Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.408.2019.1.SG
z 7 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej wyburzonych Budynków, w związku z rozpoczęciem nowej inwestycji (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej wyburzonych Budynków, w związku z rozpoczęciem nowej inwestycji (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku Nr 2).

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), prowadzi działalność gospodarczą polegającą na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z) oraz wynajmem i dzierżawą (PKD 77). Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność deweloperską zrealizował w przeszłości szereg inwestycji polegających na budowie budynków mieszkalnych oraz sprzedaży lokali w tych budynkach m.in. inwestycja Osiedle F. oraz zespół budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami. Aktualnie na Nieruchomości Spółka realizuje przedsięwzięcie deweloperskie pod nazwą „A.”, w ramach którego Spółka buduje osiedle składające się z dwóch budynków mieszkalnych (PKOB 11) (Budynek A1 oraz Budynek A2) wraz z infrastrukturą towarzyszącą (w tym naziemnymi miejscami parkingowymi, stacjami dla rowerów oraz placem zabaw), (dalej: „Osiedle A.”). Oddanie pierwszego budynku A1 do użytku, zaplanowane jest na I kwartał 2020 r. Zaś budowa kolejnego budynku A2 zakończy się w III kwartale 2020 r. Realizacja Budynku A1 i Budynku A2 odbywa się w ramach działalności deweloperskiej Spółki.

W dniu 7 września 2016 r. Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach ewidencyjnych działka 1 oraz działka 2 (dalej: „Grunt”) obręb ewidencyjny (…), położone w (…) wraz z naniesieniami, na które składały się budynki i budowle (działki gruntu, budynki oraz budowle, łącznie zwane: „Nieruchomością”). Nabycie Nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT.

Na podstawie decyzji z 26 czerwca 2017 r. zatwierdzony został podział działki 1 na działkę 3, działkę 4 oraz działkę 5. Następnie na podstawie umowy zamiany z 17 sierpnia 2017 r. Spółka przeniosła na podmiot trzeci prawo użytkowania wieczystego działki 3 oraz działki 6 otrzymując w zamian prawo użytkowania wieczystego działki 7 oraz działki 8.

Na podstawie decyzji z 12 września 2018 r. został zatwierdzony podział działki 5 oraz działki 2 na działkę 9 i działkę 10, oraz następnie decyzją z 20 grudnia 2018 r. zatwierdzony został podział działki 10 na działkę 11 oraz działkę 12.

Na Gruncie w momencie nabycia znajdowały się następujące budynki, które Spółka wprowadziła do rejestru środków trwałych:

• budynek główny stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³,
• budynek pomocniczy o kubaturze 756 m³,
• budynek myjni samochodowej o kubaturze 405 m³,
• budynek magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³,
• budynek magazynowy murowany o kubaturze 7250 m³,
• budynek magazynowy murowany o kubaturze 5175 m³,
• budynek magazynowy murowany o kubaturze 2835 m³,
• budynek administracyjny o kubaturze 1360 m³,
• budynek magazynowy murowany o kubaturze 6833 m³

(dalej łącznie: „Budynki”).

Na Gruncie w momencie nabycia znajdowały się również poniższe obiekty, które Spółka wprowadziła do rejestru środków trwałych:

• place, drogi, parking,
• ogrodzenie na podmurówce,
• ogrodzenie z siatki,
• ogrodzenie stalowe,
• sieć kanalizacji sanitarnej k300,
• sieć kanalizacji sanitarnej k150,
• sieć kanalizacji sanitarnej k200,
• sieć kanalizacji sanitarnej k100,
• siec kanalizacji sanitarnej k250,
• sieć kanalizacji sanitarnej k400,
• sieć wodociągowa wa100,
• sieć wodociągowa wa,
• sieć wodociągowa wa50,
• sieć elektroenergetyczna ena wraz z oświetleniem,
• sieć elektroenergetyczna ena,
• sieć elektroenergetyczna ed,
• sieć cieplna ca

(dalej łącznie: „Budowle”).

We wrześniu 2016 r. Spółka ujęła wszystkie ww. Budynki i Budowle w rejestrze środków trwałych i od października 2016 r. rozpoczęła ich amortyzację do celów rachunkowych. Jednocześnie Spółka rozpoczęła rozpoznawanie jako koszty uzyskania przychodów wartości odpisów amortyzacyjnych od Budynków i Budowli do celów podatkowych.

Na moment nabycia wszystkie Budynki i Budowle były przedmiotem umów najmu zawartych z podmiotami trzecimi. Spółka kontynuowała wynajem Budynków i Budowli, a umowy najmu były sukcesywnie do postępu prac wyburzeniowych, rozwiązywane. Wszystkie Budowle służyły do obsługi wszystkich obiektów znajdujących się na Nieruchomości.

W związku z podjęciem decyzji o realizacji projektu deweloperskiego na Gruncie, polegającego na wybudowaniu Osiedla A., Spółka podjęła szereg działań związanych z jego realizacją (o czym poniżej).

W pierwszej kolejności, Zarząd Spółki podjął 28 marca 2017 r. uchwałę w sprawie przekwalifikowania środków trwałych na cele działalności deweloperskiej.

W konsekwencji, jeszcze przed rozpoczęciem prac wyburzeniowych, zgodnie z Krajowym Standardem Rachunkowości nr 8 „Działalność deweloperska”, Spółka przeksięgowała do celów rachunkowych nieumorzoną wartość przeznaczonych do wyburzenia Budynków i Budowli (zgodnie z zamiarami Spółki, wszystkie Budynki Budowle są przeznaczone do wyburzenia, przy czym na moment złożenia niniejszego wniosku nie wszystkie Budowle zostały wyburzone w całości, o czym poniżej) położonych na Gruncie na konto syntetyczne „produkcja w toku”, a w ramach tego konta, na konto analityczne „budynki i budowle do wyburzenia”. Na koncie „produkcja w toku” księgowane są wydatki związane z realizacją ww. przedsięwzięcia deweloperskiego w zakresie budowy Budynku A oraz Budynku B. W związku z tym Spółka usunęła Budynki oraz Budowle z ewidencji środków trwałych stosowanej do celów rachunkowych i podatkowych. Równocześnie Spółka wyksięgowała dany środek trwały (lub odpowiednią część jego wartości początkowej) z konta „Środki trwałe” oraz z konta „Umorzenie środków trwałych”.

W dniu 31 marca 2017 r. Spółka zawarła umowę o wykonanie robót budowlanych w zakresie rozbiórki Budynków oraz demontażu instalacji wewnętrznych.

W związku z podjęciem decyzji o budowie Osiedla A., Spółka amortyzowała do marca 2017 r. do celów rachunkowych i podatkowych Budynki i Budowle (tj. od kwietnia 2017 r. Spółka zaprzestała dokonywania odpisów amortyzacyjnych do celów podatkowych i rachunkowych).

Kolejno Spółka zawarła umowy dotyczące budowy na Gruncie na miejscu Budynków i Budowli Osiedla A.:

• 1 sierpnia 2018 r. Spółka zawarła umowę na wykonanie robót budowlanych budynku mieszkalnego wielorodzinnego A1 z garażem podziemnym - Budynek A1, której elementem była również likwidacja oświetlenia oraz instalacji wod.-kan. (zgodnie z treścią decyzji o pozwoleniu na budowę z 6 lipca 2018 r.),
• 20 grudnia 2018 r. Spółka zawarła umowę na wykonanie robót budowlanych budynku mieszkalnego wielorodzinnego A2 z garażem podziemnym - Budynek A2, której elementem była również likwidacja istniejącego oświetlenia, sieci teletechnicznej, instalacji wewnętrznych tj. nn, co, wody, kanalizacji (zgodnie z treścią decyzji o pozwoleniu na budowę z 6 lipca 2018 r.).
  
  

Prace rozbiórkowo-wyburzeniowe rozpoczęły się w kwietniu 2017 r. Sukcesywnie do postępów prac wyburzeniowych podpisano następujące protokoły likwidacji:

1. Protokół likwidacji z 25 maja 2017 r. zgodnie z którym:
   
   • wyburzono częściowo (w 39,74%) budynek główny stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³.
2. Protokół likwidacji z 31 lipca 2017 r. zgodnie z którym:
   
   • wyburzono w całości następujące środki trwałe:
     
     • budynek pomocniczy o kubaturze 756 m³,
       
     • budynek myjni samochodowej o kubaturze 405 m³,
       
     • budynek magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³,
       
     • budynek magazynowy murowany o kubaturze 7250 m³,
       
     • budynek magazynowy murowany o kubaturze 5175 m³,
       
     • budynek magazynowy murowany o kubaturze 2835 m³,
       
     • budynek magazynowy murowany o kubaturze 6833 m³,
   • wyburzono kolejną cześć (tj. 48,26%) budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³.
3. Protokół likwidacji z 30 listopada 2018 r. zgodnie z którym wyburzono częściowo następujące środki trwałe:
   
   • sieć elektroenergetyczna ena wraz z oświetleniem w części 10%,
     
   • siec wodociągowa wa50 w części 20%,
     
   • sieć kanalizacji sanitarnej k200 w części 20%,
     
   • sieć kanalizacji sanitarnej k300 w części 20%,
     
   • place, drogi, parking w części 20%.
4. Protokół likwidacji z 30 listopada 2018 r. zgodnie z którym wyburzono kolejną cześć (tj. 12%) budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³, na skutek czego budynek ten został w całości wyburzony.
   
5. Protokół likwidacji z 28 lutego 2019 r. zgodnie z którym wyburzono w całości budynek administracyjny o kubaturze 1360 m³.
   
   

Powyższe oznacza, że:

1. W roku 2017:
   
   • została fizycznie zlikwidowana na podstawie protokołów likwidacji cała nieumorzona wartość początkowa:
     
     • budynku pomocniczego o kubaturze 756 m³,
       
     • budynku myjni samochodowej o kubaturze 405 m³,
       
     • budynku magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³,
       
     • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 7250 m³,
       
     • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 5175 m³,
       
     • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 2835 m³,
       
     • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 6833 m³,
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołów likwidacji 88% nieumorzonej wartości początkowej budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³.
2. W roku 2018:
   
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji 10% nieumorzonej wartości początkowej sieci elektroenergetycznej ena wraz z oświetleniem, oraz
     
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji 20% nieumorzonej wartości początkowej sieci wodociągowej wa50, oraz
     
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji 20% nieumorzonej wartości początkowej sieci kanalizacji sanitarnej k200, oraz
     
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji 20% nieumorzonej wartości początkowej sieci kanalizacji sanitarnej k300, oraz
     
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji 20% nieumorzonej wartości początkowej placu, dróg, parkingu, oraz
     
   • zostało fizycznie zlikwidowane na podstawie protokołu likwidacji pozostałe 12% budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³.
3. W roku 2019:
   
   • został fizycznie zlikwidowany na podstawie protokołu likwidacji 100% nieumorzonej wartości początkowej budynku administracyjnego o kubaturze 1360 m³.
     Następnie na podstawie protokołów fizycznej likwidacji wyburzonych Budynków i Budowli wymienionych powyżej Spółka dokonała jedynie przeksięgowań wartości wyburzonych Budynków i części Budowli w ramach konta „produkcja w toku” z konta analitycznego „budynki i budowle do wyburzenia” na konto „budynki i budowle wyburzone”, przy czym powyższe przeksięgowania miały miejsce:
   1. w maju 2017 r.:
      
      • w odniesieniu do budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³ i dotyczyły 39,74% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
   2. w lipcu 2017 r.:
      
      • w odniesieniu do:
        
        • budynku pomocniczego o kubaturze 756 m³,
          
        • budynku myjni samochodowej o kubaturze 405 m³,
          
        • budynku magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³,
          
        • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 7250 m³,
          
        • budynku magazynu murowanego o kubaturze 5175 m³,
          
        • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 2835 m³,
          
        • budynku magazynowego murowanego o kubaturze 6833 m³ i dotyczyły 100% nieumorzonej wartości początkowej tych środków trwałych
      • w odniesieniu do budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³ i dotyczyły 48,26% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
   3. w listopadzie 2018 r.:
      
      • w odniesieniu do sieci elektroenergetycznej ena wraz z oświetleniem i dotyczyły 10% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
        
      • w odniesieniu do sieci wodociągowej wa50 i dotyczyły 20% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
        
      • w odniesieniu do sieci kanalizacji sanitarnej k200 i dotyczyły 20% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
        
      • w odniesieniu do sieci kanalizacji sanitarnej k300 i dotyczyły 20% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
        
      • w odniesieniu do placów, dróg i parkingu i dotyczyły 20% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
        
      • w odniesieniu do budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³ pozostałych 12% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego,
   4. w lutym 2019 r:
      
      • w odniesieniu do budynku administracyjnego o kubaturze 1360 m³ i dotyczyły 100% nieumorzonej wartości początkowej tego środka trwałego.
   
   
   

W związku z rozpoczęciem w kwietniu 2017 r. prac wyburzeniowych ww. Budynków i Budowli przez Spółkę, od kwietnia 2017 r. Wnioskodawca zaprzestał amortyzacji ww. środków trwałych (Budynków i Budowli) do celów rachunkowych oraz rozpoznawania jako koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych Budynków oraz Budowli położonych na Gruncie.

Spółka nie ujęła ww. straty w postaci nieumorzonej wartości ww. Budynków i Budowli położonych na Gruncie jako kosztów uzyskania przychodów w żaden sposób.

Wnioskodawca buduje Osiedle A. z zamiarem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży poszczególnych lokali w Budynku A1 oraz Budynku A2.

Na marginesie należy wspomnieć, że inne spółki z grupy, do której należy Wnioskodawca, które prowadzą działalność deweloperską, w zbliżonym stanie faktycznym otrzymały następujące interpretacje indywidualne:

• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.103.2019.1.HK zgodnie, z którą Spółka jest uprawniona do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej wyburzonych Budynków i Budowli położonych na Gruncie jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów, w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Spółki,
• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.348.2018.2.BK zgodnie, z którą strata z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego (koszt nabycia pomniejszony o dokonane odpisy amortyzacyjne), spowodowana zdarzeniem niezwiązanym ze zmianą rodzaju działalności, powinna być uznana jednorazowo za koszt uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej wartości tego środka trwałego. Koszt ten winien być rozpoznany w momencie faktycznej likwidacji środka trwałego (data sporządzenia protokołu zakończenia fizycznej likwidacji środka trwałego) pod warunkiem ujęcia tego zdarzenia w księgach,
• interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.403.2018.2.BK zgodnie, z którą mając na uwadze, że Spółka jest uprawniona do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej wyburzonych Budynków i Budowli położonych na działce nr 73/9 jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Spółki, tj. w rozliczeniu za czerwiec 2018 r. (przy czym Spółka pomimo takiego uprawnienia nie ujęła tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów), to Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia tej straty w kwocie osiągniętego dochodu (lub poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2018 r., składanym do 31 marca 2019 r.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do uwzględnienia straty, w postaci:

1. całej nieumorzonej wartości początkowej budynku pomocniczego o kubaturze 756 m³, budynku myjni samochodowej o kubaturze 405 m³, budynku magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 7250 m³, budynku magazynu murowanego o kubaturze 5175 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 2835 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 6833 m³, oraz
2. 88% nieumorzonej wartości początkowej budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³

-jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. składanym do 31 marca 2018 r. poprzez sporządzenie korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w zakresie wyburzeń, których protokoły likwidacji zostały podpisane w 2017 r.?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do uwzględnienia straty, w postaci:

1. całej nieumorzonej wartości początkowej budynku pomocniczego o kubaturze 756 m³, budynku myjni samochodowej o kubaturze 405 m³, budynku magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 7250 m³, budynku magazynu murowanego o kubaturze 5175 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 2835 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 6833 m³, oraz
2. 88% nieumorzonej wartości początkowej budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³

-jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. składanym do 31 marca 2018 r. poprzez sporządzenie korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w zakresie wyburzeń, których protokoły likwidacji zostały podpisane w 2017 r.

Jak wynika z art. 7 ust. 1-2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu do pytania nr 1 Spółka jest uprawniona do ujęcia straty w postaci nieumorzonej wartości początkowej wyburzonych Budynków i Budowli położonych na Gruncie jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w dacie, w której fakt fizycznej likwidacji został odpowiednio ujęty w księgach rachunkowych Spółki, tj. w analizowanym przypadku odpowiednio w rozliczeniu za maj 2017 r., lipiec 2017 r. (przy czym Spółka pomimo takiego uprawnienia nie ujęła tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów).

W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do uwzględnienia straty, w postaci:

1. całej nieumorzonej wartości początkowej budynku pomocniczego o kubaturze 756 m³. budynku myjni samochodowej o kubaturze 405 m³, budynku magazynu hurtowego murowanego o kubaturze 2095 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 7250 m³, budynku magazynu murowanego o kubaturze 5175 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 2835 m³, budynku magazynowego murowanego o kubaturze 6833 m³, oraz
2. 88% nieumorzonej wartości początkowej budynku głównego stacji obsługi samochodów o kubaturze 11326 m³

-jako pośrednich kosztów uzyskania przychodów w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) uwzględnianym (uwzględnianej) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. składanym do 31 marca 2018 r. poprzez sporządzenie korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w zakresie wyburzeń, których protokoły likwidacji zostały podpisane w 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.