Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.739.2017.2.KR
z 22 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanego dnia 22 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 16 lutego 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone 13 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z zakupem i użytkowaniem samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 16 lutego 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone 13 lutego 2018 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z zakupem i użytkowaniem samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakup nowego samochodu z Francji. Opłacona akcyza. Opłacony VAT. Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć 100% VATu od zakupu samochodu oraz potem 100% VATu od wydatków związanych z tym samochodem. Samochód jest określany w jednoosobowej firmie Wnioskodawczyni jako „specjalistyczny” gdyż przeznaczony jest do wyścigów samochodowych po torach wyścigowych lub odcinkach specjalnych. Dlatego też samochód zawsze przewożony jest na lawecie, nie jeździ po drogach zwykłych. Jednak musi być zarejestrowany, gdyż tego wymagają niektóre regulaminy zawodów wyścigowych.

Wnioskodawczyni uzyskała informację, że są interpretacje do takiego rodzaju odliczenia ale wtedy gdy samochód jest niezarejestrowany.

Prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu bo również w procedurach firmy, która obsługuje Wnioskodawczynię od strony techniczno-mechanicznej jest to wymagane.

Dlatego Wnioskodawczyni prosi o rozpatrzenie sprawy i odpowiedź czy może odliczyć ten VAT.

Zakupiony samochód z Francji. Opłacona akcyza. Opłacony VAT. Ponieważ jest to samochód specjalistyczny i wykorzystywany tylko do celów prowadzonej działalności gospodarczej (PKD 93.19.Z.) wyścigi samochodowe to Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć 100% VATu od zakupu tego samochodu i 100% VATu od poniesionych wydatków związanych z tym samochodem.

Ewidencja przebiegu będzie prowadzona.

Samochód zarejestrowany ale nie będzie jeździł po drogach publicznych (zawsze przewożony będzie na lawecie). Rejestracja pojazdu wymagana przez organizatorów zawodów.

Samochód ze specjalistycznym wybudowaniem (dwa siedzenia) i osprzętem (klatka, klamry itp.)

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że jest czynnym płatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność w zakresie: 93.19.Z. - pozostała działalność związana ze sportem, 55.20.Z. wynajem obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, 68.20.Z. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi i 74.10.Z. specjalistyczne projektowanie.

Wnioskodawczyni wskazała, że organizacja imprez sportowych polega na przygotowaniu zaplecza w postaci samochodu, osprzętu i obsługi mechaników na konkretne zawody sportowe, które odbywają się na specjalnych torach wyścigowych.

Samochód będzie jako wyposażenie dla zawodnika w trakcie imprezy samochodowej - sportowej .... Zawodnik będzie miał ten samochód podstawiany na dane zawody lub treningi z pełną obsługą mechaników. Samochód będzie służył tylko do zawodów sportowych, dlatego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT zwolnionym z opodatkowania.

Wydatki, od których zamierzam dokonać odliczeń od podatku to np.: zakup samochodu, opony, inne części zamienne, regulacja samochodu, naprawy itp.

Samochód jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drodze. Posiada homologację oraz ma przegląd techniczny, który dopuszcza go do poruszania się po drogach publicznych.

Samochód jest wyspecyfikowany i wybudowany pod indywidualne zamówienie do zawodów: posiada specjalnie wbudowaną klatkę bezpieczeństwa, posiada sekwencyjną skrzynię biegów, specjalne siedzenia sportowe z odpowiednim zabezpieczeniem. Samochód poza zawodami musi być garażowany w odpowiednich warunkach (warsztat) i ustawiony na tzw. „kobyłkach”. Ten samochód może być używany tylko przez kierowców z licencją kierowcy wyścigowego po uprzednim szkoleniu.

Nie może z tego samochodu z korzystać osoba, która posiada prawo jazdy kat. B. W związku z powyższym nie będzie on użytkowany do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć 100% VATu od zakupu samochodu i od użytkowania (czyli wydatków związanych z tym samochodem)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ samochód jest zakupiony z przeznaczeniem celowym (wyścigi samochodowe) i nie będzie wykorzystywany do innych celów według Wnioskodawczyni powinna móc odliczyć 100% VATu. Samochód jest specjalnie „wybudowany” przygotowany do tego rodzaju zawodów. Dokumentacja jest przygotowana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn.zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   
   

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy – do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczania podatku, zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1260, z późn. zm.) – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy – przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy – droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W świetle powołanych powyżej definicji, warunkiem uznania nabytego samochodu rajdowego za pojazd samochodowy lub samochód osobowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów tej ustawy. Aby samochód wyścigowy był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

• być środkiem transportu,
  

• być przeznaczonym do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1 ww. ustawy.
  
  
  

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni zakupiła nowy samochód z Francji. Opłaciła akcyzę i VAT. Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć 100% VATu od zakupu samochodu oraz potem 100% VATu od wydatków związanych z tym samochodem. Samochód jest określany w jednoosobowej firmie Wnioskodawczyni jako „specjalistyczny” gdyż przeznaczony jest do wyścigów samochodowych po torach wyścigowych lub odcinkach specjalnych. Dlatego też samochód zawsze przewożony jest na lawecie, nie jeździ po drogach zwykłych. Jednak musi być zarejestrowany, gdyż tego wymagają niektóre regulaminy zawodów wyścigowych. Prowadzona będzie ewidencja przebiegu pojazdu bo również w procedurach firmy, która obsługuje Wnioskodawczynię od strony techniczno-mechanicznej jest to wymagane. Samochód ze specjalistycznym wybudowaniem (dwa siedzenia) i osprzętem (klatka, klamry itp.)

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że jest czynnym płatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność w zakresie: 93.19Z - pozostała działalność związana ze sportem, 55.20.Z. wynajem obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, 68.20.Z. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi i 74.10.Z. specjalistyczne projektowanie.

Wnioskodawczyni wskazała, że organizacja imprez sportowych polega na przygotowaniu zaplecza w postaci samochodu, osprzętu i obsługi mechaników na konkretne zawody sportowe, które odbywają się na specjalnych torach wyścigowych.

Samochód będzie jako wyposażenie dla zawodnika w trakcie imprezy samochodowej - sportowej. Zawodnik będzie miał ten samochód podstawiany na dane zawody lub treningi z pełną obsługą mechaników. Samochód będzie służył tylko do zawodów sportowych, dlatego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT zwolnionym z opodatkowania.

Wydatki, od których Wnioskodawczyni zamierza dokonać odliczeń od podatku to np.: zakup samochodu, opony, inne części zamienne, regulacja samochodu, naprawy itp.

Samochód jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drodze. Posiada homologację oraz ma przegląd techniczny, który dopuszcza go do poruszania się po drogach publicznych.

Samochód jest wyspecyfikowany i wybudowany pod indywidualne zamówienie do zawodów: posiada specjalnie wbudowaną klatkę bezpieczeństwa, posiada sekwencyjną skrzynię biegów, specjalne siedzenia sportowe z odpowiednim zabezpieczeniem. Samochód poza zawodami musi być garażowany w odpowiednich warunkach (warsztat) i ustawiony na tzw. „kobyłkach”. Ten samochód mogą używać tylko kierowcy z licencją kierowcy wyścigowego po uprzednim szkoleniu. Nie może z tego samochodu z korzystać osoba, która posiada prawo jazdy kat. B. W związku z powyższym nie będzie on użytkowany do celów prywatnych.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość dotyczącą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem i wykorzystywaniem samochodu wyścigowego.

Jak wynika z powołanych przepisów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Strona jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Z uzupełnienia do wniosku wyraźnie wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jednak jak zaznaczyła, zakupiony samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania. Jak już wskazano, ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku.

Tym samym, z uwagi na to, że Wnioskodawczyni będzie wykorzystywała zakupiony samochód wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup tego pojazdu i wydatki związane z jego eksploatacją. Bez znaczenia pozostaje fakt, że samochód wyścigowy będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i nie będzie służył do celów prywatnych, bowiem jak podkreśliła Wnioskodawczyni, będzie to tylko i wyłącznie działalność zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zatem taka z którą nie wiąże się określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni w analizowanym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w tym na informacji, że zakupiony samochód wyścigowy będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (kwestia ta nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn.zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.