INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy postrzegane know-how jako ogół informacji (wiedzy) posiadanych przez przewidzianą do przejęcia wraz z organizowaną częścią przedsiębiorstwa załogę dla celów podatkowych będzie posiadało wartość, a także czy ewentualnie dokonywane od tej wartości odpisy będą stanowiły dla celów podatkowych koszt uzyskania przychodów (pytanie wymienione w uzupełnieniu wniosku jako drugie) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy postrzegane know-how jako ogół informacji (wiedzy) posiadanych przez przewidzianą do przejęcia wraz z organizowaną częścią przedsiębiorstwa załogę dla celów podatkowych będzie posiadało wartość, a także czy ewentualnie dokonywane od tej wartości odpisy będą stanowiły dla celów podatkowych koszt uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 02 grudnia 2011 r. Znak IBPBI/2/423-1201/11/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 14 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Po wpisaniu Spółki do rejestru przedsiębiorców planuje się podwyższenie jej kapitału zakładowego. Dotychczasowi wspólnicy - małżeństwo Pani X i Pan Y, posiadający obecnie we współwłasności wszystkie udziały spółki, obejmą na współwłasność nowe udziały w zamian za wniesioną aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wykorzystywaną obecnie przez Panią B w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Rozpatrywana zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi majątek wspólny małżonków. Przewiduje się, że wartość aportu, tj. wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie wyższa od jej wartości księgowej wynikającej z ksiąg rachunkowych prowadzonych przez Panią X. Planowany aport obejmie składające się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa aktywa i pasywa. Na aktywa te składać się będą środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, należności cywilnoprawne oraz towary. Ponadto, jako know-how do aktywów, nieujętych jednak obecnie w księgach rachunkowych, zaliczyć należy informacje posiadane przez przewidzianą do przejęcia wraz z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa załogę. Stanie się tak, gdyż zatrudnieni obecnie w zorganizowanej części przedsiębiorstwa pracownicy posiadają niezbędną do prowadzenia działalności wiedzę w zakresie funkcjonowania branży elektrycznej, w tym w szczególności w odniesieniu do poszczególnych artykułów elektrycznych - charakterystyki technicznej, możliwości zastosowania i dostępności na rynku. Z kolei do pasywów zaliczyć należy przejmowane zobowiązania cywilnoprawne.

Wskazane aktywa i pasywa w momencie wniesienia aportu zostaną wprowadzone do ksiąg rachunkowych Spółki z uwzględnieniem odpowiednio zasad przewidzianych w art. 44a i 44b w związku z art. 44d ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.). Oznacza to, że poszczególne aktywa i pasywa zostaną wprowadzone w następujący sposób:

1. stosownie do art. 44b ust. 4 pkt 7 ustawy o rachunkowości, środki trwałe - wg wartości rynkowej,
2. stosownie do art. 44b ust. 4 pkt 8 ustawy o rachunkowości, wartości niematerialne i prawne, w tym wskazane powyżej know-how - wg wartości oszacowanej, wyznaczonej w oparciu o ceny rynkowe takich samych lub podobnych wartości niematerialnych i prawnych,
3. stosownie do art. 44b ust. 4 pkt 3 ustawy o rachunkowości, należności cywilnoprawne - wg wartości wymagającej zapłaty; nie przewiduje się pomniejszenia rozpatrywanych należności o odpisy na należności zagrożone i nieściągalne oraz ewentualne koszty windykacji, gdyż wraz z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie będą przejmowane należności zagrożone, co do których zostały już dokonane stosowne odpisy aktualizujące, ponadto należności te nie będą dyskontowane, bowiem przejęciu będą podlegały tylko należności krótkoterminowe, a tym samym różnica pomiędzy wartością należności według kwot wymagających zapłaty a według ich wartością zdyskontowaną nie będzie istotna,
4. stosownie do art. 44b ust. 4 pkt 4 ustawy o rachunkowości, towary - wg cen, za które towary te zostały nabyte przez oddającego aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wobec założenia, że ceny te będą odpowiadały co do zasady cenom sprzedaży netto pomniejszonym o opusty marży zysku wynikający z kosztów znalezienia nabywcy; założenie to wynika z faktu, że oddający aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie prowadzi działalności spekulacyjnej, sprowadzającej się do zakupu towarów celem ich oddalonej w czasie odsprzedaży, w oczekiwaniu, że w czasie tym dojdzie do znacznego wzrostu cen tych towarów, za które mogłyby one zostać zakupione a następnie odsprzedane,
5. stosownie do art. 44b ust. 4 pkt 9 ustawy o rachunkowości, zobowiązania cywilnoprawne - wg wartości wymagającej zapłaty; nie przewiduje się dyskontowania tych zobowiązań, bowiem przejęciu będą podlegały tylko zobowiązania krótkoterminowe, a tym samym różnica pomiędzy wartością zobowiązań według kwot wymagających zapłaty, a według ich wartością zdyskontowaną nie będzie istotna.
   
   

Nadwyżka wartości aportu nad wartością ww. aktywów pomniejszonych o ww. pasywa, stosownie do art. 44b ust. 6 ustawy o rachunkowości, zostanie wprowadzona do ksiąg rachunkowych Spółki jako wartość firmy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 grudnia 2011 r. - wpływ do tut. BKIP 14 grudnia 2011 r.):

Czy know-how postrzegane jako ogół informacji (wiedzy) posiadanych przez przewidzianą do przejęcia wraz z organizowaną częścią przedsiębiorstwa załogę dla celów podatkowych będzie posiadało wartość, a także czy ewentualnie dokonywane od tej wartości odpisy będą stanowiły dla celów podatkowych koszt uzyskania przychodów... (pytanie wymienione w uzupełnieniu wniosku jako drugie).

Zdaniem Spółki (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 grudnia 2011 r. - wpływ do tut. BKIP 14 grudnia 2011 r.), zważywszy na treść art. 16b ust. 1 pkt 7 oraz art. 16g ust. 9 w związku z ust. 10a ustawy o pdop, skoro rozpatrywane know-how nie figuruje w ewidencjach księgowych przykazującego aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to przyjąć należy, że wartość początkowa podatkowa wynikająca z tych ewidencji wynosi zero i w konsekwencji podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne też muszą wynieść zero, a w praktyce oznacza to, iż dokonywany dla celów bilansowych odpis amortyzacyjny od know-how nie będzie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem wniosku nie była ocena, czy masa majątkowa, która zostanie wniesiona do Spółki w drodze aportu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”). Zatem tut. Organ, będąc związany zakresem przedmiotowym wniosku, w niniejszej interpretacji przyjął założenie, że przedmiot aportu w istocie stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z powyższą ustawową definicją, Spółka może zarejestrować w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych składniki majątku, jeżeli spełniają one następujące warunki:

• zostały nabyte przez dany podmiot,
• należą do jednej z kategorii wskazanych w punktach 1-7 w art. 16b ust. 1 ustawy,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością, albo przeznaczone do oddania do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż po wpisaniu Spółki do rejestru przedsiębiorców planuje się podwyższenie jej kapitału zakładowego. Dotychczasowi wspólnicy, posiadający obecnie we współwłasności wszystkie udziały spółki, obejmą na współwłasność nowe udziały w zamian za wniesioną aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wykorzystywaną obecnie przez Panią X w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Planowany aport obejmie wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa aktywa i pasywa. Ponadto, jako know-how do aktywów, nieujętych jednak obecnie w księgach rachunkowych, zaliczyć należy informacje posiadane przez przewidzianą do przejęcia wraz z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa załogę. Stanie się tak, gdyż zatrudnieni obecnie w zorganizowanej części przedsiębiorstwa pracownicy posiadają niezbędną do prowadzenia działalności wiedzę w zakresie funkcjonowania branży elektrycznej, w tym w szczególności w odniesieniu do poszczególnych artykułów elektrycznych - charakterystyki technicznej, możliwości zastosowania i dostępności na rynku.

Pod pojęciem „know-how” należy rozumieć określoną wiedzę o poufnym charakterze, w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Prawa do korzystania z tej wiedzy mogą być przedmiotem obrotu, między innymi sprzedaży praw, udzielenia licencji lub przekazania w formie, np. bazy danych zawierającej wiedzę na tematy gospodarcze, istotną z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej. Pojecie to określa m.in. wiedzę techniczną i specjalne właściwości odkryte przez dany podmiot w rezultacie prowadzonych przez siebie badań, a nieznane konkurencji. „Know-how” można zdefiniować jako pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są: niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne, istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania czy sprzedaży produktów objętych umową oraz zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż opisywany we wniosku przez Wnioskodawcę przejęty w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa ogół informacji (wiedzy) posiadanych przez załogę, nie mieści się pod pojęciem know-how, w związku z powyższym na gruncie ustawy o pdop, nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej, a w związku z powyższym dokonane przez Spółkę dla celów bilansowych odpisy amortyzacyjne nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, iż tutejszy Organ nie dokonał oceny poprawności obliczenia wartości początkowej aktywów i pasywów w księgach rachunkowych. W myśl bowiem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przez przepisy prawa podatkowego – w myśl art. 3 pkt 2 cytowanej Ordynacji podatkowej - należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. W tak określonym zakresie, tut. Organ nie jest więc uprawniony do interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań wymienionych w uzupełnieniu wniosku jako 1 i 3-6, oraz pytania wymienionego we wniosku jako 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.