Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.302.2018.1.AZE
z 26 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia stanowią koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2018 r wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie ustalenia czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia stanowią koszty uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność budowlaną. Przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlane związane z budową dróg na terenie całej Polski. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka w ramach prowadzonej działalności zatrudnia osoby m.in. na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia).

W treści umów zlecenia zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniobiorcami istnieje jednoznaczny zapis o pokrywaniu kosztów noclegu lub zakwaterowania przez Spółkę.

Spółka w związku ze świadczeniem usług na obszarze całego kraju, pokrywa koszty noclegów w obiektach hotelowych lub zakwaterowania w najmowanych mieszkaniach lub domach osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie.

Koszty noclegów w obiektach hotelowych dokumentowane są fakturami wystawianymi na Spółkę. Koszty zakwaterowania w najmowanych mieszkaniach lub domach dokumentowane są na podstawie zawartych umów najmu.

Spółka posiada siedzibę w B. Realizacja kontraktów, umów i przetargów odbywa się na terenie całego kraju.

Zapewnienie noclegu lub zakwaterowania zleceniobiorcom jest uzasadnione ekonomicznie oraz wynika z organizacji pracy na terenie budowy. Zleceniobiorcy muszą być zakwaterowani w tej samej miejscowości lub w jej pobliżu co teren budowy. Spółka zawiera umowy zlecenia z obywatelami Ukrainy. Posiadają oni tzw. „wizy robocze” wydawane w celu wykonywania pracy na podstawie „oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi bądź zezwolenia na pracę”. Zarówno oświadczenia, jak i zezwolenia zawierają miejsce wykonywania pracy - jest to teren całej Polski według podpisanych zleceń. Cudzoziemcy nie posiadają miejsca zamieszkania w Polsce - we wszelkich dokumentach związanych z zatrudnieniem podawany jest ich adres zagraniczny. Koszty noclegów nie obciążają zleceniobiorców w żaden sposób. Noclegi lub zakwaterowanie mają charakter zbiorowy, tzn. w jednym pokoju przebywa więcej niż jedna osoba.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Spółkę koszty związane z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia stanowią koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem wnioskodawcy ponoszone koszty spełniają łącznie następujące przesłanki:

• zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• są należycie udokumentowane.
  
  

Wskazane w stanie faktycznym wydatki stanowią więc koszty uzyskania przychodów gdyż są racjonalne i gospodarczo uzasadnione i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Ponadto wydatki na rzecz zleceniobiorców można uznać za koszty uzyskania przychodów gdyż konieczność ich ponoszenia wynika z prawidłowo zawartych umów zlecenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036; dalej: updop ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje, więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Zauważyć przy tym należy, że aby wydatki na rzecz zleceniobiorców uznać za koszty uzyskania przychodów, konieczność ich ponoszenia winna wynikać z prawidłowo zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność budowlaną, przedmiotem działalności są roboty budowlane związane z budową dróg na terenie całej Polski. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zatrudnia osoby m.in. na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia).

Wnioskodawca w związku ze świadczeniem usług na obszarze całego kraju, pokrywa koszty noclegów w obiektach hotelowych lub zakwaterowania w najmowanych mieszkaniach lub domach osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie. W treści umów zlecenia zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniobiorcami istnieje jednoznaczny zapis o pokrywaniu przez niego kosztów noclegu lub zakwaterowania. Koszty noclegów w obiektach hotelowych dokumentowane są fakturami wystawianymi na Wnioskodawcę. Koszty zakwaterowania w najmowanych mieszkaniach lub domach dokumentowane są na podstawie zawartych umów najmu. Koszty noclegów nie obciążają zleceniobiorców. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia

W katalogu przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na noclegi na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia.

W świetle powyższych wyjaśnień, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki w związku z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie podlegają również wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy, a obowiązek ponoszenia tych wydatków wynika jednoznacznie z treści zwartych umów.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy i przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Spółkę koszty związane z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego pytania tj. kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z noclegami lub zakwaterowaniem osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia. Stąd też nie jest przedmiotem rozstrzygnięcia czy Wnioskodawca prawidłowo zawarł umowy zlecenia - jak to stwierdza w we własnym stanowisku - gdyż nie było to przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.