INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu, przedstawione we wniosku z dnia 02 stycznia 2012 r. (data wpływu do Biura KIP w Piotrkowie Trybunalskim: 09 stycznia 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 26 marca 2012r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia miału węglowego CN 2701 przeznaczonego na cele opałowe przez zakład energochłonny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 stycznia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Zakładu o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia miału węglowego CN 2701 przeznaczonego na cele opałowe przez zakład energochłonny.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2012r. (data wpływu 28 marca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny, sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Zakład prowadzi działalność gospodarczą w formie zakładu budżetowego Miasta i Gminy K. Podstawową, statutową działalnością gospodarczą jest wytwarzanie oraz przesyłanie i dystrybucja ciepła na terenie miasta K. Drugą działalnością jest przesyłanie i dystrybucja oraz obrót energią elektryczną dla potrzeb zakładów przemysłowych zlokalizowanych na terenie upadłego zakładu „xxx" oraz na potrzeby własne ciepłowni. Działalności gospodarcze prowadzone są w oparciu o wydane koncesje:

1. dla ciepła (koncesja na wytwarzanie ciepła, koncesja na przesyłanie i dystrybucję ciepła),
2. dla energii elektrycznej (koncesja na obrót energią elektryczną, koncesja na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej)
   
   

Zakupu energii elektrycznej Zakład dokonuje od spółki dystrybucyjnej Z. S.

W związku ze zmianami wprowadzonymi do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011r., Nr 108 poz.626 z późn. zm.) ustawą z dnia 16 grudnia 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. nr 232, poz. 1378) w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych oraz zwolnień przewidzianych dla wyrobów węglowych powstało pytanie czy Zakład jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych zużywanych przez Zakład w zakresie prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej opisanej powyżej

Pismem z dnia 26 marca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

• zużywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe określane są kodem CN 2701 – miał węglowy;

• udział zakupionych wyrobów węglowych i zużytych do produkcji w danym roku w wartości produkcji sprzedanej Wnioskodawcy w skali roku 2011 wynosi ok. 11%.

• Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), bowiem udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej przekracza 10% w skali zarówno 2011 r. jak i 2010 r. i Wnioskodawca spełnia drugą z przesłanek definicji - działa bowiem w oparciu o udzieloną mu koncesję na produkcję i dystrybucję energii cieplnej jak również na dystrybucję energii elektrycznej, zatem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania z tego względu, że dla ustalenia cen sprzedawanej energii cieplnej oraz energii elektrycznej wyodrębnione zostały koszty produkcji i dystrybucji energii cieplnej i koszty dystrybucji energii elektrycznej oraz odpowiednio przychody ze sprzedaży energii elektrycznej oraz przychody ze sprzedaży energii cieplnej a cena sprzedaży tychże wyrobów jest ustalana przez Urząd Regulacji Energetyki;

• Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe tylko i wyłącznie do celów opałowych do produkcji energii cieplnej, a zatem nie jest pośredniczącym podmiotem węglowym,

• Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych ani innej czynności, która mogłaby być przedmiotem opodatkowania.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zakład, w zakresie w jakim zużywa wyroby węglowe do celów związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą jest objęty zwolnieniem z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o jakim mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 9a ust 1 ustawy o akcyzie, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju. Wyrobami węglowymi zgodnie z art. 2 ust. 1 a są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy tj. m.in. węgiel, brykiety, podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla objęte kodem Nomenklatury Scalonej CN 2701. Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się m.in. ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym ustawodawca przewidział wśród zwolnień wyrobów węglowych zużywanych do prowadzenia niektórych rodzajów działalności gospodarczej w art. 31a ust.2 ustawy, zwolnienie wyrobów węglowych zużywanych przez zakłady energochłonne do celów opałowych, zaś zakłady energochłonne zdefiniował jako podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z kolei Dyrektywa Rady nr 2003/96/WE z dnia 27.10.2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej definiuje w art. 17 ust. 1 lit. a, zakład energochłonny jako jednostkę gospodarczą w której koszty nabycia lub wytworzenia produktów energetycznych i energii elektrycznej wynoszą co najmniej 3 % wartości produkcji.

W oparciu o tak sformułowaną definicję zakładu energochłonnego, zdaniem Zakładu jest on objęty zwolnieniem w zakresie zużywanych przez Niego wyrobów węglowych do celów opałowych przy spełnieniu przez Niego wymogu określonego w art. 31a ust. 10 ustawy akcyzowej tj. w sytuacji w której udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Art. 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym, zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie, i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku Nr 1 do ustawy umieszczono m.in.:

• pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz

• pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Umieszczenie dopisku „ex” przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)”. Dopisek „ex” umieszczony w pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

1. węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
3. jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
   
   

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Natomiast w świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika, m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, jest podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (…) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1378) z dniem 2 stycznia 2012 r. znowelizowano ustawę o podatku akcyzowym m.in. poprzez dodanie art. 31a, który dotyczy zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych.

Zgodnie z ww. art. 31a ust. 2 pkt 8 znowelizowanej ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

W myśl art. 31a ust. 10 ustawy przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, to jest m.in. gospodarstw domowych, organów administracji publicznej. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę ( art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Wnioskodawca wskazał, iż podczas produkcji energii cieplnej zużywa miał węglowy o kodzie CN 2701, oraz nadmienił, iż udział zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej jest wyższy niż 10% wartości produkcji sprzedanej.

Mając na uwadze opis zaistniałego stanu faktycznego dokonany przez Wnioskodawcę oraz przytoczone wyżej przepisy, o ile udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, należy zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż spełnia On kryterium zakwalifikowania przedsiębiorstwa jako zakładu energochłonnego wobec czego przysługuje mu zwolnienie na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Reasumując zużywany przez Wnioskodawcę miał węglowy o kodzie CN 2701 do celów opałowych w zakładzie energochłonnym, od dnia 2 stycznia 2012 r. podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż rozwiązania przyjęte w ustawie z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym odnoszące się do zakresu opodatkowania ww. podatkiem nie są sprzeczne z rozwiązaniami obowiązującymi w prawie europejskim.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.