Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.25.2018.1
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych, o których mowa we wniosku, do źródła przychodów z tzw. najmu prywatnego i opodatkowania ich na zasadach ogólnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych, o których mowa we wniosku, do źródła przychodów z tzw. najmu prywatnego i opodatkowania ich na zasadach ogólnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną. Pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Wnioskodawczyni jest w trakcie odbywania aplikacji adwokackiej i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Jej obecnym miejscem zamieszkania jest Rzeczpospolita Polska. Głównym źródłem utrzymania Wnioskodawczyni i jej współmałżonka są dochody uzyskiwane z prowadzonej przez tego współmałżonka działalności gospodarczej na terenie Wielkiej Brytanii. Obecnie jego miejscem zamieszkania jest Wielka Brytania i jest on tamtejszym rezydentem podatkowym.

Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada w majątku wspólnym na terenie Rzeczpospolitej Polskiej trzy nieruchomości w postaci lokali mieszkalnych. Lokale te zostały nabyte w 2016 r. w drodze zakupu na rynku wtórnym. Zakup nieruchomości został sfinansowany ze środków własnych. Jeden z tych lokali został nabyty na własne potrzeby mieszkaniowe, natomiast dwa kolejne, celem lokaty kapitału. Następnie sytuacja mieszkaniowa małżonków uległa zmianie z uwagi na otrzymanie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny majątku osobistego nieruchomości w postaci domu jednorodzinnego. Ze względu na koszty utrzymania, w drugiej połowie 2017 r. dwa z tych lokali zostały wyremontowane i oddane w najem, w wyniku czego małżonkowie uzyskują dochody z tytułu najmu na cele mieszkaniowe. Małżonkowie zdecydowali się na rozliczenie na zasadach ogólnych oraz złożyli oświadczenie o rozliczaniu dochodów z najmu przez jednego z nich, w tym przypadku przez Wnioskodawczynię.

W przyszłości małżonkowie planują wynająć także trzeci posiadany lokal mieszkalny. Środki uzyskiwane z tytułu czynszów będą stanowiły dla małżonków niewielką część ich majątku. Działalność zawodowa małżonków nie jest związana z wynajmem nieruchomości. Zakup mieszkań związany był z potrzebą lokaty kapitału i zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, a Wnioskodawczyni ani małżonek nie mają zamiaru prowadzić działalności gospodarczej w tym zakresie. Mieszkanie, które początkowo miało służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni. W tym przypadku wynajem jest wykonywany osobiście. Czynności związane z najmem tego lokalu nie są wykonywane w sposób systematyczny, lecz okazjonalny. Natomiast w przypadku dwóch pozostałych lokali, z uwagi na położenie w miastach odległych od miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni czynności związane w wynajmem będą realizowane za pośrednictwem firmy zarządzającej. W przypadku tych lokali, czynności Wnioskodawczyni związane z wynajmem kończą się na jednorazowym podpisaniu umowy zarządzania lokalami na cele mieszkaniowe i przekazaniu kluczy.

Wnioskodawczyni dodaje, że w przypadku wszystkich lokali najem może nie mieć charakteru ciągłego, i że rozumie brak możliwości najmu ze względu na trudności w znalezieniu potencjalnych najemców. Wnioskodawczyni wskazuje również na możliwe wykorzystanie lokali na potrzeby mieszkaniowe własne lub swojej rodziny. Umowy najmu w swojej treści zawierają m.in. postanowienia, które nie budzą wątpliwości, że dotyczą one lokali mieszkalnych i te mogą być wykorzystywane przez potencjalnych najemców tylko na cele mieszkaniowe. Ponadto umowy te podpisywane są na dłuższy okres czasu tzn. okres wielomiesięczny, jednego roku lub dłuższy. Wnioskodawczyni nie prowadzi w żadnym wypadku najmu krótkoterminowego, dobowego czy też usług w jakikolwiek sposób przypominających usługi hotelarskie. Najem ww. mieszkań nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Działania prowadzone w związku z najmem tych lokali nie są prowadzone w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale mieszkalne, które są przedmiotem najmu, nie są składnikiem majątku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Mieszkania wchodzą w skład majątku prywatnego.

Ponadto, żadne z małżonków nie prowadzi również żadnej zorganizowanej działalności marketingowej, nie posiada biura i nie świadczy żadnych dodatkowych usług dla najemców. W związku z powyższym Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie posiadają zarejestrowanej działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, a uzyskiwane przychody traktują jako najem prywatny, wobec czego zgodnie z ich wolą przychody z tytułu wynajmu przedmiotowych mieszkań kwalifikują do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowują na zasadach ogólnych według tzw. skali podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię w ramach wynajmu mieszkań powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa, tj. czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawczyni wynajmując ww. mieszkania nie musi prowadzić działalności gospodarczej w tym zakresie? Czy w zaistniałym stanie faktycznym przychód z najmu kilku lokali stanowiących inwestycję majątku prywatnego może być prowadzony w ramach tzw. najmu prywatnego i opodatkowany na zasadach zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym przypadku tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych), który stanowi, że dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie?

W związku z powyższym Wnioskodawczyni stwierdza, że ani ona, ani jej małżonek nie posiadają zarejestrowanej działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, a uzyskiwane przychody traktują jako najem prywatny, wobec czego zgodnie z ich wolą przychody z tytułu wynajmu przedmiotowych mieszkań kwalifikują do źródła przychodów o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowują na zasadach ogólnych zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje na poparcie swojego stanowiska treść ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, która wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6; pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową; polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.

Zgodnie z powyższym, jedną z przesłanek warunkujących uznanie danej aktywności za działalność gospodarczą jest niemożność zaliczenia przychodów z niej uzyskanych do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej kategorii przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 6 wymieniono najem, wykluczając jednocześnie sytuację, kiedy dotyczy składników majątku związanego z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni odnosi się także do orzecznictwa w którym wskazuje się, że w przypadku najmu lokali ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu ze źródeł innych niż działalność gospodarcza. Jeżeli dana działalność nie zostanie zaliczona do jednego z pozostałych skonkretyzowanych źródeł przychodów, to wówczas należy zastanowić się czy dana działalność nie jest działalnością gospodarczą (por. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 sierpnia 2008 r. sygn. Akt II FSK 677/2008).

Jeżeli zatem przychody osiągnięte przez podatnika odpowiadają opisowi przychodów ze źródła innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to stanowią wówczas przychód z tego innego źródła (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2010 r. sygn. akt II FSK 47/2009). W praktyce oznacza to, że podatnik może sam zdecydować, czy prowadzony przez niego najem stanowi działalność gospodarczą, czy też należy go potraktować jako najem prywatny. Zdaniem Wnioskodawczyni, warto podkreślić, że nawet duża liczba wynajmowanych lokali nie jest czynnikiem przesądzającym o zakwalifikowaniu wynajmu jako przychodu pochodzącego ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, nawet wynajmowanie kilku lokali nie powinno automatycznie prowadzić do zajęcia stanowiska, że najem prywatny przeistoczy się w najem w ramach działalności gospodarczej, stanowisko takie wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 10 maja 2012 r., znak: IPTPB1/415-150/12-2/ASZ oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 5 sierpnia 2011r., znak: IPPB1/415-464/11-2/JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz na czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł. Ustalenie z jakiego źródła pochodzi przychód ma kluczowe z punktu widzenia takich kwestii jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodu należy zaliczyć konkretny przychód. Jeden i ten sam przychód może stanowić przychód tylko z jednego źródła. Ten sam przychód nie może być częściowo zaliczony od dwóch różnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy– ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Przepis ten jest skorelowany z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, który wyklucza ze źródła przychodu jakim jest najem, składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, niezbędne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: po pierwsze zarobkowy charakter tej działalności, po drugie prowadzenie jej w sposób zorganizowany oraz po trzecie ciągły.

Zatem działalność gospodarcza to działalność która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym wystarczy tutaj sam zamiar osiągnięcia zysku, czyli nadwyżki przychodów nad wydatkami. Ewentualna strata będąca wynikiem działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej,
2. wykonywana jest w sposób zorganizowany co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym,
3. wykonywana jest w sposób ciągły, przy czym nie należy rozumieć tego, jako konieczność wykonywania bez przerwy, lecz jako stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność. Istotny jest tutaj tak jak w przypadku charakteru zarobkowego sam zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu.

Przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu (najem prywatny czy działalność gospodarcza) zawsze należy brać pod uwagę treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki ze wskazanej regulacji, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenie ma sposób wykonywania najmu – a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli sposób wykonywania tego najmu ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane z tytułu najmu można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, dzierżawa, wyłącznie wtedy, gdy najem ten nie jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, bądź gdy przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że pozostaje ona w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Wnioskodawczyni jest w trakcie odbywania aplikacji adwokackiej i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Jej obecnym miejscem zamieszkania jest Rzeczpospolita Polska. Głównym źródłem utrzymania Wnioskodawczyni i jej współmałżonka są dochody uzyskiwane z prowadzonej przez tego współmałżonka działalności gospodarczej na terenie Wielkiej Brytanii. Obecnie jego miejscem zamieszkania jest Wielka Brytania i jest on tamtejszym rezydentem podatkowym.

Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada w majątku wspólnym na terenie Rzeczpospolitej Polskiej trzy nieruchomości w postaci lokali mieszkalnych. Lokale te zostały nabyte w 2016 r. w drodze zakupu na rynku wtórnym. Zakup nieruchomości został sfinansowany ze środków własnych. Jeden z tych lokali został nabyty na własne potrzeby mieszkaniowe, natomiast dwa kolejne celem lokaty kapitału. Następnie sytuacja mieszkaniowa małżonków uległa zmianie z uwagi na otrzymanie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny majątku osobistego nieruchomości w postaci domu jednorodzinnego. Ze względu na koszty utrzymania w drugiej połowie 2017 r. dwa z tych lokali zostały wyremontowane i oddane w najem, w wyniku czego małżonkowie uzyskują dochody z tytułu najmu na cele mieszkaniowe. Małżonkowie zdecydowali się na rozliczenie na zasadach ogólnych oraz złożyli oświadczenie o rozliczaniu dochodów z najmu przez jednego z nich, w tym przypadku przez Wnioskodawczynię.

W przyszłości małżonkowie planują wynająć także trzeci posiadany lokal mieszkalny. Środki uzyskiwane z tytułu czynszów będą stanowiły dla małżonków niewielką część ich majątku. Działalność zawodowa małżonków nie jest związana z wynajmem nieruchomości. Wnioskodawczyni ani małżonek nie mają zamiaru prowadzić działalności gospodarczej w tym zakresie. Mieszkanie, które początkowo miało służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni. W tym przypadku wynajem jest wykonywany osobiście. Czynności związane z najmem tego lokalu nie są wykonywane w sposób systematyczny, lecz okazjonalny. Natomiast w przypadku dwóch pozostałych lokali, z uwagi na położenie w miastach odległych od miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni czynności związane w wynajmem będą realizowane za pośrednictwem firmy zarządzającej. W przypadku tych lokali, czynności Wnioskodawczyni związane z wynajmem kończą się na jednorazowym podpisaniu umowy zarządzania lokalami na cele mieszkaniowe i przekazaniu kluczy.

Wnioskodawczyni wskazuje również na możliwe wykorzystanie lokali na potrzeby mieszkaniowe własne lub swojej rodziny. Umowy najmu w swojej treści zawierają m.in. postanowienia, które nie budzą wątpliwości, że dotyczą one lokali mieszkalnych i te mogą być wykorzystywane przez potencjalnych najemców tylko na cele mieszkaniowe. Ponadto umowy te podpisywane są na dłuższy okres czasu tzn. okres wielomiesięczny, jednego roku lub dłuższy. Wnioskodawczyni nie prowadzi w żadnym wypadku najmu krótkoterminowego, dobowego czy też usług w jakikolwiek sposób przypominających usługi hotelarskie. Najem ww. mieszkań nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Działania prowadzone w związku z najmem tych lokali nie są prowadzone w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale mieszkalne, które są przedmiotem najmu, nie są składnikiem majątku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Mieszkania wchodzą w skład majątku prywatnego.

Ponadto, żadne z małżonków nie prowadzi również żadnej zorganizowanej działalności marketingowej, nie posiada biura i nie świadczy żadnych dodatkowych usług dla najemców. W związku z powyższym Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie posiadają zarejestrowanej działalności w zakresie wynajmu nieruchomości.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy prawne oraz stan faktyczny ujęty we wniosku należy stwierdzić, że najem mieszkań prowadzony przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowił działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opisany we wniosku najem nie jest bowiem wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły, a wynajmowane mieszkania nie stanowią składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Działalność podejmowana przez Wnioskodawczynię w przestawionych okolicznościach mieści się w kategorii tzw. najmu prywatnego mającego na celu prawidłowe gospodarowanie własnym majątkiem. Co za tym idzie, Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do zakwalifikowania przychodów z tytułu wynajmowanych lokali do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, przychody z tytułu najmu przedmiotowych lokali mogą być opodatkowane zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na tzw. zasadach ogólnych, według skali podatkowej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.