Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.328.2017.2.MS
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 25 stycznia 2018r. Nr 0114-KDIP2-3.4010.328.2017.1.MS (data doręczenia 29 stycznia 2018 r.) pismem z dnia 5 lutego 2018r. (data nadania 5 lutego 2018r., data wpływu do KIS 12 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej Spółka) jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa. Spółka nie dokonuje sprzedaży zwolnionej, a jeżeli taka sprzedaż występuje to w niewielkim zakresie, który nie powoduje konieczności obliczania proporcji. Wnioskodawca planuje w budynku do niej należącym otwarcie Muzeum. Spółka planuje nie pobierać opłat za wstęp do Muzeum. Do Muzeum będą zapraszani aktualni jak i potencjalni kontrahenci Spółki. Muzeum będzie również ogólnodostępne, tj. otwarte dla wszystkich chętnych – zarówno wycieczek szkolnych, jak i turystów czy mieszkańców.

Organizacja Muzeum będzie polegała na remoncie ogólnym budynku czyli wyburzeniu ścian, zrobieniu instalacji, kabli, hydrauliki, okien, drzwi, tynków, systemu monitoringu, systemy zabezpieczeń. Natomiast planowana jest aranżacja i wyposażenie pomieszczeń.

Pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.328.2017.1.MS, doręczonym 29 stycznia 2018 r., wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego poprzez podanie czy Wnioskodawca jest naturalnym monopolistą w swojej dziedzinie, który nie sprzedaje produktów ostatecznemu nabywcy, wskazanie grupy docelowej do której skierowana ma być reklama firmy (w postaci Muzeum) oraz w której Wnioskodawca upatruje „potencjalnych kontrahentów”, opisanie w jakiej formie i w jakim zakresie – poprzez Muzeum – Wnioskodawca będzie wpływał na pozytywne nastawienie potencjalnych klientów w a w konsekwencji zwiększenia popytu na jego produkty i usługi będące w bieżącej ofercie Wnioskodawcy, wyjaśnienie czy osoba fizyczna (nie)prowadząca działalność gospodarczą może zostać „potencjalnym kontrahentem”? Jeśli tak, to jakie produkty lub usługi będące w bieżącej ofercie Wnioskodawcy są skierowane do tej grupy odbiorców?

Uzupełnienia dokonano w dniu 5 lutego 2018r. (data wpływu: 12 lutego 2018 r.). W uzupełnieniu do wniosku stwierdzono, że:

1. W piśmie z dnia 5 stycznia 2018 roku skierowanym do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP4.4012.652.2017.1.MP) podane zostały różne, poza produkcją banknotów, usługi i towary oferowane przez Wnioskodawcę. W załączeniu przesyłam pełną listę oferowanych przez Spółkę towarów i usług.
   
   

Produkcja dokumentów i banknotów nie wynika wcale z wykonywania monopolu państwa. Spółka drukuje banknoty dla kilkunastu odbiorców z całego świata, w tym między innymi z krajów Ameryki Południowej. Również produkcja dokumentów, np. paszportów jest dokonywana na rzecz innych krajów, a tym także dla jednego będącego członkiem Unii Europejskiej.

Ponadto informuję, iż pierwsze banknoty dla Narodowego Banku Polski, po denominacji złotego w 1995 roku, były produkowane przez firmę brytyjską, a nie przez Spółkę. Zatem produkcja banknotów i dokumentów odbywa się w warunkach konkurencji zarówno na rynku krajowym jak i światowym.

2. Grupa docelowa, do której ma być skierowana reklama Spółki w postaci Muzeum, to przedstawiciele instytucji państwowych i samorządowych, samorządów zawodowych, banków i innych instytucji finansowych, szkół wyższych, a także podmioty, które dla swojej działalności potrzebują druków lub dokumentów zabezpieczonych przed ich podrobieniem lub skopiowaniem.
   
   

Tylko niektóre usługi, jak np. produkcja dowodów osobistych czy druków komunikacyjnych (prawa jazdy, karty do tachografów) wynikają z obowiązujących przepisów prawa. A zatem ekspozycja w Muzeum towarów i usług oferowanych przez Spółkę jest skierowana do szerokiego kręgu kontrahentów i odbywa się na zasadzie konkurencji rynkowej. Z uwagi na poufny charakter wytwarzanych dokumentów bądź banknotów oraz używanej w tym celu technologii, sposób ich produkcji będzie prezentowany kontrahentom w Muzeum – osoby postronne, w tym kontrahenci nie mają możliwości zapoznać się z ich produkcją.

3. W Muzeum przedstawiona będzie historia Spółki od dnia jej założenia do chwili obecnej. Należy zwrócić uwagę, że w tym roku Spółka obchodzić będzie 99-tą rocznicę swojego istnienia. Tak długą historią może się poszczycić tylko niewiele polskich firm. a nawet firmy z 15-20-to letnią obecnością na rynku podają ten fakt jako element reklamy mającej za zadanie wskazać na pewną tradycję wykonywania określonych towarów czy świadczenia usług.
   
4. Tak jak napisano w pkt 3 niniejszego pisma potencjalni kontrahenci będą zapraszani do Muzeum Spółki, w którym prezentowane będą de facto wszystkie oferowane przez Spółkę towary i usługi oraz pokazany będzie postęp technologiczny jaki nastąpił przy produkcji towarów i świadczeniu usług oferowanych przez Spółkę.
   
5. W Sali nr 5 będą przedstawione ekspozycje w formie multimedialnej z wykorzystywaniem najnowszych technik audiowizualnych.

...

Generalnie cała ekspozycja Muzeum będzie nakierowana na przedstawienie Spółki od momentu jej powstania do chwili obecnej. Ponadto należy podkreślić, że Muzeum będzie pełnić działalność społecznie użyteczną, poprzez działalność edukacyjną, kształtowanie postaw patriotycznych, itp. Upowszechnianie działań społecznie użytecznych i przedstawianie Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie, z bogatą historią może spowodować wzrost zainteresowania samą Spółką a co za tym idzie wzrost zainteresowania jej produktami, co w konsekwencji pozostaje w związku z przychodami Spółki. Tym samym Spółka uważa, że organizacja Muzeum jest elementem strategii marketingowej zmierzającej do przedstawiania Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie miała prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków związanych z organizacją Muzeum?
   
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie miała prawo odliczenia podatku VAT na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wydatków związanych z organizacją Muzeum?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy odpowiedzi na pytanie nr 1 wniosku. Odpowiedź w zakresie pytania nr 2 udzielona zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przepisach podatkowych nie ma definicji pojęcia reprezentacji, ale analizując dotychczasową praktykę wskazać należy, że przez wydatki na reprezentację rozumie się wydatki, które charakteryzują się okazałością, które są wydatkami na ponadprzeciętną miarę oraz mają na celu wywołanie pozytywnego wrażenia. Istotnym elementem reprezentacji jest też przedstawienie podatnika w pozytywnym świetle, które ma służyć zbudowaniu dobrej atmosfery i dobrego wrażenia.

Natomiast za reklamę uznawany jest ogół działań mających na celu rozpowszechnianie pozytywnych i pożądanych informacji o firmie, ojej towarach i usługach, udostępnianiu informacji o możliwościach ich zakupu, a także zmierzających do wyróżnienia towaru lub usługi wśród produktów konkurencyjnych oraz nakłanianiu do ich zakupu.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 czerwca 2008 roku (sygn. akt III SA/Wa 157/08) „w celu dokonania oceny, czy dany rodzaj działalności może zostać uznany za reklamę, reprezentację czy innego rodzaju działalność konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Za każdym razem – dla uznania określonego działania za działanie o charakterze reklamowym – kluczowe znaczenie ma ustalenie, że działanie to rozpowszechnia informacje (promuje) określony towar, usługę lub też firmę, jeżeli poprzez promowanie firmy pośrednio promuje oferowane przez nią towary lub usługi zachęcając do ich nabywania.

Za reklamę można bowiem uznać, również i takie działania, które co prawda nie prezentują określonych towarów lub usług wraz z informacjami je wartościującymi, lecz promują markę określonej firmy, zwiększając jej rozpoznawalność na rynku, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi przez nią towarami lub świadczonymi usługami. Reklama taka, nazywana reklamą instytucjonalną, ma za zadanie prezentowanie konkretnego przedsiębiorstwa poprzez lansowanie jego znaku firmowego czy też nazwy. Jej zadaniem jest stworzenie sprzyjającego dla firmy klimatu, pozytywne nastawienie potencjalnych klientów, umocnienie stopnia rozpoznawalności i znajomości firmy przez odbiorców tego rodzaju reklamy, oraz w konsekwencji zwiększenie popytu na jej towary lub usługi, (por. Aldona Małgorzata Dereń, Ewa Próchniak, Reklama a prawo; Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego sp. z o.o., Bydgoszcz 1997 r., s. 23, oraz por. wyrok Wojewódzkiego Sądu administracyjnego w Warszawie, wydany dnia 27 kwietnia 2007 r. w sprawie sygn. akt. IIISA/Wa 2644/06).”

Uwzględniając zatem powyższe, zaliczenie konkretnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów możliwe jest po wypełnieniu dyspozycji przepisów regulujących powyższą kwestię, w szczególności art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jednocześnie nie jest wyłączone z katalogu kosztów uzyskania przychodów na mocy przepisu szczególnego.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zatem koszty poniesione na wydatki związane z reprezentacją nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Co do zasady reklama, ma więc na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów, czy też zwiększenie rozpoznawalności Spółki, co ma wpływać na zwiększenie jej popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności.

Mówiąc krótko celem reklamy jest więc nakłonienie potencjalnego klienta do zakupu reklamowanego towaru lub usługi. Może się to odbywać poprzez przedstawienie cech (zalet) towarów, usług, produktów oraz podkreślenie atrakcyjnej ceny. W przypadku reprezentacji, wydatki mają stworzyć i utrwalić pozytywny wizerunek firmy oraz ułatwić nawiązywanie kontaktów handlowych. Czynności podejmowane w ramach reprezentacji często polegają na przyjmowaniu i utrzymywaniu delegacji lub kontrahentów, kształtowaniu w ich oczach renomy przedsiębiorcy, mają zrobić na kontrahencie jak najlepsze wrażenie.

W Muzeum pokazywane będą między innymi obecne produkty Spółki, co niewątpliwie nosić będzie znamiona reklamy. Również prezentowane informacje o druku i sposobach zabezpieczeń np. banknotów stanowić będą element reklamy, ponieważ będą one zachęcać (służyć) do wyboru Spółki, a nie innej konkurencyjnej firmy, właśnie ze względu na stosowane przez Spółkę wysokiej klasy zabezpieczenia produktów.

Zdaniem Spółki elementem wymagającym uwzględnienia przy ocenie czy wydatek wynikający z organizacji Muzeum może być uznany za koszt uzyskania przychodu jest również fakt, iż poniesione wydatki służyć będą także działalności społecznie użytecznej, ponieważ muzeum spełnia przede wszystkim funkcje społecznie użyteczne, tj. edukacyjną, kształtowania postaw patriotycznych, itp. Upowszechnianie działań społecznie użytecznych i przedstawianie Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie, z bogatą historią może spowodować wzrost zainteresowania samą Spółką, a co za tym idzie może spowodować wzrost zainteresowania jej produktami, co w konsekwencji pozostaje w związku z przychodami Spółki. Tym samym można stwierdzić, iż podejmowane przez Spółkę działania są elementem podejmowanej przez Spółkę strategii marketingowej zmierzającej do przedstawiania Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Spółki, poniesienie kosztów na organizację Muzeum za wstęp do którego nie będzie pobierana opłata, z aranżacją pomieszczeń wskazaną w stanie faktycznym będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w zakresie w jakim poniesione wydatki służyć będą działalności reklamowej sensu stricto, jak również działalności społecznie użytecznej. Są one bowiem poniesione w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodu. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 października 2016 roku (IBPB-1-1/4510-231/16-1/BK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę z złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa. Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.