Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.637.2018.1.MN
z 25 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania usług świadczonych na podstawie umowy zlecenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na podstawie umowy zlecenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 grudnia 2011 r. - Kancelarię Radcy Prawnego pod własnym szyldem, własną firmą i we własnej siedzibie, której przedmiotem jest działalność prawnicza (PKD 69.10.Z) i wykonywanie zawodu radcy prawnego. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę ze spółką skupującą wierzytelności (zwana dalej: „Spółka”), na rzecz której miałyby być świadczone usługi prawnicze, polegające m.in. na występowaniu w imieniu Spółki jako pełnomocnik przed sądami oraz organami publicznymi, przygotowywaniu pism procesowych oraz przed procesowych, a więc pokrywające się z przedmiotem działalności gospodarczej.

Strony chciałyby nawiązać współpracę na podstawie umowy zlecenia, zawartej przez Wnioskodawcę poza Jego działalnością gospodarczą.

W zawieranej umowie cywilnoprawnej znajdować się mają m.in. następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, będzie ponosił zlecający wykonanie tych czynności,
• prace i wszelkie czynności Wnioskodawcy - zleceniobiorcy będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego oraz w siedzibie wskazanej przez zlecającego, wskazane będą także ramy czasowe świadczenia usług,
• umowa będzie zawarta poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zleceniobiorca - Wnioskodawca za wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną przez siebie działalnością,
• zleceniobiorca (Wnioskodawca) będzie świadczyć usługi będące przedmiotem zlecenia w sposób niesamodzielny, bez ponoszenia odpowiedzialności przez zleceniobiorcę wobec osób trzecich ani ryzyka gospodarczego, pod kierownictwem zleceniodawcy, na warunkach określonych przez zleceniodawcę i w siedzibie zleceniodawcy.

Wnioskodawca opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych oraz prowadzi dokumentację podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę ze Spółką w okresie najbliższego roku. Nie będzie świadczył usług pomocy prawnej z urzędu w ramach zawartej umowy zlecenia ze Spółką. Zakres tych usług będzie sprowadzał się do poradnictwa na rzecz Spółki lub bieżącej obsługi prawnej Spółki z lub bez zastępstwa sądowego. Zlecający zobowiązany będzie, co będzie ujęte również w umowie, zapewnić całą infrastrukturę. Wnioskodawca będzie ewentualnie korzystał z własnych urządzeń jedynie w stopniu marginalnym, gdyż infrastruktura zlecającego powinna być wystarczająca. Wynagrodzenie za świadczone usługi ma być stałe ryczałtowe lub kosztorysowe (w zależności od wypracowanych w miesiącu godzin) oraz dodatkowo powiększone o procent z tytułu wyegzekwowanych zwrotów kosztów zastępstwa sądowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku od towarów i usług.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w związku z wykonywaniem umowy zlecenia będą stanowiły odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) i w związku z tym będą podlegały opodatkowaniu na podstawie tejże ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnoszącym się do ww. pytania, świadczone przez Wnioskodawcę usługi w związku z wykonywaniem umowy zlecenia nie będą stanowiły odpłatnego świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) i w związku z tym nie będą podlegały opodatkowaniu na podstawie tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę lub usługę, w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w świetle ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r., poz. 60, 528, 648 i 859);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z wydanej interpretacji indywidualnej znak … wynika, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu opisanej umowy zlecenia stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Należy podkreślić, że z zakresu podmiotowego ustawy o VAT wyłączone zostały podmioty osiągające przychody, o których stanowi art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przewiduje niezbędny warunek, aby czynności osoby fizycznej nie były uznawane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Warunek ten dotyczy związania wykonującego czynności ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności. Oznacza to, że wyłączenie z opodatkowania jest możliwe tylko wówczas kiedy przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a stosunek prawny istniejący pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą, oprócz wynagrodzenia oraz warunków wykonywania czynności będzie określał odpowiedzialność tego pierwszego względem osób trzecich. Przy czym, kryteria te muszą zostać spełnione łącznie.

Przepisy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowią implementację do prawa krajowego art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.). Stosownie do art. 9 ust. 3 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE warunkiem posiadania statusu podatnika VAT jest prowadzenie samodzielnie w dowolnym miejscu jakiejkolwiek działalności gospodarczej, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Zgodnie z art. 10 ww. Dyrektywy warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny miedzy pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami.

Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z dnia 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę ze spółką skupującą wierzytelności, na rzecz której miałyby być świadczone usługi prawnicze, polegające m.in. na występowaniu w imieniu Spółki jako pełnomocnik przed sądami oraz organami publicznymi, przygotowywaniu pism procesowych oraz przed procesowych, a więc pokrywające się z przedmiotem działalności gospodarczej.

Strony chciałyby nawiązać współpracę na podstawie umowy zlecenia, zawartej przez Wnioskodawcę poza Jego działalnością gospodarczą.

W zawieranej umowie cywilnoprawnej znajdować się mają m.in. następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, będzie ponosił zlecający wykonanie tych czynności,
• prace i wszelkie czynności Wnioskodawcy - zleceniobiorcy będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego oraz w siedzibie wskazanej przez zlecającego, wskazane będą także ramy czasowe świadczenia usług,
• umowa będzie zawarta poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zleceniobiorca - Wnioskodawca za wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną przez siebie działalnością,
• zleceniobiorca (Wnioskodawca) będzie świadczyć usługi będące przedmiotem zlecenia w sposób niesamodzielny, bez ponoszenia odpowiedzialności przez zleceniobiorcę wobec osób trzecich ani ryzyka gospodarczego, pod kierownictwem zleceniodawcy, na warunkach określonych przez zleceniodawcę i w siedzibie zleceniodawcy.

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług pomocy prawnej z urzędu w ramach zawartej umowy zlecenia ze Spółką. Zakres tych usług będzie sprowadzał się do poradnictwa na rzecz Spółki lub bieżącej obsługi prawnej Spółki z lub bez zastępstwa sądowego. Zlecający zobowiązany będzie, co będzie ujęte również w umowie, zapewnić całą infrastrukturę. Wnioskodawca będzie ewentualnie korzystał z własnych urządzeń jedynie w stopniu marginalnym, gdyż infrastruktura zlecającego powinna być wystarczająca. Wynagrodzenie za świadczone usługi ma być stałe ryczałtowe lub kosztorysowe (w zależności od wypracowanych w miesiącu godzin) oraz dodatkowo powiększone o procent z tytułu wyegzekwowanych zwrotów kosztów zastępstwa sądowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi prawnicze w ramach opisanej umowy zlecenia będą podlegać opodatkowaniu będzie podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, na gruncie powołanych przepisów należy wskazać, że w tak przedstawionym opisie sprawy, świadczenie przez Wnioskodawcę usług na podstawie opisanych warunków umowy zlecenia, nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług, a tym samym Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem zobowiązanym do rozliczania tego podatku.

Jak bowiem wynika z wydanej interpretacji indywidualnej znak ... „Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z wykonania przedmiotowej umowy zlecenia – zawartej i realizowanej w sposób opisany we wniosku - stanowić będą zatem przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Wnioskodawca wskazał, że Zlecający zobowiązany będzie, co będzie ujęte również w umowie, zapewnić całą infrastrukturę. Wnioskodawca będzie ewentualnie korzystał z własnych urządzeń jedynie w stopniu marginalnym, gdyż infrastruktura zlecającego powinna być wystarczająca. Ponadto odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, będzie ponosił zlecający wykonanie tych czynności. Prace i wszelkie czynności Wnioskodawcy - zleceniobiorcy będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego oraz w siedzibie wskazanej przez zlecającego, wskazane będą także ramy czasowe świadczenia usług. Wnioskodawca za wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną przez siebie działalnością.

Tym samym należy stwierdzić, że zawarcie opisanej we wniosku umowy zlecenia spowoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy zbliżone do stosunku pracy, w ramach którego Wnioskodawca – Zleceniobiorca związany będzie ze Zleceniodawcą więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności Zleceniodawcy wobec osób trzecich. Stosunek prawny między Zleceniodawcą a wykonującym zlecenie, będzie obciążać zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności oraz będzie podporządkowywać wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe z uwagi na spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wykonywane przez Wnioskodawcę czynności realizowane na podstawie umowy zlecenia będącej przedmiotem wniosku nie będą stanowiły samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanych czynności, które Wnioskodawca planuje wykonywać na podstawie opisanej umowy zlecenia należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano interpretację indywidualną znak ….

Należy zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Zatem, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.