Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.435.2018.1.MW
z 19 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do uznania wydatków dotyczących programu motywacyjnego, o którym mowa we wniosku za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do uznania wydatków dotyczących programu motywacyjnego, o którym mowa we wniosku za koszty uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność na terytorium Polski, wchodzącym w skład międzynarodowej grupy (dalej: Grupa).

Spółka dominująca w Grupie, H. AG z siedzibą w Szwajcarii (dalej: H.) realizuje dla pracowników spółek z Grupy program motywacyjny (dalej: Program), którego główne zasady są następujące:

1. Uprawnieni pracownicy H. i innych spółek z Grupy (w tym Spółki) decydują o przystąpieniu do Programu poprzez nabycie nowych akcji H. lub przeznaczenie na ten cel akcji H., które już posiadają (tzw. akcje inwestycyjne). Uczestnicy nabywają akcje inwestycyjne na giełdzie Nasdaq Stockholm po kursie rynkowym.
   
2. Każda nabyta akcja inwestycyjna uprawnia uczestnika do uzyskania nieodpłatnie, po upływie ustalonego okresu (tzw. okresu inwestycyjnego), dodatkowych akcji H. (tzw. akcje uznaniowe). Uczestnik nabywa akcje uznaniowe, jeżeli:
   • na dzień przyznania tych akcji pozostaje pracownikiem spółki z Grupy,
     
   • zostały osiągnięte przez Grupę ustalone w Programie wyniki finansowe,
     
   • na koniec okresu inwestycyjnego wciąż posiada akcje inwestycyjne.
3. Okres inwestycyjny trwa od daty przystąpienia pracownika do Programu do dnia, w którym akcjonariusze zatwierdzą zbadane skonsolidowane sprawozdanie finansowe Grupy za trzeci rok następujący po roku, w którym pracownik przystąpił do Programu. Jeżeli na koniec okresu inwestycyjnego Grupa nie osiągnie ustalonych w Programie wyników finansowych, okres ten zostanie automatycznie przedłużony o kolejny rok.
   
   

Akcje uznaniowe zostaną przekazane uczestnikom po zakończeniu okresu inwestycyjnego. Do tego momentu uczestnik nie ma żadnych praw związanych z posiadaniem akcji - ani prawa do dywidendy, ani prawa głosu.

Prawo do świadczenia w postaci akcji uznaniowych nie zostało określone w umowie o pracę zawartej z danym uczestnikiem Programu, a Spółka nie jest uprawniona do określenia żadnych warunków przyznawania świadczeń objętych Programem.

Spółka ponosi koszty Programu (równe wartości rynkowej akcji uznaniowych powiększonej o koszty administracyjne Programu), przypadające na jej pracowników uczestniczących w Programie. Pracownicy są kluczowym aktywem dla Spółki, najważniejszym dla generowania wartości i działalności gospodarczej Spółki.

Obciążenie w tym zakresie jest udokumentowane odpowiednią umową oraz fakturą wystawioną na Spółkę przez M. AG - podmiot pełniący rolę administratora Programu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu uczestnictwa jej pracowników w Programie stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, które ponosi Spółka, dotyczące uczestnictwa jej pracowników w Programie, stanowią dla niej w całości koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych t.j. Dz. U. 2018 r., poz. 1036 z póź. zm. (dalej: ustawa CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W rezultacie, aby dany wydatek można było zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodów, spełnione muszą być łącznie następujące przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT:

1. wydatek został poniesiony przez podatnika,
2. wydatek jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3. wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów,
5. wydatek został właściwie udokumentowany,
6. wydatek nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
   
   

Warunki te zdaniem Wnioskodawcy są w przedstawionym stanie faktycznym spełnione.

Wydatki związane uczestnictwem pracowników w Programie są udokumentowane umową oraz fakturą, a więc spełniony jest warunek nr 5. Wydatki te są przez Spółkę definitywnie ponoszone, spełnione więc są warunki nr 1 i 2. Dodatkowo, nie są to żadne z wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, więc spełniony jest warunek nr 6.

Zdaniem Spółki, spełnione będą także warunki nr 3 i 4. Wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku są stricte związane z pracownikami Wnioskodawcy. Głównym celem Programu jest związanie kluczowych pracowników z Grupą i zachęcenie ich do kontynuowania stosunku pracy z daną spółką z Grupy (w przypadku pracowników Spółki - z Wnioskodawcą). Utrzymanie zaś długookresowej relacji na linii pracownik-pracodawca pozwala na większą efektywność po stronie pracodawcy oraz ograniczenie czasu i nakładów na poszukiwanie nowych pracowników. Pozwala także na pełniejsze planowanie przyszłej działalności, gdyż w związku z Programem zmniejsza się ryzyko potencjalnych problemów kadrowych w kolejnych latach. Program ma więc charakter przede wszystkim motywacyjny, akcje uznaniowe są formą premii dla osób pozostających w stosunku pracy ze Spółką podczas i po upływie okresu inwestycyjnego. Wprawdzie jednym z warunków otrzymania akcji uznaniowych jest wcześniejsze nabycie akcji inwestycyjnych, jednakże nie jest to warunek wystarczający - funkcjonuje tylko w połączeniu z utrzymaniem przez daną osobę (będącą pracownikiem) zatrudnienia w spółce z Grupy. Dodatkowo, pracownicy będą pracować bardziej efektywnie, motywowani Programem i wizją otrzymania akcji uznaniowych, starając się wspólnymi siłami doprowadzić do osiągnięcia określonego w Programie poziomu zysku operacyjnego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż wydatki związane z uczestnictwem pracowników Spółki w Programie bez wątpienia mają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i zostały poniesione, jak również mogą potencjalnie zostać także poniesione w przyszłości, w celu zabezpieczenia źródła przychodów.

Powyższy wniosek potwierdza ugruntowana praktyka interpretacyjna organów podatkowych. Przykładowo, jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 1 lutego 2018 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.97.2017.1.AZE, na gruncie bardzo podobnego stanu faktycznego: "Przy nabyciu Akcji Zakupionych, Uczestnik otrzyma od Spółki Szwajcarskiej do każdych trzech takich Akcji nieodpłatnie dodatkowe świadczenie w postaci jednej Akcji Przyrzeczonej. Zarówno Akcje Zakupione jak i Akcje Przyrzeczone zapisywane są na osobistych rachunkach maklerskich Uczestników, które prowadzone są na zlecenie Spółki Szwajcarskiej. (...) program motywacyjny będący przedmiotem wniosku, poprzez płynące z niego korzyści dla pracowników (Uczestników) może przyczynić się do polepszenia efektywności wykonywanej przez nich pracy, a to z kolei niesie ze sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy, zatem będzie wpływało na poziom przychodów Wnioskodawcy, w konsekwencji ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z uczestnictwem pracowników w Programie EPP, będą dla niego stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.".

Analogiczne podejście zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2015 r., nr IBPB-1 -3/4510-108/15/SK: "Spółka należy do Grupy kapitałowej na czele której stoi spółka amerykańska. W ramach Grupy funkcjonuje szereg programów motywacyjnych adresowanych do wybranych pracowników, w tym pracowników Spółki. Organizatorem i administratorem programów jest Spółka amerykańska. Pracownicy, którzy są nominowani do uczestnictwa w programach otrzymują w związku z tym określoną liczbę jednostek uczestnictwa, które w przypadku spełnienia określonych warunków będą mogli zrealizować. Realizacja jednostek uzależniona jest od następujących czynników: zmiany wartości akcji spółki amerykańskiej oraz innych dodatkowych kryteriów np. poziomu współczynnika EBITDA, ROIC. Koszty związane z funkcjonowaniem programów w części przypadających na jej pracowników ponosi Spółka. Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy, stwierdzić należy, że wydatki na realizację programów motywacyjnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów podatkowych Spółki, bowiem wydatki te przyczynią się (pośrednio) do osiągnięcia przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, jak również do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.".

Pozytywne dla wnioskodawcy stanowisko w odniesieniu do akcyjnych lub podobnych programów motywacyjnych dla pracowników zostało również zajęte w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 kwietnia 2015 r., znak: IBPBI/2/4510-39/15/AK,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 6 czerwca 2014 r., znak: ILPB3/423-132/14-2/JG,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2013 r., znak: IPPB3/423-659/13-2/MC,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2011 r., znak: IBPBI/2/423-1827/10/JD,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 lipca 2010 r., znak: IPPB3/423-322/10-2/JB,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 listopada 2008 r., znak: IPPB5/423-40/08-3/DG,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 3 września 2008 r., znak: IBPB3/423-485/08/AK.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.