2018.10.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.459.2018.1.SO
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od Budynku będą podlegały ograniczeniu w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop – jest nieprawidłowe;

potwierdzenia sposobu wyliczenia części odpisów amortyzacyjnych podlegającej ograniczeniu wynikającemu z art. 15e ust. 1 updop – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od Budynku będą podlegały ograniczeniu w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop oraz potwierdzenia sposobu wyliczenia części odpisów amortyzacyjnych podlegającej ograniczeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(…) sp. z o.o. (Spółka lub Wnioskodawca) planuje rozpoczęcie inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku (Budynek). Po zakończeniu inwestycji, Budynek będzie spełniał wszystkie przesłanki do uznania go na gruncie updop za środek trwały Spółki, w szczególności Wnioskodawca będzie wykorzystywał Budynek na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. W konsekwencji, Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od Budynku.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie dysponuje stosownym zapleczem, planuje się, że procesem inwestycyjnym zarządzał będzie podmiot z grupy Wnioskodawcy (Koordynator). Koordynator będzie podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11 updop.

Wnioskodawca zakłada, że świadczone przez Koordynatora na rzecz Spółki usługi, kwalifikowane będą na gruncie art. 15e updop jako „usługi zarządzania i kontroli” lub świadczenia o podobnym charakterze do wskazanych usług.

Z tytułu świadczonych usług, Wnioskodawca będzie płacił na rzecz Koordynatora wynagrodzenie.

Wynagrodzenie Koordynatora stanowić będzie na podstawie art. 16g ust. 4 updop koszt wytworzenia Budynku, w związku z czym wydatki poniesione przez Spółkę w tym zakresie będą powiększały wartość początkową Budynku.

W konsekwencji, Spółka powzięła wątpliwość odnośnie rozpoznawania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpisy amortyzacyjne od Budynku będą podlegały ograniczeniu w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop?
Czy w sytuacji, w której organ uznałby stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, zaprezentowana niżej, przykładowa metodyka kalkulacji limitu określonego w art. 15e ust. 1 updop, jest prawidłowa?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od Budynku nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop, w konsekwencji całość odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od Budynku będzie mogła zostać uznana za koszt uzyskania przychodu Spółki, niezależnie do regulacji zawartej w art. 15e updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w updop.

Kosztem uzyskania przychodów są również – stosownie do art. 15 ust. 6 updop – odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m updop, z uwzględnieniem art. 16 updop.

W związku z tym, że wytworzony przez Spółkę Budynek spełniać będzie ustawowe kryteria, stanowić on będzie dla Spółki środek trwały podlegający amortyzacji środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 1 updop.

1 stycznia 2018 r. weszły w życie przepisy ograniczające zaliczalność wydatków na niektóre usługi niematerialne do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 updop podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów m.in. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 updop, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6 updop, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m updop, i odsetek.

Nie ulega wątpliwości, że powyższy przepis nie odnosi się do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wytworzonych środków trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 1 pkt 1 updop. W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli ustawodawca miał zamiar objęcia przedmiotowym ograniczeniem również odpisów amortyzacyjnych , od środków trwałych, to fakt ten znalazłby odzwierciedlenie w przepisach updop.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ustawodawca przewidział liczne przypadki, w których limitowaniu – w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów – podlegają odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (lub wartości niematerialnych i prawnych). Przypadki te zostały wprost wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 updop.

I tak, art. 16 ust. 1 pkt 4 updop stanowi, że odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane na podstawie updop, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 EUR nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Z kolei na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, wyłączone z kosztów są odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Rozwiązania w zakresie ograniczeń w zaliczaniu odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów przewidziane zostały ponadto w art. 16 ust. 1 pkt 63, 64 i 65 updop.

Skoro w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w art. 16 updop ustawodawca bezsprzecznie odróżnia odpisy amortyzacyjne od „wydatków” czy „kosztów”, to należy przyjąć – w kontekście art. 15e updop – że ustawodawca celowo nie objął odpisów amortyzacyjnych zakresem art. 15e updop. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jednoznacznie wskazuje, że gdyby zamiarem racjonalnego ustawodawcy było ograniczenie w zaliczalności do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych to zostałoby to przewidziane wprost przewidziane w przepisie art. 15e updop.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpisy amortyzacyjne od Budynku nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie ich uznania za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop.

Ad. 2

Spółka uważa, że prawidłowym podejściem jest przyjęcie, że odpisy amortyzacyjne od Budynku nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie ich uznania za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop. Niemniej, gdyby organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki w zakresie pytania 1 jest nieprawidłowe – Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że poniższa metodyka kalkulacji limitu określonego w art. 15e ust. 1 updop jest prawidłowa.

Przykład:

Wartość początkowa Budynku (od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne): 20 000 000 zł

Wartość usług zarządzania nabytych od Koordynatora, zaliczona do wartości początkowej Budynku: 100 000 zł

Metoda amortyzacji: amortyzacja liniowa na podstawie art. 16i ust. 1 updop

Stawka amortyzacyjna (wynikającą z wykazu stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do updop): 2,5%

Kwota odpisów amortyzacyjnych od Budynku za dany rok: 500 000 zł (= 20 000 000 zł x 2,5%)

Wartość usług zarządzania nabytych od Koordynatora, która proporcjonalnie przypadać będzie na odpis amortyzacyjny od Budynku za jeden rok podatkowy: 2 500 zł = [(100 000 zł/20 000 000 zł) x 500 000 zł].

Powyższe zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że Wnioskodawca powinien uwzględniać kwotę 2 500 zł jako koszty „kwalifikowane” objęte art. 15e updop na moment dokonania odpisu amortyzacyjnego (na koniec danego miesiąca/kwartału/roku podatkowego) – w przypadku, gdy przesłanki zastosowania art. 15e updop będą na ten dzień spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od Budynku będą podlegały ograniczeniu w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15e ust. 1 updop – jest nieprawidłowe;

potwierdzenia sposobu wyliczenia części odpisów amortyzacyjnych podlegającej ograniczeniu wynikającemu z art. 15e ust. 1 updop – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Istnieje pewna grupa wydatków, co do których ustawodawca przewiduje rozkładanie ich w czasie w postaci odpisów amortyzacyjnych – są to środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Co do zasady odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16h ust. 1 pkt 1 updop).

Za wartość początkową uznaje się cenę nabycia – w razie odpłatnego nabycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16g ust. 1 pkt 1 updop), a w przypadku wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia (art. 16g ust. 1 pkt 3 updop).

Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 4 updop).

Ustalając cenę nabycia lub koszt wytworzenia, które to wielkości składają się na wartość początkową, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty podatkowe, podatnik musi mieć na uwadze pozostałe przepisy ustawy o podatku dochodowym, w szczególności te, w których ustawodawca zawarł wyłączenie pewnych kategorii wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Do takich wydatków należą te, które enumeratywnie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 updop. Skoro wolą ustawodawcy określone wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów to nie mogą one stanowić takich kosztów zarówno wówczas, gdy są zaliczane do kosztów w sposób bezpośredni, jak i wtedy gdy, stanowiąc środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, ich zaliczanie do kosztów jest rozłożone w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jest niczym innym jak rozłożonym w czasie zaliczaniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątkowego. Nie można więc odpisów amortyzacyjnych (stanowiących koszty podatkowe) dokonywanych na podstawie updop traktować inaczej niż wydatków bezpośrednio zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, gdyż obie te formy odliczeń prowadzą w istocie do obniżenia przychodu. Powyższe wynika zresztą wprost z brzmienia powołanego wcześnie art. 15 ust. 6 updop.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej jako: „ustawa nowelizująca”) nastąpiła nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 18 ustawy nowelizującej od 1 stycznia 2018 r. wszedł w życie art. 15e ust. 1 ustawy o pdop, w myśl którego podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, oraz świadczeń o podobnym charakterze;

wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

– poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca planuje rozpoczęcie inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku (Budynek). Po zakończeniu inwestycji, Budynek będzie spełniał wszystkie przesłanki do uznania go na gruncie updop za środek trwały Spółki, w szczególności Wnioskodawca będzie wykorzystywał Budynek na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. W konsekwencji, Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od Budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii zastosowania ograniczeń wynikających z art. 15e ust. 1 do odpisów amortyzacyjnych od Budynku.

Tak przedstawione stanowisko Wnioskodawcy nie może zostać uznane za prawidłowe.

Jak wynika z wyżej przywołanych przepisów, odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z zasadami określonymi w podatku dochodowym od osób prawnych są niczym innym jak kosztami uzyskania przychodów rozłożonymi w czasie. Art. 15e updop wprowadza ograniczenie w wysokości kosztów uzyskania przychodów. Nie ma zatem żadnych przesłanek, żeby – w zależności tylko od momentu ich rozpoznawania – traktować koszty uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych inaczej niż inne koszty podatkowe. Powyższe wynika wprost z art. 15 ust. 6 updop.

Podsumowując, w przypadku, gdy na wartość początkową amortyzowanego środka trwałego składają się również koszty wymienione w art. 15e updop, ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z ww. przepisu będzie miało zastosowanie do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tego środka trwałego.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Zasadna jest zatem odpowiedź na pytanie drugie zadane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z przywołanym już w niniejszej interpretacji art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Wnioskodawca wskazał, że wynagrodzenie Koordynatora stanowić będzie element kosztu wytworzenia.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Stosownie natomiast z art. 16i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W opisanej sytuacji Wnioskodawca będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, w skład której wchodzić będą koszty „kwalifikowane” (wymienione w art. 15e ust. 1 updop).

Część odpisu amortyzacyjnego nie będzie mogła zatem być od razu zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, ale będzie musiała zostać zweryfikowana pod kątem zastosowania art. 15e ust. 1 updop i uwzględniana przy wyliczaniu limitu, o którym mowa w tym przepisie.

Część ta powinna być określona w takiej samej proporcji, w jakiej całość kosztów usług objętych ograniczeniem wynikającym z art. 15e updop pozostaje w stosunku do wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego.

W przykładzie wskazanym przez Wnioskodawcę, istotnie kwota 2 500 zł w skali roku zostanie uznana za koszt podlegający ograniczeniu z art. 15e ust. 1 updop w roku podatkowym.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych podlegających ograniczeniu wynikającemu z art. 15e updop, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin