INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2011 r. (data wpływu 17.11.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 24.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r. (data nadania w placówce pocztowej 26.01.2012 r.) na wezwanie z dnia 16.01.2012 r. Nr IPPB3/423-1013/11-2/PK1, IPPB2/415-940/11-2/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników i ich rodzin – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.11.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników i ich rodzin.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16.01.2012 r. Nr IPPB3/423-1013/11-2/PK1, IPPB2/415-940/11-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia złożonego wniosku poprzez

• Wskazanie, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna.
• Dokonanie dodatkowej opłaty w kwocie 40,00 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i przesłanie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.
• Podanie nazwy i adresu Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej.
• Wskazanie numeru rachunku bankowego, na który należy dokonać ewentualnego zwrotu nienależnej opłaty.
  
  

• W terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
  
  

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 24.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r. (data nadania w placówce pocztowej 26.01.2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi medyczne umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników. Umowa przewiduje świadczenie następujących rodzajów usług medycznych, w zamian za ustalony abonament pieniężny:

1. Świadczenia z zakresu medycyny pracy.
2. Świadczenia obejmujące profilaktyczną opiekę zdrowotną niezbędną z uwagi na warunki pracy.
3. Specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika.
4. Pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika.
   
   

Umowa zawiera zobowiązanie podmiotu świadczącego usługi medyczne do wykonywania m.in. świadczeń objętych ustawą o służbie medycyny pracy, w tym świadczeń z tytułu medycyny pracy oraz świadczeń z tytułu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami ze względu na warunki pracy.

Abonament medyczny, do którego zapłaty zobowiązany jest pracodawca ma charakter opłaty ryczałtowej, uiszczanej w określonej miesięcznej wysokości, bez względu na ilość i rodzaj faktycznie wykorzystanych usług medycznych objętych umową. Ustalona opłata miesięczna wskazywana będzie na fakturze wystawianej przez podmiot świadczący usługi medyczne w podziale na wymienione na wstępie cztery rodzaje usług medycznych.

Pracodawca nie prowadzi żadnych wykazów, które dokumentowałyby występowanie szkodliwych warunków pracy u pracodawcy, występowanie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia pracowników w związku z warunkami pracy, itp. Usługi objęte umową, w tym usługi opisane w pkt 1 i 2 będą faktycznie świadczone przez placówkę medyczną w przypadku wystąpienia takiego zapotrzebowania po stronie pracodawcy i pracowników, np. w przypadku osób, których środowiskiem pracy jest monitor ekranowy i ciągłe skupianie wzroku na ekranie, obejmą one konsultacje okulisty. W przypadku wystąpienia wypadku w pracy albo w drodze do pracy lub z pracy obejmą one interwencje karetki i zespołu ratowniczego, itd.

Koszty abonamentu za powyższe świadczenia będą rozdzielone pomiędzy pracodawcę (wnioskodawcę) i pracowników w ten sposób, że koszty usług medycznych opisanych w pkt 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna z uwagi na warunki pracy) będzie ponosił pracodawca, natomiast koszty usług medycznych opisanych w pkt 3 i 4 (specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika oraz pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika) będą ponosili pracownicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w punktach 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyka niezbędna ze względu na warunki pracy) ponoszone przez pracodawcę stanowią koszt pracodawcy...
2. Czy koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w punktach 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyka niezbędna ze względu na warunki pracy) ponoszone przez pracodawcę stanowią podstawę do naliczania podatku dochodowego pracowników...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie udzielona w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w punktach 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna ze względu na warunki pracy) ponoszone przez pracodawcę nie stanowią podstawy do naliczenia podatku dochodowego pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszonych przez pracodawcę opłat za świadczenia medyczne, które zgodnie z przepisami ustaw ponosić ma pracodawca, nie stanowią po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy. Jak bowiem wskazuje art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzone na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. Pracodawca musi więc przeprowadzać badania lekarskie swoich pracowników, musi też ponosić ich koszty. Obowiązek taki nakładają na niego przepisy kodeksu pracy. Nie jest to zatem świadczenie poniesione za pracownika. W konsekwencji wartość takiego świadczenia nie może być uznana za przychód pracownika.

W przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z podmiotem świadczącym usługi medyczne, fakt skorzystania lub nie skorzystania przez pracownika w danym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Podkreślenia wymaga, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika abonamentu medycznego (o określonej wartości pieniężnej). Objęcie pracownika nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników i członków ich rodzin nieobowiązkową opieką medyczną w ramach pakietu rodzinnego, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi medyczne umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników. Umowa przewiduje świadczenia usług z zakresu medycyny pracy; świadczenia obejmujące profilaktyczną opiekę zdrowotną niezbędną z uwagi na warunki pracy; specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika; pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika, w zamian za ustalony abonament pieniężny.

Abonament medyczny, do którego zapłaty zobowiązany jest pracodawca ma charakter opłaty ryczałtowej. Ustalona opłata miesięczna wskazywana będzie na fakturze wystawianej przez podmiot świadczący usługi medyczne w podziale na wymienione cztery rodzaje usług medycznych.

Koszty abonamentu za powyższe świadczenia będą rozdzielone pomiędzy pracodawcę (wnioskodawcę) i pracowników w ten sposób, że koszty usług medycznych opisanych w pkt 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna z uwagi na warunki pracy) będzie ponosił pracodawca, natomiast koszty usług medycznych opisanych w pkt 3 i 4 (specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika oraz pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika) będą ponosili pracownicy.

Należy wyjaśnić, iż opłacanie przez pracodawcę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u pracowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie bowiem z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Ponadto gdy pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy. Natomiast pozostałe koszty opieki medycznej, inne niż wyżej wymienione, ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników, stanowią przychód ze stosunku pracy pracownika.

W przypadku opłacania przez pracodawcę abonamentu medycznego za członków rodzin pracowników, to łączna wartość kosztów poniesionych przez zakład pracy przypadająca na pracownika i członków jego rodziny stanowi przychód ze stosunku pracy dla pracownika.

W przedmiotowej sprawie, koszty opieki medycznej, innej niż koszty obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy świadczone na rzecz pracowników oraz członków rodzin pracowników (specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika oraz pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika) będą ponosili pracownicy. W takim wypadku nie należy abonamentu za usługi medyczne z tytułu zawarcia przez pracodawcę umowy na ich świadczenie zaliczać do przychodów pracownika podlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy pracodawca ponosi koszty abonamentu za świadczenia medyczne z medycyny pracy i profilaktyki niezbędnej ze względu na warunki pracy ponoszone koszty przez pracodawcę nie stanowią podstawy do naliczania podatku dochodowego pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.