2018.02.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.766.2017.2.KO
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z 22 stycznia 2018 r.(data wpływu 26 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Wnioskodawca wystawiając faktury dla Wspólnoty za wykonane prace budowlane - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Wnioskodawca wystawiając faktury dla Wspólnoty za wykonane prace budowlane.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 stycznia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.766.2017.1.KO, 0111-KDIB4.4014.394.2017.2.PB.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca [dalej także jako „Inwestor”] - jako przedsiębiorca i płatnik podatku od towarów i usług [VAT] - zawarł ze Wspólnotą Mieszkaniową [dalej także jako „Wspólnota”] w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną ustanowienia odrębnych własności lokali i ich sprzedaży, w której Wspólnota zobowiązała się udostępnić nieruchomość oraz wyraziła zgodę na zmianę przeznaczenia jej części na:

2 samodzielne lokale mieszkalne na strychu (oznaczone lit. A i B)
1 samodzielny lokal w kondygnacji piwnicznej (lit. C)
Powiększenie (dobudowanie) nowych części budynku (weranda) i powiększenie odpowiednie każdego z istniejących lokali,

Inwestor natomiast zobowiązał się do wykonania prac budowlanych wchodzących w zakres powyższej inwestycji na rzecz Wspólnoty, m.in.: dobudowanie nowej części budynku, remont elewacji, ocieplenie całego budynku, przebudowa kondygnacji, powiększenie każdego z lokali o nową część, wykonanie instalacji, remont dachu, remont klatki schodowej, schodów, stropów [dalej jako Nakłady].

Po uzyskaniu wymaganych do wyodrębnienia lokali dokumentów (inwentaryzacje, zaświadczenia o samodzielności), Wspólnota ma ustanowić odrębne własności każdego z lokali (o nowych powierzchniach), ustalić nowe udziały w nieruchomości wspólnej. Następnie Wspólnota ma sprzedać Inwestorowi lokale A, B, C, za cenę równą Nakładom jakie powinna zapłacić Inwestorowi.

Wartość Nakładów określi Inwestor w fakturze wystawionej na rzecz Wspólnoty, za wykonane na jej rzecz prace (usługi) budowlane ze stawką VAT 8%. Z drugiej strony Wspólnota przedstawi do ich potrącenia cenę sprzedaży w wysokości faktury brutto za Nakłady, na podstawie rachunku uproszczonego zwolnionego z podatku VAT.

Po nabyciu lokali A, B, C Inwestor - występujący jako przedsiębiorca i podatnik VAT - zamierza dalej sprzedać je osobom trzecim z założeniem obciążenia tej transakcji 8% podatkiem VAT lub bez podatku Vat w oparciu o zwolnienie opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „Ustawy VAT”).

Pismem z 22 stycznia 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

Komentowanym pismem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako „KAS”) zakwestionował interes Wnioskodawcy co do wydania indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie pytania 2 i 3 zawartego w piśmie z dnia 10 listopada 2017 r. Dyrektor KAS uznał bowiem, że pytania te dotyczą sytuacji kontrahenta Wnioskodawcy, a nie Wnioskodawcy. Zgodnie zaś z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretację wydaje się „na wniosek zainteresowanego (...) w jego indywidualnej sprawie. W rozumieniu tego przepisu zainteresowanym jest bowiem każda osoba, która chce uzyskać wiedzę o stanowisku organów podatkowych o takich stanach faktycznych lub możliwych zdarzeniach przyszłych, które spowodowały lub mogą spowodować dla tej osoby skutki prawne na gruncie szeroko rozumianego prawa podatkowego.

Wnioskodawca zgadza się, że zainteresowanym nie może być podmiot, który określa hipotetyczny stan faktyczny, który może się ziścić, ale tylko i wyłącznie w stosunku do innego podmiotu. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem sądów administracyjnych należy przyjąć, że osobą zainteresowaną jest taki podmiot, który chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu wyjaśnienia i ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Tym samym z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej nie może wystąpić osoba, na której sytuację ekonomiczną, czy faktyczną mogłaby oddziaływać sytuacja innego podatnika. Tym niemniej, zdaniem Wnioskodawcy sytuacja wspólnoty, jako podatnika w kwestiach opisanych w pytaniu 2 i 3 z wniosku z dnia 10 listopada 2017 r. przekłada się bezpośrednio na sytuację podatkową - a nie ekonomiczną czy faktyczną - Wnioskodawcy. Status zainteresowanego nie wykazuje analogii do kategorii strony postępowania podatkowego. Nie można ograniczać zakresu podmiotowego pojęcia zainteresowany przez przyjmowanie założenia, że z powodu użycia słowa zainteresowany interes ma tu pełnić funkcję legitymacji do złożenia wniosku inicjującego postępowanie w sprawie wydania interpretacji. Zainteresowany to z pewnością nie osoba, która ma interes w pozyskaniu interpretacji.

W tym świetle, jak słusznie też zauważył Dyrektor KAS w komentowanym piśmie „odnośnie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie”. Nie budzi wątpliwości, że od odpowiedzi na pytanie 2, a pośrednio także pytanie nr 3, zależy uzyskanie odpowiedzi na pytanie nr 4 i 5. Co prawda, uzyskanie bezpośredniej odpowiedzi na te pytania dotyczące sytuacji podatkowej wspólnoty mieszkaniowej, jako kontrahenta Wnioskodawcy, nie mogłyby stanowić przedmiotu interpretacji, jednakże odpowiedź na te pytania stanowi przesłankę udzielenia odpowiedzi na pytanie dotyczące bezpośrednio sytuacji podatkowej Wnioskodawcy. Innymi słowy, bez uzyskania odpowiedzi na pytanie dotyczące zwolnienia wspólnoty z podatku VAT i pozyskania potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy lub nie, niemożliwe jest uzyskanie odpowiedzi na analogiczne pytanie dotyczące Wnioskodawcy.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało zwolnienie z podatku VAT przy dalszej odsprzedaży lokali A, B, C opisane na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, które uzależnione jest m.in. od braku u dostawcy - czyli wspólnocie - prawa do obniżenia kwoty należnego o kwotę podatku naliczonego. Sytuacja ta ziści się w przypadku gdy wspólnota nie będzie w ogóle podatnikiem VAT lub będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Wyjaśnienie tego ostatniego, czyli de facto sytuacji podatkowej wspólnoty, jest więc jednocześnie przesłanką rozstrzygnięcia pytania dotyczącego sytuacji podatkowej Wnioskodawcy. Innymi słowy, zgodnie z twierdzeniem Dyrektora KAS, sytuacja wspólnoty opisana w pytaniu 2 i 3 cytuję „może rzutować na prawidłowe rozliczenie Wnioskodawcy w ramach tego podatku [VAT - dopisek R.Z.]”.

W tych warunkach zdaniem Wnioskodawcy posiada on status zainteresowanego także w zakresie interpretacji stosowania przepisów ustawy o podatku VAT w stosunku do wspólnoty. Tym niemniej, stosując się do zalecenia zawartego w komentowanym piśmie, Wnioskodawca koryguje treść pytania 2 i 3 oraz pytania 4, w ten sposób, że zastępuję te pytania jednym o następującej treści:

„Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT w czynnościach dalszej sprzedaży lokali A, B, C na rzecz osób trzecich, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT jeżeli sprzedaż przez Wspólnotę nie będzie objęta podatkiem VAT lub Wspólnota skorzysta - w sytuacji faktycznej opisanej we wniosku - ze zwolnienia ujętego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a tym samym Wspólnota nie wystawi na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT lub wystawi fakturę VAT ze wskazaniem powyższego zwolnienia”.

W ten sposób zdaniem Wnioskodawcy pytanie jednoznacznie dotyczy sprawy podatkowej Wnioskodawcy, zaś rozstrzygnięcie zwolnienia z podatku VAT po stronie wspólnoty stanowi przesłankę jej rozstrzygnięcia.

Wnioskodawca odpowiadając jednocześnie na postawione w piśmie z dnia 10 stycznia 2018 r. pytania, wyjaśnia co następuje:

budynek, w którym Wnioskodawca wykonuje czynności opisane we wniosku - klasyfikacja PKOB 1122;
Zgodnie z art. 41 ust 12 ustaw o VAT Wnioskodawca wykonuje czynności przebudowy i rozbudowy budynku;
Usługi są wykonywane w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust 12a ustawy o VAT;
Wspólnota nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
1. Wspólnocie nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy wytworzeniu lokali A, B, C
2. nie nastąpiło jeszcze pierwsze zajęcie (używanie) lokali A, B, C
3. lokale A, B, C nie były, nie są i nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze
4. Wspólnota nie poniosła wydatków na ulepszenie w rozumieniu podatku dochodowym lokali A, B, C,
5. Jeżeli Wspólnota poniosła ww. wydatki to były one niższe czy wyższe niż 30% wartości początkowej tych lokali, kiedy zakończono ich ulepszenie, proszę podać dokładne daty?
6. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na ppkt e należy wskazać, czy miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) lokali A, B, C po ich ulepszeniu? Jeżeli tak, to kiedy i w jaki sposób ono wystąpiło. Należy podać dzień, miesiąc i rok oraz czynności?
7. Czy w przypadku ulepszenia lokale A, B, C w stanie ulepszonym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym były wykorzystywany przez Wspólnotę do wykonywania czynności opodatkowanych, przez co najmniej 5 lat?
8. lokale A, B, C nie były wykorzystywane przez Wspólnotę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Przyczyną sprzedaży przez Wspólnotę lokali A, B, C jest zawarcie umowy przedwstępnej z Wnioskodawcą, której przedmiotem opisany został we wniosku.
Wspólnota nie dokonywała wcześniej sprzedaży lokali.
Wspólnota nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Lokale A, B, C nie będą stanowić środków trwałych Wnioskodawcy.
W odniesieniu do wszystkich lokali - A, B, C i każdego z osobna:
1. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu przy spełnieniu przesłanek opisanych we wniosku
2. Nie można jeszcze określić daty pierwszego zajęcia; lokale nie będą używane przez Wnioskodawcę przed sprzedażą osobom trzecim
3. Lokale nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze
4. Wnioskodawca nie poniesie wydatków na ich ulepszenie, a ponosząc je będą one niższe niż 30% wartości każdego z lokali
5. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na ppkt d należy wskazać, czy będzie miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) lokali po ich ulepszeniu? Jeżeli tak, to kiedy i w jaki sposób ono wystąpi. Należy podać dzień, miesiąc i rok oraz czynności?
6. Czy w przypadku ulepszenia poszczególne lokale w stanie ulepszonym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, przez co najmniej 5 lat?
7. Lokale nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie nr 1:

Jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Inwestor wystawiając faktury dla Wspólnoty za wykonane prace budowlane ?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Z uwagi na to, że Inwestor w istocie wykonuje prace budowlane na rzecz Wspólnoty to powinien wystawić za wykonane przez siebie usługi fakturę VAT za usługi budowlane wykonana na rzecz Wspólnoty. W ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do usług budowlanych wykonanych przez inwestora należy zastosować 8% stawkę VAT. Obniżoną stawkę VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wynika to z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 12a przedmiotowego przepisu, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Inwestor jest obowiązany wystawić fakturę dla Wspólnoty za wykonane prace budowlane najpóźniej 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zrealizowano usługę. W przypadku, gdy faktura nie została wystawiona przez Inwestora we właściwym czasie, zawsze może on wystawić fakturę po czasie i skorygować deklarację podatkową za właściwy miesiąc oraz skorzystać z instytucji tzw. „czynnego żalu”.

Wystawienie faktury dokumentującej usługi budowlane wykonane dla Wspólnoty pozwala Inwestorowi odliczyć podatek VAT od faktur otrzymanych przez Inwestora w związku z wykonanymi pracami (za nabycie materiałów budowlanych i usług wykonawców).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły. Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania go zgodnie z jego przeznaczeniem. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Do usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Zatem obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako Inwestor zawarł ze Wspólnotą umowę przedwstępną ustanowienia odrębnych własności lokali i ich sprzedaży, w której Wspólnota zobowiązała się udostępnić nieruchomość oraz wyraziła zgodę na zmianę przeznaczenia jej części na:

2 samodzielne lokale mieszkalne na strychu (oznaczone lit. A i B)
1 samodzielny lokal w kondygnacji piwnicznej (lit. C)
Powiększenie (dobudowanie) nowych części budynku (weranda) i powiększenie odpowiednie każdego z istniejących lokali,

Budynek, w którym Wnioskodawca wykonuje czynności opisane we wniosku - klasyfikacja PKOB 1122. Zgodnie z art. 41 ust 12 ustaw o VAT Wnioskodawca wykonuje czynności przebudowy i rozbudowy budynku. Usługi są wykonywane w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust 12a ustawy o VAT;

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Inwestor (Wnioskodawca) wystawiając faktury dla Wspólnoty za wykonane prace budowlane.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy, należy zauważyć, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, prace budowlane są wykonywane w budynku będącym obiektem sklasyfikowanym w PKOB 1122, w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym, przy czym roboty te wykonywane są w ramach przebudowy i rozbudowy budynku czyli czynności wymienionej w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, to czynność ta opodatkowana będzie preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% VAT, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy. W związku z powyższym Wnioskodawca powinien wystawić fakturę VAT ze stawką 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania Wnioskodawcy, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku nie objęte pytaniem Wnioskodawcy, nie były przedmiotem interpretacji.

Dodatkowa wskazać należy, że ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług dotycząca pytania nr 2 oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin