Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.546.2018.2.JŻ
z 7 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 2 listopada 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), na wezwanie z dnia 26 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od Operatora – jest prawidłowe,

• rozpoznania odpłatnego świadczenia usług w związku z wynajmem rowerów – jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od Operatora oraz rozpoznania odpłatnego świadczenia usług w związku z wynajmem rowerów. Wniosek został uzupełniony w dniu 2 listopada 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), na wezwanie z dnia 26 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 października 2018 r.),

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży paliw płynnych oraz towarów pozapaliwowych na stacjach. Sprzedaż towarów na stacjach w całości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka w ramach prowadzonej strategii sprzedaży detalicznej, mając na względzie zapotrzebowanie klientów, dąży do zapewnienia kompleksowości usług świadczonych na stacjach w całej sieci Spółki.

W ramach realizowanej strategii prowadzone są innowacyjne rozwiązania zarówno w zakresie obsługi klienta jak i udostępniania na rzecz klientów dodatkowych świadczeń co przekłada się na zwiększenie wolumenu odbiorców a tym samym zwiększenie sprzedaży detalicznej. Do działań tych można zaliczyć zarówno usługi związane z obsługą pojazdów (usługi myjni, wypożyczania przyczep, wypożyczania pojazdów wraz z tankowaniem) oraz usługi wspomagające sprzedaż takie jak: odbiór przesyłek kurierskich (usługa „(…)”), możliwość dokonywania płatności (usługa „(…)”), możliwość nieodpłatnego korzystania z wi - fi, możliwość skorzystania z siłowni plenerowych na stacjach, uruchomienie samoobsługowego serwisu rowerów.

Powyższe działania mają w założeniu przekładać się w sposób bezpośredni na zwiększenie sprzedaży pozapaliwowej oraz oferty gastronomicznej na stacjach w ramach programów.

Celem intensyfikacji sprzedaży pozapaliwowej Spółka zamierza wdrożyć nową usługę polegającą na możliwości wypożyczania rowerów na stacjach [dalej: System (…)].

W tym celu Spółka zawarła umowę z operatorem samoobsługowych wypożyczalni rowerów miejskich [dalej: Operator], w ramach której Operator zobowiązał się do dokonania na rzecz Spółki:

1. Sprzedaży 36 stacji rowerowych [dalej: Stacja], składających się z terminala, 15 stojaków dla rowerów (służące do wypożyczania i zwrotu rowerów) oraz 10 rowerów.
2. Montażu i uruchomienia Stacji, a także ich utrzymania przez okres obowiązywania umowy (w tym wymiany lub uzupełnienia zniszczonych lub skradzionych rowerów, przewożenie rowerów pomiędzy stacjami, naprawa uszkodzeń).
3. Wykonania i obsługi powierzchni reklamowych umieszczonych na terminalach i rowerach (umieszczenie na skrzydełkach oraz koszykach rowerów nazwy, logo lub reklamy Spółki).
4. Magazynowania Stacji w okresie listopad - marzec każdego roku obowiązywania umowy.
5. Wykonania i obsługi strony internetowej (projektu graficznego strony zawierającej logo Spółki).
6. Przygotowania i przeprowadzenia kampanii reklamowych promujących system Stacja Rowerowa (…).
   
   

Wynagrodzenie za ww. świadczenia płatne będzie przez Spółkę, na podstawie prawidłowo wystawionych faktur VAT w oparciu o podpisane przez strony Protokoły odbioru usług.

Jak wskazano powyżej, wdrożenie programu wypożyczalni rowerów jest elementem szerokiej strategii biznesowej w zakresie realizacji (wzrostu) marży detalicznej towarów pozapaliwowych. Jako priorytetowe Spółka traktuje wykorzystanie instrumentu popularyzacji rowerów w celu pozyskania nowych klientów (nieposiadających aut) i zwiększenia sprzedaży sklepu oraz usług gastronomicznych.

Prócz powyższego wdrożenie systemu zapewnia Spółce realizację działań marketingowych (rower jako ruchoma reklama Spółki) co również powinno przełożyć się na przychody Spółki.

Spółka pragnie podkreślić, że w związku z realizowanym projektem Stacja Rowerowa (…) nie będzie osiągać przychodów z tytułu wypożyczania rowerów. Całość przychodów z tytułu wypożyczania rowerów realizowana będzie przez Operatora programu. Rezygnacja z przychodów po stronie Spółki na rzecz Operatora uwzględniona została w warunkach (cenie) świadczonych przez Operatora usług na rzecz Spółki.

Jedyny oczekiwany przez Spółkę przychód a tym samym sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT wynikać będzie ze zwiększenia sprzedaży pozapaliwowej realizowanej na stacjach Spółki.

Spółka, na mocy zawartej Umowy z Operatorem przystępuje do działających na terenie kraju Systemów Wypożyczania Rowerów Miejskich [dalej: Systemy Miejskie] tworzących system wypożyczalni rowerów w poszczególnych miastach Polski. Jako uczestnik Systemów Miejskich, Spółka jest zobligowana do stosowania reguł obowiązujących w ramach tych systemów, w szczególności zasad wypożyczania rowerów.

Rezygnacja przez Spółkę z przychodów z tytułu wypożyczania rowerów wynika m.in z charakteru funkcjonowania Systemów Miejskich.

Jako istotne należy wskazać, że funkcjonujące Systemy Rowerów Miejskich z punktu widzenia uczestników systemu (miast) nie mają charakteru ściśle komercyjnego.

Idea Systemów Miejskich sprowadza się bowiem do stosowania nowych, miejskich strategii i polityki rowerowej, w ramach których następuje rozwój tras rowerowych oraz infrastruktury, tworzenie spójnej sieci transportu miejskiego, zmiany w organizacji ruchu oraz integracja z transportem publicznym.

Powyższe podyktowane jest rosnącą urbanizacją miast, zwiększeniem interaktywności i wydajności infrastruktury miejskiej, zwiększeniem zaangażowania proekologicznego społeczeństwa (m.in. walka ze smogiem w aglomeracjach miejskich) a przez to dążeniem do redukowania liczby pojazdów w centrach miast (np. poprzez tworzenie czystych stref wolnych od ruchu samochodowego).

W aglomeracjach miejskich (w Polsce i na świecie) następuje zwiększenie roli transportu publicznego i rowerowego. Miasta odstępują od pobierania opłat za korzystanie z publicznego transportu miejskiego oraz wdrażają alternatywne środki komunikacji takie jak wypożyczalnie rowerów miejskich (na warunkach promocyjnych).

Preferencyjne warunki wypożyczania rowerów znajdują swoje odzwierciedlenie w wysokości opłat związanych z ich wypożyczaniem. W zależności od uczestników systemu (miast) oscylują one w granicach max. 3 - 4PLN/h, przy czym zazwyczaj za pierwszy okres wypożyczenia roweru (do 30 minut) opłata nie jest pobierana. Pobieranie opłat za kolejne godziny wypożyczenia rowerów nie jest nakierowane na zysk, ma na celu zdyscyplinowanie klientów do jak najszybszego zwrotu rowerów a przez to do zapewnienia odpowiedniej dla ruchu miejskiego rotacji rowerów.

Jako przesądzający o rezygnacji z pobierania opłat z tytułu wypożyczenia rowerów, Spółka przyjęła fakt, iż znaczna część czasu wypożyczenia rowerów w Systemach Miejskich nie przekracza czasu wyłączonego z opłat.

Spółka, kierując się celem biznesowym przedsięwzięcia (zwiększeniem marży pozapaliwowej oraz reklamą na rowerach i terminalach) oraz respektując zasady w zakresie odstąpienia od opłat w pierwszym okresie użytkowania rowerów uznała, że zaniechanie poboru opłat za wypożyczenie rowerów w pełni zrekompensowane zostanie poprzez zwiększenie wpływów generowanych na stacjach.

Jako istotne z biznesowego punktu widzenia, Spółka pragnie także wskazać, że w okresie obowiązywania umowy z Operatorem posiadać będzie wyłączność na korzystanie z Systemów Miejskich, co oznacza zwiększenie konkurencyjności Spółki w odniesieniu do innych podmiotów prowadzących stacje na terytoriach miast objętych tymi Systemami.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca poinformował, że zawarte w opisie stanu faktycznego stwierdzenie „Rezygnacja z przychodów po stronie Spółki na rzecz Operatora uwzględniona została w warunkach (cenie) świadczonych przez Operatora usług na rzecz Spółki” oznacza, że mając na względzie całokształt zawieranej transakcji (odpłatne przystąpienie przez Spółkę do Systemu Wypożyczania Rowerów Miejskich) oraz koncepcję handlowo – biznesową Operatora, opierającą się na kompleksowej obsłudze Systemu oraz świadczeniu usług reklamowych na rzecz Spółki, Spółka zaakceptowała warunki cenowe transakcji zaproponowane przez Operatora przy uwzględnieniu odstąpienia przez Spółkę od poboru opłat z tytułu wypożyczenia rowerów.

Powyższe oznacza, że Spółce na mocy zawartej umowy nie będą przysługiwać żadne roszczenia z tytułu poboru opłat za wypożyczenie rowerów.

Umowa zawarta pomiędzy Spółką a Operatorem poza określeniem ceny za dostawę towarów i świadczenie usług oraz wskazaniem że opłaty z tytułu wynajmu rowerów pobierane będą przez Operatora, nie zawiera żadnych dodatkowych klauzul odwołujących się do budowy ceny.

Wynegocjowana przez strony umowy cena za dostawę towarów i świadczenie usług ma charakter umowny. Spółce nie jest znany mechanizm budowy ceny przez Operatora.

Kierując się własną strategią biznesową mającą na celu zwiększenie marży detalicznej towarów pozapaliwowych oraz szeroko rozumianymi działaniami marketingowo-reklamowymi, Spółka uznała, że ten model biznesowy pozwoli Spółce na zwiększenie wpływów ze sprzedaży detalicznej na stacjach.

Jako istotne Spółka pragnie także wskazać, że uzgodnione w umowie z Operatorem warunki cenowe w zakresie dostaw Stacji oraz obsługi powierzchni reklamowych pozostają niezmienne w całym okresie obowiązywania umowy i nie są uzależnione od żadnych czynników powstałych po dniu zawarcia umowy. Zmienny charakter posiadają jedynie opłaty ponoszone przez Spółkę z tytułu wysyłanych przez Operatora komunikatów reklamowych (cena tych usług uzależniona jest od ilości wysyłanych komunikatów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane od Operatora faktury VAT, potwierdzające dostawę towarów oraz świadczenie usług uprawniają Spółkę do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na fakturach VAT?
2. Czy wynajem rowerów na stacjach bez pobrania należności od klientów Spółka powinna rozpoznać jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, otrzymane od Operatora faktury VAT, potwierdzające dostawę towarów (Stacji oraz rowerów) oraz świadczenie usług reklamowych i marketingowych, uprawniają Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT w pełnej wysokości.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki wynajem rowerów na stacjach bez pobrania należności nie stanowi odpłatnego świadczenia usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT i jako taki nie podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad.1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze otrzymanej z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższa regulacja jest konsekwencją zastosowania fundamentalnej zasady podatku od towarów i usług - zasady neutralności podatku.

Zasada neutralności podatku polega na zapewnieniu podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą uniknięcia obciążenia podatkiem VAT. W praktyce zasada ta sprowadza się do prawa do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług przez co zapewnia całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT.

„Wspólny system podatku VAT zapewnia, że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny” (wyrok ETS C-37/95 Ghent Coal Terminal). Analogicznie stanowisko Trybunał zaprezentował w wyrokach C-268/83 (Rompelman) oraz C -317/94 (Elida Gibbs).

Zasada neutralności oraz wynikające z niej prawo do odliczenia podatku naliczonego oznacza, że wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego muszą wynikać z Dyrektywy 2006/112 oraz być wyraźnie określone w ustawie.

Analizując prawo do odliczenia podatku naliczonego należy mieć zatem na uwadze dwie kwestie:

1. powiązanie nabywanych towarów lub usług z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz
2. spełnienie przesłanek nieuprawniających podatnika do skorzystania z prawa do odliczenia.
   
   

Kluczowym zatem warunkiem do nabycia prawa do odliczenia VAT jest powiązanie nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka nabywa od Operatora zarówno towary jak i usługi związane z wdrożeniem Systemu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują jaki związek musi zaistnieć pomiędzy nabytymi towarami bądź usługami a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT, aby podatnik mógł w pełni skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, co oznacza, że związek ten może być zarówno bezpośredni jak i pośredni.

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do środków trwałych, ich montażu i obsługi (w tym magazynowania) występuje wyraźnie uchwytny związek pomiędzy ich nabyciem a czynnościami opodatkowanymi VAT.

Nie ulega wątpliwości, że celem nabycia Stacji jest pozyskanie nowych klientów stacji, a przez to zwiększenie wolumenu sprzedaży pozapaliwowej na stacjach co przekłada się w sposób bezpośredni na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej VAT.

Nabywane przez Spółkę Stacje rowerowe stają się immanentną częścią Stacji i jako takie wpływają bezpośrednio na wielkość osiąganego przez nie przychodu a tym samym na wielkość sprzedaży opodatkowanej VAT.

Spółka ponadto pragnie wskazać, że oferta stacji (gastronomia oraz sklep z artykułami motoryzacyjnymi) kierowana do klientów korzystających ze Stacji rowerowej w całości podlega opodatkowaniu VAT.

Tym samym spełniony jest warunek zawarty w art. 86 ustawy w zakresie związku nabywanych towarów (Stacji) z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Związek ten w opinii Spółki jest niewątpliwy i bezsporny przez co Spółka nabywa prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie Stacji (wraz z montażem) w pełnej wysokości.

Zdaniem Spółki także nabycie od Operatora usług reklamowych oraz marketingowych wskazanych we wniosku ma związek z działalnością opodatkowaną VAT.

W odniesieniu do usług marketingowych takich jak usługi wykonania i obsługi strony internetowej (projektu graficznego strony zawierającej logo Spółki) oraz usług przygotowania i przeprowadzenia kampanii reklamowych, promujących podsystem Stacja Rowerowa (…), w sposób bezpośredni spełniony jest związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy nabyciem tych usług a czynnościami opodatkowanymi VAT (sprzedażą towarów na stacjach) co uprawnia Spółkę do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Operatora w pełnej wysokości.

W przypadku usług reklamowych (wykonanie i obsługa powierzchni reklamowych umieszczonych na terminalach i rowerach) wpływ świadczonych na rzecz Spółki usług na czynności opodatkowane VAT ma charakter pośredni, odnosi się bowiem do całokształtu działalności Spółki a nie do sprzedaży realizowanej na stacjach.

Fakt, iż w odniesieniu do usług reklamowych. Spółka nie jest w stanie wykazać bezpośredniego związku pomiędzy ich nabyciem a konkretną sprzedażą opodatkowaną VAT nie oznacza, że związek ten nie występuje a Spółka nie ma prawa do odliczenia VAT z tytułu ich nabycia.

W zakresie powiązania nabywanych usług reklamowych i marketingowych z czynnościami opodatkowanymi VAT istnieje bogate orzecznictwo sądów administracyjnych.

Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 listopada 2013 r, sygn. akt I FSK 1606/12 stwierdził: „ art. 86 ust. 1 u.p.t.u. interpretować należy w zgodzie z treścią i celami Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 168 tej Dyrektywy stanowi co do zasady o prawie do odliczenia, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanej działalności podatnika. Z przywołanych przez Sąd orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wynika, że po pierwsze prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część systemu VAT i co do zasady nie może być ograniczane , po drugie system odliczeń ma na celu uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru tego podatku, po trzecie prawo to może być przyznane podatnikowi nawet wówczas gdy poniesione koszty stanowią element cenotwórczy dostarczanych towarów”. Zdaniem NSA co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy, pośrednio więc na generowanie obrotu, w szczególności jeśli się weźmie po uwagę, że podmioty działają na rynku w warunkach konkurencji. Przywołując orzeczenie TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. Investrand BV p-ko Staatssecretaris van Financien C-435/05 NSA wskazał, że prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenia podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika. Koszty ogólnoadministracyjne, jakimi w okolicznościach badanej sprawy są z pewnością koszty marketingowe poniesione przez podatnika są kosztami możliwymi do odliczenia.

Analogiczne stanowisko przedstawione zostało w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2007 r., sygn. III Sa/Wa 1444/07, w którym skład orzekający stwierdził, że „cel promocji, jakim jest zachęcanie nabywców do kupowania wyrobów podatnika, przesadza o tym, że wydatki te ponoszone są w celu związanym ze sprzedażą opodatkowaną. Inaczej rzecz ujmując, wydatki te mają na celu generowanie sprzedaży opodatkowanej, a zatem w związku z tymi wydatkami podatnik ma prawo do określonego w art. 86 ust. 1 u.p.t.u prawa do odliczenia podatku naliczonego”.

Także organy podatkowe stoją na stanowisku, że usługi reklamy i marketingu służą czynnościom opodatkowanym VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1292/11-4/KAN Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że „Spółka jako podatnik VAT czynny, ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, wynikającego faktur dokumentujących zakup usług marketingowych polegających na promowaniu produktów Spółki, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służyć będą Spółce do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Dodatkowo stanowisko powyższe potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2013 r. o sygn. ILPP2/443-770/13-2/JK, w której stwierdził, że: „prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi”.

Na potwierdzenie prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej usługi reklamowe (montaż i obsługa reklam na rowerach i terminalach stacji) Spółka pragnie przedstawić interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. IPPP1/443-1397/14-2/JL, w zakresie prawa do odliczenia VAT od nabytych usług oklejenia samochodów.

W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że „nabyta usługa stanowi ogólny koszt prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Oklejenie samochodów naklejkami z logo firmy i jej danymi teleadresowymi umożliwia Spółce łatwe prezentowanie informacji o firmie, może również stanowić formę reklamy Spółki. Poprzez pełnienie tych funkcji nabyta usługa ma pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę opodatkowaną działalnością gospodarczą i uzyskiwaniem obrotu. Tym samym, w myśl przepisów art. 86 ustawy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej (bez ograniczeń wynikających z art. 86a ustawy) kwoty podatku naliczonego z faktury zakupu wymienionej usługi”.

Spółka pragnie także wskazać, że w odniesieniu do przedmiotowych usług marketingowo -reklamowych nie mają zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia VAT wskazane w art. 88 ustawy o VAT, żaden bowiem z przypadków enumeratywnie wskazany w ww. przepisie nie odnosi się do usług opisanych we wniosku.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że zarówno w odniesieniu do nabywanych towarów jak i do usług świadczonych przez Operatora na rzecz Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, wystawionych przez Operatora w pełnej wysokości.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki nieodpłatne wypożyczenie rowerów nie może być rozpoznane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT (art. 5), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1), natomiast świadczenie usług to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1). Z powyższego wynika więc generalna zasada opodatkowania czynności świadczonych odpłatnie.

Jednakże, zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z ww. przepisem za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, oraz
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zgodnie z ww. przepisami, nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie w przypadku, gdy usługi te świadczone są do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W przypadku zaś, gdy nieodpłatne świadczenie realizowane jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług nie jest spełniona.

Pojęcie usług związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć jako usługi wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Odnosząc się do sytuacji opisanej w stanie faktycznym, za bezsporne zdaniem Spółki uznać należy, że główny cel przedsięwzięcia (wynajmu rowerów) sprowadza się do poszerzenia kręgu odbiorców usług świadczonych odpłatnie na stacjach (usług sprzedaży sklepu oraz usług gastronomicznych) a tym samym zwiększenia obrotu i zysku z prowadzonej działalności.

Także działania wizerunkowe, wynikające z reklam Spółki umieszczonych na terminalach oraz rowerach uznać należy za związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, wywierające wpływ na pozyskanie nowych i związanie z marką Spółki dotychczasowych klientów.

W konsekwencji nieodpłatne wypożyczenie rowerów uznać należy za związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i jako takie niepodlegające opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego:

• jest prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od Operatora,
  

• jest nieprawidłowe w zakresie rozpoznania odpłatnego świadczenia usług w związku z wynajmem rowerów.
  
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem wskazać należy, że pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Zatem, co do zasady, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy.

Analiza art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wskazuje, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu tego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z określonych warunków jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, należy wskazać, że odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE/Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.).

Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C‑246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb.Orz. s. I‑10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C‑40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I‑7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(…) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C‑53/09 i C‑55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Wskazany art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży paliw płynnych oraz towarów pozapaliwowych na stacjach. Sprzedaż towarów na stacjach w całości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej strategii sprzedaży detalicznej, mając na względzie zapotrzebowanie klientów, dąży do zapewnienia kompleksowości usług świadczonych na stacjach w całej sieci. W ramach realizowanej strategii prowadzone są innowacyjne rozwiązania zarówno w zakresie obsługi klienta jak i udostępniania na rzecz klientów dodatkowych świadczeń co przekłada się na zwiększenie wolumenu odbiorców a tym samym zwiększenie sprzedaży detalicznej.

Celem intensyfikacji sprzedaży pozapaliwowej Spółka zamierza wdrożyć nową usługę polegającą na możliwości wypożyczania rowerów na stacjach. W tym celu Spółka zawarła umowę z operatorem samoobsługowych wypożyczalni rowerów miejskich, w ramach której Operator zobowiązał się do dokonania na rzecz Spółki: sprzedaży 36 stacji rowerowych, składających się z terminala, 15 stojaków dla rowerów (służące do wypożyczania i zwrotu rowerów) oraz 10 rowerów, montażu i uruchomienia Stacji, a także ich utrzymania przez okres obowiązywania umowy (w tym wymiany lub uzupełnienia zniszczonych lub skradzionych rowerów, przewożenie rowerów pomiędzy stacjami, naprawa uszkodzeń), wykonania i obsługi powierzchni reklamowych umieszczonych na terminalach i rowerach (umieszczenie na skrzydełkach oraz koszykach rowerów nazwy, logo lub reklamy Spółki), magazynowania Stacji w okresie listopad - marzec każdego roku obowiązywania umowy, wykonania i obsługi strony internetowej (projektu graficznego strony zawierającej logo Spółki), przygotowania i przeprowadzenia kampanii reklamowych promujących system Stacja Rowerowa (…).

Wynagrodzenie za ww. świadczenia płatne będzie przez Spółkę, na podstawie prawidłowo wystawionych faktur VAT w oparciu o podpisane przez strony Protokoły odbioru usług.

Spółka w związku z realizowanym projektem Stacja Rowerowa (…) nie będzie osiągać przychodów z tytułu wypożyczania rowerów. Całość przychodów z tytułu wypożyczania rowerów realizowana będzie przez Operatora programu. Rezygnacja z przychodów po stronie Spółki na rzecz Operatora uwzględniona została w warunkach (cenie) świadczonych przez Operatora usług na rzecz Spółki. Jedyny oczekiwany przez Spółkę przychód a tym samym sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT wynikać będzie ze zwiększenia sprzedaży pozapaliwowej realizowanej na stacjach Spółki. Spółce na mocy zawartej umowy nie będą przysługiwać żadne roszczenia z tytułu poboru opłat za wypożyczenie rowerów. Rezygnacja przez Spółkę z przychodów z tytułu wypożyczania rowerów wynika m.in z charakteru funkcjonowania Systemów Miejskich. Jako przesądzający o rezygnacji z pobierania opłat z tytułu wypożyczenia rowerów, Spółka przyjęła fakt, iż znaczna część czasu wypożyczenia rowerów w Systemach Miejskich nie przekracza czasu wyłączonego z opłat. Spółka, kierując się celem biznesowym przedsięwzięcia (zwiększeniem marży pozapaliwowej oraz reklamą na rowerach i terminalach) oraz respektując zasady w zakresie odstąpienia od opłat w pierwszym okresie użytkowania rowerów uznała, że zaniechanie poboru opłat za wypożyczenie rowerów w pełni zrekompensowane zostanie poprzez zwiększenie wpływów generowanych na stacjach.

Uzgodnione w umowie z Operatorem warunki cenowe w zakresie dostaw Stacji oraz obsługi powierzchni reklamowych pozostają niezmienne w całym okresie obowiązywania umowy i nie są uzależnione od żadnych czynników powstałych po dniu zawarcia umowy. Zmienny charakter posiadają jedynie opłaty ponoszone przez Spółkę z tytułu wysyłanych przez Operatora komunikatów reklamowych (cena tych usług uzależniona jest od ilości wysyłanych komunikatów).

Wdrożenie programu wypożyczalni rowerów jest elementem szerokiej strategii biznesowej w zakresie realizacji (wzrostu) marży detalicznej towarów pozapaliwowych. Jako priorytetowe Spółka traktuje wykorzystanie instrumentu popularyzacji rowerów w celu pozyskania nowych klientów (nieposiadających aut) i zwiększenia sprzedaży sklepu oraz usług gastronomicznych. Prócz powyższego wdrożenie systemu zapewnia Spółce realizację działań marketingowych (rower jako ruchoma reklama Spółki) co również powinno przełożyć się na przychody Spółki.

Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia czy otrzymane od Operatora faktury VAT, potwierdzające dostawę towarów oraz świadczenie usług uprawniają Spółkę do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na fakturach VAT (pytanie nr 1) oraz czy wynajem rowerów na stacjach bez pobrania należności od klientów Spółka powinna rozpoznać jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy (pytanie nr 2).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że w analizowanej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług od Operatora systemu stacji rowerowych z uwagi na bezpośredni związek towarów i usług, z których nabyciem podatek został naliczony do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast wynajem rowerów na stacjach bez pobrania należności od klientów Spółka powinna rozpoznać jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że w analizowanym przypadku, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, usługa wynajmu (wypożyczenia) rowerów na stacjach nie będzie stanowiła nieodpłatnego świadczenia usług, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na niespełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy. W przedmiotowym przypadku usługa wynajmu rowerów na stacjach paliw będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. W przedstawionym przypadku, wbrew przekonaniu Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie dokonuje nieodpłatnej usługi wypożyczenia rowerów. Wskazać bowiem należy, że za wypożyczenie roweru należna jest ustalona zgodnie z cennikiem opłata. Klient (osoba, która wypożyczyła rower), co do zasady, nie korzysta z roweru bezpłatnie lecz jest zobowiązany do uiszczenia opłaty wynikającej z cennika (której wysokość różni się w zależności od miasta). Sam fakt, że to nie Spółka (jako właściciel rowerów oraz stacji) pobiera ustalone zgodnie z cennikiem opłaty od klienta należne za korzystanie z roweru lecz Operator, nie świadczy o tym, że usługa jest świadczona przez Spółkę nieodpłatnie. Usługa wynajmu (wypożyczenia) rowerów na stacjach mimo, że należne zgodnie z cennikiem opłaty fizycznie trafiają do Operatora, jest usługą odpłatną. W analizowanym przypadku to, że fizycznie Wnioskodawca nie będzie pobierać opłat od klientów za wynajem roweru na stacjach nie oznacza, że dochodzi do wypożyczenia rowerów bez wynagrodzenia. W analizowanej sprawie to, że Wnioskodawca nie będzie pobierać opłat od klientów za wynajem roweru na stacjach wynika jedynie z uzgodnień wynikających z zawartej z Operatorem umowy. Spółka w ramach zawartej umowy z Operatorem ustaliła, że całość przychodów z tytułu wypożyczania rowerów realizowana będzie przez Operatora programu, jednocześnie rezygnacja z przychodów z wypożyczania rowerów po stronie Spółki na rzecz Operatora uwzględniona została w warunkach (cenie) świadczonych przez Operatora usług na rzecz Spółki. Natomiast, dla uznania wynajmu rowerów na rzecz klientów za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, bez znaczenia pozostaje, który podmiot otrzymuje opłatę za wynajem roweru. Jednocześnie w analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a wynikającą z cennika płatnością, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za usługę wypożyczania roweru. Zatem, wbrew stanowisku Spółki, wynajem rowerów na stacjach wypełnia dyspozycję art. 8 ust. 1 ustawy, tj. stanowi odpłatne świadczenie usług.

Jednocześnie, skoro usługi wynajmu rowerów stanowią odpłatne świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, istnieje bezpośredni związek nabycia towarów i usług od Operatora z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi (wynajmem rowerów, który stanowi odpłatnie świadczenie usług). Zatem biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro nabycie towarów i usług od Operatora ma bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym otrzymane od Operatora faktury VAT, potwierdzające dostawę towarów oraz świadczenie usług, uprawniają Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy (mimo błędnego uznania, że w analizowanej sytuacji występuje pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi z uwagi na prawidłowe wskazanie skutków podatkowych) w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od Operatora należało uznać za prawidłowe. Natomiast, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania odpłatnego świadczenia usług z tytułu wynajmu rowerów należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.