Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.773.2017.1.ASZ
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 23 stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina J. (Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), posiada osobowość prawną. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina objęta jest centralizacją VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.; dalej: USG), służące – zgodnie z art. 7 tej ustawy – zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 USG, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy – w oparciu o art. 6 ust. 1 USG – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 1 USG, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Szczegółowe zasady gospodarowania nieruchomościami przewiduje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, z późn. zm.; dalej: UGN) Jej art. 13 ust. 1 stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenie, oddanie w trwały zarząd, a także mogą być obciążone ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkład niepieniężny (aport) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji. Ponadto art. 24 ust. 1 UGN głosi, że do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w wieczyste użytkowanie, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy. Stosownie natomiast do dyspozycji art. 25 ust. 1 UGN, gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt/burmistrz.

Oprócz tego, zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 1 pkt 9 USG, do zadań własnych gminy należą między innymi sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Ponadto, jak wynika z art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), jedną z form organizacyjnych działalności kulturalnej są domy kultury. Dodatkowo art. 1 i 2 ww. ustawy wskazuje, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym, które jest realizowane poprzez tworzenie samorządowych instytucji kultury.

Wyrazem realizacji tego zadania jest nałożony na organizatora instytucji kultury w art. 12 ustawy o działalności kulturalnej obowiązek zapewnienia jej środków niezbędnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Co więcej, art. 13 ust. 1 ustawy o działalności kulturalnej stanowi, że instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora, który – co wynika z art. 13 ust. 2 pkt 1 - musi zawierać wskazanie nazwy, terenu działania i siedziby instytucji kultury.

Gmina realizuje powyższe zadania m.in. poprzez działanie jako organizator Gminnego Ośrodka Kultury (dalej: GOK) i Gminnej Biblioteki Publicznej (dalej: Biblioteka), obu będących samorządowymi instytucjami kultury w rozumieniu ustawy o działalności kulturalnej. Na potrzeby GOK umową użyczenia z dnia 10 maja 2013 r. Gmina przekazała w bezpłatne używanie część budynku oraz udział w nieruchomości. Gminny Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury, której celem jest pozyskiwanie i przygotowanie środowiska do aktywnego uczestnictwa w kulturze oraz współtworzenie jej wartości, a także upowszechnianie i promocja kultury lokalnej. Ośrodek organizuje różne formy edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę – funkcjonują w nim m.in. warsztaty dla dzieci i młodzieży: taneczne, filmowe, fotograficzne, plastyczne, organizuje koncerty, spektakle teatralne, pokazy filmowe i imprezy plenerowe. Zadania te realizowane są w oparciu o środki przyznanej przez Organizatora dotacji podmiotowej jak również osiąganych dochodów własnych.

Gminny Ośrodek Kultury nie jest czynnym podatnikiem VAT, ze względu na art. 113 ustawy VAT. Rozliczenia Gminnego Ośrodka Kultury z tytułu podatku VAT jako samorządowej instytucji kultury nie podlegają centralizacji w świetle Ustawy centralizacyjnej.

Gmina J. przystąpiła do realizacji inwestycji pn. „…”. W ramach umowy z dnia 23 sierpnia 2017 r. z Województwem Podkarpackim, z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej nr IV „Ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego”, działanie 4.4 „Kultura” Gmina otrzyma dofinansowanie w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych, pozostałe 15% to środki własne Gminy. Celem projektu jest podniesienie atrakcyjności kulturalnej regionu i zwiększenie dostępności do dóbr kultury poprzez wykonanie prac budowlanych polegających na przebudowie i robotach restauratorskich w zabytkowym Domu Ludowym w J. i pozostałościach parku. Dzięki realizacji projektu nastąpi: zwiększenie jakości i dostępności usług kulturalnych w Gminie. Wprowadzenie nowych form działalności w tym zindywidualizowanych skierowanych dla grup defaworyzowanych, w tym seniorów, wprowadzenie nowych form uczestnictwa w kulturze poprzez organizację zajęć w restaurowanym zabytkowym parku dworskim.

Głównym elementem projektu jest:

1. przebudowa i roboty restauratorskie w zabytkowym Domu Ludowym, który wpisany jest do rejestru zabytków pod nr A-1245 z dnia 5 września 1996 r.,
2. zagospodarowanie części terenu wokół zabytkowego Domu Ludowego na potrzeby odtworzenia dworskiego parku, również stanowiącego zabytek, wprowadzenie ścieżek parkowych, drewnianej altanki, ławę, koszy, stojaka na rowery, itp.
3. dostawa wyposażenia zabytkowego Domu Ludowego na potrzeby realizacji w nim działań kulturalnych poprzez utworzenie filii Gminnego Ośrodka Kultury, co pozwoli na organizację wydarzeń kulturalno-sportowych. W projekcie zaplanowano zastosowanie rozwiązań energooszczędnych, a także poprawiających bezpieczeństwo zabytku (instalacja alarmowa, p. pożarowa, oświetlenie zabytku iluminacją).
   
   

Po zakończeniu modernizacji Gmina planuje przekazanie budynku oraz odtworzonego parku w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury, który oprócz realizacji zadań o których mowa powyżej, będzie odpłatnie wynajmował pomieszczenia Domu Ludowego w ramach umów cywilnoprawnych (uroczystości rodzinne, pokazy itp) a osiągnięte dochody z tego tytułu, zgodne ze statutem, przeznaczy na cele statutowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury?

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z 23 stycznia 2018 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają co do zasady czynności dokonywane odpłatnie, tj. w zamian za wynagrodzenie. Jedynie w drodze wyjątku, ustawa o VAT przewiduje szczególne przypadki, w których dokonujący dostawy/świadczący usługę ma obowiązek rozpoznać podatek należny z tytułu danej transakcji, nawet jeśli sam nie otrzymuje niczego w zamian.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracodawców, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w części lub całości, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstw podatnik do celów innych niż działalność gospodarcza podatnik, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Niemniej jednak, powyższe czynności podlegać mogą opodatkowaniu VAT tylko w sytuacji, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług (tzn. gdy spełniona jest również przesłanka podmiotowa opodatkowania).

Jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotne wyłączenie z kręgu podatników przewiduje art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowiąc, że nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powyższego wynika, że organ będzie uznany za podatnika od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Jak wskazano powyżej, w opisie sprawy, Gmina po zakończeniu modernizacji budynku ustanowi bezpłatne użyczenie nieruchomości na rzecz Gminnego Ośrodka Kultury. Użyczenie nastąpi nieodpłatnie i na czas nieoznaczony. W zamian Gminny Ośrodek Kultury zobowiąże się do wykorzystania nieruchomości do realizacji swoich celów statutowych.

Gmina stoi na stanowisku, że powyższe działanie stanowić będzie realizację zadań własnych Gminy. Jak już wskazano w opisie sprawy, wśród tych zadań znajdują się zarówno gospodarka nieruchomościami gminnymi (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), jak również sprawy kultury, w tym gminnych ośrodków kultury (art. 7 ust. 1 pkt 9 USG). Zgodnie z przywołanym art. 9 ust. 1 ustawy o działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Ponadto ust. 2 art. 9 tejże ustawy wskazuje, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Mając powyższe na uwadze, zawierając umowę nieodpłatnego użytkowania nieruchomości Gmina działać będzie jako organ władzy publicznej wykonujący zadnia własne, do realizacji których jest zobowiązana w świetle przepisów prawa powszechnie obowiązującego. Będąc organizatorem Gminnego Ośrodka Kultury, Gmina ma obowiązek zapewnić mu siedzibę celem umożliwienia prowadzenia działalności kulturalnej. Podkreślić należy, że Gmina ustanawiając użytkowanie nieruchomości na rzecz samorządowej instytucji kultury realizować będzie zadania własne Gminy w zakresie kultury, działa w publicznym charakterze jako organ władzy publicznej. Wyklucza to Gminę z zakresu pojęcia podatnika podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust 6 ustawy o VAT. Innymi słowy, w zakresie udostępniania Gminnemu Ośrodkowi Kultury nieruchomości na jego cele statutowe Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, nie stanowi czynności znajdującej się w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane podatkiem VAT. Tylko bowiem podatnik – w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy – ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że do zadań własnych gminy należą między innymi sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Gmina realizuje powyższe zadania m.in. poprzez działanie jako organizator Gminnego Ośrodka Kultury (dalej: GOK) i Gminnej Biblioteki Publicznej (dalej: Biblioteka), obu będących samorządowymi instytucjami kultury w rozumieniu ustawy o działalności kulturalnej. Na potrzeby GOK umową użyczenia z dnia 10 maja 2013 r. Gmina przekazała w bezpłatne używanie część budynku oraz udział w nieruchomości. Gminny Ośrodek Kultury jest samorządową Instytucją kultury, której celem jest pozyskiwanie i przygotowanie środowiska do aktywnego uczestnictwa w kulturze oraz współtworzenie jej wartości, a także upowszechnianie i promocja kultury lokalnej. Ośrodek organizuje różne formy edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę – funkcjonują w nim m.in. warsztaty dla dzieci i młodzieży: taneczne, filmowe, fotograficzne, plastyczne, organizuje koncerty, spektakle teatralne, pokazy filmowe i imprezy plenerowe. Rozliczenia Gminnego Ośrodka Kultury z tytułu podatku VAT jako samorządowej instytucji kultury nie podlegają centralizacji w świetle ustawy centralizacyjnej.

Gmina przystąpiła do realizacji inwestycji pn. „…”. Celem projektu jest podniesienie atrakcyjności kulturalnej regionu i zwiększenie dostępności do dóbr kultury poprzez wykonanie prac budowlanych polegających na przebudowie i robotach restauratorskich w zabytkowym Domu Ludowym i pozostałościach parku.

Po zakończeniu modernizacji Gmina planuje przekazanie budynku oraz odtworzonego parku w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury, który oprócz realizacji zadań o których mowa powyżej, będzie odpłatnie wynajmował pomieszczenia Domu Ludowego w ramach umów cywilnoprawnych (uroczystości rodzinne, pokazy itp), a osiągnięte dochody z tego tytułu, zgodne ze statutem, przeznaczy na cele statutowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J. który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury.

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710 – 719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 tej ustawy).

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie polegające na nieodpłatnym użyczeniu Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., odbywać się będzie w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a zatem stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej w ramach władztwa publicznego.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy stwierdzić, że w tym przypadku, warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi będą związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT – będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji zadań własnych Gminy. Należy zatem uznać, że w tym przypadku towary i usługi nabyte przez Wnioskodawcę nie będą w żadnym zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby modernizacji budynku Domu Ludowego oraz odtworzonego parku w J., który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.