2018.10.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPP3/443-787/14/18-5/S/IG
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r., Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1028/16 (data zwrotu akt przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie – 1 sierpnia 2018 r.), stwierdza że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi P.- jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi P.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 3 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPP3/443-787/14-2/IG, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie stawki podatku dla nabywanej przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi P.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 listopada 2014 r. znak: IPPP3/443-787/14-2/IG wniósł w dniu 19 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów w piśmie z dnia 23 grudnia 2014 r. znak: IPPP3/443-787/14-4/IG stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 listopada 2014 r. znak: IPPP3/443-787/14-2/IG złożył skargę w dniu 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 29 stycznia 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 marca 2016 r. sygn. akt: III SA/Wa 624/15 oddalił skargę Wnioskodawcy na zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2014 r. znak: IPPP3/443-787/14-2/IG.

Nieprawomocny wyrok WSA w Warszawie wpłynął do Organu 23 marca 2016 r.

Wnioskodawca pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem WSA w Warszawie skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 624/15.

Pismem z dnia 23 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem WSA w Warszawie odpowiedź na skargę kasacyjną Strony.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1028/16 uchylił zaskarżony wyrok w całości i uchylił interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2014 r. nr IPPP3/443-787/14-2/IG.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w opisanym zakresie wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ wydający interpretacje indywidualne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

I. jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych działającym na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego i w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r., nr 146, poz. 1546, z późn. zm.) oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się tworzeniem i zarządzaniem różnego rodzaju funduszami inwestycyjnymi przewidzianymi w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych. W celu wsparcia prowadzenia swojej działalności w zakresie zarządzania funduszami, Wnioskodawca nabywa od B. podmiotu amerykańskiego, nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski, kompleksową usługę P.. B. jest profesjonalną agencją informacyjną zajmującą się dostarczaniem informacji, danych i analiz dotyczących światowych rynków kapitałowych, a także dostawcą profesjonalnych narzędzi, wykorzystywanych przez podmioty zarządzające aktywami finansowymi na wszystkich etapach procesu inwestycyjnego.

P.jest usługą doradczą i informacyjną, polegającą na pozyskiwaniu, opracowywaniu i dostarczaniu aktualnych informacji ekonomicznych, danych i analiz gospodarczych, w tym giełdowych oraz informacji politycznych mających wpływ na światowe rynki kapitałowe. Dzięki tej usłudze Wnioskodawca otrzymuje w czasie rzeczywistym komplet danych i analiz niezbędnych do świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych w interesie swoich klientów. Dodatkowo w ramach usługi dostarczane są narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy (Asset and Investment Manager).

Wnioskodawca dzięki usłudze P. otrzymuje m.in. informacje dotyczące:

rynku towarów (ropa, gaz, węgiel, produkty rolne, itp.);

instrumentów pochodnych (instrumentów opartych m. in. o stopy procentowe i kursy walut, obligacji zamiennych, instrumentów strukturyzowanych, itp.);

rynku akcji (akcji, indeksów, kontraktów terminowych, opcji, funduszy inwestycyjnych);

instrumentów o stałej stopie zwrotu (np. obligacji);

rynku walut (np. transakcji spot, FX swap);

cen towarów, akcji, instrumentów finansowych (w czasie rzeczywistym);

analiz zmienności ceny rynkowej, analiz statystycznych i porównawczych;

danych właścicielskich poszczególnych spółek;

prognoz (w tym prognoz dotyczących zysku) i rekomendacji dla poszczególnych spółek.

Dodatkowo, w ramach usługi Wnioskodawca otrzymuje narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy m.in.

narzędzia umożliwiające bieżące monitorowanie ryzyka pozycji dla danego portfela w sposób dostosowany do charakterystyki funduszu i potrzeb zarządzającego, m.in. możliwość prezentacji portfela w różnych przekrojach (np. wg klasy aktywów, typu instrumentów, struktury geograficznej, struktury sektorowej itp.), możliwość doboru odpowiedniego zestawu wskaźników służących do oceny ryzyka konkretnej pozycji, możliwość tworzenia własnych wskaźników przy pomocy wbudowanych formuł/ algorytmów, możliwość symulacji transakcji w celu oceny ich wpływu na profil ryzyka portfela;

platformę służącą wprowadzeniu zleceń, ich modyfikacji i alokacji dokonanych transakcji na poszczególnej fundusze, i funkcją zachowania w pamięci sytemu wszelkich kroków i modyfikacji dokonanych przez zarządzających;

platformę pozwalającą na handel instrumentami finansowymi bezpośrednio na giełdach lub za pośrednictwem banków i biur maklerskich;

narzędzia służące monitorowaniu składu portfela inwestycyjnego oraz sugerujące jego skład zgodnie z polityką inwestycyjną danego funduszu, a także narzędzia pozwalające na porównanie składu portfela z benchmarkiem funduszu wraz z wykazaniem wpływu różnic pomiędzy nimi na wypracowaną stopę zwrotu;

narzędzia umożliwiające analizę wpływu poszczególnych składników portfela na wynik funduszu, zarówno na bazie danych historycznych, jak i bieżących notowań giełdowych;

narzędzia służące obliczaniu limitów inwestycyjnych, wskaźników ryzyka i efektywności zarządzania poszczególnymi portfelami, a także narzędzia umożliwiające optymalizację składu portfela według zadanych parametrów.

W ramach usługi P., doświadczeni eksperci zatrudnieni bądź współpracujący z B. pozyskują informacje, na podstawie których opracowują analizy, raporty i prognozy dotyczące zarówno gospodarek światowych jak i poszczególnych sektorów i spółek notowanych na giełdach, które następnie przekazywane są klientom B. na całym świecie.

Zakup usługi P.zapewnia Spółce informacje, analizy i rekomendacje niezbędne do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych, a także pozwala na korzystanie ze wsparcia w zakresie tworzenia portfela inwestycyjnego zgodnego z polityką inwestycyjną danego funduszu oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka.

Nabywane przez Wnioskodawcę usługi P. dokumentowane są fakturami, na których nie jest wskazana kwota podatku VAT (dalej: „Faktury”). Na Fakturach wyszczególnione są następujące pozycje:

B. Anywhere (opłata za subskrypcję usługi P. uzależniona od liczby osób uprawnionych do korzystania z niej oraz okresu subskrypcji);

AIM Emerging Mkts (opłata za narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy w odniesieniu do tzw. „rynków wschodzących” uzależniona od okresu subskrypcji);

Network Access Charge (opłata za dostęp do sieci B., za pomocą której przekazywana jest usługa P., poniesienie tej opłaty jest niezbędne do skorzystania z usługi P., opłata ta uzależniona jest od okresu subskrypcji).

Na Fakturze mogą być również wyszczególnione pozycje dodatkowe - opłaty za dostęp do danych z poszczególnych rynków giełdowych uzależnione od okresu subskrypcji.

Z uwagi na fakt, że w świetle art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”) miejsce świadczenia usługi P. na rzecz Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski, Wnioskodawca z tytułu nabycia usług P. rozpoznaje import usług i opodatkowuje te usługi z zastosowaniem stawki podstawowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana usługa P. podlegała oraz podlega zwolnieniu z VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisana usługa P. podlegała oraz podlega zwolnieniu z VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania m.in. funduszami inwestycyjnymi. Do 31 marca 2013 r. zarządzanie (usługa zarządzania), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT było zdefiniowane w art. 43 ust. 8 tej ustawy. Zgodnie z nim, zarządzanie obejmowało (i) zarządzanie aktywami, (ii) dystrybucję tytułów uczestnictwa (iii) tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, (iv) prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów oraz (v) przechowywanie aktywów.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r., na mocy art. 1 pkt 34 lit. d Ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35 z późn. zm.) art. 43 ust. 8 Ustawy o VAT został uchylony.

W uzasadnieniu do projektu Ustawy nowelizującej (pkt 37, podpunkt 11) wskazano, że celem przedmiotowej zmiany jest „dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do orzecznictwa TSUE”. Projektodawca w omawianym uzasadnieniu powołał się na wyrok w sprawie C-169/04 Abbey National, w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”) orzekł, że „pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi o których mowa w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. W konsekwencji, projektodawca stwierdził, że „państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania w prawie krajowym pojęcia zarządzania funduszami inwestycyjnymi dlatego też uzasadnione jest usunięcie przepisu art. 43 ust. 8 z ustawy o VAT”.

W świetle powyższego uzasadnienia należy stwierdzić, art. 43 ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. był niezgodny z postanowieniami Dyrektyw VAT oraz orzecznictwem TSUE.

Stanowisko to potwierdza orzecznictwo polskich sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z 17 stycznia 2013 r. sygn. III SA/Wa 1466/12 sąd stwierdził, że „skoro pojęcie »zarządzania« specjalnymi funduszami inwestycyjnymi przewidziane w art. 135 Dyrektywy 112 stanowi autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, powinno być zdefiniowane, również w prawie krajowym, z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić w wewnętrznych aktach prawodawczych poszczególnych państw członkowskich”.

W konsekwencji, niezależnie od funkcjonowania w stanie prawnym przed 1 kwietnia 2013 r. definicji pojęcia „zarządzania”, pojęcie to zarówno w tym stanie prawnym, jak i stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. (po uchyleniu art. 43 ust. 8 ustawy o VAT) należy interpretować zgodnie z jego autonomicznym, wspólnotowym znaczeniem wypracowanym przez TSUE.

Teza o braku swobody państw członkowskich w kształtowaniu definicji pojęcia „zarządzania” na potrzeby omawianego zwolnienia (pomimo pewnych wątpliwości, które pojawiły się w kilku wersjach językowych Dyrektywy 2006/112/WE) była wielokrotnie podkreślana przez TSUE (zob. w szczególności wyroki z dnia 12 września 2000 r. w sprawie C-358/97 Komisja przeciwko Irlandii, Rec. str. I 6301, pkt 51, z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-428/02 Fonden Marselisborg Lystbadehavn, Zb.Orz. str. I 1527, pkt 27 oraz z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 Ygeia, Zb.Orz. str. 1 10373, pkt 15).

W wyroku z 4 maja 2006 r., w sprawie C-169/04 Abbey National, Trybunał, wyjaśniając powód takiego rozwiązania, stwierdził, że „zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zwolnienia przewidziane w art. 13 szóstej dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich (...). Zatem (...) pojęcie »zarządzania« funduszami powierniczymi, o którym mowa w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie”.

Jednocześnie wyrok w tej sprawie (C-169/04 Abbey National) był okazją do wypracowania przez TSUE autonomicznej definicji pojęcia „zarządzanie” dla potrzeb omawianego zwolnienia. Trybunał formułując koncept zarządzania zwrócił uwagę na cel zwolnienia, którym jego zdaniem jest „ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania”. TSUE uznał, że transakcje objęte tym zwolnieniem są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Z tego punktu widzenia odwołał się do przepisów prawa wspólnotowego odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe - UCITS (Dyrektywa Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, Dz. U. L 375, str. 3, z późn. zm., dalej: „Dyrektywa UCITS”). W efekcie Trybunał uznał, że „ art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej dyrektywy 85/611 w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania”.

Z załącznika II Dyrektywy UCITS (Dz. U. Unii Europejskiej z 17 listopada 2009), zawierającego listę czynności związanych z działalnością polegającą na zarządzaniu funduszami powierniczymi i spółkami inwestycyjnymi, wynika, że czynności w rubryce „administracja” obejmują m.in.:

obsługę prawną i obsługę rachunkowo-księgową w zakresie zarządzania funduszem;
zapytania klientów;
wycenę i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
monitorowanie przestrzegania uregulowań;
prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
wypłatę zysków;
emisję i umarzanie jednostek uczestnictwa;
rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
prowadzenie ksiąg.

W dalszej części uzasadnienia Trybunał rozstrzygnął kwestię możliwości zwolnienia ww. usług z VAT, w sytuacji gdy zostaną one zlecone podmiotom trzecim. Analizując to zagadnienie Trybunał zauważył, że „zarządzanie funduszami powierniczymi, o którym mowa w pkt 6 tego artykułu (tj. art. 13 część B lit. d) - jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług. (...) Ponadto treść art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie funduszami powierniczymi składały się różne odrębne usługi wchodzące w zakres pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi [zarządzania funduszami powierniczymi] w rozumieniu tego przepisu oraz by korzystały one z przewidzianego w nim zwolnienia z opodatkowania, nawet wówczas gdy świadczący te usługi jest podmiotem zarządzającym będącym osobą trzecią.

W konsekwencji, Trybunał uznał, że zasada neutralności VAT pozwala instytucjom finansowym dowolnie kształtować model biznesowy w zakresie świadczenia usług zarządzania, nie narażając ich na to, „że przeprowadzane przez nie transakcje nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy”.

W konkluzji Trybunał orzekł, że „aby móc je zakwalifikować jako transakcje zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią powinny tworzyć odrębna całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w owym pkt 6 (…). Świadczone usługi powinny zatem dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnienie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (zob. podobnie w odniesieniu do art. 13 część B lit. d) pkt 3 ww. wyrok w sprawie SDC, pkt 66)”.

Dalszego doprecyzowania pojęcia zarządzania TSUE dokonał w wyroku z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 GfBk dotyczącym możliwości zwolnienia z VAT usług doradczych i informacyjnych świadczonych na rzecz towarzystw funduszy inwestycyjnych. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że „okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności »zarządzania« specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, ponieważ art. 5 ust. 2 dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107 sam wskazuje, że wyliczenie w omawianym załączniku „nie jest wyczerpujące”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w wydanej w tej sprawie opinii Rzecznika Generalnego, który dodatkowo stwierdził „jeżeli bowiem Trybunał Sprawiedliwości (w wyroku w sprawie Abbey National - przypis Wnioskodawcy) doszedł do wniosku, że usługi w zakresie administrowania i rachunkowości mają, dla celów zwolnienia zawartego w przywołanym art. 13, charakter specyficzny, takiej samej odpowiedzi należy udzielić w odniesieniu do usługi ściśle związanej z zasadniczą działalnością funduszu, jaką jest przetwarzanie informacji w celu dokonywania inwestycji w papiery wartościowe. Jeżeli usługi z zakresu administrowania, takie jak prowadzenie rachunkowości, obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu albo wycena aktywów, stanowią usługi specyficzne i wyodrębnione, uważam, że wspomniana ocena odnosi się tym bardziej do usługi jeszcze bardziej specyficznej, jaką jest usługa doradczo - informacyjna dotycząca zarządzania funduszem oraz kupna lub sprzedaży aktywów”.

Zarówno więc zdaniem TSUE jak i Rzecznika Generalnego, usługi doradcze i informacyjne dotyczą specyficznych i istotnych elementów związanych z zarządzaniem funduszami i jako takie stanowią usługi zarządzania korzystające ze zwolnienia z VAT, choćby były świadczone na rzecz TFI przez osoby trzecie.

Co więcej, zdaniem Trybunału, zaliczeniu usług doradczych i informacyjnych do kategorii zarządzania funduszem inwestycyjnym nie stoi na przeszkodzie fakt, że usługi te nie wiążą się bezpośrednio z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu, a ostateczne decyzje inwestycyjne podejmuje fundusz na podstawie rekomendacji udzielanych przez usługodawcę. Jak bowiem wskazał Trybunał, już w wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National przesądzono, że „nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów, wchodzą w zakres pojęcia »zarządzania« specjalnym funduszem inwestycyjnym”.

Dodatkowo, zdaniem TSUE zwolnienie usług doradczych i informacyjnych świadczonych na rzecz TFI jest konieczne dla zachowania neutralności podatku VAT. Zdaniem Trybunału bowiem „objęcie podatkiem VAT usług doradztwa inwestycyjnego świadczonych przez osobę trzecią skutkowałoby uprzywilejowaniem TFI mających własnych doradców inwestycyjnych, ze szkodą dla TFI, które zdecydowałyby się korzystać z usług osób trzecich. Tymczasem z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia jest dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że dokonywane przez nie czynności nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (ww. wyrok w sprawie Abbey National, pkt 68)”.

Podsumowując, z orzecznictwa TSUE wynika, że:

Wypracowana przez TSUE definicja zarządzania obejmuje usługi doradcze i informacyjne.
W przypadku zlecenia usług w zakresie zarządzania podmiotom trzecim, zwolnienie z VAT przysługuje, o ile tworzą one odrębną całość, która jeśli ją oceniać globalnie wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania. Warunek ten powinien być, co do zasady, spełniony w przypadku usług informacyjnych i doradczych.
Zwolnienie z VAT nie przysługuje natomiast w odniesieniu do usług o charakterze czysto technicznym, takich jak udostępnienie systemu informatycznego.

Przenosząc powyższe konkluzje na grunt zaprezentowanego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że:

Nabywana przez Spółkę usługa P.stanowi usługę doradczą i informacyjną, zasadniczym jej celem jest bowiem uzyskanie przez Spółkę informacji, analiz, prognoz i rekomendacji niezbędnych do podejmowania jak najlepszych decyzji inwestycyjnych w interesie klientów funduszu oraz narzędzi zapewniających, że decyzje te podejmowane są w zgodzie z polityką inwestycyjną funduszu oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka.
Usługa P. stanowi odrębną całość oraz wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania. Usługa ta niezależnie bowiem od ilości wykupionych pakietów dodatkowych (np. indeksów, narzędzi lub objętych usługą rynków) stanowi kompleksową usługę doradczą i informacyjną odrębną od usług świadczonych przez wewnętrzne działy Wnioskodawcy. Wypełnianie specyficznych i istotnych funkcji usługi zarządzania przez usługę P. wynika zaś ze ścisłego związku tej usługi z procesem inwestycyjnym funduszu polegającego na dostarczaniu informacji, analiz, prognoz i rekomendacji niezbędnych do podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Usługa P. nie ma czysto technicznego charakteru. Niezależnie bowiem od sposobu jej dostarczania (za pomocą sieci Internet) istotą usługi jest przekazanie odpowiednio usystematyzowanej informacji (tak danych rynkowych, analiz, prognoz, rekomendacji jak i informacji o decyzjach dopuszczalnych w świetle polityki inwestycyjnej funduszu i zakładanego poziomu ryzyka) niezbędnej do podejmowania decyzji inwestycyjnych, nie zaś czysto techniczne wsparcie prowadzenia procesu inwestycyjnego.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, usługa P., jako spełniającą przesłanki konieczne do uznania jej za usługę zarządzania funduszami inwestycyjnymi, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT podlegała oraz podlega zwolnieniu z podatku VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji (w zakresie zdarzenia przyszłego), bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy importem usług jest świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Ponadto, stosownie do art. 17 ust. la ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Powyższe przepisy mają zastosowanie, jeżeli ustalone zgodnie z przepisami miejsce świadczenia przy świadczeniu usług znajduje się na terytorium Polski.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług określają art. 28a-28o ustawy, które są zawarte w dziale V rozdziale 3 ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy na potrzeby stosowania rozdziału 3 przyjęto, że:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Natomiast stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania m. in. funduszami inwestycyjnymi. Do 31 marca 2013 r. zarządzanie (usługa zarządzania), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT było zdefiniowane w art. 43 ust. 8 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zarządzanie obejmowało (i) zarządzanie aktywami, (ii) dystrybucję tytułów uczestnictwa (iii) tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, (iv) prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów oraz (v) przechowywanie aktywów.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych działającym na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego i w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się tworzeniem i zarządzaniem różnego rodzaju funduszami inwestycyjnymi przewidzianymi w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych. W celu wsparcia prowadzenia swojej działalności w zakresie zarządzania funduszami, Wnioskodawca nabywa od podmiotu amerykańskiego, nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski, kompleksową usługę P. Podmiot amerykański jest profesjonalną agencją informacyjną zajmującą się dostarczaniem informacji, danych i analiz dotyczących światowych rynków kapitałowych, a także dostawcą profesjonalnych narzędzi, wykorzystywanych przez podmioty zarządzające aktywami finansowymi na wszystkich etapach procesu inwestycyjnego.

P. jest usługą doradczą i informacyjną, polegającą na pozyskiwaniu, opracowywaniu i dostarczaniu aktualnych informacji ekonomicznych, danych i analiz gospodarczych, w tym giełdowych oraz informacji politycznych mających wpływ na światowe rynki kapitałowe. Dzięki tej usłudze Wnioskodawca otrzymuje w czasie rzeczywistym komplet danych i analiz niezbędnych do świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych w interesie swoich klientów. Dodatkowo w ramach usługi dostarczane są narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy.

Wnioskodawca dzięki usłudze P.otrzymuje m.in. informacje dotyczące: rynku towarów, instrumentów pochodnych, rynku akcji, instrumentów o stałej stopie zwrotu, rynku walut, cen towarów, akcji, instrumentów finansowych, analiz zmienności ceny rynkowej, analiz statystycznych i porównawczych, danych właścicielskich poszczególnych spółek, prognoz i rekomendacji dla poszczególnych spółek.

Dodatkowo, w ramach usługi Wnioskodawca otrzymuje narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy m.in. narzędzia umożliwiające bieżące monitorowanie ryzyka pozycji dla danego portfela w sposób dostosowany do charakterystyki funduszu i potrzeb zarządzającego, m.in. możliwość prezentacji portfela w różnych przekrojach, możliwość doboru odpowiedniego zestawu wskaźników służących do oceny ryzyka konkretnej pozycji, możliwość tworzenia własnych wskaźników przy pomocy wbudowanych formuł/ algorytmów, możliwość symulacji transakcji w celu oceny ich wpływu na profil ryzyka portfela, platformę służącą wprowadzeniu zleceń, ich modyfikacji i alokacji dokonanych transakcji na poszczególne fundusze, i funkcją zachowania w pamięci sytemu wszelkich kroków i modyfikacji dokonanych przez zarządzających, platformę pozwalającą na handel instrumentami finansowymi bezpośrednio na giełdach lub za pośrednictwem banków i biur maklerskich, narzędzia służące monitorowaniu składu portfela inwestycyjnego oraz sugerujące jego skład zgodnie z polityką inwestycyjną danego funduszu, a także narzędzia pozwalające na porównanie składu portfela z benchmarkiem funduszu wraz z wykazaniem wpływu różnic pomiędzy nimi na wypracowaną stopę zwrotu, narzędzia umożliwiające analizę wpływu poszczególnych składników portfela na wynik funduszu, zarówno na bazie danych historycznych, jak i bieżących notowań giełdowych, narzędzia służące obliczaniu limitów inwestycyjnych, wskaźników ryzyka i efektywności zarządzania poszczególnymi portfelami, a także narzędzia umożliwiające optymalizację składu portfela według zadanych parametrów.

W ramach usługi P., doświadczeni eksperci zatrudnieni bądź współpracujący z podmiotem amerykańskim pozyskują informacje, na podstawie których opracowują analizy, raporty i prognozy dotyczące zarówno gospodarek światowych jak i poszczególnych sektorów i spółek notowanych na giełdach, które następnie przekazywane są klientom na całym świecie.

Zakup usługi P. zapewnia Spółce informacje, analizy i rekomendacje niezbędne do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych, a także pozwala na korzystanie ze wsparcia w zakresie tworzenia portfela inwestycyjnego zgodnego z polityką inwestycyjną danego funduszu oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka.

Nabywane przez Wnioskodawcę usługi P. dokumentowane są fakturami, na których nie jest wskazana kwota podatku VAT. Na Fakturach wyszczególnione są następujące pozycje: opłata za subskrypcję, opłata za narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy w odniesieniu do tzw. „rynków wschodzących” uzależniona od okresu subskrypcji, opłata za dostęp do sieci B., za pomocą której przekazywana jest usługa P., poniesienie tej opłaty jest niezbędne do skorzystania z usługi P., opłata ta uzależniona jest od okresu subskrypcji.

Na Fakturze mogą być również wyszczególnione pozycje dodatkowe - opłaty za dostęp do danych z poszczególnych rynków giełdowych uzależnione od okresu subskrypcji.

Z uwagi na fakt, że w świetle art. 28b ust. 1 ustawy miejsce świadczenia usługi P. na rzecz Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski, Wnioskodawca z tytułu nabycia usług P. rozpoznaje import usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy opisana usługa P. podlegała oraz podlega zwolnieniu z VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana usługa P. podlegała oraz podlega zwolnieniu z VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, że usługa P., polegająca na pozyskiwaniu, opracowywaniu i dostarczaniu aktualnych informacji ekonomicznych, danych i analiz gospodarczych, w tym giełdowych oraz informacji politycznych mających wpływ na światowe rynki kapitałowe, spełnia warunki umożliwiające uznanie jej za usługę zarządzania funduszami inwestycyjnymi. We wniosku wskazano, że w ramach usługi dostarczane są narzędzia niezbędne do efektywnego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia i dokumentowania działalności inwestycyjnej funduszy. Zakup usługi P. zapewnia Wnioskodawcy nie tylko informacje, analizy i rekomendacje niezbędne do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych, ale pozwala również na korzystanie ze wsparcia w zakresie tworzenia portfela inwestycyjnego zgodnego z polityką inwestycyjną danego funduszu oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka. Tym samym, usługa ta nie tylko dostarcza specjalistycznej wiedzy, ale wskazuje, w jaki sposób ją wykorzystać poprzez zastosowanie odpowiednich algorytmów.

Przedstawiona we wniosku usługa obejmuje taki rodzaj narzędzi, które wykraczają poza potrzeby indywidualnego inwestora które mogą być wykorzystywane wyłącznie w specyficznej działalności funduszem inwestycyjnym - narzędzia umożliwiające bieżące monitorowanie ryzyka pozycji dla danego portfela w sposób dostosowany do charakterystyki funduszu i potrzeb zarządzającego, w tym możliwość prezentacji portfela w różnych przekrojach, np. według klasy aktywów czy typu instrumentów i możliwość tworzenia własnych wskaźników przy pomocy wbudowanych algorytmów; platforma służąca wprowadzaniu zleceń, ich modyfikacji i alokacji dokonanych transakcji na poszczególne fundusze; narzędzia służące monitorowaniu składu portfela inwestycyjnego oraz sugerujące jego skład zgodnie z polityką inwestycyjną danego funduszu. Przydatność takich narzędzi w procesie zarządzania funduszami inwestycyjnymi wynika z zasadniczej odmienności procesu zarządzania funduszami inwestycyjnymi od indywidualnego inwestowania zarówno co do skali, jak i modelu inwestowania.

Z informacji wskazanych przez Wnioskodawcę wynika, że „P.” jest usługą doradczą i informacyjną. Zarządzający funduszem, po przetworzeniu informacji, analiz, danych i rekomendacji przekazanych przez „P.", podejmuje konkretną decyzję inwestycyjną. Z istoty usługi o charakterze doradczym wynika, że ma ona zapewnić wsparcie ośrodkowi decyzyjnemu – zarządzającemu. W opisanej sytuacji nie jest konieczne dokonanie zmiany sytuacji prawnej lub finansowej, a jedynie zlecenie na zewnątrz, w istotnym zakresie, działalności polegającej na „zarządzaniu”.

W świetle orzecznictwa TSUE pojęcie „zarządzania” specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, użyte w art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy 112, stanowi autonomiczne pojęcie prawa unijnego, a zatem jego treść nie może być zmieniana przepisami prawa krajowego poszczególnych państw członkowskich. Pojęcie „zarządzania funduszami powierniczymi" obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy, świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Nabywane usługi tworzą odrębną całość, która wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Opisane we wniosku gromadzenie i analiza danych inwestycyjnych oraz przygotowywanie prognoz dotyczących gospodarek światowych, jak i poszczególnych sektorów i spółek notowanych na giełdach, przekazanie rekomendacji niezbędnych do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych należą do działalności nierozerwalnie związanej z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi, specyficznej i istotnej dla tej działalności. Brak wiedzy w zakresie analiz i rekomendacji otrzymanych w wyniku wykonania przedmiotowej usługi ograniczyłoby lub uniemożliwiłoby należyte zarządzanie funduszami inwestycyjnymi. Dane i algorytmy zakupione w ramach usługi opierają się na wyspecjalizowanym dostępie do wiedzy i pogłębionej analizie funkcjonowania rynku, zwłaszcza w jego prognostycznym aspekcie.

Usługa świadczona przez „P.” jako usługa zawierająca elementy informacyjne, doradcze i analityczne, a także narzędzia - algorytmy pozwalające wykorzystać te elementy do realizacji bieżącej polityki inwestycyjnej danego funduszu, jest usługą istotną i specyficzną dla usługi zarządzania, odpowiadając w pełni usłudze doradczo-informacyjnej. Dostarczane w ramach usługi informacje oraz profesjonalne narzędzia wykorzystywane są w zarządzaniu aktywami finansowymi, które poprzedza wcześniejsza analiza niezbędnych danych, ich skatalogowanie i wykorzystanie w konkretnym celu, związanym z odpowiednim inwestowaniem, co wiąże się z oferowanymi w ramach usługi P. analizą i rekomendacją niezbędnymi do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy że usługa P. podlegała oraz podlega zwolnieniu z VAT zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed jak i po 1 kwietnia 2013 r. należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz – w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin