INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 9 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2011 (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej ustalenia daty nabycia,
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Pismem z dnia 31 października 2011 r. Nr ITPB2/415-743/11-2/BK wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono pismem z dnia 8 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 stycznia 1989 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W wyniku przeprowadzonego postępowania spadkowego postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 20 stycznia 1992 r. stwierdzone zostało, iż spadek po niej jako jeden ze spadkobierców nabyła Wnioskodawczyni. Przedmiotem nabycia był udział wynoszący 720/15360 części w nieruchomości zabudowanej.

W 2008 r. spadkobiercy dokonali wpisu swoich udziałów do księgi wieczystej prowadzonej dla zabudowanej nieruchomości.

W dniu 7 lutego 2011 r. Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności, w wyniku którego Wnioskodawczyni uzyskała na wyłączną własność lokal, z którym związany był udział wynoszący 5083/94000 części w zabudowanej nieruchomości oraz lokal, z którym związany był udział wynoszący 5360/94000 części w zabudowanej nieruchomości. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Dokonany w wyniku zniesienia współwłasności podział przedmiotowej nieruchomości wraz z przyznanym prawem wyłącznej własności był ekwiwalentny wartościowo do posiadanych uprzednio (przed zniesieniem współwłasności) udziałów w rzeczy wspólnej.

W dniu 20 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu, z którym związany był udział wynoszący 5083/94000 części w nieruchomości zabudowanej.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

1. Czy za datę nabycia lokalu należy przyjąć dzień nabycia spadku w postaci udziału w zabudowanej nieruchomości, w której znajdował się ww. lokal, t.j. rok 1992 , czy też datę dokonania zniesienia współwłasności, t.j. 2011 r....
2. Czy w związku ze zbyciem lokalu Wnioskodawczyni uzyskała przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, datą nabycia przedmiotowego lokalu jest data nabycia udziału w zabudowanej nieruchomości, t.j. 1992 r. Uważa, że akt zniesienia współwłasności był jedynie formalnością, która nie zmieniła stanu faktycznego, nie wiązała się z zapłatą jakiejkolwiek ceny, nie spowodowała u Niej zwiększenia stanu posiadania.

Wnioskodawczyni uważa, że w związku ze zbyciem przedmiotowej nieruchomości w 2011 r. nie powstaje przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wnioskodawczyni podkreśla, iż współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny – Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami) – dalej. k.c. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. k.c., każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Zdaniem Wnioskodawczyni samo zniesienie współwłasności w 2011 r. poprzez podział nieruchomości na części, odpowiadające wielkościom udziałów nabytych w 1992 r. skutkowało jedynie zmianą charakteru własności.

W konsekwencji, odpłatne zbycie w 2011 r. przedmiotowego lokalu, będącego Jej własnością nie powoduje powstanie przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostało dokonane po upływie 5 lat od daty nabycia (1992 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w części dotyczącej ustalenia daty nabycia nieruchomości uznaje się za nieprawidłowe, w pozostałym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych nie rodzi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków podatkowych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 stycznia 1989 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W wyniku przeprowadzonego postępowania spadkowego postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 20 stycznia 1992 r. stwierdzone zostało, iż spadek po niej jako jeden ze spadkobierców nabyła Wnioskodawczyni. Przedmiotem nabycia był udział wynoszący 720/15360 części w nieruchomości zabudowanej.

W dniu 7 lutego 2011 r. Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności, w wyniku którego Wnioskodawczyni uzyskała na wyłączną własność lokal, z którym związany był udział wynoszący 5083/94000 części w zabudowanej nieruchomości oraz lokal, z którym związany był udział wynoszący 5360/94000 części w zabudowanej nieruchomości. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Dokonany w wyniku zniesienia współwłasności podział przedmiotowej nieruchomości wraz z przyznanym prawem wyłącznej własności był ekwiwalentny wartościowo do posiadanych uprzednio (przed zniesieniem współwłasności) udziałów w rzeczy wspólnej.

W dniu 20 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu, z którym związany był udział wynoszący 5083/94000 części w nieruchomości zabudowanej.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego, z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej z niej (podzielonej) rzeczy. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż zniesienie współwłasności nieruchomości dokonane w 2011 r. odbywało się bez spłat lub dopłat oraz wartościowo ekwiwalentnie do posiadanych udziałów. Wskazuje to, że w wyniku tej czynności po stronie Wnioskodawczyni nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, a w konsekwencji nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym za datę nabycia lokalu, będącego przedmiotem sprzedaży uznać należy 28 stycznia 1989 r., t.j. dzień śmierci matki.

Zatem, pięcioletni termin określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 1994 r. Tym samym dokonana w 2011 r. sprzedaż lokalu, z którym związany był udział wynoszący 5360/94000 części w nieruchomości zabudowanej nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, iż w niniejszej interpretacji oparto się na przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym.

W przypadku, gdyby przytoczony we wniosku stan faktyczny różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego, gdyż tutejszy organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.