INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2011r. (data wpływu 24.08.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania gruntu na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.08.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania gruntu na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Podstawową działalnością Spółki jest działalność developerska. Spółka jest właścicielem działki, która została wniesiona aportem do spółki w 2003 roku. Działka została podzielona zgodnie z Decyzją Prezydenta Miasta na 4 działki:

• 1 działka o pow. 446 m² przeznaczona do scalenia z wałem przeciwpowodziowym,
• 2 działka o pow. 236 m² przeznaczona na parking naziemny,
• 3 działka o pow. 9590 m², na której Spółka wybudowała 3 budynki mieszkalne wielorodzinne,
• 4 działka o pow. 236 m² przeznaczona do przekazania Wspólnocie Mieszkaniowej.
  
  

Omawiana działka Spółki graniczy z działką będącą własnością odrębnej Wspólnoty Mieszkaniowej. Spółka zawarła ze Wspólnotą Mieszkaniową porozumienie, na mocy którego:

1. Spółka zobowiązała się do:
   1. przekazania notarialnie nieodpłatnie część swojej działki o powierzchni 236 m² graniczącej z działką Wspólnoty Mieszkaniowej,
2. Wspólnota Mieszkaniowa zobowiązała się, że:
   1. w zamian za przekazany grunt Wspólnota udostępni Spółce na czas budowy część swojej działki dla celów przejazdu,
   2. oraz Wspólnota wyrazi zgodę na dokonanie na swojej działce robót związanych z przyłączeniem budowanych przez Spółkę budynków do istniejącej sieci cieplnej i do instalacji kanalizacyjnej.
   
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne notarialne przekazanie gruntu Wspólnocie Mieszkaniowej będzie zwolnione z podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, nieodpłatne przekazanie działki nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów w świetle art. 7 ust. w 2 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towarów, jeśli jest spełniony warunek: podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towaru. Spółka omawiany grunt otrzymała w 2003 roku w formie aportu, który nie podlegał opodatkowaniu VAT.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania działki Wspólnocie Mieszkaniowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pozostaje neutralna podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przytoczonych przepisów wynika, iż - co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Zatem, czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Wystąpić więc musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane powyżej czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Z kolei pojęcie „odpłatności” pojawiło się w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca - Spółka prowadząca działalność developerską - jest właścicielem działki, która została wniesiona aportem do Spółki w 2003 roku. Działka została podzielona zgodnie z decyzją prezydenta miasta na 4 działki:

• 1 działka o pow. 446 m² przeznaczona do scalenia z wałem przeciwpowodziowym,
• 2 działka o pow. 236 m² przeznaczona na parking naziemny,
• 3 działka o pow. 9590 m², na której Spółka wybudowała 3 budynki mieszkalne wielorodzinne,
• 4 działka o pow. 236 m² przeznaczona do przekazania Wspólnocie Mieszkaniowej.
  
  

Działka Spółki graniczy z działką będącą własnością odrębnej Wspólnoty Mieszkaniowej. Spółka zawarła ze Wspólnotą Mieszkaniową porozumienie, na mocy którego Spółka zobowiązała się przekazać notarialnie nieodpłatnie część swojej działki o powierzchni 236 m² graniczącej z działką Wspólnoty Mieszkaniowej, natomiast Wspólnota Mieszkaniowa zobowiązała się, że w zamian za przekazany grunt udostępni Spółce na czas budowy część swojej działki dla celów przejazdu oraz Wspólnota wyrazi zgodę na dokonanie na swojej działce robót związanych z przyłączeniem budowanych przez Spółkę budynków do istniejącej sieci cieplnej i do instalacji kanalizacyjnej.

Zatem z wniosku wynika, że przekazanie przez Spółkę działki, będącej przedmiotem zapytania, na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej nastąpi na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy, w której strony zobowiązały się wzajemnie do wykonania na swoją rzecz określonych świadczeń. W przedmiotowej sprawie istnieje bezpośrednia i jasno sprecyzowana korzyść po stronie Spółki - dostawcy towaru w postaci przekazywanego gruntu. Na podstawie umowy zobowiązaniowej Spółka, w zamian za przekazaną Wspólnocie działkę, otrzyma zapłatę (ekwiwalent) w postaci świadczenia wzajemnego.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, co do zasady, transakcje odpłatne. W przedmiotowej sprawie, jak wynika z analizy opisanej sprawy, przekazanie gruntu nastąpi odpłatnie, przez co tut. Organ rozumie zapłatę w formie wyświadczonej na rzecz Spółki usługi, na podstawie zawartego pomiędzy stronami porozumienia.

Mając zatem na uwadze opis przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż przekazanie przez Spółkę przedmiotowej działki na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej w zamian za ustalone umownie świadczenie, będące w istocie wynagrodzeniem za otrzymany grunt, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W dokonywanej transakcji spełniony został warunek odpłatności, bowiem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług odpłatności (zapłaty) nie można utożsamiać wyłącznie ze świadczeniem pieniężnym. Wynagrodzenie może bowiem przybrać formę konkretnej, wymiernej korzyści po stronie dokonującego dostawy. W niniejszej sprawie korzyścią ową będzie udostępnienie Spółce działki należącej do Wspólnoty Mieszkaniowej dla celów związanych z działalnością Spółki, tj. pozwolenie na przejazd oraz zgoda na wykonanie na tym terenie określonych prac budowlanych. Pomiędzy dostawą gruntu a świadczeniem Wspólnoty istnieje bezpośredni i wyraźny związek przyczynowo-skutkowy, wynikający z zawartej pomiędzy stronami umowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie działki Wspólnocie Mieszkaniowej, jako czynność nieodpłatna, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje neutralna podatkowo, uznaje się za nieprawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz - w przypadku zdarzenia przyszłego – w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.