Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.642.2018.1.EB
z 11 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2018 r. (data wpływu 29 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 66 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 66.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1994 otrzymał w formie darowizny od rodziców 11,63 hektarowe gospodarstwo rolne. W związku z darowizną gospodarstwa Wnioskodawca stał się rolnikiem ryczałtowym. Do roku 2014 Wnioskodawca pracował na państwowej posadzie, a w chwili obecnej jest już na emeryturze. Przedmiotem darowizny, którą Wnioskodawca otrzymał od rodziców w roku 1994, była m.in. działka nr 66 o powierzchni 3,27 ha stanowiąca użytki rolne – grunty orne/działka niezabudowana. Od roku 1994 do chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne oraz produkcję roślinną. Nie prowadzi działów specjalnych. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gospodarstwo rolne przejął od rodziców z zamiarem prowadzenia na nim działalności rolniczej i prowadzi je do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca nigdy nie zamierzał sprzedać gospodarstwa. W roku 2018 Zainteresowany zdecydował się przepisać córce działkę tak, aby mogła wybudować dla swojej rodziny nowy budynek mieszkalny. Córka otrzymała działkę o nr 66/1, która powstała w wyniku podziału działki nr 66. Działka nr 66, która została podzielona na mniejsze działki położona była w obszarze, dla którego nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, i dla którego gmina nie przystąpiła do sporządzenia planu. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy. W czerwcu 2018 r. Wnioskodawca uzyskał od Wójta Gminy decyzję o warunkach zabudowy terenu dla inwestycji na ww. działce. Następnie idąc za ciosem i chęcią wydzielenia działki dla córki, Wnioskodawca wystąpił do wójta o podział działki nr 66 na kilkanaście odrębnych działek o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18. Przy podziale działki nr 66 wytyczono również drogę dojazdową do nowo powstałych działek, ale nie utwardzono jej, Wnioskodawca nie poniósł też żadnych nakładów w celu zapewnienia dojazdu do działek oprócz wydzielania tej drogi podczas podziału działki.

Wyodrębniając działki Wnioskodawca zmuszony był wytyczyć drogę wewnętrzną, co umotywowane było przepisami geodezyjnymi, zgodnie z którymi każda działka musi mieć dojazd do posesji, a jako rolnik, który uprawia w dalszym ciągu pole leżące na działce nr 66/18 Zainteresowany musi mieć do niego dojazd. Z decyzji o warunkach zabudowy wynika, że działki o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18, które powstały w wyniku podziału działki nr 66, będą przeznaczone na tereny pod zabudowę mieszkaniową. Na terenie wytyczonych działek Wnioskodawca nie podjął żadnych działań inwestycyjnych typu uzbrojenie terenu (nie doprowadził wody, gazu, prądu, kanalizacji), Wnioskodawca nie ogrodził działek, nie zamieszczał żadnych ogłoszeń informujących o chęci ich sprzedaży, nie utwardzał drogi dojazdowej itp. W związku z przekazaniem informacji przez sąsiadów i znajomych o podzielonych działkach, zgłosiły się do Wnioskodawcy osoby zainteresowane zakupem kilku działek.

W momencie gdy zgłosił się do Wnioskodawcy potencjalny nabywca, Zainteresowany zdecydował się na sprzedaż 3 działek. Pieniądze ze sprzedaży działek Wnioskodawca chciał przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe. Działki o nr: 66/2, 66/3, 66/5 zostały sprzedane 23 października 2018 r. oraz 8 listopada 2018 r. jako grunty orne z możliwością zabudowy wynikającą z decyzji wydanej przez Urząd Gminy.

Wnioskodawca nie udostępniał działek o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18, powstałych w wyniku podziału działki nr 66, które były/będą przedmiotem sprzedaży, osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. najmu, dzierżawy, użyczenia, a z działki dokonywane były zbiory płodów rolnych. Powyższe działania odnosząc się do działek powstałych w wyniku podziału działki nr 66 związane były i są z zarządzaniem majątkiem osobistym i chęcią obdarowania córki w celu zapewnienia jej potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Wszystkie ww. informacje dotyczą działek, które zostały sprzedane, tj. działek nr: 66/2, 66/3, 66/5, wyodrębnionych z działki nr 66, jak i działek mających być przedmiotem sprzedaży, tj. działek nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18 wyodrębnionych z działki nr 66.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedane przez Wnioskodawcę działki o nr: 66/2, 66/3, 66/5 oraz działki mające być przedmiotem sprzedaży o nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, których jeszcze Wnioskodawca nie sprzedał, a dla których uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek o nr: 66/2, 66/3, 66/5 oraz przyszła sprzedaż działek o nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, dla których uzyskano decyzję o warunkach zabudowy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku od towarów i usług od sprzedanych działek, ponieważ działki dotyczyły majątku prywatnego Wnioskodawcy, a sprzedaż ww. działek nie jest działalnością handlową, gdyż działki nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Nie można uznać za podatnika VAT osoby fizycznej, która dokonuje sprzedaży działek powstałych z podziału należących do jej majątku osobistego. Posiadana przez Wnioskodawcę działka o nr 66 jest własnością rodziny od dziesiątków lat. Zgodnie z orzeczeniem przedstawionym w wyroku sądu I FPS 3/07 w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony musi być już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. W sytuacji Zainteresowanego do czynienia mamy z sukcesją majątkową przekazywaną w obrębie rodziny, sprzedaż więc otrzymanych tytułem darowizny składników majątkowych nie ma działalności handlowej. O nieprofesjonalnym charakterze zachowania Wnioskodawcy świadczy również fakt, że nie uzbrajał i nie będzie uzbrajał działek w infrastrukturę techniczną.

Podobne stanowisko zostało przedstawione w następujących interpretacjach 0112-KDIL1-2.4012.292.2017.2.NF, 0112-KDIL2-1.4012.399.2018.2.MG oraz 0112-KDIL1-2.4012.620.2017.2.JO, a stanowisko wnioskodawców uznano za prawidłowe.

Zainteresowany wskazał również, że dla posiadania statusu podatnika VAT z tytułu dostawy nieruchomości bez znaczenia jest okoliczność, że sprzedawca jest rolnikiem ryczałtowym co potwierdza wyrok TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 oraz wyrok NSA z 14 czerwca 2012 r., I FSK 1453/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w roku 1994 otrzymał w formie darowizny od rodziców 11,63 hektarowe gospodarstwo rolne. W związku z darowizną gospodarstwa Wnioskodawca stał się rolnikiem ryczałtowym. Do roku 2014 Wnioskodawca pracował na państwowej posadzie, a w chwili obecnej jest już na emeryturze. Przedmiotem darowizny, którą Wnioskodawca otrzymał od rodziców w roku 1994 była m.in. działka nr 66 o powierzchni 3,27 ha stanowiąca użytki rolne – grunty orne/działka niezabudowana. Od roku 1994 do chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne oraz produkcję roślinną. Nie prowadzi działów specjalnych. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gospodarstwo rolne przejął od rodziców z zamiarem prowadzenia na nim działalności rolniczej i prowadzi je do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca nigdy nie zamierzał sprzedać gospodarstwa. W roku 2018 Zainteresowany zdecydował się przepisać córce działkę tak, aby mogła wybudować dla swojej rodziny nowy budynek mieszkalny. Córka otrzymała działkę o nr 66/1, która powstała w wyniku podziału działki nr 66. Działka nr 66, która została podzielona na mniejsze działki położona była w obszarze, dla którego nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, i dla którego gmina nie przystąpiła do sporządzenia planu. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy. W czerwcu roku 2018 Wnioskodawca uzyskał od Wójta Gminy decyzję o warunkach zabudowy terenu dla inwestycji na ww. działce. Następnie idąc za ciosem i chęcią wydzielenia działki dla córki, Wnioskodawca wystąpił do wójta o podział działki nr 66 na kilkanaście odrębnych działek o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18. Przy podziale działki nr 66 wytyczono również drogę dojazdową do nowo powstałych działek, ale nie utwardzono jej, Wnioskodawca nie poniósł też żadnych nakładów w celu zapewnienia dojazdu do działek oprócz wydzielania tej drogi podczas podziału działki.

Wyodrębniając działki Wnioskodawca zmuszony był wytyczyć drogę wewnętrzną, co umotywowane było przepisami geodezyjnymi, zgodnie z którymi każda działka musi mieć dojazd do posesji, a jako rolnik, który uprawia w dalszym ciągu pole leżące na działce nr 66/18 Wnioskodawca musi mieć do niego dojazd. Z decyzji o warunkach zabudowy wynika, że działki o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18, które powstały w wyniku podziału działki nr 66, będą przeznaczone na tereny pod zabudowę mieszkaniową. Na terenie wytyczonych działek Wnioskodawca nie podjął żadnych działań inwestycyjnych typu uzbrojenie terenu (nie doprowadzał wody, gazu, prądu, kanalizacji), Wnioskodawca nie ogrodził działek, nie zamieszczał żadnych ogłoszeń informujących o chęci ich sprzedaży, nie utwardzał drogi dojazdowej itp. W związku z przekazaniem informacji przez sąsiadów i znajomych o podzielonych działkach, zgłosiły się do Wnioskodawcy osoby zainteresowane zakupem kilku działek.

W momencie, gdy zgłosił się do Wnioskodawcy potencjalny nabywca, Wnioskodawca zdecydował się na sprzedaż 3 działek. Pieniądze ze sprzedaży działek chciałby przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe. Działki o nr: 66/2, 66/3, 66/5 zostały sprzedane 23 października 2018 r. oraz 8 listopada 2018 r. jako grunty orne z możliwością zabudowy wynikającą z decyzji wydanej przez Urząd Gminy.

Wnioskodawca nie udostępniał działek o nr: 66/1, 66/2, 66/3, 66/4, 66/5, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18, powstałych w wyniku podziału działki nr 66, które były/będą przedmiotem sprzedaży, osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. najmu, dzierżawy, użyczenia, a z działki dokonywane były zbiory płodów rolnych. Powyższe działania odnosząc się do działek powstałych w wyniku podziału działki nr 66 związane były i są z zarządzaniem majątkiem osobistym i chęcią obdarowania córki w celu zapewnienia jej potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Wszystkie ww. informacje dotyczą działek, które zostały sprzedane, tj. działek nr: 66/2, 66/3, 66/5, wyodrębnionych z działki nr 66, jak i działek mających być przedmiotem sprzedaż, tj. działek nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, 66/18 wyodrębnionych z działki nr 66.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedane przez Wnioskodawcę działki o nr: 66/2, 66/3, 66/5 oraz działki mające być w przyszłości przedmiotem sprzedaży, tj. działki o nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/l1, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, których jeszcze Wnioskodawca nie sprzedał, a dla których uzyskał decyzję o warunkach zabudowy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek Wnioskodawca działał/będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek). Wnioskodawca posiadane grunty nabył w formie darowizny od rodziców. Dokonał podziału działki nr 66. Przy podziale działki nr 66 wytyczono również drogę dojazdową do nowo powstałych działek, ale nie utwardzono jej, Wnioskodawca nie poniósł też żadnych nakładów w celu zapewnienia dojazdu do działek oprócz wydzielania tej drogi podczas podziału działki. Wyodrębniając działki Wnioskodawca zmuszony był wytyczyć drogę wewnętrzną, co umotywowane było przepisami geodezyjnymi. Dla sprzedanych działek nr: 66/2, 66/3, 66/5 oraz do działek mających być przedmiotem sprzedaży, tj. działek o nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17 Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy. Zainteresowany – jak wynika z opisu sprawy – nie prowadził żadnych działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności działki. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, ani też nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji Wnioskodawca nie działał jako handlowiec, a podejmowane przez Niego czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

Zatem sprzedając oraz dokonując w przyszłości sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek.

Tym samym transakcje sprzedaży tych gruntów nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działek o nr 66/2, 66/3, 66/5 oraz planowana w przyszłości sprzedaż działek o nr: 66/4, 66/6, 66/7, 66/8, 66/9, 66/10, 66/11, 66/12, 66/13, 66/14, 66/15, 66/16, 66/17, dla których Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, nie stanowi/nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawca z tego tytułu, nie wystąpił/nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.