Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.424.2018.1.JC
z 13 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody i koszty związane z Transakcjami Zabezpieczającymi należy klasyfikować jako przychody i koszty z innych źródeł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody i koszty związane z Transakcjami Zabezpieczającymi należy klasyfikować jako przychody i koszty z innych źródeł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest operatorem telekomunikacyjnym prowadzącym działalność w Polsce. Jej głównym i podstawowym zakresem działalności jest świadczenie usług telekomunikacyjnych. Spółka świadczy pełen zakres usług telekomunikacyjnych dla klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, oferując usługi telefonii i dostępu do internetu mobilnego oraz stacjonarnego. Jednocześnie Spółka ponosi koszty związane m.in. z nabywaniem usług i zakupem sprzętu oraz koszty wynikające z realizacji decyzji administracyjnych (np. decyzje Prezesa UKE dot. opłat za przyznane częstotliwości telekomunikacyjnej). Wyżej wymienione kategorie kosztów (zwane dalej: „Transakcjami Podstawowymi”) mogą być wyrażone lub denominowane w walutach obcych (głównie EUR i USD).

Transakcje Podstawowe wyrażone w walutach obcych to transakcje, dla których kwota wynagrodzenia określona przez dostawcę w umowie lub wskazana na fakturze wyrażona jest w walucie innej niż PLN. Analogicznie zapłata za dostarczony towar lub zrealizowaną na rzecz Spółki usługę dokonywana jest w walucie obcej.

Z kolei Transakcje Podstawowe denominowane w walutach obcych odnoszą się do sytuacji, w których zgodnie z obowiązującą umową/decyzją administracyjną zapłata zobowiązania dokonywana jest przez Spółkę w PLN. Wartość zapłaty ustalana jest wówczas poprzez przeliczenie wynagrodzenia w walucie obcej wynikającego z umowy/decyzji na PLN z zastosowaniem określonego w tym dokumencie kursu waluty (np. kurs sprzedaży Narodowego Banku Polskiego z dnia dokonywania płatności itp.).

Spółka wyjaśnia, że opisane powyżej Transakcje Podstawowe związane są z realizacją głównych działań operacyjnych, bez których niemożliwe byłoby realizowanie funkcji operatora telekomunikacyjnego, a tym samym świadczenie usług na rzecz klientów Spółki.

W związku z cechującymi się dużą niepewnością wahaniami rynkowymi wartości walut obcych, w celu zabezpieczenia ryzyka kursowego wynikającego z realizacji Transakcji Podstawowych, Wnioskodawca zawiera na rynku walutowym tzw. transakcje pochodne (zwane dalej „Transakcjami Zabezpieczającymi”). Transakcje Zabezpieczające są zaliczane do kategorii instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Wnioskodawca zawiera następujące rodzaje Transakcji Zabezpieczających:

1. transakcje spot (transakcja kupna/sprzedaży kwoty bazowej waluty za złotego/inną walutę, w której rozliczenie/dostawa środków pieniężnych następuje w terminie dwóch dni roboczych od jej przeprowadzenia);
2. transakcje forward (transakcja kupna/sprzedaży kwoty bazowej waluty za złotego, w której rozliczenie/dostawa środków pieniężnych następuje w terminie późniejszym od dwóch dni roboczych od jej przeprowadzenia);
3. swapy walutowe (transakcja w której następuje kupno/sprzedaż kwoty bazowej waluty za złotego, z rozliczeniem w terminie dwóch dni roboczych od jej przeprowadzenia z jednoczesną sprzedażą/kupnem waluty bazowej z rozliczeniem w terminie późniejszym od dwóch dni roboczych od jej przeprowadzenia).
   
   

Ad. 1 Transakcje spot zabezpieczają bieżącą płynność Spółki, gdy brak jest wystarczających środków walutowych na pokrycie płatności, która się pojawia np. jako pilna (przyspieszona) do przeprowadzenia.

Ad. 2 Transakcje forward zabezpieczają konkretną operację (tj. zapłatę zobowiązania) w przyszłości.

Ad. 3 Transakcje swap w jednym postępowaniu umożliwiają zarówno zabezpieczenie konkretnej operacji w przyszłości do 1 roku jak również umożliwiają rolowanie środków płatniczych (np. co rok) w przypadkach, gdy zabezpieczenie obejmuje terminy przekraczające 1 rok.

Spółka szacuje ryzyko kursowe i przeprowadza transakcje ograniczające ryzyko na podstawie krótko-i długoterminowych prognoz przepływów pieniężnych w walutach obcych, związanych z planowanymi Transakcjami Podstawowymi. Prognozowane są zarówno przepływy, co do których istnieje pewność kwot i terminu (ang. Committed Exposures), jak i przepływy o szacowanej wartości i terminie (ang. Uncommitted Exposures). Co do zasady transakcje zabezpieczające są zawierane zarówno wówczas, gdy pojawia się informacja o realizacji w Spółce operacji generującej ryzyko kursowe, jak i w odniesieniu do potencjalnych transakcji, które mają być podejmowane w przyszłości np. na bazie danych historycznych. W przypadku pewnego terminu i kwoty dla operacji generującej zagrożenie kursowe ryzyko zabezpiecza się na termin, na który została zawarta umowa.

Powyższe rozliczenia nie stanowią samoistnych, niezależnych operacji spekulacyjnych oderwanych od podstawowej działalności Spółki, a potrzeba dokonania zabezpieczenia wynika z samego faktu istnienia ryzyka kursowego i ma na celu ograniczenie wpływu niekontrolowanych zmian kursu złotego na wyniki finansowe Spółki.

Reasumując, Spółka chciałaby podkreślić, że głównym celem zawierania przez nią Transakcji Zabezpieczających jest wspieranie działalności podstawowej, tj. świadczenia usług telekomunikacyjnych. Spółka nie prowadzi odrębnej działalności finansowej polegającej na spekulacyjnym obrocie kontraktami terminowymi - opcjami walutowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody i koszty związane z Transakcjami Zabezpieczającymi, w kontekście przedstawionego powyżej opisu, należy klasyfikować w oparciu o art. 7 oraz art. 7 b ustawy o CIT jako przychody i koszty z zysków kapitałowych czy jako przychody i koszty z innych źródeł?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty związane z Transakcjami Zabezpieczającymi nie stanowią zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT. Należy je klasyfikować jako inne źródła przychodów i kosztów w rozumieniu art. 7 ustawy o CIT.

1. Źródła przychodów
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W konsekwencji, ustawa o CIT wyodrębnia dwa główne źródła przychodów, tj. (1) zyski kapitałowe oraz (2) inne źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 7b ustawa o CIT zawiera katalog przychodów stanowiących zyski kapitałowe. Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych. Tym samym przychody z pochodnych instrumentów finansowych co do zasady stanowią zyski kapitałowe. Ustawa o CIT przewiduje jednak istotny wyjątek w tym zakresie, tj. nie uznaje za zyski kapitałowe tych przychodów z pochodnych instrumentów finansowych, które służą zabezpieczeniu przychodów albo kosztów z innych źródeł przychodów (tj. niezaliczanych do zysków kapitałowych).

2. Pochodne instrumenty finansowe
   
   

Zgodnie z art. 4a pkt 22 ustawy o CIT ilekroć w ustawie o CIT jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

Za pochodne instrumenty finansowe uważa się te instrumenty finansowe, których cena (wartość) jest uzależniona od kształtowania się ceny instrumentu, na który opiewają. Cechą konstytutywną pochodnych instrumentów finansowych jest ich oparcie na tzw. instrumentach bazowych, w tym na walutach obcych. Kontrakty terminowe wiążą się z obowiązkiem rozliczenia ceny (kontrakty nierzeczywiste) lub nabycia instrumentu bazowego (kontrakty rzeczywiste) również wtedy, gdy jego cena nie będzie korzystna.

Mając na uwadze powyższe przepisy, instrumenty pochodne w postaci Transakcji Zabezpieczających, które stosuje Wnioskodawca stanowią pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o CIT.

3. Zabezpieczenie przychodów i kosztów z innego źródła przychodów
   
   

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów niezaliczanych do zysków kapitałowych. W konsekwencji, tylko te instrumenty pochodne, które nie służą zabezpieczeniu przychodów albo kosztów z innych źródeł przychodów (tj. niezaliczanych do zysków kapitałowych) stanowią zyski kapitałowe w rozumieniu ustawy o CIT.

Transakcje na instrumentach pochodnych zawierane przez Spółkę mają na celu wyłącznie zabezpieczenie transakcji realizowanych przez Spółkę w ramach podstawowej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że przychody i koszty związane z pochodnymi instrumentami finansowymi powstają zawsze w związku z transakcjami w walutach obcych realizowanych przez Spółkę, ponieważ zabezpieczają konkretne transakcje realizowane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie Spółka nie zawiera transakcji o charakterze spekulacyjnym, tj. mających na celu uzyskanie zysków w zamian za przyjęcie na siebie ryzyka.

Reasumując, z uwagi na fakt, że transakcje na instrumentach finansowych zawierane przez Spółkę służą zabezpieczeniu przychodów z prowadzonej działalności (inne źródła przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o CIT), a nie przychodów kapitałowych (zysków kapitałowych) oraz mając na uwadze, że ich nabywanie nie ma celu spekulacyjnego, a jedynie zabezpieczenie przychodów / kosztów z innych źródeł przychodów, zastosowanie znajdzie wyłączenie zawarte w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT.

W konsekwencji, przychody i koszty uzyskiwane / ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją transakcji na instrumentach finansowych (tj. opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku Transakcji Zabezpieczających), stanowią przychody i koszty z innych źródeł działalności, a nie z zysków kapitałowych.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach indywidualnych np.:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, interpretacja indywidualna z 25 kwietnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.62.2018.2.KK;
  

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, interpretacja indywidualna z 15 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.9.2018 2.JKT.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 4a pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z poźn. zm., dalej: „updop”), ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1768, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę,
  

• niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
  

• instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
  

• kontrakty na różnicę,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
  
  
  

Są to instrumenty pochodne, ponieważ ich cena (wartość) jest uzależniona od kształtowania się ceny instrumentu, na który opiewają. Cechą konstytutywną pochodnych instrumentów finansowych jest ich oparcie na tzw. instrumentach bazowych, w tym na walutach obcych. Kontrakty terminowe nakładają na inwestora obowiązek rozliczenia ceny (kontrakty nierzeczywiste) lub nabycia instrumentu bazowego (kontrakty rzeczywiste) również wtedy, gdy jego cena nie będzie dla niego korzystna.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b) updop, dodanym do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez ustawę z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Stosownie do art. 7b ust. 2 updop, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3 i 4, oraz instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i f), zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 15c ust. 16 pkt 3 i 4 updop, przez przedsiębiorstwo finansowe rozumie się: spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową, firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. z 2018 r., poz. 2187), określenie – instytucja finansowa oznacza instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 575/2013.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wprowadzona na początku 2018 r. nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozgranicza źródła przychodów („z zysków kapitałowych” oraz inne źródła, które de facto stanowić mają przychody z działalności operacyjnej) i nakazuje odrębnie określać przez podatnika uzyskany z tych źródeł odrębny wynik podatkowy – dochód bądź stratę.

W art. 7b updop, wskazano zamknięty katalog przychodów, które podatnicy będą kwalifikować jako przychody z zysków kapitałowych. W katalogu tym, w ust. 1 pkt 6 lit. b) wskazano m.in. przychody z pochodnych instrumentów finansowych z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych. Zaznaczyć należy, że nieco inne zasady odnoszące się do kwalifikowania przychodów do źródła kapitałów pieniężnych dotyczą m.in. ubezpieczycieli, banków i instytucji finansowych, wynika to z faktu, że większość przychodów przyporządkowanych przez ustawodawcę do zysków kapitałowych w rzeczywistości stanowi działalność operacyjną tych podmiotów.

Natomiast, koszty uzyskania przychodów będą kwalifikowane analogicznie jak do tej pory, a więc w relacji do przychodu, którego dotyczą. Oznacza to, że w przypadku podatnika, który rozpoznaje przychody z zysków kapitałowych oraz innych źródeł przychodów w przypadku poniesienia wydatku stanowiącego koszt podatkowy, będzie on zobowiązany, do ustalenia czy jest to koszt dotyczący przychodów z zysków kapitałowych czy przychodów z innych źródeł.

Przenosząc powyżej przedstawione uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że transakcje na pochodnych instrumentach finansowych zawierane przez Wnioskodawcę nie będą generowały przychodów z zysków kapitałowych. Zauważyć bowiem należy, że jak wskazano we wniosku instrumenty pochodne zabezpieczają konkretne transakcje, realizowane przez Spółkę w ramach podstawowej działalności gospodarczej (operacyjnej), a co istotne Spółka nie zawiera transakcji o charakterze spekulacyjnym.

Z tej też przyczyny, także koszty uzyskania ww. przychodów, nie będą rozliczane w ramach źródła określonego w art. 7b updop, a więc kapitałów pieniężnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.