2019.10.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.214.2019.3.MAZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.214.2019.3.MAZ
z 4 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 maja 2019 r. (data wpływu – 11 czerwca 2019 r.), uzupełnionego pismem z 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 14 sierpnia 2019 r.), pismem z 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 4 września 2019 r.) oraz pismem z 16 września 2019 r. (data wpływu – 19 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

uznania, że przedmiot transakcji nie dotyczy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tylko całego majątku Wnioskodawcy - jest prawidłowe;
uznania, że z tytułu dokonanej transakcji (sprzedaży działek nr 1111 oraz 2222) Spółka słusznie naliczy podatek VAT, a Kupujący nabędzie prawo do jego odliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie uznania, że: przedmiot transakcji nie dotyczy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tylko całego majątku Wnioskodawcy; z tytułu dokonanej transakcji (sprzedaży działek nr 1111 oraz 2222) Spółka słusznie naliczy podatek VAT, a Kupujący nabędzie prawo do jego odliczenia. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 14 sierpnia 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 24 lipca 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012. 214.2019.1.MAZ, pismem z 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 4 września 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 21 sierpnia 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012. 214.2019.2.MAZ oraz pismem z 16 września 2019 r. (data wpływu – 19 września 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

… (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”, lub „Sprzedający”),

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

… (dalej jako: „Zainteresowany” lub „Kupujący”),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest zbycie nieruchomości położonych w … wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi wskazanymi w dalszej części opisu. Transakcja zostaje dokonana pomiędzy Wnioskodawcą - jako Sprzedającym oraz Zainteresowanym jako Kupującym. Zarówno Kupujący jak i Sprzedający są czynnymi podatnikami VAT.

Sprzedający zbył następujące nieruchomości (dalej jako: „Nieruchomości”):

całą nieruchomość położoną w …, stanowiącą jedyną działkę nr 3333 o powierzchni … ha;
prawo użytkowania wieczystego zabudowanej działki nr 1111 o powierzchni … ha oraz [działki nr] 2222 o powierzchni … ha, wraz całymi budynkami znajdującymi się na ww. działkach. Na działce zlokalizowane są również inne budowle, które są związane z prawidłowym funkcjonowaniem budynku, np.: utwardzona nawierzchnia (parking i droga), chodnik, słupki, oświetlenie, bariery, elementy infrastruktury przesyłowej (m.in. urządzenia kanalizacyjne, sieć ciepłownicza).

Nabycie Nieruchomości nastąpiło na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży pomiędzy stronami (akt notarialny z dnia 2 kwietnia 2019 r.). Zbycie nieruchomości podlegało podatkowi VAT według stawki 23%. Żadne znaki towarowe nie zostały zarejestrowane w związku z eksploatacją budynku oraz żadne znaki towarowe lub oznaczenia związane z budynkiem nie zostaną przeniesione na Kupującego. Kupujący nie nabędzie również praw do strony internetowej ani materiałów marketingowych związanych z budynkiem. Ponadto, w wyniku transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa takich jak: oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwa, koncesji, licencji, patentów, tajemnicy przedsiębiorstwa, praw i obowiązków wynikających z otwartych sporów prawnych itp. Nie doszło do nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, takich jak: zestawy komputerów, drukarki, samochody osobowe, programy księgowe, służące do świadczenia usług zarządzania nieruchomościami. Żadna z lokalizacji, włączając w to Nieruchomości, nie stanowi odrębnego działu, wydziału czy też oddziału wydzielonego w ramach działalności Sprzedającego. Sprzedający nie prowadzi również w stosunku do żadnej z nieruchomości odrębnych ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca w przeszłości, jak i na dzień podpisania umowy przedwstępnej, zajmował się wyłącznie „wynajmem nieruchomości”, nie zatrudniał żadnego pracownika, a jedynie dwie osoby na umowę zlecenie, a zarząd nie pobiera wynagrodzenia z tytułu pełnionej funkcji. Dlatego wg. Wnioskodawcy działalność Spółki się nie zmieni, gdyż nadal Spółka będzie zajmować się „wynajmem nieruchomości”.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie sprzedała „całości prowadzonej przez siebie firmy”, gdyż firma nadal będzie prowadziła tą sama działalność, a jedynie sprzedała cały swój majątek trwały. Spółka nie prowadzi innej działalności i na chwilę obecną nie planuje rozpoczęcia innej działalności niż „wynajem nieruchomości”.

Po nabyciu Kupujący zamierza wykorzystać nabyte Nieruchomości do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT (najem komercyjny). Kupujący w celu świadczenia usług (najem komercyjny) musi przeprowadzić dodatkowe niezbędne działania, tj. zawrzeć: umowę o świadczenie usług zarządzania nieruchomością, umowę o usługi księgowe i doradztwo podatkowe, otworzyć rachunki bankowe, zapewnić kapitał obrotowy oraz zawrzeć inne umowy związane z usługami operacyjnymi, dotyczące Nieruchomości. Sprzedający będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku z 8 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Umowa sprzedaży Nieruchomości [zawarta została] dnia … 2019 r.
Spółka nabyła Nieruchomości w dniu 11 sierpnia 2011 r.
W momencie nabycia Nieruchomości były zabudowane:
1. wszystkie budynki, które znajdują się na działce zostały wybudowane w 2008 r.;
2. działka nr 1111 - znajduje się budynek z pełną infrastrukturą, w tym sieć wodno¬kanalizacyjna, gazowa i elektryczna; klasyfikacja wg. PKOB: Budynki handlowe i usługowe;
3. działka nr 2222 - znajduje się stacja transformatorowa; klasyfikacja wg. PKOB: pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie sklasyfikowane.
Działka nr 3333 nie jest zabudowana budynkami. Znajdują się na niej: kanalizacja deszczowa, sanitarna i sieć telefoniczna oraz część ogrodzenia i bramy wjazdowej.
Budynki i budowle znajdujące się na Nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży w pełnym wymiarze były wynajmowane od sierpnia 208 i były to czynności opodatkowane.
Na moment sprzedaży Spółce nie przysługiwało i nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynków i budowli znajdujących się na zbywanych nieruchomościach.
Spółka nie poniosła na ulepszenie nieruchomości wydatków, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli.
W momencie sprzedaży [Spółka] była w posiadaniu innych nieruchomości, które wykorzystywała do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie „wynajmu nieruchomości”.
W momencie sprzedaży Nieruchomości Spółka świadczyła innym podmiotom usługi najmu.

Ponadto na pytanie nr 11, zadane w wezwaniu z 24 lipca 2019 r. - czy wraz z nabyciem nieruchomości opisanych we wniosku, na nabywcę przejdą wszystkie aktualne umowy najmu tych nieruchomości lub ich części, zawarte przez Spółkę? - Wnioskodawca odpowiedział „nie”.

Również na pytanie nr 12, zadane w wezwaniu z 24 lipca 2019 r. - czy na moment sprzedaży, nieruchomości stanowiły lub będą stanowiły pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki? - Wnioskodawca odpowiedział „nie”.

Ponadto Spółka stwierdziła, że żadne znaki towarowe nie zostały zarejestrowane w związku z eksploatacją budynku oraz żadne znaki towarowe lub oznaczenia związane z budynkiem nie zostaną przeniesione na Kupującego. Kupujący nie nabędzie również praw do strony internetowej ani materiałów marketingowych związanych z budynkiem.

Ponadto w wyniku transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa, takich jak: oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo, koncesji, licencji, patentów, tajemnicy przedsiębiorstwa, praw i obowiązków wynikających z otwartych sporów prawnych itp.

W uzupełnieniu wniosku z 28 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Na działce [nr 3333] znajdują się obiekty budowlane, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych sklasyfikowane jako: rurociągi, linie telekomunikacyjne i energetyczne.
Budynki i budowle znajdujące się na nieruchomościach będących przedmiotem sprzedaży w pełnym wymiarze były wynajmowane od sierpnia 2008 r. i były to czynności opodat-kowane.
Działka nr 3333 – teren, na którym znajduje się działka, nie jest objęty żadnym obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego; na tę działkę nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W uzupełnieniu wniosku z 16 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że w wyjaśnieniach błędnie podano, iż umowa została zawarta - została zawarta jedynie umowa przedwstępna. Natomiast zawarcie umowy dotyczy stanu przyszłego i zostanie dokonane po wydanej interpretacji zgodnie z wytycznymi organu.

Dodatkowo należy nadmienić iż Spółka dokona wyboru opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółka w wyniku sprzedaży słusznie uznała, iż dokonana transakcja nie dotyczy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tylko całego majątku Wnioskodawcy ?
Czy z tytułu dokonanej transakcji Sprzedający słusznie naliczył podatek VAT, a Kupujący nabędzie prawo do jego odliczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie sprzedała „całości prowadzonej przez siebie firmy”, gdyż firma nadal będzie prowadziła tą sama działalność, a jedynie sprzedała cały swój majątek trwały, o czym bezspornie świadczą okoliczności wskazane w części opisu stanu faktycznego. W związku z powyższym zasadne jest zastosowanie na fakturze dokumentującej sprzedaż podatku VAT w wysokości 23%, a Kupujący nabędzie prawo od odliczenia przedmiotowego podatku.

W przedmiotowej sprawie należy powołać się na wyrok z 24 listopada 2016 r. (I FSK 1316/15), w którym NSA stwierdził, że zabudowane nieruchomości same w sobie nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, a tym samym nie stanowią ZCP, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. Organ podatkowy wniósł na ten wyrok skargę kasacyjną, która jednak została przez NSA oddalona. NSA podkreślił, że WSA prawidłowo ocenił materiał dowodowy, odwołując się przy tym do wyroku I FSK 1316/15. W orzeczeniu tym szczegółowo zostało opisane kiedy możemy mówić o ZCP. Takie nabycie nieruchomości i związanych z nimi praw, jakie miało miejsce w tej sprawie, tj. bez elementu wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego nabywanych składników majątkowych, nie daje podstaw do uznania transakcji za dostawę ZCP.

Komentowany wyrok NSA był kolejnym orzeczeniem rozstrzygającym, czy w danych okolicznościach stanu faktycznego zrealizowana przez strony transakcja będzie stanowiła zbycie ZCP, czy może jednak zbycie poszczególnych składników majątkowych. Rozstrzygniecie tej kwestii jest o tyle istotne, że transakcja zbycia ZCP w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT, natomiast w przypadku uznania transakcji za dostawę nieruchomości zabudowanej zastosowanie może znaleźć opodatkowanie VAT, bądź ewentualnie zwolnienie z VAT prowadzące do opodatkowania transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Odwołując się do definicji ZCP należy zwrócić uwagę przede wszystkim na dwie przesłanki charakteryzujące ZCP:

po pierwsze - ZCP tworzą składniki materialne i niematerialne, które muszą być organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie;
po drugie - muszą one być wystarczające do realizacji określonych zadań gospodarczych (mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania).

Orzekając w komentowanej sprawie NSA podzielił stanowisko zajęte przez WSA we Wrocławiu i stwierdził, że nie jest wystarczające do przyjęcia, iż opisane nieruchomości w momencie ich sprzedaży stanowiły ZCP to, że w ramach swojej działalności nabywca nieruchomości uprzednio wynajmowanych przez zbywcę także wykorzystuje te nieruchomości do działalności w zakresie wynajmu. Sam fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej, aczkolwiek bez wykazania ich organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zbywcy, nie jest wystarczającą podstawą do uznania, że nieruchomości objęte transakcją samodzielnie tworzyły ZCP w rozumieniu VAT.

Analogiczna sytuacja stała się przedmiotem sporu , który ostatecznie rozstrzygnął wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2018 r. (I FSK 1127/17), zgodnie z którym przyznał on rację w przedmiotowej sprawie spółce.

Odnosząc się do kolejnego pytania - w związku ze stanowiskiem Wnioskodawcy, skoro Spółka dokonuje sprzedaży majątku nie stanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, to Sprzedający ma prawo do opodatkowania transakcji stawką 23%, a Kupujący dokonać jego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w zakresie:

uznania, że przedmiot transakcji nie dotyczy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tylko całego majątku Wnioskodawcy - prawidłowe;
uznania, że z tytułu dokonanej transakcji sprzedaży działek nr 1111 oraz 2222 Spółka słusznie naliczy podatek VAT, a Kupujący nabędzie prawo do jego odliczenia – prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, wymienionych w pkt 1 powołanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, gdy mowa jest o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wyko-rzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w … 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną zbycia Kupującemu Nieruchomości, które nabył w sierpniu 2011 r. Na Nieruchomości składają się: prawo użytkowania wieczystego działek nr 1111 (zabudowana budynkiem z pełną infrastrukturą, klasyfikowanym wg PKOB jako „budynki handlowe i usługowe”) oraz nr 2222 (zabudowana stacją transformatorową, klasyfikowaną wg PKOB jako „pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie sklasyfikowane”); działka nr 3333 (znajdują się na niej: kanalizacja deszczowa, sanitarna i sieć telefoniczna, czyli obiekty budowlane, klasyfikowane wg PKOB jako „rurociągi, linie telekomunikacyjne i energetyczne”; część ogrodzenia i bramy wjazdowej), która nie jest objęta ani miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani dla której nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Nieruchomości były zabudowane w momencie ich nabycia przez Spółkę, a budynki wzniesiono w 2008 r. Na Nieruchomościach Spółka prowadziła działalność w zakresie wynajmu budynku i budowli (wynajem prowadzony był od sierpnia 2008 r.) i były to czynności opodatkowane. Na moment sprzedaży Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynków i budowli znajdujących się na zbywanych Nieruchomościach. Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie budynków i budowli, stanowiących co na mniej 30% ich wartości początkowej. Kupujący zamierza wykorzystywać nabyte Nieruchomości do świadczenia usług opodatkowanych VAT, tj. do najmu komercyjnego. Wraz z nabyciem Nieruchomości na Kupującego nie przejdą umowy najmu zawarte przez Spółkę. Na Kupującego nie zostały przeniesione również oznaczenia związane z budynkiem, elementy charakterystyczne dla przedsiębiorstwa, prawo do strony internetowej oraz materiałów marketingowych, a także nie przejdą do firmy Kupującego pracownicy Spółki. Na moment sprzedaży Nieruchomości nie stanowiły pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki. Spółka dokona wyboru opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do uznania, że:

przedmiot transakcji nie dotyczy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tylko całego majątku Wnioskodawcy;
z tytułu dokonanej transakcji Spółka słusznie naliczy podatek VAT, a Kupujący nabędzie prawo do jego odliczenia.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145; dalej jako: „Kodeks cywilny”).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo - jako przedmiot zbycia - musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta została w art. 2 pkt 27e ustawy. Na gruncie przepisów ustawy mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach funkcjonującego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że Nieruchomości nie stanowią odrębnego działu, wydziału lub oddziału wydzielonego w ramach działalności Sprzedającego. W efekcie transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa takich jak: oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwa, koncesji, licencji, patentów, tajemnicy przedsiębiorstwa, praw i obowiązków wynikających z otwartych sporów prawnych. Przedmiotem zbycia nie będą środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, takich jak: zestawy komputerów, drukarki, samochody osobowe, programy księgowe służących do świadczenia usług zarządzania nieruchomościami. Na Kupującego nie zostaną przeniesione żadne znaki towarowe lub oznaczenia związane z budynkiem, prawa do strony internetowej ani materiały marketingowe. Powyższe oznacza, że nie można mówić o wydzieleniu organizacyjnym Nieruchomości - w ramach istniejącej struktury przedsiębiorstwa Wnioskodawcy - mających być przedmiotem zbycia. W tej sytuacji Nieruchomości stanowią poszczególne elementy funkcjonujące w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Spółka wskazała w treści wniosku, że nie prowadzi dla Nieruchomości odrębnych ksiąg rachunkowych. Oznacza to, że w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, Nieruchomości nie zostały wyodrębnione pod względem finansowym.

Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomości do świadczenia usług najmu komercyjnego. Przy tym w ramach transakcji na Kupującego nie przejdą umowy najmu Nieruchomości, zawarte przez Spółkę. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, chcąc świadczyć usługi najmu, Kupujący będzie zmuszony zawrzeć umowy zarządzania nieruchomością, na usługi księgowe i doradztwo podatkowe oraz na inne usługi operacyjne. Powyższe oznacza, że wraz z nabyciem Nieruchomości, Kupujący nie przejmie części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zorganizowanej pod względem funkcjonalnym. Wprawdzie Nabywca będzie kontynuował działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę, jednakże nabywając Nieruchomość nie będzie mógł bez przeprowadzenia dodatkowych, wskazanych czynności, świadczyć usług najmu. Powyższe oznacza, że Nieruchomości mające być przedmiotem transakcji, nie zostały wyodrębnione funkcjonalnie.

Dodatkowo w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że na moment sprzedaży będzie w posiadaniu innych nieruchomości, wykorzystywanych do świadczenia usług najmu. Oznacza to, że przedmiotem transakcji nie będzie również całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, a jedynie zbiór elementów tego przedsiębiorstwa, nie stanowiących zespołu powiązanego organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie dotyczyła zbycia poszczególnych składników majątkowych Spółki (wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego działek nr 1111 i 2222), a nie zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Skoro przedmiotem transakcji nie będzie przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, zatem zbycie Nieruchomości nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym transakcja ta będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego stanowi, że w skład zbywanych Nieruchomości wchodzą działki nr 1111 i 2222 zabudowane budynkami (budynek handlowo-usługowy, stacja transformatorowa, klasyfikowane wg PKOB jako budynki handlowo-usługowe i budynki niemieszkalne) oraz działka nr 3333 zabudowana budowlami (kanalizacja deszczowa, sanitarna i sieć telefoniczna, klasyfikowane wg PKOB jako rurociągi, linie telekomunikacyjne i energetyczne). Wszystkie budynki zostały wybudowane w 2008 r. i od tego roku są wynajmowane. Od czasu nabycia Nieruchomości w 2011 r. Wnioskodawca nie poniósł na ulepszenie Nieruchomości wydatków, które w rozumieniu przepisów dochodowych stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli. Powyższe oznacza, że przedmiotem dokonanej transakcji była sprzedaż budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomościach.

W okolicznościach sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę rozważyć należy, czy dostawa budynków i budowli, posadowionych na działkach nr 1111 i 2222, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Cytowany wcześniej przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wyklucza możliwość zwolnienia od podatku dostawy budynków i budowli w przypadku, gdy dostawa pozostaje w związku z pierwszym zasiedleniem. Z kolei definicja pierwszego zasiedlenia zawarta została w również cytowanym art. 2 pkt 14 ustawy. W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 382/14, stwierdzając, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie, używanie budynku po jego wybudowaniu”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że względem budynków, które są przeznaczone pod najem, pierwsze zasiedlenie powstaje w momencie oddania danej powierzchni budynku w najem. Jednocześnie odnośnie budowli stanowiących infrastrukturę towarzyszącą budynkom należy uznać, że ze względu na ich związek funkcjonalny z budynkami, w momencie kiedy dojdzie do używania budynków przez podatnika w ramach działalności gospodarczej – tj. wynajmu, to także dojdzie do używania w ramach działalności gospodarczej tych budowli, a zatem dojdzie do ich pierwszego zasiedlenia.

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy zauważyć należy, że zbycie przez Wnioskodawcę Kupującemu budynków i budowli znajdujących się na działkach nr 1111 i 2222 nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, budynki zostały wybudowane w 2008 r., od tego czasu były wynajmowane i była to czynność opodatkowana. Spółka nabyła przedmiotowe działki w 2011 r. i podała, że nie poniosła na ich ulepszenie wydatków, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku i budowli. Nie doszło zatem do ulepszenia budynków i budowli w sposób zdefiniowany w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy. Tym samym w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania pierwszy z warunków, wykluczających możliwość zwolnienia od podatku dostawy budynków i budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Również drugi warunek, wykluczający zastosowanie zwolnienia od podatku dostawy budynków i budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania. Bowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i budowli posadowionych na tych działkach a ich dostawą upłynął okres znacznie dłuższy niż 2 lata – pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 2008 r.

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu (działek nr 1111 i 2222), na którym posadowione zostały budynki i budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując powyższe konstatacje Organ pragnie wskazać, że planowana transakcja zbycia ww. działek stanowić będzie w istocie dostawę budynków i budowli, a zatem będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zauważyć należy, że zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter obligatoryjny. Rezygnacja z tego zwolnienia i wybór opodatkowania dostawy budynków i budowli możliwy jest wyłącznie na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, przy łącznym spełnieniu warunków w tym przepisie wskazanych. Rezygnacja ze zwolnienia od podatku możliwa jest w sytuacji, gdy dokonujący dostawy i nabywca budynku i budowli:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W niniejszej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, zarówno Kupujący, jak i Spółka będąca podmiotem dokonującym dostawy budynku i budowli, są czynnymi podatnikami VAT. Zatem spełniony został pierwszy ze wskazanych warunków.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że dokona wyboru opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ustawy. Powyższe oznacza, że aby transakcja była opodatkowana, przed dniem dokonania dostawy budynków i budowli posadowionych na działkach nr 1111 i 2222, Spółka i Kupujący powinni złożyć właściwemu dla Kupującego naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy tych budynków i budowli. Przy tym oświadczenie to powinno odpowiadać wymogom wymienionym w art. 43 ust. 11 ustawy. Powyższe wskazuje jednoznacznie zatem, że składając wymienione oświadczenie przed dniem dostawy zostanie spełniony drugi z warunków, stanowiących podstawę do rezygnacji ze zwolnienia od podatku dostawy budynków i budowli posadowionych na działkach nr 1111 i 2222. Należy zatem zauważyć, że transakcja zbycia tych działek będzie wówczas podlegała opodatkowaniu wg stawki wynoszącej 23%, jak podał Wnioskodawca.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego przez Sprzedającego z tytułu dokonanej transakcji zbycia Nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Kupujący zamierza wykorzystywać nabyte Nieruchomości do świadczenia usług najmu komercyjnego, podlegającego opodatkowaniu VAT.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze wskazane przepisy prawa, informacje zawarte we wniosku oraz dokonaną powyżej ocenę stanowiska Wnioskodawcy i Zainteresowanego w zakresie opodatkowania transakcji przez Sprzedającego, stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie Kupujący nabędzie prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z dokonaną dostawą budynku i budowli. Stanowisko takie wynika z faktu, że w analizowanej sprawie zastosowania nie znajdą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy. Wybór opodatkowania – zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy - transakcji zbycia działek nr 1111 i 2222 przez Sprzedającego i Kupującego przesądzi o tym, że nie dojdzie do obligatoryjnego zwolnienia od podatku dostawy budynku i budowli, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku, skoro transakcja sprzedaży ww. działek będzie podlegała opodatkowaniu i Kupujący będzie wykonywał czynności opodatkowane z wykorzystaniem nabytych budynków i budowli, to Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Jednocześnie Organ informuje, że w zakresie wniosku dotyczącego działki nr 3333 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin