2019.10.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-3.4010.310.2019.3.MBD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.310.2019.3.MBD
z 15 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lipca 2019 r. (data wpływu 17 lipca 2019 r.), uzupełnionym 12 sierpnia i 1 października 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2.1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 16 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.310.2019.2.MBD, 0113-KDIPT1-1.4012.431.2019.MSU, 0113-KDIPT2-3.4011.414.2019.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 1 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jako pracodawca zamierza współfinansować pracownikom prawo do korzystania z pakietów medycznych, które będą uprawniać do korzystania ze świadczeń medycznych w ramach programu A M., przy czym w tym zakresie możliwe są następujące rodzaje pakietów medycznych („Pakiety Medyczne”):

pakiet medyczny wyłączenie dla pracownika,
pakiet medyczny dla pracownika i jego małżonka (lub partnera życiowego),
pakiet medyczny dla pracownika i członków jego rodziny.

Beneficjentami ubezpieczenia medycznego będą zatem: pracownicy, członkowie ich rodzin, małżonek pracownika lub partner życiowy pracownika („Beneficjenci Ubezpieczenia”).

Uczestnictwo w ubezpieczeniu medycznym, objętym Pakietami Medycznymi w A M. jest dla każdego z Beneficjentów Ubezpieczenia dobrowolne. Również wybór danego Pakietu Medycznego zależy wyłącznie od pracownika, tj. pracownik decyduje czy wybiera Pakiet Medyczny wyłącznic dla siebie, Pakiet Medyczny dla siebie i swojego małżonka (lub partnera życiowego), czy też Pakiet Medyczny dla siebie i członków rodziny.

Umowę ubezpieczenia do korzystania ze świadczeń w ramach Pakietu Medycznego A M. zawiera Spółka w imieniu i na rzecz Beneficjentów Ubezpieczenia.

Pakiety Medyczne w ramach ubezpieczenia A M. dedykowane są dla osób, które chcą korzystać z szybkiego dostępu do konsultacji lekarskich w ramach prywatnej opieki medycznej. Pakiety Medyczne dają możliwość bezgotówkowego korzystania ze świadczeń medycznych w placówkach współpracujących z A lub zwrot poniesionych kosztów za świadczenia medyczne, które będą zrealizowane w placówce medycznej, jeżeli ta nie znajduje się w sieci rekomendowanych placówek medycznych A.

Aby korzystać z ubezpieczenia medycznego w ramach danego Pakietu Medycznego A M. należy opłacać miesięczną składkę. W praktyce składka będzie płacona przez Spółkę (gdyż to Spółka jest stroną umowy), ale finansowana będzie przez:

w niewielkiej części przez samego pracownika - pracownik będzie ponosił jedynie niewielką część miesięcznej składki, w wysokości od 1 zł do 21 zł (w zależności od wybranego przez pracownika Pakietu Medycznego). Kwota ta będzie potrącana pracownikowi z jego wynagrodzenia za pracę, oraz
pozostałą część składki na ubezpieczenie będzie finansowane przez Spółkę, z jej bieżących środków obrotowych (finansowanie nie będzie dokonywane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych).

Powyższe oznacza, że Spółka będzie finansowała zdecydowaną część kwoty miesięcznej składki na ubezpieczenie w ramach Pakietu Medycznego, przy czym w zależności od rodzaju Pakietu Medycznego, kwota finansowana przez Spółkę może wynosić nawet 99% składki.

Powyższy model finansowania dotyczy wszystkich Pakietów Medycznych, tj.:

Pakietu Medycznego dla samego pracownika,
Pakietu Medycznego dla pracownika i jego małżonka (lub partnera życiowego),
Pakietu Medycznego dla pracownika i członków jego rodziny.

Tym samym, jeżeli pracownik wybierze Pakiet Medyczny, gdzie uprawnionym do korzystania ze świadczeń medycznych będą małżonek/partner życiowy lub członkowie jego rodziny, to pracownik oraz Spółka będą finansować koszt Pakietu Medycznego nie tylko dla pracownika, ale również dla tych osób.

Prawo do korzystania z Pakietów Medycznych przez Beneficjentów Ubezpieczenia przewiduje obowiązujący w Spółce Regulamin wynagradzania. Regulamin ten przewiduje, że pracownik ma prawo do zakupu przedmiotowego pakietu medycznego za zapłatą jedynie części składki na ubezpieczenie (pracownik ponosi jedynie część kosztu), pozostałą część finansuje pracodawca (Spółka), przy czym to Spółka określa samodzielnie wysokość w jakiej będzie finansowała składkę w ramach danego Pakietu Medycznego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2.1)

Zdaniem Wnioskodawcy, cała kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UoPDOP, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UoPDOP. Aby dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu, musi on być poniesiony przez podatnika, pozostawać w związku z prowadzoną działalnością, być poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ponadto winien być należycie udokumentowany i nie podlegać wyłączeniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 UoPDOP.

Zapewnienie przez Spółkę (pracodawcę) uczestnictwa dla Beneficjentów Ubezpieczenia w ubezpieczeniu medycznym, tj. korzystanie ze specjalnego pakietu medycznego przez pracowników, członków ich rodzin i/lub partnerów życiowych pracowników ma na celu:

poprawę zdrowia Beneficjentów Ubezpieczenia, a przez utrzymanie i wzrost efektywności i jakości pracy,
ograniczenie absencji w pracy,
budowanie wśród pracowników przyjaznej atmosfery,
motywowanie pracowników, aby nadal byli pracownikami w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (Wnioskodawca jest rozpoznawany jako pracodawca dbający o swoich pracowników).

Wszystkie powyższe cele, przekładają się na możliwość osiągania przychodów przez Wnioskodawcę, mają służyć zachowaniu oraz zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy zatem uznać, że zachodzić będzie pośredni związek pomiędzy ponoszonym przez Spółkę wydatkiem w postaci współfinansowania ubezpieczenia zdrowotnego A M. z przychodami Spółki. W konsekwencji, poniesiony przez Spółkę wydatek na pokrycie części składki na ubezpieczenie będzie kosztem podatkowym w dacie jego poniesienia.

Stanowisko to odnosi się nie tylko do współfinansowania kosztów uczestnictwa we wspomnianym ubezpieczeniu dla pracowników, ale także dla członków rodzin pracowników i/lub partnerów życiowych pracowników, obejmowanych ubezpieczeniem na podstawie wskazań pracowników. Zdaniem Spółki, współfinansowanie objęcia ubezpieczeniem medycznym także członków rodzin pracowników i/lub partnerów życiowych pracowników jest w istocie rzeczy rodzajem świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika - jest to forma wynagrodzenia za jego pracę. Objęcie członków rodzin pracowników i/lub partnerów życiowych pracowników ma istotny walor praktyczny dla pracodawcy, bowiem przekłada się to na ograniczenie nieobecności pracowników w pracy związane m.in. z mniejszym korzystaniem z urlopów z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad chorymi członkami rodziny, przez co Wnioskodawca jest mniej narażony na nieobecność pracowników w pracy. Skutkuje to wszystko skróconym okresem absencji pracowników w pracy, a to przekłada się na osiąganie przez Spółkę przychody, ma na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

Ponadto gwarancja możliwości uczestnictwa we współfinansowanym przez Spółkę ubezpieczeniu medycznym dla pracowników i wskazanych przez nich członków rodzin i/lub partnerów życiowych pozytywnie oddziałuje na lojalność pracowników wobec pracodawcy i tym samym buduje wizerunek pracodawcy, jako dbającego nie tylko o swoich pracowników, ale również o członków rodzin swoich pracowników i partnerów życiowych pracowników. To z kolei skutkuje wyższą efektywnością pracy oraz rzutuje na zmniejszenie rotacji pracowników. Zapewnienie możliwości korzystania ze współfinansowanego przez Spółkę ubezpieczenia medycznego pozwala także na uatrakcyjnienie ofert pracy i pozyskanie nowych pracowników, w tym najlepszych fachowców.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach podatkowych. Warto w tym kontekście przywołać w szczególności:

interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 grudnia 2018 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.410.2018.1.AR;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 czerwca 2018 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.165.2018.1.AP;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., znak: 0115-KDIT2-3.4010.332.2017.1.KP;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 marca 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.69.2017.1.JS, w której wskazano: Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na dofinansowanie pakietów ubezpieczenia medycznego pracowników oraz Współubezpieczonych stanowią/będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2017 r., znak: 1462-IPPB5.4510.1103.2016.2.BC;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2017 r., znak: 1162-IPPB5.4510.1037.2016.2.MR;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-1-1.4510.359.2016.1.AT.

Dodatkowo, takie stanowisko - w odniesieniu do finansowania uczestnictwa w programie Multisport, realizującego analogiczne cele jak gwarancja uczestnictwa w ubezpieczeniu medycznym - potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji z 18 listopada 2016 r., nr 2461-IBPB-1-3.4510.876.2016.1.AW, w której stwierdza: (...) wydatki poniesione przez Spółkę na dofinansowanie uczestnictwa w Programie dla pracowników i ich rodzin, w części finansowanej ze środków obrotowych Spółki, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1, zatem stanowią one koszty uzyskania przychodów Spółki.

Analogicznie przyjmuje również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 8 czerwca 2017 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.66.2017.1.BJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z zadanym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2.1 wyznaczającym jej zakres - jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi na powyższe, tut. Organ nie odniósł się do kwestii ustalenia momentu uznania za koszt podatkowy poniesionego przez Spółkę wydatku na pokrycie części składki na ubezpieczenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Generalnie można więc przyjąć, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także dla zagwarantowania jego funkcjonowania.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza bowiem, że inne koszty w nim nie wymienione tymi kosztami nie mogą być. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu. Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika,
jest definitywny, a więc bezzwrotny,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jako pracodawca zamierza współfinansować pracownikom prawo do korzystania z pakietów medycznych, które będą uprawniać do korzystania ze świadczeń medycznych w ramach programu A M.

Beneficjentami ubezpieczenia medycznego będą pracownicy, członkowie ich rodzin, małżonek pracownika lub partner życiowy pracownika („Beneficjenci Ubezpieczenia”).

Uczestnictwo w ubezpieczeniu medycznym, objętym Pakietami Medycznymi w A M. jest dla każdego z Beneficjentów Ubezpieczenia dobrowolne. Aby korzystać z ubezpieczenia medycznego w ramach danego Pakietu Medycznego A M. należy opłacać miesięczną składkę. Spółka będzie finansowała zdecydowaną część kwoty miesięcznej składki na ubezpieczenie w ramach Pakietu Medycznego, przy czym w zależności od rodzaju Pakietu Medycznego, kwota finansowana przez Spółkę może wynosić nawet 99% składki. Pracownik oraz Spółka będą finansować koszt Pakietu Medycznego nie tylko dla pracownika, ale również dla małżonka/partnera życiowego lub członków jego rodziny.

W praktyce składka będzie płacona przez Spółkę (gdyż to Spółka jest stroną umowy), ale finansowana będzie w niewielkiej części przez samego pracownika - pracownik będzie ponosił jedynie niewielką część miesięcznej składki, w wysokości od 1 zł do 21 zł (w zależności od wybranego przez pracownika Pakietu Medycznego). Kwota ta będzie potrącana pracownikowi z przez Spółkę, z jej bieżących środków obrotowych (finansowanie nie będzie dokonywane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych).

W świetle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na sfinansowanie kwoty miesięcznej składki na ubezpieczenie w ramach Pakietów Medycznych zarówno tych dla pracownika, jak również dla małżonka/partnera życiowego lub członków jego rodziny, podlegają ocenie w aspekcie generalnych postanowień cytowanego art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, tj. celowości, zasadności oraz potencjalnej możliwości przyczynienia się przedmiotowych wydatków do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Jak wskazuje we wniosku Wnioskodawca, zapewnienie przez Spółkę (pracodawcę) uczestnictwa dla Beneficjentów Ubezpieczenia w ubezpieczeniu medycznym, tj. korzystanie ze specjalnego pakietu medycznego przez pracowników, członków ich rodzin i/lub partnerów życiowych pracowników ma na celu:

poprawę zdrowia Beneficjentów Ubezpieczenia, a przez utrzymanie i wzrost efektywności i jakości pracy,
ograniczenie absencji w pracy,
budowanie wśród pracowników przyjaznej atmosfery,
motywowanie pracowników, aby nadal byli pracownikami w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (Wnioskodawca jest rozpoznawany jako pracodawca dbający o swoich pracowników).

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że kosztami podatkowymi mogą być wydatki poniesione zarówno dla pracownika, jak również dla małżonka/partnera życiowego lub członków jego rodziny, gdyż wydatki ponoszone na rzecz ww. osób, co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają wymóg art. 15 ust. 1 updop.

Tym samym, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy kwota składki na ubezpieczenie płacona przez Spółkę (pracodawcę) z tytułu Pakietu Medycznego, która to składka dotyczy ubezpieczenia: pracownika, małżonka/partnera życiowego pracownika, członków rodziny pracownika, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin