Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.448.2017.3.PB
z 12 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2017 r. (data wpływu – 20 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 24 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa spółki jawnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 15 stycznia 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4014.448.2017.2.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 stycznia 2018 r. ( wpływ pisma).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnikami spółki jawnej są Wnioskodawca oraz jego brat. Spółka jawna powstała z przekształcenia spółki cywilnej na podstawie uchwały wspólników i została zarejestrowana w KRS 30.09.2016 r. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Spółka posiada m.in. nieruchomość o pow. 0,2887 ha zlokalizowaną w O., nr działki 191 oraz nieruchomość o pow. 0,0582 ha zlokalizowaną w O., nr działki 192/10, a także inne składniki majątkowe i niemajątkowe.

Udziały w Spółce przedstawiają się następująco: Wnioskodawca – 50% udziałów; brat – 50% udziałów. Ze względu na stan zdrowia brata Wnioskodawcy wspólnicy spółki podejmą jednomyślną uchwałę w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 58 pkt 2 i 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „ksh”) oraz § 14 ust. 1 pkt 1 i § 14 ust. 2 umowy spółki o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania likwidacji. Na mocy tejże uchwały wspólnicy zamierzają całe dotychczasowe zorganizowane przedsiębiorstwo spółki jawnej w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego przekazać nieodpłatnie pod tytułem darmym, tj. bez opłat dokonywanych przez Wnioskodawcę. Wniesienie przedsiębiorstwa nastąpi do jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, tzn. dojdzie do przeniesienia majątku spółki przed rozwiązaniem spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Celem takich działań ma być utrzymanie przedsiębiorstwa spółki w dotychczasowym kształcie i kontynuowanie prowadzonej działalności jako jednoosobowej działalności gospodarczej (zgodnie z § 14 ust. 1 i 2 umowy spółki). Przenoszone składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego i obejmą m.in. nazwę przedsiębiorstwa, własność nieruchomości, ruchomości, w tym urządzeń, środków trwałych (samochody), towary handlowe, środki pieniężne, konto bankowe, tajemnice przedsiębiorstwa, a także księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej handlowej. Nie nastąpi natomiast przeniesienie zobowiązań. Stosownie do art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa.

Dalszą konsekwencją będzie wykreślenie spółki jawnej z rejestru przedsiębiorców w KRS. W momencie wykreślenia spółki jawnej z rejestru nie będzie ona posiadała żadnego majątku, bowiem całe przedsiębiorstwo spółki przed jej rozwiązaniem zostanie przekazane jednemu ze wspólników (nadal pod swoim NIP, imieniem i nazwiskiem). W zakresie swojej działalności Wnioskodawca ma również obszar działania spółki.

Nadmienić należy, że najpierw nastąpi przekazanie do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy składników majątku spółki, a następnie dojdzie do jej rozwiązania z chwilą wykreślenia z KRS. Zgodnie z art. 58 ksh przyczyną rozwiązania spółki jest podjęcie jednomyślnej uchwały przez wszystkich wspólników. W uchwale tej wspólnicy, jako jeden ze sposobów zakończenia działalności przewidują (zgodnie z art. 67 ksh) – przejęcie przedsiębiorstwa spółki przez jednego ze wspólników. Ta uchwała jest następnie podstawą do wykreślenie spółki z KRS. W uchwale zatem o rozwiązaniu wspólnicy podejmują również decyzję o przeniesieniu przedsiębiorstwa. Przedmiotem wniosku są skutki podatkowe przekazania składników majątku spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa, o którym mowa powyżej, będzie darowizną. Przekazanie przedsiębiorstwa jednemu ze wspólników następuje bez obowiązku spłaty ma rzecz pozostałego wspólnika. Podstawą przekazania będzie uchwała o rozwiązaniu spółki i przekazaniu przedsiębiorstwa w formie aktu notarialnego, zgłoszona w terminie 7 dni do rejestru KRS.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w związku z darowizną całego przedsiębiorstwa nie nastąpi przejęcie przez Wnioskodawcę długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy tj. spółki jawnej.

Wnioskodawca podkreślił, że w związku z darowizną będącą przedmiotem wniosku nie dojdzie do przejęcia przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań, długów oraz ciężarów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W ocenie Wnioskodawcy w powyższej sytuacji nie dojdzie do przejęcia przez Wnioskodawcę zobowiązań (długów) darczyńcy w rozumieniu art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca zauważył, że na gruncie prawa cywilnego czynność prawna dotycząca zbycia przedsiębiorstwa nie jest równoznaczna z przeniesieniem na nabywcę zobowiązań tego przedsiębiorstwa. Zgodnie bowiem z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zobowiązania (długi) związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa nie wchodzą do jego składników. W związku z powyższym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego transakcja zbycia przedsiębiorstwa nie będzie dotyczyć jego zobowiązań (długów). Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sadów powszechnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy czynność nieodpłatnego przeniesienia całego przedsiębiorstwa przed jego rozwiązaniem w formie aktu notarialnego do istniejącej jednoosobowej działalności Wnioskodawcy, który będzie kontynuować działalność pod inną nazwą nie wpłynie na powstanie podatku od czynności cywilnoprawnych od tej czynności?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie (darowizna) przedsiębiorstwa spółki jawnej do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników spółki w wyniku rozwiązania Spółki bez przeprowadzania jej likwidacji nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Wskazać należy, że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zawarcie umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jedynie w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. Podstawę opodatkowania stanowi w tym przypadku wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego, przy czym obowiązek podatkowy spoczywa wówczas na obdarowanym.

Zgodnie natomiast z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Nabywca przedsiębiorstwa jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa lub gospodarstwa, chyba że w chwili nabycia nie wiedział o tych zobowiązaniach, mimo zachowania należytej staranności. Czym innym jest jednak przejęcie długu, które wymaga zgody wierzyciela. Nabywca przedsiębiorstwa w drodze darowizny może przejąć dług dłużnika solidarnego, jakim jest zbywca przedsiębiorstwa. Dopiero w przypadku przejęcia długu przez nabywcę przedsiębiorstwa powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Mając również na uwadze treść art. 55⁴ Kodeksu cywilnego, wedle którego nabywca przedsiębiorstwa z mocy prawa, a więc niejako automatycznie staje się solidarnie odpowiedzialny ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w analizowanej sprawie nie można przyjąć, iż obdarowany Wnioskodawca składa jakiekolwiek oświadczenie woli, na mocy którego to oświadczenia dochodzi do przejęcia przez niego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z przedmiotową darowizną nie dojdzie do przejęcia przez Wnioskodawcę długów w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Mimo podjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki i przekazaniu przedsiębiorstwa jednemu ze wspólników, drugi wspólnik nadal pozostaje odpowiedzialny za zobowiązania spółki wobec osób trzecich. Jeżeli zatem w wyniku umowy darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie przejmie jako obdarowany wchodzących w skład przedsiębiorstwa długów i ciężarów, to wówczas nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę cześć stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie darowizny stanowi wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 3 powołanej ustawy obowiązek podatkowy przy umowie darowizny ciąży na obdarowanym.

Jednakże w przypadku, gdy umowa darowizny, nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, to taka umowa darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku i w jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca i jego brat są wspólnikami spółki jawnej. Na mocy uchwały wspólnicy zamierzają całe dotychczasowe zorganizowane przedsiębiorstwo spółki jawnej w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego przekazać nieodpłatnie pod tytułem darmym, tj. bez opłat dokonywanych przez Wnioskodawcę. Wniesienie przedsiębiorstwa nastąpi do jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, tzn. dojdzie do przeniesienia majątku spółki przed rozwiązaniem spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z darowizną całego przedsiębiorstwa nie nastąpi przejęcie przez Wnioskodawcę długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy tj. spółki jawnej.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych (art. 55² Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 55⁴ Kodeksu cywilnego, nabywca przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa lub gospodarstwa, chyba że w chwili nabycia nie wiedział o tych zobowiązaniach, mimo zachowania należytej staranności. Odpowiedzialność nabywcy ogranicza się do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa według stanu w chwili nabycia, a według cen w chwili zaspokojenia wierzyciela. Odpowiedzialności tej nie można bez zgody wierzyciela wyłączyć ani ograniczyć.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizna przedsiębiorstwa spółki jawnej do jednoosobowej działalności gospodarczej jednego ze wspólników spółki w wyniku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia jej likwidacji, nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, w związku z darowizną przedsiębiorstwa, nie dojdzie – jak słusznie wskazał Wnioskodawca – do powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi temu podlegają bowiem tylko czynności wymienione wprost w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zawierającym zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu. W niniejszej sprawie wspólnicy spółki planują zawrzeć umowę darowizny przedsiębiorstwa spółki jawnej. Przedmiotowa umowa darowizny nie będzie – jak zaznaczył Wnioskodawca – wiązała się z przejęciem przez obdarowanego (Wnioskodawcę) długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy (spółki jawnej), tym samym umowa ta będzie stanowiła czynność cywilnoprawną, która nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zatem jako czynność niewymieniona w ustawowym katalogu art. 1 ww. ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.