu, który występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, należy stwierdzić, że na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż towarów i usług powinna być wskazana nazwa Jednostki Macierzystej z adresem dla niej właściwym oraz jej numer NIP, a nie jej oddział ze swoją nazwą i swoim adresem”.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 13 września 2016 r. o sygn. ILPP3/4512-1-27/16-4/JKu. Co prawda, w interpretacji tej wskazano, że podatnik który otrzyma fakturę wskazującą jedynie nazwę jego oddziału ma nadal prawo do odliczenia podatku VAT, zastrzegając przy tym, że jest to faktura zawierająca błąd formalny. W interpretacji tej wskazano: „Z tego też względu należy uznać, iż chociaż faktury, w których jako nabywca figuruje nazwa jednostki macierzystej jednakże z adresem oddziału, a nie jednostka macierzysta wraz ze swoim adresem nie spełniają wymogów określonych przepisami prawa, to nie można stwierdzić, że faktury te zawierają błędy, które nie pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych”, tym samym przesądzając, że co do zasady, faktury związane z działalnością podmiotu posiadającego oddziały powinny wskazywać dane jednostki macierzystej (nie zaś oddziału).

Podsumowując, wystarczającym jest, gdy podatnik posiadający oddział (lub oddziały) wystawia fakturę VAT z wykazaniem nazwy tego podatnika oraz adresu jego siedziby głównej (bez wskazywania nazwy oddziału oraz adresu oddziału, nawet wówczas, gdy oddział ten uczestniczy w dostawie np. oddział stanowi zakład produkcyjny z którego fizycznie są będą wydawane towary).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT” – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy o VAT – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (…).
    
    

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Ponadto faktura powinna również zawierać stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r., poz. 869, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o NIP”, dotyczące posiadania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

I tak, stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami – NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych – dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych – dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.
   
   

Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP.

Podkreślić również należy, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z zapisem art. 11 powołanej ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP, jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej.

Z uwagi na powołane przepisy art. 106e ustawy o VAT, przytoczone przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników należy uznać, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest jednostka macierzysta. Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że obowiązkiem jest, aby faktura wystawiona przez Wnioskodawcę posiadającego Oddział zawierała dane jednostki macierzystej (Spółki) z jej danymi i numerem NIP. Nie ma zaś konieczności wskazywania na fakturze nazwy oraz adresu Oddziału. Jednakże w celu łatwiejszej identyfikacji oprócz danych identyfikacyjnych Spółki, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację Oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres).

Reasumując, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3-5 ustawy o VAT, Wnioskodawca winien wykazywać na fakturach nazwę i adres jednostki macierzystej wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT). Natomiast adres Oddziału może zostać umieszczony na fakturze jako informacja dodatkowa.

Pomimo, iż Zainteresowany we własnym stanowisku nie wskazał na obowiązek zawarcia na fakturze danych jednostki macierzystej, to jednakże wywiódł prawidłowy skutek prawny. Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.