Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.396.2019.1.MW
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przekazania przez Wnioskodawcę budynku ośrodka kultury na rzecz Wspólnika (Gminy) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przekazania przez Wnioskodawcę budynku ośrodka kultury na rzecz Wspólnika (Gminy).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A została właścicielem budynku od 1981 roku, w którym mieścił się i mieści się nadal ośrodek kultury. W 2003 roku budynek ten został wniesiony jako aport do powstałej wtedy spółki komunalnej B, której właścicielem w 100% była Gmina. Druga spółka komunalna C w 2018 roku przejęła spółkę B w wyniku połączenia spółek (metodą łączenia udziałów), poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą, w tym budynek ośrodka kultury. Udziałowiec – Gmina (100%) zamierza umorzyć udziały i obniżyć kapitał spółki C. Umorzenie ma nastąpić w trybie art. 199 par. 1 KSH i będzie miało charakter umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem, w formie niepieniężnej w postaci nieruchomości – budynku ośrodka kultury. Wartość nominalna udziałów do umorzenia wyniesie (...) zł. Podstawa prawna umorzenia oraz wysokość wynagrodzenia za przejęte udziały w celu umorzenia będą ujęte w uchwale zgromadzenia wspólników. Należy nadmienić, iż od 2003 roku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Według jakiej właściwej stawki podatku od towarów usług powinno być opodatkowane przekazanie poprzez Spółkę towaru w postaci budynku ośrodka kultury na rzecz Wspólnika –Gminy w zamian za posiadane przez niego udziały i czy Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie od podatku, jeżeli zdarzenie będzie miało miejsce w przyszłości po wejściu zmian do ustawy VAT tj. po 01 września 2019 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymaniu interpretacji indywidualnej w 2019 roku. Spółka już wie, iż przekazanie budynku ośrodka kultury na rzecz wspólnika – Gminy (100%) w zamian za posiadane przez niego udziały, które mają zostać umorzone w trybie art. 199 KSH, będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W przypadku sprzedaży nieruchomości zabudowanej jeżeli dostawa nie korzysta ze zwolnienia to właściwą stawką opodatkowania – zarówno gruntu jak i budynku – zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest stawka 23%.

Dotychczas stosowana w ustawie definicja pierwszego zasiedlenia odwoływała się do transakcji podlegającej opodatkowaniu i tylko ta transakcja wywoływała skutek pierwszego zasiedlenia. Natomiast w świetle zmian w ustawie VAT od 01 września 2019 roku, zmianie ulega definicja pierwszego zasiedlenia, modyfikując przesłanki stosowania zwolnienia z VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dla dostaw budynków, budowli i ich części, poprzez likwidację warunku, że ich zasiedlenie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Zatem w obliczu obowiązujących od 01 września 2019 roku przepisów ustawy o VAT, Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.) – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W celu ustalenia, czy w niniejszej sprawie dla dostawy wskazanego we wniosku budynku ośrodka kultury, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie warunkujące zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Gmina A została właścicielem budynku od 1981 roku, w którym mieścił się i mieści się nadal ośrodek kultury. W 2003 roku budynek ten został wniesiony jako aport do powstałej wtedy spółki komunalnej B, której właścicielem w 100% była Gmina. Druga spółka komunalna C w lipcu 2018 roku przejęła spółkę B w wyniku połączenia spółek (metodą łączenia udziałów), poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą, w tym budynek ośrodka kultury. Udziałowiec – Gmina (100%) zamierza umorzyć udziały i obniżyć kapitał spółki C. Umorzenie ma nastąpić w trybie art. 199 par. 1 KSH i będzie miało charakter umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem, w formie niepieniężnej w postaci nieruchomości – budynku ośrodka kultury. Wartość nominalna udziałów do umorzenia wyniesie (...) zł. Podstawa prawna umorzenia oraz wysokość wynagrodzenia za przejęte udziały w celu umorzenia będą ujęte w uchwale zgromadzenia wspólników. Należy nadmienić, iż od 2003 roku nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zatem, z uwagi na fakt, że od momentu pierwszego zasiedlenia (rozpoczęcia użytkowania) budynku ośrodka kultury do chwili przekazania go przez Spółkę na rzecz Wspólnika – Gminy, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczające 30% jego wartości początkowej, to w odniesieniu do transakcji dostawy (przekazania) tej nieruchomości zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji również zbycie gruntu, na którym znajduje się budynek ośrodka kultury, korzysta ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Reasumując przekazanie poprzez Spółkę budynku ośrodka kultury na rzecz Wspólnika – Gminy w stanie prawnym obowiązującym od 1 września 2019 r., korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.