Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.566.2017.3.DS
z 7 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.) i z dnia 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniach 16 stycznia 2018 r. i 1 lutego 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik – sprzedający jest właścicielem nieruchomości zakupionej pod działalność gospodarczą, zabudowanej składającej się z działek gruntu: nr 890/2 o powierzchni 0,2106 ha oraz nr 891 o powierzchni 0,2976 ha, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość jest wolna od jakichkolwiek ciężarów, obciążeń, roszczeń i hipotek.

Kupujący, zakupuje nieruchomość pod działalność gospodarczą.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca – w odpowiedzi na pytania sformułowane przez tut. Organ – doprecyzował opisany stan faktyczny o następujące informacje:

1. czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
   Odp. Tak, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług.
2. w jakim celu została nabyta przez Zainteresowanego nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży?
   Odp. Nieruchomość została nabyta na działalność gospodarczą.
3. w jaki sposób nieruchomość, o której mowa we wniosku, jest wykorzystywana od chwili nabycia do chwili sprzedaży? Czy nieruchomość jest przez Wnioskodawcę wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)?
   Odp. Nieruchomość od chwili nabycia nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz 1221, z późn. zm.). Do dnia podpisania umowy o dzierżawę nieruchomość nie przynosiła żadnych dochodów.
4. czy Zainteresowany udostępnia przedmiotową nieruchomość osobom trzecim na podstawie umów (np. najem, dzierżawa, użyczenie)? Jeżeli tak, to czy są/były to umowy odpłatne czy nieodpłatne?
   Odp. Przedmiotowa nieruchomość jest udostępniana przez Zainteresowanego osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy (…).
5. czy obie działki nr 890/2 i nr 891 są zabudowane nieruchomością mającą być przedmiotem sprzedaży?
   Odp. Żadna z działek (890/2, 891 ) nie jest zabudowana nieruchomością mającą być przedmiotem sprzedaży; budynki przeznaczone do rozbiórki na podstawie pozwolenia na rozbiórkę.
6. jeśli któraś z ww. działek stanowi teren niezabudowany, to należy wskazać:
   1. czy na dzień sprzedaży dla tej działki niezabudowanej zostanie sporządzony aktualny miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to jakie będzie przeznaczenie nieruchomości wg tego planu?
   2. czy dla wskazanej wyżej działki na moment sprzedaży zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?
   Odp. Działka nr 890/2 jest działką zabudowaną dwoma budynkami gospodarczymi, natomiast działka 891 jest działką niezabudowaną.
   ad. a) działka niezabudowana 891 w dniu sprzedaży objęta będzie zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (Uchwała Rady Gminy z dnia 27 grudnia 2000 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi) wg którego przeznaczenie terenu to: MM – tereny zabudowy mieszanej, przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, zagrodowa, usługi dla ludności; RM – tereny rolne z dopuszczeniem zabudowy.
   ad. b) nie dotyczy;
7. jakie budynki, budowle i urządzenia budowlane posadowione są na gruncie, o którym mowa we wniosku? Należy wymienić wszystkie posadowione na nim budynki, budowle lub ich części oraz udzielić odpowiedzi na poniższe pytania (odrębnie w odniesieniu do każdego obiektu):
   1. czy w stosunku do budynków, budowli lub ich części doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. pierwszego zajęcia, oddania do używania? Jeśli tak, to należy wskazać kiedy to miało miejsce?
   2. jeżeli odpowiedź na ww. pytanie jest twierdząca, to czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą minął okres dłuższy niż 2 lata?
   3. czy Wnioskodawca ponosił na budynki, budowle lub ich części znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli tak, to:
      • czy wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów?
      • czy od momentu zakończenia ulepszenia obiektów, zostały one oddane do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np.: najem, dzierżawa?
      • czy Zainteresowany z tytułu poniesionych nakładów miał prawo do odliczenia podatku naliczonego?
      • czy w stanie ulepszonym przedmiotowe budynki, budowle lub ich części były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czasu sprzedaży, do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat?
   Odp. Na gruncie, o którym mowa we wniosku, posadowione są dwa budynki gospodarcze (dz. nr 890/2);
   ad. a) nie;
   ad. b) nie dotyczy;
   ad. c) nie.
8. czy nabycie przez Wnioskodawcę opisanej nieruchomości nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i, czy czynności te zostały udokumentowane fakturą (należy wskazać, czy były to czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, czy zwolnione od tego podatku)?
   Odp. Zakup na umowę cywilno-prawną, akt notarialny.
9. czy Zainteresowanemu z tytułu nabycia nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   Odp. Nie.
10. czy nieruchomość przeznaczona do sprzedaży była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?
    Odp. Nie.
    
    

Ponadto, w piśmie z dnia 29 stycznia 2018 r. Zainteresowany wskazał, że:

• Ad. 1. Przed planowaną dostawą zostaną rozpoczęte i zakończone prace rozbiórkowe. Budynek nr 1 zostanie rozebrany przed dniem planowanej dostawy, zakres robót rozbiórkowych nie wymaga założenia dziennika budowy, ponieważ nie jest wymagane pozyskanie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, tym samym nie zostanie założony dziennik rozbiórki, teren zostanie ogrodzony, oznakowany, zostanie powieszona tablica informacyjna i sporządzony plan BIOZ. Roboty będą wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe, pracujące pod nadzorem osób posiadających uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie.
  Budynek nr 2 zostanie rozebrany przed dniem planowanej dostawy, zakres robót rozbiórkowych nie wymaga założenia dziennika budowy, ponieważ nie jest wymagane pozyskanie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, tym samym nie zostanie założony dziennik rozbiórki, teren zostanie ogrodzony, oznakowany, zostanie powieszona tablica informacyjna i sporządzony plan BIOZ. Roboty będą wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe, pracujące pod nadzorem osób posiadających uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie.
• Ad. 2. Budynki znajdujące się na działce nr 890/2 na dzień dostawy będą wyburzone, a teren uprzątnięty.
• Ad. 3. Okres między dniem zawarcia wskazanej w uzupełnieniu wniosku umowy dzierżawy do planowanej sprzedaży będzie krótszy niż 2 lata. Załączona w poprzednim piśmie umowa była ważna 3 miesiące. (par. 2 pkt 1C/6)
• Ad. 4. Budynki znajdujące się na działce 890/2 nie były przedmiotem umowy dzierżawy, przedmiotem dzierżawy były działki nr 891, 890/2.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT powinien zastosować podatnik przy sprzedaży ww. nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik przy sprzedaży ww. nieruchomości zastosuje stawkę VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, polegającej na wykorzystaniu towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, zbycie nieruchomości – działki gruntu, zakupionej do działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w stosunku do tej sprzedaży wystąpi jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zakupionej pod działalność gospodarczą, zabudowanej składającej się z działek gruntu: nr 890/2 o powierzchni 0,2106 ha oraz nr 891 o powierzchni 0,2976 ha, dla której sąd rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość jest wolna od jakichkolwiek ciężarów, obciążeń, roszczeń i hipotek.

Ponadto, jak wynika z pisma, stanowiącego uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość została nabyta na działalność gospodarczą, na podstawie umowy cywilno-prawnej, aktu notarialnego. Przedmiotowa nieruchomość od chwili nabycia nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Do dnia podpisania umowy o dzierżawę nieruchomość nie przynosiła żadnych dochodów. Nieruchomość, będąca przedmiotem wniosku, jest udostępniona przez Zainteresowanego osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy. Okres między dniem zawarcia wskazanej w uzupełnieniu wniosku umowy dzierżawy do planowanej sprzedaży będzie krótszy niż 2 lata. Nieruchomość składa się z dwóch działek: działki nr 890/2 zabudowanej dwoma budynkami gospodarczymi, przeznaczonymi do rozbiórki (na podstawie pozwolenia na rozbiórkę) i działki niezabudowanej nr 891. Działka niezabudowana w dniu sprzedaży objęta będzie zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, wg którego przeznaczenie terenu to: MM – tereny zabudowy mieszanej, przeznaczenie podstawowe – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, zagrodowa, usługi dla ludności; RM – tereny rolne z dopuszczeniem zabudowy. Budynki znajdujące się na działce 890/2 nie były przedmiotem umowy dzierżawy, przedmiotem dzierżawy były działki nr 891 i 890/2. Na dzień dostawy przedmiotowej nieruchomości budynki będą wyburzone, a teren uprzątnięty. Zakres robót rozbiórkowych nie wymaga założenia dziennika budowy, ponieważ nie jest wymagane pozyskanie decyzji administracyjnej, w rozumieniu art. 31 ust. 1 ustawy Prawo Budowlane, tym samym nie zostanie założony dziennik rozbiórki, teren zostanie ogrodzony, oznakowany, zostanie powieszona tablica informacyjna i sporządzony plan BIOZ. Roboty będą wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe pracujące pod nadzorem osób posiadających uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie. Zainteresowanemu z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę fakt, jak wskazał Wnioskodawca, że na dzień dostawy przedmiotowej nieruchomości budynki będą wyburzone, a teren uprzątnięty, należy uznać, że przedmiotem sprzedaży bez wątpienia jest nieruchomość składająca się z dwóch działek niezabudowanych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii ustalenia stawki podatku VAT dla sprzedaży ww. nieruchomości.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%,z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.) – kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – na podstawie ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Dla sprzedaży działek, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy zbadać warunki do zwolnienia transakcji od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 891 dopuszcza się następujące przeznaczenie terenu: MM – tereny zabudowy mieszanej, przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, zagrodowa, usługi dla ludności; RM – tereny rolne z dopuszczeniem zabudowy, natomiast działka nr 890/2 po wyburzeniu budynków stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę. Tym samym, obie wskazane wyżej działki stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, zbycie przedmiotowej nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis wskazany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Niego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, że nie został wypełniony jeden z warunków określonych powyższym przepisem, zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie możliwe.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, składającej się z dwóch działek niezabudowanych nr 890/2 i nr 891, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. W konsekwencji, konieczne jest opodatkowanie tej czynności stawką podatku VAT w wysokości 23% na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości stanowi dla Wnioskodawcy czynność opodatkowaną VAT, według podstawowej stawki podatku, tj. 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1396, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.