2019.10.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.308.2019.2.AP
z 3 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.) oraz z dnia 3 października 2019 r. (data wpływu 3 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego – jest nieprawidłowe,
opodatkowania sprzedaży własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej oraz udziału w nieruchomości gruntowej niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższych zakresach. Pismem z dnia 18 września 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o uwierzytelnioną kopię pełnomocnictwa szczególnego, doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego. Natomiast pismem z dnia 1 października 2019 r. Zainteresowany doprecyzował opis sprawy. Ponadto pismem w dniu 3 października 2019 r. Wnioskodawca potwierdził uiszczenie wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Syndyk masy upadłości A zamierza sprzedać pakiet dwóch nieruchomości oraz udział w nieruchomości, położonych w okolicy ul. w (…), tj.:

nieruchomość gruntową wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego – działki nr 1, 2 i 3, (…), obręb (…), o powierzchni 4.342 m², położoną w (…) przy ul. – kw (…);
nieruchomość gruntową niezabudowaną, stanowiącą działkę gruntu nr 4, o pow. 181 m², położoną w (…) (u zbiegu ulic) – kw (…);
wynoszący 2574/3489 części udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiący działkę gruntu nr 5, o pow. 3.489 m², położonej w (…) przy ulicy – kw (…).

W związku z przeniesieniem przed ogłoszeniem upadłości spółki A decyzji o pozwoleniu na budowę na inny podmiot i wydaniem na tenże inny podmiot decyzji o zmianie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przedmiotem oferty są wyłącznie nieruchomości i udział w nieruchomości opisanej powyżej. Oferta nie obejmuje dokumentacji projektowej i wykonawczej oraz zgody na przeniesienie pozwolenia na budowę. W ocenie syndyka stan zaawansowania robót budowlanych, który nie zmieni się do dnia sprzedaży, obiekt stanowi budynek, tzn. jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Syndyk załącza operat szacunkowy sporządzony na potrzeby postępowania upadłościowego wraz z aneksami, podkreślając że sprzedaż nie obejmuje zbycia praw autorskich do projektu budowlanego oraz przeniesienia pozwolenia na budowę, które nie przysługują obecnie upadłej spółce.

Opisu prowadzonej inwestycji rozpoczętej budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego na przedmiotowej nieruchomości dokonano w oparciu o przedstawiony projekt budowlany pierwotny i zamienny oraz zinwentaryzowany stan na dzień wizji lokalnej. Syndyk nie dysponuje projektem budowlanym, ani dziennikiem budowy. Z dokumentacją projektową rzeczoznawca zatrudniony przez syndyka zapoznawał się jedynie w wydziale (…). Inwestycja realizowana przez firmę A (i jego następców prawnych). Deweloper podzielił przedsięwzięcie na dwa etapy – w pierwszym miało powstać 78 mieszkań, a w drugim 492. Projekt osiedla (…) przygotowała w latach 2011-2012 pracownia (…). Pierwsze prace budowlane rozpoczęto na początku 2012 r., budowę wstrzymano w 2013 r. (rzeczoznawca ma na myśli główne prace budowlane). Przedmiotem opisu i wyceny w ramach niniejszego operatu jest jedynie pierwszy etap tej inwestycji. Budynek wielorodzinny docelowo miał posiadać 78 lokali mieszkalnych i jeden mały lokal usługowy. Na kondygnacji podziemnej zaplanowano garaż podziemny na 33 stanowiska postojowe. W nadziemiu, w północnej klatce schodowej zaprojektowano 6 kondygnacji z lokalami mieszkalnymi i jednym lokalem usługowym dostępnym z poziomu terenu. W dwóch pozostałych klatkach przewidziano 5 kondygnacji z lokalami mieszkalnymi. Projektuje się dźwigi osobowe w każdym pionie komunikacyjnym obsługujące wszystkie kondygnacje budynku. Od strony zachodniej zaprojektowano tarasy przypisane do mieszkań na parterze. Parametry techniczne: kubatura - 2238,37 m³; powierzchnia zabudowy - 1088,2 m²; powierzchnia całkowita - 7588,50 m² (łącznie z balkonami i tarasami); projektowana powierzchnia użytkowa (PUM + PUU) - 3948.75 m²; ilość mieszkań - 78 - pow. użytkowa - 3891,53 m²; średnia wielkość mieszkań - 49,89 m²; ilość lok. usługowych - 1 - pow. użytkowa - 57,22 m²; powierzchnia użytkowa garażu podziemnego - 936,09 m²; powierzchnia - schody, korytarz, przedsionek - 537,71 m²; powierzchnia usługowa - kotłownia, hydrofornia - 33,89 m²; struktura mieszkań: 2 pokoje z aneksem kuchennym - 32 szt., 3 pokoje z aneksem kuchennym - 35 szt., 3 pokoje z kuchnią - 1 szt., 4 pokoje z aneksem kuchennym -10 szt. Układ konstrukcyjny: Główna konstrukcja nośna budynku stanowi ustrój płytowo - tarczowy z lokalnymi podciągami i słupami żelbetowymi. W poziomie -1/0/+ 1 ściany/tarcze żelbetowe, od poziomu +1(+2) murowane. Budynek podzielono dylatacją na dwie części. Każdy trzon posiada min. jeden trzon komunikacyjny wykonany w całości z żelbetu, zapewniając przestrzenną sztywność budynku. Posadowienie obiektu przewidziano jako bezpośrednie na płycie żelbetowej.

Obiekt powinien być klasyfikowany, zgodnie z PKOB, jako budynek mieszkalny o trzech i więcej mieszkaniach (1122).

Nabycie przedmiotowej nieruchomości było objęte podatkiem VAT. Nieruchomość gruntowa, na której jest rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz niezabudowane nieruchomości gruntowe (działki nr 4 oraz 5) nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Aktualnie dla przedmiotowego terenu istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – (…). (…). Według powyższego planu przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym jako 2U-MW - usługi i oznaczona jest jako tereny zabudowy usługowej i mieszkaniowej wielorodzinnej.

Zarówno w przypadku działki 5 jak i 4 spółce przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pismem z dnia 18 września 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

Przedmiotem sprzedaży będą/są wszystkie wymienione we wniosku nieruchomości i cały udział spółki w nieruchomości (w tym również lokal usługowy dostępny z terenu budowy).

Natomiast pismem z dnia 1 października 2019 r. Wnioskodawca odpowiadając na wezwanie z dnia 26 września 2019 r. nr 0112-KDIL2-1.4012.308.2019.1.AP, ostatecznie wskazał że: „informacje zawarte w piśmie z dnia 18 września 2019 r.:

„Przedmiotem sprzedaży będą/są wszystkie wymienione we wniosku nieruchomości i cały udział spółki w nieruchomości (w tym również lokal usługowy dostępny z terenu budowy).” – stanowiły element stanu faktycznego;
wszystkie pozostałe informacje w piśmie z dnia 18 września 2019, należy traktować jako element własnego stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto przedmiotowym pismem Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Nabywca w chwili zawarcia umowy sprzedaży będzie dysponował dokumentacją projektową i zgodą na przeniesienie ważnego pozwolenia na budowę, które nabył od innego podmiotu, któremu dokumentacja i projekt przysługuje. Była to odrębna transakcja, o której szczegółach syndyk nie ma wiedzy, natomiast został mu przedstawiony jej efekt w postaci wniosku o przeniesienie pozwolenia na budowę. Zatem budynek wg PKOB w chwili transakcji (w związku z posiadaniem przez nabywcę pozwolenia na budowę) będzie klasyfikowany wg PKOB jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych, z tym że SYNDYK SPRZEDAJE NIERUCHOMOŚĆ BEZ PRAWA DO PRZENIESIENIA POZWOLENIA NA BUDOWĘ, KTÓRE TO PRAWO NABYWCA NABYŁ OD INNEGO PODMIOTU.
W związku z faktem, iż zdarzenie to miało miejsce przed ogłoszeniem upadłości a syndykowi nie przekazano żadnej dokumentacji spółki, syndyk może stwierdzić jedynie na podstawie dokumentów znajdujących się w (…), iż pozwolenie zostało przeniesione na B z siedzibą w (…). Syndyk nie zna powodów przeniesienia pozwolenia na budowę, jednakże biorąc pod uwagę fakt, iż pozwolenie na budowę jest decyzją administracyjną nieśmiało przypuszcza, iż głównym powodem jej przeniesienia był prawidłowo złożony wniosek o przeniesienie decyzji.
Syndyk ani spółka nie byli stronami postępowania w sprawie zmiany pozwolenia na budowę i w związku z tym syndyk nie posiada takiej wiedzy, poza faktem, iż budynek nadal będzie klasyfikowany jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych.
Pozwolenie na budowę zostało zmienione po przeniesieniu go na ww. inny podmiot. Syndyk nie jest w stanie wykluczyć, iż po transakcji sprzedaży nabywca może występować z dalszymi wnioskami o jego zmianę, ale nie jest absolutnie pewny, że to nastąpi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dla sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego - działki nr 1, 2 i 3, (…), obręb (…), o powierzchni 4.342 m², położonej w (…) przy ul. – kw nr (…), właściwa będzie stawka 8% VAT?
Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiącą działkę gruntu nr 4, o pow. 181 m², położoną w (…) (u zbiegu ulic) – kw (…) oraz wynoszący 2574/3489 części udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiący działkę gruntu nr 5, o pow. 3.489 m², położonej w (…) przy ulicy – kw nr (…), będzie podlegała 23% stawce VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości:

gruntowej wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego - działki nr 1, 2 i 3, (…), obręb (…), o powierzchni 4.342 m², położonej w (…) przy ul. – kw (…), będzie podlegała 8% stawce VAT,
gruntowej niezabudowanej, stanowiącą działkę gruntu nr 4, o pow. 181 m², położoną w (…) (u zbiegu ulic) – kw (…) oraz wynoszący 2574/3489 części udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiący działkę gruntu nr 5, o pow. 3.489 m², położonej w (…) przy ulicy – kw (…), będzie podlegała 23% stawce VAT.

Uzasadnienie.

Ad. 1

Nieruchomość gruntowa zabudowana - działki nr 1, 2 i 3; (…), obręb (…), o powierzchni 4.342 m², tworzące jedną funkcjonalną całość, położoną w (…) przy ul. – kw (…).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm., zwanej dalej ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

8-proc. stawkę podatku, stosownie do art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to z kolei budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (zob. art. 2 pkt 12 ustawy o VAT).

Dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., nr 112, poz. 1316, ze zm.).

Zgodnie z PKOB, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Z kolei, w myśl art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W analizowanej sprawie przedmiotem dostawy będzie nieruchomość gruntowa wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Wykonane prace budowlane na moment składania wniosku o interpretację: a) roboty ziemne (w przeważającej części); b) ławy fundamentowe; c) izolacje (w części); d) ściany fundamentowe; e) ściany nadziemia (w przeważającej części); f) stropy; g) konstrukcja dachu. Ogółem, według operatu szacunkowego sporządzonego na potrzeby prowadzonego postępowania upadłościowego, stopień zaawansowania prac budowlanych na dzień wizji lokalnej: 42,77%.

Budynek wielorodzinny docelowo posiadać będzie 78 lokali mieszkalnych i jeden mały lokal usługowy. Na kondygnacji podziemnej zaplanowano garaż podziemny na 33 stanowiska postojowe. Dodatkowo w granicach działki nr 4 (na udziale stanowiącym własność inwestora zaplanowano nadziemny parking samochodowy). W nadziemiu w północnej klatce schodowej zaprojektowano 6 kondygnacji z lokalami mieszkalnymi i jednym lokalem usługowym dostępnym z poziomu terenu. W dwóch pozostałych klatkach przewidziano 5 kondygnacji z lokalami mieszkalnymi. Przewidziane są dźwigi osobowe w każdym pionie komunikacyjnym obsługujące wszystkie kondygnacje budynku. Od strony zachodniej zaprojektowano tarasy przypisane do mieszkań na parterze.

W ocenie syndyka masy upadłości powyższe zaawansowanie prac budowlanych oraz wykonane prace budowlane wypełniają definicję budynku w myśl z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W dniu sprzedaży budynek będzie wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, będzie posiadał ukończone fundamenty, oraz w 80% ukończona będzie konstrukcja dachu.

Bez znaczenia zdaniem syndyka masy upadłości, w takiej sytuacji jest fakt, że oferta nie będzie obejmowała dokumentacji projektowej i wykonawczej oraz zgody na przeniesienie pozwolenia na budowę, gdyż sposób wykorzystania towarów po nabyciu nie ma zasadniczo znaczenia dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a skutki prawnopodatkowe konkretnego zdarzenia powstają w momencie dokonanej dostawy nieruchomości.

Reasumując powyższe, syndyk podaje, że gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana (z niedokończoną inwestycją budowlaną), która w myśl przepisów prawa budowlanego wypełnia definicję budynku, budowli lub ich części, to w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości, dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej transakcję taką należy będzie opodatkować preferencyjną stawką podatku w wysokości 8-proc. – stawką podatku przewidzianą w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Ponadto pismem z dnia 18 września 2019 r. Wnioskodawca zmodyfikował własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, wskazując że: upadłej spółce nie będzie przysługiwało pozwolenie na budowę (zostało przeniesione na inny podmiot, a następnie zmienione), w związku z powyższym w ocenie syndyka, rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego nie może być kwalifikowana w świetle art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako obiekt budownictwa mieszkaniowego.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, iż w chwili ponoszenia wydatków spółka posiadała pozwolenie na budowę (wydane na nią), to spółce przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazano również, że według wiedzy syndyka nabywca zamierza kontynuować działalność, jednakże na dzień sporządzenia umowy sprzedaży nie będzie on dysponował aktywnym pozwoleniem na budowę. Syndyk również nie dysponuje pozwoleniem na budowę oraz nie może wyrazić zgody na jego przeniesienie (aktywne pozwolenie na budowę wystawione jest na inny podmiot).

Ad. 2

Nieruchomość gruntowa niezabudowana:

stanowiąca działkę gruntu nr 42, o pow. 181 m², położoną w (…) (u zbiegu ulic) – kw (…) oraz
wynoszący 2574/3489 części udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiący działkę gruntu nr 5, o pow. 3.489 m², położonej w (…) przy ulicy – kw (…).

Zgodnie z ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Skoro zatem grunt uznawany jest według przepisów o VAT za towar, to wykonywana w działalności gospodarczej dostawa (sprzedaż) gruntu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane dla potrzeb opodatkowania tym podatkiem należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Aktualnie dla przedmiotowego terenu istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – (…). Ogłoszenie: (…). Według powyższego planu przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym jako 2U-MW - usługi i oznaczona jest jako tereny zabudowy usługowej i mieszkaniowej wielorodzinnej. Mając na uwadze powyższe, dostawa ww. gruntu będzie opodatkowana VAT z zastosowaniem 23-proc. stawki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego,
prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej oraz udziału w nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowlanego do właściwego PKOB nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W związku z powyższym należy wskazać, że prawo do zastosowania obniżonej do wysokości 8% stawki podatku VAT wystąpi wówczas, gdy inwestycja będzie uznana za obiekt budownictwa mieszkaniowego (objęty społecznym programem mieszkaniowym) i zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych zostanie sklasyfikowana w wymienionych w art. 41 ust. 12a ustawy grupowaniach PKOB.

Ustawa o podatku od towarów i usług, w art. 41 ust. 12a oraz w art. 2 pkt 12 ustawy, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast według ww. rozporządzenia – obiektami budowlanymi są konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Natomiast budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.) – przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Budynek natomiast – art. 3 pkt 2 cyt. ustawy Prawo budowlane – to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z uwzględnieniem ich powierzchni użytkowej.

Należy zauważyć, że o zastosowaniu właściwej stawki podatku przesądza każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych. Przy czym, rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego.

W wyroku z 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 JJ. Komenen Zonen Beheer Heerhugowaard BV Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy budynek lub budowla jest trwale związana z gruntem to w stosunku do dostawy gruntu ma zastosowanie ta sama stawka podatku VAT, która obowiązuje przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Zatem jeżeli dochodzi do sprzedaży gruntu, na którym znajduje się budynek, w stosunku do którego właściwą stawką podatku będzie stawka w wysokości 8%, taka sama stawka powinna być zastosowana do dostawy gruntu.

Z opisu sprawy wynika, że Syndyk zamierza sprzedać m.in. nieruchomość gruntową wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego – działki nr 1, 2 i 3. W związku z przeniesieniem przed ogłoszeniem upadłości A decyzji o pozwoleniu na budowę na inny podmiot i wydaniem na tenże inny podmiot decyzji o zmianie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, przedmiotem oferty są wyłącznie nieruchomości i udział w nieruchomości. Oferta nie obejmuje dokumentacji projektowej i wykonawczej oraz zgody na przeniesienie pozwolenia na budowę. W ocenie syndyka stan zaawansowania robót budowlanych, który nie zmieni się do dnia sprzedaży powoduje, że obiekt stanowi budynek, tzn. jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Syndyk nie dysponuje projektem budowlanym, ani dziennikiem budowy.

Deweloper podzielił przedsięwzięcie na dwa etapy – w pierwszym miało powstać 78 mieszkań, a w drugim 492. Pierwsze prace budowlane rozpoczęto na początku 2012 r., budowę wstrzymano w 2013 r. (rzeczoznawca ma na myśli główne prace budowlane). Przedmiotem opisu i wyceny w ramach niniejszego operatu jest jedynie pierwszy etap tej inwestycji. Budynek wielorodzinny docelowo miał posiadać 78 lokali mieszkalnych i jeden mały lokal usługowy. Na kondygnacji podziemnej zaplanowano garaż podziemny na 33 stanowiska postojowe.

Obiekt powinien być klasyfikowany, zgodnie z PKOB, jako budynek mieszkalny o trzech i więcej mieszkaniach (1122).

Nabycie przedmiotowej nieruchomości było objęte podatkiem VAT. Nieruchomość gruntowa, na której jest rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Przedmiotem sprzedaży będą/są wszystkie wymienione we wniosku nieruchomości i cały udział spółki w nieruchomości (w tym również lokal usługowy dostępny z terenu budowy).

Ponadto, nabywca w chwili zawarcia umowy sprzedaży będzie dysponował dokumentacją projektową i zgodą na przeniesienie ważnego pozwolenia na budowę, które nabył od innego podmiotu, któremu dokumentacja i projekt przysługuje. Była to odrębna transakcja, o której szczegółach syndyk nie ma wiedzy, natomiast został mu przedstawiony jej efekt w postaci wniosku o przeniesienie pozwolenia na budowę. Zatem budynek wg PKOB w chwili transakcji (w związku z posiadaniem przez nabywcę pozwolenia na budowę) będzie klasyfikowany wg PKOB jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych, z tym że syndyk sprzedaje nieruchomość bez prawa do przeniesienia pozwolenia na budowę, które to prawo nabywca nabył od innego podmiotu.

W związku z faktem, iż zdarzenie to miało miejsce przed ogłoszeniem upadłości a syndykowi nie przekazano żadnej dokumentacji spółki, syndyk może stwierdzić jedynie na podstawie dokumentów znajdujących się w (…), iż pozwolenie zostało przeniesione na B. Syndyk nie zna powodów przeniesienia pozwolenia na budowę, jednakże biorąc pod uwagę fakt, iż pozwolenie na budowę jest decyzją administracyjną przypuszcza, iż głównym powodem jej przeniesienia był prawidłowo złożony wniosek o przeniesienie decyzji.

Syndyk ani spółka nie byli stronami postępowania w sprawie zmiany pozwolenia na budowę i w związku z tym syndyk nie posiada takiej wiedzy, poza faktem, iż budynek nadal będzie klasyfikowany jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych.

Pozwolenie na budowę zostało zmienione po przeniesieniu go na ww. inny podmiot. Syndyk nie jest w stanie wykluczyć, iż po transakcji sprzedaży nabywca może występować z dalszymi wnioskami o jego zmianę, ale nie jest absolutnie pewny, że to nastąpi.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego wg 8% stawki podatku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego znajdującego się na działkach nr 1, 2 oraz 3, który to obiekt – jak wskazał Wnioskodawca – spełnia definicję budynku w rozumieniu Prawa budowlanego, będzie opodatkowana wg stawki podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika bowiem z całokształtu opisu sprawy – rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego wg PKOB w chwili transakcji będzie klasyfikowana wg PKOB jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych (1122). W związku z powyższym, przedmiotem sprzedaży będzie budynek, który spełnia definicję obiektu objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy.

Preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% opodatkowana będzie – stosownie do zapisu art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż działek gruntu, z którymi trwale związany jest przedmiotowy budynek.

Reasumując, sprzedaż budynku mieszkalnego wielorodzinnego (na etapie budowy) wraz z działkami gruntu, na których jest posadowiony ww. budynek, będzie podlegała opodatkowaniu wg obniżonej 8% stawki podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem mając na względzie przedstawione przez Wnioskodawcę własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, w szczególności informacje zawarte w piśmie z dnia 18 września 2019 r. o treści: „(…) w ocenie syndyka, rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego nie może być kwalifikowana w świetle art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako obiekt budownictwa mieszkaniowego”, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania nr 1 oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

W następnej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej 23% stawką podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nieruchomość która będzie przedmiotem sprzedaży, jest terenem budowlanym w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Syndyk zamierza sprzedać m.in. nieruchomość gruntową niezabudowaną, stanowiącą działkę gruntu nr 4 oraz wynoszący w części 2574/3489 udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiącej działkę gruntu nr 5. Aktualnie dla przedmiotowego terenu istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Według powyższego planu przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie oznaczonym jako 2U-MW - usługi i oznaczona jest jako tereny zabudowy usługowej i mieszkaniowej wielorodzinnej.

Zatem z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w chwili dokonania sprzedaży przedmiotowych działek będą one przeznaczone pod zabudowę na mocy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Oznacza to, że w momencie dostawy, działki będące przedmiotem transakcji sprzedaży będą stanowić teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W analizowanej sprawie również nie będą spełnione przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – zarówno w przypadku nabycia działki nr 8/2 jak i udziału w nieruchomości stanowiącej działkę nr 8/1, spółce przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto działki te nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Podsumowując, planowana sprzedaż opisanych we wniosku nieruchomości gruntowych niezabudowanych, stanowiących działkę gruntu nr 4 oraz wynoszący 2574/3489 w części udział w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiącej działkę gruntu nr 5 – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie czynnością opodatkowaną wg stawki podatku VAT w wysokości 23%, bowiem dla tej dostawy nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na mocy przepisów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego we wniosku pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Ponadto, tutejszy Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy w szczególności o informacje, że stan zaawansowania robót budowlanych budynku mieszkalnego wielorodzinnego pozwala stwierdzić, że obiekt stanowi budynek w myśl ustawy Prawo budowlane, tzn. jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach oraz że rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego wg PKOB w chwili transakcji będzie klasyfikowana wg PKOB jako budynek mieszkalny o trzech i więcej lokalach mieszkalnych (1122). Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę
i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin