Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.441.2018.2.DP
z 20 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.), uzupełnionym 17 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów odsetek z tytułu umowy pożyczki w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów odsetek z tytułu umowy pożyczki w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 3 grudnia 2018 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.441.2018.1.DP wezwano do jego uzupełnienia. Wnioskodawca dokonał uzupełnienia 17 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca planuje przeprowadzenie transakcji nabycia 100% udziałów dwóch spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepowiązanych z Wnioskodawcą (dalej: „Spółki”), należących do grupy kapitałowej prowadzącej działalność w branży produkcji opakowań z tworzyw sztucznych. Z uwagi na zbliżony przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz Spółek, w związku z transakcją spodziewane jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę szeregu korzyści ekonomicznych, w szczególności związanych z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów, co przekładać będzie się na uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu. Dodatkowo, nabycie udziałów Spółek może skutkować uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki. Nabycie udziałów nie będzie miało charakteru inwestycyjnego, ponieważ zasadniczym celem nabycia udziałów Spółek nie jest uzyskiwanie przychodów z tytułu dywidend lub zbycie udziałów Spółek z zyskiem w niedalekiej przyszłości. Celem Wnioskodawcy jest osiągnięcie korzyści wynikających ze zbliżonego przedmiotu działalności oraz uzyskania efektu koncentracji w ramach rynku produkcji opakowań z tworzyw sztucznych.

Zgodnie z założeniami, zaangażowanie kapitałowe Wnioskodawcy w Spółki ma charakter długoterminowy (Wnioskodawca będzie posiadał przynajmniej 10% udziałów Spółek nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata), dlatego, przy spełnieniu pozostałych warunków przewidzianych w Ustawie CIT, w przypadku wypłaty przez którąkolwiek ze Spółek dywidendy, przychody Wnioskodawcy z tego tytułu będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy CIT. Zakup udziałów zostanie sfinansowany przez Wnioskodawcę z zaciągniętej pożyczki czy też kredytu bankowego (dalej: „Umowa pożyczki”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty odsetek z tytułu Umowy pożyczki będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie Ustawy CIT odsetki od kredytu lub pożyczki zaciągniętej przez Wnioskodawcę, w celu sfinansowania zakupu udziałów Spółek będą stanowić koszty uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Na podstawie powyższej definicji należy przyjąć, że aby uznać wydatek za koszt podatkowy, niezbędne jest spełnienie niżej wymienionych warunków:

• wydatek musi być definitywnie dokonany;
• wydatek musi mieć na celu uzyskanie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów;
• wydatek powinien być związany z działalnością gospodarczą podatnika;
• wydatek powinien być właściwie udokumentowany;
• wydatek ten nie może znajdować się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust 1 Ustawy CIT.
  
  

W omawianej sytuacji, okolicznością nie budzącą wątpliwości jest charakter wydatku dokonanego przez Wnioskodawcę - zapłata odsetek bez wątpienia ma charakter definitywny i ostateczny. Za wydatek dokonany definitywnie należy uznać wydatek dokonany z majątku podatnika, który ma ostateczny charakter. Ponadto zapłata odsetek zostanie dokonana na podstawie Umowy pożyczki, którą Wnioskodawca zawrze w celu uzyskania przychodów - Wnioskodawca spodziewa się, że w związku z nabyciem udziałów Spółek, osiągać będzie w szczególności przychody związane z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów (przychody z działalności operacyjnej). Jednocześnie nie należy wykluczać, że w związku z nabyciem udziałów Spółek, Wnioskodawca będzie w przyszłości osiągał przychody z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki. Zapłata odsetek będzie dodatkowo odpowiednio udokumentowana, a zatem wydatki Wnioskodawcy będzie spełniał wszystkie wskazane wyżej przesłanki warunkujące zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu.

Jednocześnie, w odniesieniu do momentu zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek od pożyczki/kredytu Ustawa CIT zawiera specyficzne postanowienia, w szczególności w art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy CIT.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy CIT stanowi, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a Ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Powyższe przepisy ustanawiają zasadę, według której odsetki od zaciągniętego kredytu/pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji.

Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT określa moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków na nabycie lub objęcie udziałów/akcji. Stanowi on, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Z przepisu tego wynika, że wydatki na nabycie udziałów w spółce kapitałowej stanowią koszt podatkowy dopiero w momencie uzyskania przychodu, który powstanie wskutek późniejszego odpłatnego zbycia tych udziałów.

Ustawa CIT nie definiuje wprost co należy rozumieć pod określeniem wydatków na nabycie udziałów. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego wydatek to „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś” (Słownik języka polskiego, www.sjp.pwn.pl).

Powyższa definicja wyraźnie podkreśla element bezpośredniości dokonania wydatku. Przenosząc ją na grunt przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT, należałoby uznać, że obejmuje on swoim zakresem jedynie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów. Istotne znaczenie ma też fakt posłużenia się przez ustawodawcę w przytoczonym wyżej przepisie sformułowaniem „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów lub akcji” (a nie przykładowo „wydatki w celu objęcia lub nabycia”), co wskazuje jednoznacznie na konieczność istnienia bezpośredniego związku przedmiotowych wydatków z nabyciem udziałów/akcji. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że w związku z faktem, iż przepis dotyczący tego rodzaju wydatków znajduje się w art. 16 Ustawy CIT zawierającym katalog kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów (czyli wyjątków od zasady uznawania wydatków za koszty podatkowe), pojęcie wydatków na nabycie udziałów/akcji należy interpretować możliwie wąsko.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy odsetki od kredytu lub pożyczki, zaciągniętej w celu sfinansowania nabycia udziałów Spółek są jedynie wydatkiem związanym z uzyskaniem źródła finansowania nabycia udziałów. Nie jest to zatem wydatek na nabycie udziałów, lecz na finansowanie nabycia udziałów. W konsekwencji, odsetki stanowią pośredni koszt uzyskania przychodów, rozliczany w rachunku podatkowym w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji.

Powyższe stanowisko podzielają również sądy administracyjne. Przykładowo, w wyroku z dnia 7 września 2004 r. (sygn. FSK 324/04) Naczelny Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że: „przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie akcji, gdyż nie pozostają one w bezpośrednim związku z ich nabyciem”.

Potwierdził to także NSA w wyroku z dnia 7 kwietnia 2006 r. (sygn. II FSK 608/05) uznając, że: „w wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu i stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia”. Stanowisko, zgodnie z którym odsetki od kredytu/pożyczki na zakup udziałów/akcji nie stanowią wydatków na nabycie udziałów/akcji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT, w pełni akceptują organy podatkowe.

Stanowisko takie jest obecnie powszechnie wyrażane w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in.:

1. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 12 października 2017 r. sygn. 0114-KDIP2-3.4010.219.2017.1.KK,
2. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 22 listopada 2016 r. sygn. IPPB3/4510-886/16-2/MC,
3. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 9 marca 2016 r. sygn. IPPB3/4510-45/16-2/MC,
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

­
• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
  
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  

­

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 updop stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która planuje przeprowadzenie transakcji nabycia 100% udziałów dwóch spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepowiązanych z Wnioskodawcą. Z uwagi na zbliżony przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz Spółek, w związku z transakcją spodziewane jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę szeregu korzyści ekonomicznych, w szczególności związanych z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów, co przekładać będzie się na uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu. Jak zaznaczył Wnioskodawca, nabycie udziałów Spółek może skutkować uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki. Zakup udziałów zostanie sfinansowany przez Wnioskodawcę z zaciągniętej pożyczki czy też kredytu bankowego.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy koszty odsetek z tytułu Umowy pożyczki będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe regulacje prawne, stwierdzić należy, iż art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, nie będzie miał w przedstawionej sytuacji zastosowania. Należy bowiem stwierdzić, że odsetki od zaciągniętych pożyczek przeznaczonych na sfinansowanie nabycia/objęcia akcji/udziałów, nie są wydatkami na nabycie/objęcie akcji/udziałów, lecz zapłatą za finansowanie, wobec czego zgodnie z powołanym wcześniej przepisem są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty, kapitalizacji lub rozliczenia w innej formie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym odsetki od kredytu lub pożyczki zaciągniętej przez Wnioskodawcę, w celu sfinansowania zakupu udziałów Spółek będą stanowić koszty uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji, należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zwraca uwagę, że w zakresie pozostałej części wniosku wydane zostały/zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, aleja Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.