Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-606/15-2/KP
z 12 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietni 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu wykonywania czynności doradczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu wykonywania czynności doradczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, [dalej: OF] jest obywatelem brytyjskim, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu uzyskiwanych dochodów. Na mocy uchwały podjętej przez Radę Nadzorczą sp. z o.o. [dalej: Spółka] 26 czerwca 2015 r., powołano OF na stanowisko członka zarządu Spółki. Uchwała ta wejdzie w życie od 1 października 2015 r.

Z tytułu pełnionej funkcji członka zarządu Spółki, OF będzie otrzymywał wynagrodzenie. Szczegółowy zakres obowiązków OF jako członka zarządu Spółki zostanie określony przez prezesa zarządu Spółki. OF nie zawarł ani nie zawierał w przeszłości umowy o pracę ze Spółką. Ponadto, 26 czerwca 2015 roku, OF zawarł ze Spółką umowę o świadczenie usług [dalej: Umowa], na podstawie której OF, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie świadczył usługi doradcze głównie na rzecz Spółki. OF i Spółka określiły datę rozpoczęcia świadczenia usług jako 1 października 2015 roku, nie później niż 31 grudnia 2015 roku. W skład świadczonych usług wchodzić będą w szczególności:

• sporządzanie krótko i długoterminowych planów doboru asortymentu w sklepach Spółki z uwzględnieniem potrzeb i preferencji konsumentów,
  
• rekomendacje dla Spółki w zakresie polityki cenowej,
  
• analiza zapotrzebowania rynku na dany rodzaj asortymentu,
  
• budowanie i implementacja strategii promocyjnych i reklamowych marki pod którą Spółka prowadzi działalność oraz jej produktów, również w zakresie sezonowych kampanii marketingowych,
  
• budowanie strategii sprzedaży towarów, uwzględniając umiejscowienia towarów w sklepach,
  
• rozwój strategii źródeł zaopatrzenia Spółki, utrzymywanie relacji z dotychczasowymi dostawcami oraz identyfikacja nowych,
  
• wsparcie podczas negocjacji cen z dostawcami Spółki [dalej łącznie jako: Usługi].
  
  

Usługi świadczone przez OF będą miały charakter doradczy, nie będą stanowiły usług zarządczych. W ramach Umowy, OF nie będzie miał prawa do podejmowania decyzji dotyczących wykorzystania rezultatu Usług. Na podstawie Umowy, OF nie będzie miał również prawa do składania oświadczeń woli, zaciągania zobowiązań czy podejmowania jakichkolwiek czynności prawnych w imieniu Spółki, czyli nie będzie miał prawa ani obowiązku podejmowania czynności zarządczych. Zakres Usług będzie się różnił od czynności wykonywanych przez OF jako członka zarządu Spółki. Usługi będą mogły być wykonywane w każdym ustalonym przez OF miejscu, w tym w siedzibie OF. Umowa zobowiązuje OF do aktywnego świadczenia Usług z najwyższą starannością i według najlepszej wiedzy, przy zachowaniu zasad poufności. Usługi będą świadczone przez OF przez 226 dni w roku, w czasie który OF uzna za potrzebny i optymalny na wykonywanie Usług. Przy świadczeniu Usług na rzecz Spółki, OF będzie mógł korzystać z pomocy swoich pracowników lub współpracowników/podwykonawców, za działania których będzie odpowiadać wobec Spółki jak za własne. Ponadto, w związku ze świadczeniem Usług, OF będzie ponosić odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania wobec Spółki oraz osób trzecich zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Kodeksu Cywilnego. Usługi będą świadczone w formie ustnej (np. udział w spotkaniach, telekonferencjach) lub pisemnej (sporządzanie raportów, prezentacji, przekazywanie korespondencji elektronicznej). Za świadczenie Usług na rzecz Spółki, OF otrzymywać będzie wynagrodzenie ustalone ryczałtowo za każdy miesiąc oraz dodatkowe roczne honorarium - należne według zasad obowiązujących w Spółce [dalej: Wynagrodzenie]. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i może być wypowiedziana przez każdą ze stron z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy na podstawie Umowy podlega podatkowi VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi świadczone przez OF będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Podatnikami VAT są m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą jest m.in. działalność usługodawców.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy o VAT, czynność nie zostanie uznana za wykonaną w ramach działalności gospodarczej, jeżeli spełnione zostanie jedno z poniższych kryteriów:

1. przychód z niej uzyskany stanowi przychód ze stosunku pracy (art. 15 ust. 3 pkt 1 Ustawy o VAT), albo
2. przychód ten stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt . 2-9 Ustawy o pdof, jeżeli osoba wykonująca daną czynność jest związana ze zlecającym wykonanie czynności (spółką) więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT).
   
   

Przychód OF z Umowy nie powinien być zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy, brak jest bowiem elementu podporządkowania OF Spółce oraz wyznaczenia ścisłego miejsca i czasu wykonywania czynności przez OF na podstawie Umowy.

Usługi doradcze OF na podstawie Umowy nie stanowią również przychodów z działalności wykonywanej osobiście (na podstawie art. 13 pkt 2-9 Ustawy o pdof), w szczególności nie zostaną bowiem zakwalifikowane jako czynności członków zarządu lub kontrakty o zarządzanie/umowy menedżerskie (wymienione w art. 13 pkt 7 i odpowiednio 9 Ustawy o pdof).

W konsekwencji ze względu na fakt, że przychód OF, który będzie uzyskiwany na podstawie Umowy, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście, Usługi świadczone przez OF powinny być kwalifikowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. OF będzie więc podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, a wykonywane przez niego usługi będą podlegać podatkowi VAT.

Dodatkowo należy również wskazać, że Umowa ustanawia więzy prawne pomiędzy zlecającym (Spółką) i OF (wykonawcą) określające warunki wykonania przez OF usług oraz wynagrodzenia. Odpowiedzialność za wykonanie czynności wobec Spółki oraz osób trzecich ponosi, zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, OF. Nawet więc, jeżeli przychód z usług OF wykonywanych na podstawie Umowy byłby kwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z Ustawą o pdof, to w rozumieniu ustawy o VAT, OF nadal byłby podatnikiem podatku VAT ponieważ jeden z warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie byłby spełniony, tj. Spółka nie ponosiłaby wyłącznej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu usług wykonywanych przez OF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi zaś art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.). W myśl tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z akapitem pierwszym artykułu 9 ust. 1 podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Art. 10 ww. Dyrektywy stwierdza, że warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Dyrektywa zapewnia więc szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziomu dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

Jednakże nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne uznawane są za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem brytyjskim, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu uzyskiwanych dochodów. Na mocy uchwały podjętej przez Radę Nadzorczą sp. z o.o. 26 czerwca 2015 r., powołała Wnioskodawcę na stanowisko członka zarządu Spółki. Uchwała ta wejdzie w życie od 1 października 2015 r. Z tytułu pełnionej funkcji członka zarządu Spółki, Zainteresowany będzie otrzymywał wynagrodzenie. Wnioskodawca nie zawarł ani nie zawierał w przeszłości umowy o pracę ze Spółką. Ponadto, 26 czerwca 2015 roku, Zainteresowany zawarł ze Spółką umowę o świadczenie usług, na podstawie której, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie świadczył usługi doradcze głównie na rzecz Spółki. Zainteresowany i Spółka określiły datę rozpoczęcia świadczenia usług jako 1 października 2015 r, nie później niż 31 grudnia 2015 r. W skład świadczonych usług wchodzić będą w szczególności: sporządzanie krótko i długoterminowych planów doboru asortymentu w sklepach Spółki z uwzględnieniem potrzeb i preferencji konsumentów, rekomendacje dla Spółki w zakresie polityki cenowej, analiza zapotrzebowania rynku na dany rodzaj asortymentu, budowanie i implementacja strategii promocyjnych i reklamowych marki pod którą Spółka prowadzi działalność oraz jej produktów, również w zakresie sezonowych kampanii marketingowych, budowanie strategii sprzedaży towarów, uwzględniając umiejscowienia towarów w sklepach, rozwój strategii źródeł zaopatrzenia Spółki, utrzymywanie relacji z dotychczasowymi dostawcami oraz identyfikacja nowych, wsparcie podczas negocjacji cen z dostawcami Spółki. Usługi świadczone przez Zainteresowanego będą miały charakter doradczy, nie będą stanowiły usług zarządczych. W ramach Umowy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do podejmowania decyzji dotyczących wykorzystania rezultatu Usług. Na podstawie Umowy, Zainteresowany nie będzie miał również prawa do składania oświadczeń woli, zaciągania zobowiązań czy podejmowanie jakichkolwiek czynności prawnych w imieniu Spółki, czyli nie będzie miał prawa ani obowiązku podejmowania czynności zarządczych. Zakres Usług będzie się różnił od czynności wykonywanych przez Zainteresowanego jako członka zarządu Spółki. Usługi będą mogły być wykonywane w każdym ustalonym przez Wnioskodawcę miejscu, w tym w siedzibie Wnioskodawcy. Umowa zobowiązuje Zainteresowanego do aktywnego świadczenia Usług z najwyższą starannością i według najlepszej wiedzy, przy zachowaniu zasad poufności. Usługi będą świadczone przez 226 dni w roku, w czasie który Wnioskodawca uzna za potrzebny i optymalny na wykonywanie Usług oraz przy świadczeniu Usług na rzecz Spółki, będzie mógł korzystać z pomocy swoich pracowników lub współpracowników/podwykonawców, za działania których będzie odpowiadać wobec Spółki jak za własne. Ponadto, w związku ze świadczeniem Usług, Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania wobec Spółki oraz osób trzecich zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Kodeksu Cywilnego. Usługi będą świadczone w formie ustnej (np. udział w spotkaniach, telekonferencjach) lub pisemnej (sporządzanie raportów, prezentacji, przekazywanie korespondencji elektronicznej). Za świadczenie Usług na rzecz Spółki, Zainteresowany otrzymywać będzie wynagrodzenie ustalone ryczałtowo za każdy miesiąc oraz dodatkowe roczne honorarium - należne według zasad obowiązujących w Spółce. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i może być wypowiedziana przez każdą ze stron z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania świadczonych w ramach zawartej umowy usług na rzecz Spółki.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
  
• wynagrodzenia, oraz
  
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  
  

Wykładnia analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług pozwala stwierdzić, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, kreujące stosunek podporządkowania w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym i nie powoduje żadnego ryzyka po stronie usługodawcy. Wykonywaną samodzielnie działalnością gospodarczą nie będzie wykonywana działalność niepowodująca odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem VAT.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

W niniejszych okolicznościach umowa określa warunki świadczenia usług przez Wnioskodawcę oraz wynagrodzenie. Przy tym usługi będą mogły być wykonywane w każdym ustalonym przez OF miejscu, w tym w siedzibie OF. Umowa zobowiązuje OF do aktywnego świadczenia Usług z najwyższą starannością i według najlepszej wiedzy, przy zachowaniu zasad poufności. Usługi będą świadczone przez OF przez 226 dni w roku, w czasie który OF uzna za potrzebny i optymalny na wykonywanie Usług. Jednocześnie przy świadczeniu Usług na rzecz Spółki, OF będzie mógł korzystać z pomocy swoich pracowników lub współpracowników/podwykonawców za działania których będzie odpowiadać wobec Spółki jak za własne. Ponadto, w związku ze świadczeniem Usług, OF będzie ponosić odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania wobec Spółki oraz osób trzecich zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Kodeksu Cywilnego.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy pozwala na uznanie, że w ramach zawartej umowy nie występuje stosunek prawny taki jak pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wykonuje przedmiot umowy w wybranym przez siebie czasie oraz miejscu. Należy również podkreślić, że w niniejszej sprawie odpowiedzialność Wnioskodawcy została ukształtowana w sposób odmienny niż odpowiedzialność pracownika za szkody wyrządzone w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych. Mianowicie Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania wobec Spółki oraz osób trzecich zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Kodeksu Cywilnego.

Z uwagi na powyższe, nie można uznać, że relacja łącząca Wnioskodawcę ze Spółką stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi doradztwa w ramach zawartej Umowy stanowią samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, do których nie ma zastosowania ograniczenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy. Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi doradztwa na podstawie Umowy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.