Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.542.2017.2.KB
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług oraz gotowości do świadczenia usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług oraz gotowości do świadczenia usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako zarejestrowany podatnik VAT czynny, świadczy jako podwykonawca usługi na zlecenie Przedsiębiorstwa będącego podatnikiem VAT czynnym, polegające na wykonywaniu prac w zakresie zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych, a także montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie wydobywania węgla, a jedynie świadczy wskazane powyżej usługi związane z tym wydobywaniem przez inne podmioty, przy czym podmiotem takim nie jest także Przedsiębiorstwo.

Wnioskodawca wskazał, że Przedsiębiorstwo uzyskało informację Urzędu Statystycznego z dnia 25 sierpnia 2017 r., zgodnie z którą w oparciu o PKWiU z 2008 r. usługi wykonywane na odrębne zlecenie dla podmiotu zajmującego się wydobyciem, mieszczą się w grupowaniach: – zbrojenie/likwidacja ścian, – drążenie (wykonywanie) wyrobisk górniczych, – przebudowa wyrobisk górniczych, – wzmacnianie wyrobisk chodnikowych PKWiU 42.99.21.0 Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych – montaż/demontaż, zabudowa/likwidacja rurociągów w wyrobiskach podziemnych PKWiU 43.22 Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych.

Przedsiębiorstwo nabywa od Wnioskodawcy usługi w celu ich świadczenia na rzecz podmiotu trzeciego.

Zgodnie z zawartą z Przedsiębiorstwem umową za wykonywane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie godzinowe, przy czym w przypadku, gdyby w danym miesiącu Wnioskodawca nie świadczył usług przysługuje mu wynagrodzenie za gotowość do ich świadczenia.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Świadczone przez niego na rzecz Przedsiębiorstwa usługi dotyczące zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych oraz usługi dotyczące montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych objęte są symbolem PKWiU 2008 – 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”.
2. Świadczone przez Przedsiębiorstwo na rzecz podmiotu trzeciego usługi dotyczące zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych oraz usługi dotyczące montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych objęte są symbolem PKWiU 2008 – 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Przedsiębiorstwa są objęte mechanizmem odwróconego obciążenia?
2. Czy gotowość do świadczenia opisanych usług na rzecz Przedsiębiorstwa objęta jest mechanizmem odwróconego obciążenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez niego na rzecz Przedsiębiorstwa objęte są odwrotnym obciążeniem, gdyż wykonuje on usługi budowlane w rozumieniu załącznika nr 14 do ustawy o VAT, a ponadto wykonuje je jako podwykonawca w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, gdyż są one wykonywane na rzecz innego podmiotu niż odbiorca końcowy tych usług.

Identycznie należy potraktować gotowość do świadczenia tych usług na rzecz Przedsiębiorstwa, czyli jako objęte odwrotnym obciążeniem, gdyż gotowość do ich świadczenia jest bezpośrednio związana z ich stałym wykonywaniem.

Oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku VAT od świadczonych przez Wnioskodawcę usług, w tym gotowości do ich świadczenia ciąży na Przedsiębiorstwie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania danej czynności istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania usług, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usług do grupowań statystycznych.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy zauważyć, że pojęcie usługi, zawarte w art. 8 ust. 1 ustawy, zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz usługobiorcy), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Tak więc czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W załączniku nr 14 do ustawy pod poz. 15 zostały wymienione usługi o symbolu PKWiU 42.99.21.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie należy zauważyć, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Ustawa nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Aby stwierdzić, że w realizacji danej inwestycji uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone głównemu wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako zarejestrowany podatnik VAT czynny, świadczy jako podwykonawca usługi na zlecenie Przedsiębiorstwa będącego podatnikiem VAT czynnym, polegające na wykonywaniu prac w zakresie zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych, a także montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie wydobywania węgla, a jedynie świadczy wskazane powyżej usługi związane z tym wydobywaniem przez inne podmioty, przy czym podmiotem takim nie jest także Przedsiębiorstwo, które nabywa od Wnioskodawcy usługi w celu ich świadczenia na rzecz podmiotu trzeciego.

Świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Przedsiębiorstwa usługi dotyczące zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych oraz usługi dotyczące montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych objęte są symbolem PKWiU 2008 – 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”. Również świadczone przez Przedsiębiorstwo na rzecz podmiotu trzeciego usługi dotyczące zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych oraz usługi dotyczące montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych objęte są symbolem PKWiU 2008 – 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności określenia, czy usługi świadczone przez niego na rzecz Przedsiębiorstwa są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi polegające na wykonywaniu prac w zakresie zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych, a także montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych klasyfikowane pod symbolem PKWiU 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”, wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, na rzecz Przedsiębiorstwa (świadczącego na rzecz podmiotu trzeciego usługi klasyfikowane pod symbolem PKWiU 42.99.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych”), dla ww. usług powinien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Oznacza to, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu ich świadczenia, a obowiązek ten spoczywa na Przedsiębiorstwie jako nabywcy tych usług.

Ponadto jak wskazano w opisie sprawy, zgodnie z zawartą z Przedsiębiorstwem umową za wykonywane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie godzinowe, przy czym w przypadku, gdyby w danym miesiącu Wnioskodawca nie świadczył usług przysługuje mu wynagrodzenie za gotowość do ich świadczenia.

W związku z powyższym, pytanie Wnioskodawcy dotyczy również określenia, czy gotowość do świadczenia opisanych usług na rzecz Przedsiębiorstwa objęta jest mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie C-174/00 Kennemer Golf & Country Club stwierdził, że nie tylko skonkretyzowane świadczenie jest usługą w rozumieniu przepisów o VAT, ale również gotowość do realizacji tego świadczenia. Omawiany wyrok dotyczył opłaty rocznej pobieranej przez klub sportowy od swoich członków. Opłata ta była niezależna od tego, czy członkowie korzystali z obiektów klubu lub innych oferowanych przez niego świadczeń. W uzasadnieniu przedmiotowego wyroku Trybunał wskazał, że „opłata roczna pobierana od członków stowarzyszenia sportowego może stanowić opłatę za usługi świadczone przez to stowarzyszenie nawet w przypadku, gdy członkowie, którzy nie korzystają lub korzystają nieregularnie z urządzeń oferowanych przez stowarzyszenie są obowiązani do wpłacenia składki rocznej”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za gotowość do świadczenia usług na rzecz Przedsiębiorstwa, przysługujące Wnioskodawcy w przypadku, w którym w danym miesiącu nie świadczył on usług, jest usługą związaną ze świadczeniem usług polegających na wykonywaniu prac w zakresie zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych, a także montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych.

W konsekwencji, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu gotowości do świadczenia usług podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak usługa polegająca na wykonywaniu prac w zakresie zabudowy oraz demontażu maszyn i urządzeń górniczych umiejscowionych w wyrobiskach górniczych, a także montażu oraz demontażu rurociągów w wyrobiskach górniczych, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Reasumując należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Przedsiębiorstwa są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia. Również gotowość do świadczenia usług na rzecz Przedsiębiorstwa objęta jest mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.