2019.09.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.273.2019.3.PC
z 24 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 17 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2019 r. (data wpływu 31 lipca 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 8 lipca 2019 r., oraz uzupełnionym w dniu 17 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 2 września 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbywanych składników materialnych i niematerialnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbywanych składników materialnych i niematerialnych. Wniosek został uzupełniony w dniu 29 lipca 2019 r. (data wpływu 31 lipca 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 8 lipca 2019 r., skutecznie doręczone w dniu 25 lipca 2019 r., oraz uzupełniony w dniu 17 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 2 września 2019 r., skutecznie doręczone w dniu 10 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (podatnik) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: (1) wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz (2) pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

W szczególności działalność gospodarcza podatnika polega na podpisywaniu umów z właścicielami lokali mieszkalnych z opcją podnajmu, a następnie wyposażaniu i podnajmowaniu tych lokali mieszkalnych osobom fizycznym z przeznaczeniem na ich cele mieszkaniowe. Zatem podatnik zawiera umowy najmu (występując, w nich jako najemca) oraz podnajmu (występując w nich, jako wynajmujący).

Aktualnie podatnik zamierza zbyć składniki materialne (wyposażenie lokali) i niematerialne (umowy) swojej działalności gospodarczej, ale jedynie w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Zbycie będzie polegało na odpłatnym przeniesieniu na nabywcę ogółu praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez podatnika z właścicielami wynajmowanych lokali, a także ich najemcami.

Podatnik pozostanie nadal przedsiębiorcą i będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

W odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 8 lipca 2019 r. na pytanie czy mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe są/będą w dniu transakcji wyodrębnione organizacyjnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy Wnioskodawca wskazał, tak, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe już są i będą w dniu transakcji wyodrębnione organizacyjnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, stanowiąc osobny oddział.

Na pytanie Organu czy mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe są/będą w dniu transakcji wyodrębnione finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, tj. czy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest/będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do składników majątkowych mających być przedmiotem transakcji Wnioskodawca wskazał, tak, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe są i będą w dniu transakcji wyodrębnione finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, to jest poprzez prowadzoną ewidencję zdarzeń gospodarczych jest i będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do składników majątkowych mających być przedmiotem transakcji.

Na pytanie Organu czy mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe będą posiadać w dniu transakcji potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, będą stanowić funkcjonalnie odrębną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, Wnioskodawca wskazał, tak, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe posiadają i będą posiadać w dniu transakcji zdolność do funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy, stanowiąc funkcjonalnie odrębną część przedsiębiorstwa.

Na pytanie Organu czy w dniu transakcji nabywca będzie miał faktyczną możliwość nieprzerwanie kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji, Wnioskodawca wskazał, tak, w dniu transakcji nabywca będzie miał faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej przez wnioskodawcę w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji.

Na pytanie Organu czy mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe, po ich nabyciu, będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, tj. czy kupujący w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę Wnioskodawca wskazał, tak, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe, po ich nabyciu, będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, to jest kupujący w oparciu o nabyte od wnioskodawcy składniki majątkowe będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez wnioskodawcę.

Na pytanie Organu czy kupujący będzie musiał podjąć/wykonać jakieś działania faktyczne lub prawne w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe jeśli kupujący będzie musiał podjąć/wykonać jakieś działania faktyczne lub prawne w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe należy wskazać jakie konkretnie działania kupujący będzie musiał podjąć, Wnioskodawca wskazał, że w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od wnioskodawcy składniki majątkowe wystarczy, że kupujący otrzyma od sprzedawcy (strony) klucze do wynajmowanych lokali oraz egzemplarze umów zawartych przez wnioskodawcę (podnajemcę) z właścicielami mieszkań (wynajmującymi) oraz najemcami.

W odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 2 września 2019 r. na pytanie w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalności gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (należy bez wskazywania szczegółowych informacji lecz precyzyjnie opisać w jaki sposób, w jakim miejscu, przy użyciu jakich składników materialnych jest prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi z uwzględnieniem informacji umożliwiających stwierdzenie czy niniejsza działalność stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa), Wnioskodawca wskazał: „Najem jest realizowany w miejscu położenia poszczególnych lokali będących przedmiotem umów, przy wykorzystaniu składników materialnych tam się znajdujących, stanowiących standardowe wyposażenie lokali. Co ważne lokale będące przedmiotem najmu nie są oferowane do sprzedaży.”.

Na pytanie Organu w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalności gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami (należy bez wskazywania szczegółowych informacji lecz precyzyjnie opisać w jaki sposób, w jakim miejscu, przy użyciu jakich składników materialnych jest prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami z uwzględnieniem informacji umożliwiających stwierdzenie, że działalność Wnioskodawcy w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi jest odrębna od prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami), Wnioskodawca wskazał: „Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami jest wykonywane/realizowane w terenie podczas okazywania potencjalnym zainteresowanym oferowanej do nabycia/sprzedaży nieruchomości, oraz w biurze podczas podpisywania umów kupna - sprzedaży. Co ważne lokale będące przedmiotem sprzedaży nie są oferowane do wynajmu.”.

Na pytanie Organu o wskazanie pełnego symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, Wnioskodawca wskazał:

„68.2 WYNAJEM I OBSŁUGA NIERUCHOMOŚCI WŁASNYCH LUB DZIERŻAWIONYCH

68.20 WYNAJEM I OBSŁUGA NIERUCHOMOŚCI WŁASNYCH LUB DZIERŻAWIONYCH

68.20.1 WYNAJEM I OBSŁUGA NIERUCHOMOŚCI WŁASNYCH LUB DZIERŻAWIONYCH

68.20.11 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych

68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych”.

Na pytanie Organu o wskazanie pełnego symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, Wnioskodawca wskazał:

„68.3 USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ NIERUCHOMOŚCI, ŚWIADCZONE NA ZLECENIE

68.31 USŁUGI AGENCJI NIERUCHOMOŚCI

68.31.1 USŁUGI AGENCJI NIERUCHOMOŚCI

68.31.11 Usługi pośrednictwa w sprzedaży budynków mieszkalnych i gruntów przyległych, z wyłączeniem nieruchomości będących we współwłasności

68.31.11.0 Usługi pośrednictwa w sprzedaży budynków mieszkalnych i gruntów przyległych, z wyłączeniem nieruchomości będących we współwłasności

68.31.12 Usługi pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości będących we współwłasności

68.31.12.0 Usługi pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości będących we współwłasności

68.31.13 Usługi pośrednictwa w sprzedaży wolnych terenów pod zabudowę mieszkalną

68.31.13.0 Usługi pośrednictwa w sprzedaży wolnych terenów pod zabudowę mieszkalną

68.31.14 Usługi pośrednictwa sprzedaży budynków niemieszkalnych i gruntów przyległych

68.31.14.0 Usługi pośrednictwa sprzedaży budynków niemieszkalnych i gruntów przyległych

68.31.15 Usługi pośrednictwa sprzedaży wolnych terenów pod zabudowę niemieszkalną

68.31.15.0 Usługi pośrednictwa sprzedaży wolnych terenów pod zabudowę niemieszkalną”.

Na pytanie Organu na czym konkretnie polega, z jakich czynności się składa działalności gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi w tym w szczególności „zarządzanie nieruchomościami”, Wnioskodawca wskazał, że: „(…) wynajmuje/dzierżawi nieruchomości mieszkalne od właścicieli tychże nieruchomości, posiadając jednocześnie prawo podnajmu zawarte w umowie najmu pomiędzy Wnioskodawcą i właścicielem. Wnioskodawca płaci właścicielowi umówiony czynsz. Wnioskodawca podnajmuje części nieruchomości mieszkalnych, to jest podnajmuje na pokoje w ramach najmu długoterminowego, czyli na minimalny okres roczny. W ten sposób Wnioskodawca zarządza także nieruchomościami właścicieli bez konieczności ich udziału. Każda nieruchomość mieszkaniowa może funkcjonować niezależnie do pozostałych nieruchomości”.

Na pytanie Organu co konkretnie oznacza, że działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi „stanowi osobny oddział” w tym w jaki sposób, na jakich zasadach, na postawie jakich dokumentów nastąpiło wyodrębnienie tego „oddziału” od reszty działalności polegającej na pośrednictwie w obrocie nieruchomościami oraz co konkretnie Wnioskodawca nazywa „oddziałem”, Wnioskodawca wskazał: „Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Same przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tego względu, w ramach wykładni systemowej, stosuje się art. 55 (1) ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Podstawowym wymogiem dla celów zwolnienia sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym obecnie przedsiębiorstwie. Wyroki sądowe oraz interpretacje podatkowe jednolicie wskazują, że wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

organizacyjnej

finansowej,

funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne sprowadza się do tego, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w całej strukturze przedsiębiorstwa np. w postaci działu, wydziału czy oddziału. Przy czym, w doktrynie podkreśla się, że wydzielenie to powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze istniejącego w dokumentach wewnętrznych przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie np. dodatkowo prowadzonych ewidencji.

Najważniejszy jednak z warunków wymaga, by zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tym samym, wymagane jest by część przedsiębiorstwa, była przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie.

Zwrócić należy uwagę na fakt, że nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa określony zespół składników majątkowych, w rozumieniu zorganizowanej masy majątkowej, musi być bowiem spełniony warunek pełnej odrębności niezbędnej do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Musi być to, więc zespół składników będący we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają obecnie w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O ile, powyższe warunki są spełnione to sam fakt, że przedmiotem sprzedaży nie jest sama nieruchomość nie jest przeszkodą. Powyższe wynika z wyroku WSA w Gdańsku z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 494/09 sąd przede wszystkim zwraca uwagę na fakt, że nie jest nieodłącznym elementem zorganizowanej części przedsiębiorstwa nieruchomość lub tytuł prawny do nieruchomości, będącej miejscem prowadzenia działalności. Sąd uznał, że warunek zdolności samodzielnej części przedsiębiorstwa do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze jest spełniony, jeżeli część przedsiębiorstwa ma charakter zorganizowany, gdy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, niezawierający praw do nieruchomości, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania.

Tak też jest w przypadku działalności gospodarczej wnioskodawcy w ramach której zostały wyodrębnione w momencie jej założenia dwa osobne Oddziały (jeden pełniący funkcje związane ze strukturą najem - podnajem oraz drugi realizujący zadania w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami) na podstawie regulaminu ustanowionego przez właściciela. Nie ma wątpliwości w orzecznictwie sądów administracyjnych, że również w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej mogą funkcjonować zorganizowane części przedsiębiorstwa.”.

Na pytanie Organu jakie konkretnie składniki majątku (materialne i niematerialne) składają się na działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (należy wymienić składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład części działalności Wnioskodawcy w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami), Wnioskodawca wskazał: „Składniki niematerialne: Umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą i właścicielami nieruchomości oraz umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą i jego podnajemcami. Składniki materialne: Standardowe wyposażenie mieszkań przeznaczonych do wynajmu z celem mieszkaniowym.”.

Na pytanie Organu czy wszystkie wymienione składniki (materialne i niematerialne) będą przedmiotem sprzedaży, Wnioskodawca wskazał: „Wszystkie składniki niematerialne będą przedmiotem sprzedaży.”.

Na pytanie Organu czy Wnioskodawca w ramach działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi ma zawarte jakiś umowy (poza umowami z właścicielami lokali oraz umowami z klientami, którym są podnajmowane nieruchomości) jeśli tak należy wskazać konkretnie jakie oraz czy w dniu transakcji prawa i obowiązki dotyczące z tych umów przejdą na kupującego, Wnioskodawca wskazał, że: „(…) zawiera umowy regulujące dostarczanie do poszczególnych nieruchomości mieszkaniowych usług w postaci: Internetu, wody, prądu, gazu, a także odbioru odpadów.”.

Na pytanie Organu czy Wnioskodawca w ramach działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi posiada jakieś zobowiązania, które w dniu transakcji przejdą na kupującego jeśli tak należy wskazać konkretnie jakie, Wnioskodawca wskazał: „W dniu transakcji na kupującego przejdą następujące zobowiązania Wynajmującego:

czynsz najmu do właścicieli,

czynsz administracyjny do spółdzielni mieszkaniowych/wspólnot,

opłaty za media, to jest Internet, woda, prądu, gaz, odbiór odpadów.”.

Na pytanie Organu czy Wnioskodawca w ramach działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi zatrudnia jakichś pracowników, w stosunku do których w dniu transakcji stroną w stosunkach pracy stanie się kupujący (należy precyzyjnie w sposób niebudzący wątpliwości wyjaśnić niniejszą kwestię), Wnioskodawca wskazał: „Osoby współpracujące z Wnioskodawcą realizują powierzone zadania w oparciu o umowę zlecenie lub umowy współpracy w ramach działalności gospodarczej. Osoby współpracujące nie będą kontynuowały współpracy z kupującym.”.

Na pytanie Organu czy w ramach działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi Wnioskodawca (poza nieruchomościami wynajmowanymi/dzierżawionymi) wykorzystuje nieruchomości będące własnością Wnioskodawcy, Wnioskodawca wskazał, że: „(…) nie posiada nieruchomości, które mógłby wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności.”.

Na pytanie Organu jakiego rodzaju nieruchomości (np. domy, kamienice, centra handlowe, lokale użytkowe, mieszkania itp.) Wnioskodawca wynajmuje/dzierżawi od właścicieli aby podnajmować swoim klientom, Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca najmuje od właścicieli domy mieszkalne oraz lokale mieszkalne w budynkach wielorodzinnych.”.

Na pytanie Organu czy z właścicielami nieruchomości (które następnie są podnajmowane) Wnioskodawca zawiera „standardowe” umowy najmu/dzierżawy czy też może umowy o zarządzanie nieruchomościami (należy bez wskazywania szczegółów lecz precyzyjnie w sposób niebudzący wątpliwości opisać rodzaj zawieranych umów oraz warunki i zasady wynikające z niniejszych umów), Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca nie zawiera z właścicielami umów o zarządzanie nieruchomościami. Wnioskodawca zawiera z właścicielami standardowe umowy najmu:

na czas określony od 3 do 10 lat,

z zapisem o najmowaniu nieruchomości na cele mieszkaniowe i możliwości ich podnajmowania również na cele mieszkaniowe,

z umówioną stawką miesięcznego czynszu,

z zapisem o opłacaniu przez Wnioskodawcę opłat za media oraz czynszu administracyjnego do wspólnot/spółdzielni mieszkaniowych,

z zapisem o braniu odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez podnajemców, itp.”.

Na pytanie Organu jakiego rodzaju nieruchomości Wnioskodawca podnajmuje swoim klientom, Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca podnajmuje części domów mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnych, tzw. wynajem pokoi na cele mieszkaniowe. Zawierane umowy podnajmu są zawierane na czas określony co najmniej jednego roku.”.

Na pytanie Organu kto (właściciel nieruchomości czy Wnioskodawca czy klient Wnioskodawcy) zawiera umowy dotyczące różnego rodzaju mediów związanych z podnajmowanymi nieruchomościami (należy precyzyjnie w sposób niebudzący wątpliwości wyjaśnić niniejszą kwestię), Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca zawiera umowy dotyczące różnego rodzaju mediów związanych z podnajmowanymi nieruchomościami. W przypadku domów mieszkalnych są to umowy na dostarczenie wody, prądu, gazu, wywozu odpadów, usług Internetu. W przypadku lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnych są to umowy na dostarczenie prądu, gazu, usług Internetu.”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie składników materialnych i niematerialnych związanych z podnajmem lokali stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które nie podlega podatkowi od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług:

art. 5 ust. 1 pkt 1 - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) Podlegają: (...) Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

art. 6 pkt 1 - przepisów ustawy nie stosuje się do (...) Transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

art. 2 pkt 27e - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o (...) Zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy (podatnika), jeżeli podmiot gospodarczy prowadzi działalności gospodarczą m.in. w zakresie podnajmu lokali mieszkalnych i czyni to poprzez wyodrębniony w jego strukturze organizacyjnej zakład, to wyodrębnienie tego zakładu wiąże się z obsługą tej działalności przez pracowników, finansowaniem, obsługą istniejących umów i zawieraniem nowych, itp. Sprzedaż tak wyodrębnionego zakładu spełnia warunek wyodrębnienia i zdolności do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 pkt 27 litera e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W konkluzji sprzedaż takiego zakładu stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, podstawowym wymogiem jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań. W niniejszej sprawie istnienie składników materialnych, to jest wynajmowanych nieruchomości lokalowych wraz z infrastrukturą nie budzi wątpliwości.

Nie budzi również wątpliwości to, że podatnik wykonuje prawa (w tym wierzytelności) i obowiązki (w tym zobowiązania) związane z tymi lokalami wynajętymi od ich właścicieli, a następnie oddanymi w najem na cele mieszkaniowe osobom w nich zamieszkującym na podstawie umów podnajmu zawartych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Aktualnie podatnik poszukuje nabywcy dla tak zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nabywca ten wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu/podnajmu zawartych przez sprzedającego podatnika. Nabywca przejmie też wszelkie kwestie związane z zapłatą czynszów. Składniki materialne i niematerialne, stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, pozostają ze sobą we wzajemnych ścisłych relacjach, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności realizowanej przez zbywającego podatnika nie byłoby możliwe.

Z kolei o wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy to, że każdy z obiektów stanowi samodzielną i niezależną jednostkę wyodrębnioną architektonicznie, samodzielnie funkcjonującą, składniki majątkowe (wyposażenie) wchodzące w skład tych obiektów wykorzystywane są wyłącznie do realizacji celów danego obiektu, zawierane są niezależne umowy. Wyodrębnienie finansowe obiektów podatnik wywodzi z możliwości przypisania przychodów i kosztów dla danej lokalizacji, na podstawie prowadzonej księgowości. O wyodrębnieniu funkcjonalnym, wedle podatnika, świadczy fakt, że wskazane obiekty są zespołem składników majątkowych samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. W momencie założenia działalności gospodarczej, na podstawie regulaminu ustanowionego przez właściciela - zostały wyodrębnione dwa osobne Oddziały: jeden pełniący funkcje związane ze strukturą najem - podnajem oraz drugi realizujący zadania w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Symbol PKWiU dla wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, to:

68.2 Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,

68.20 Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych

68.20.1 wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych

68.20.11 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych

68.20.11.0 Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych.

Aktualnie Wnioskodawca zamierza zbyć składniki materialne (wyposażenie lokali) i niematerialne (umowy) swojej działalności gospodarczej, ale jedynie w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Podatnik pozostanie nadal przedsiębiorcą i będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy zbycie składników materialnych i niematerialnych związanych z podnajmem lokali stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że mający być przedmiotem sprzedaży ogół składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami stanowi zorganizowaną części przedsiębiorstwa. Jak wskazano Wnioskodawca zamierza zbyć składniki materialne (wyposażenie lokali) i niematerialne (umowy) swojej działalności gospodarczej związane z prowadzoną działalnością w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Jak wskazano Wnioskodawca nie posiada nieruchomości, które mógłby wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności. Natomiast działalność gospodarcza w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi polega na podpisywaniu umów z właścicielami lokali mieszkalnych (domy mieszkalne oraz lokale mieszkalne w budynkach wielorodzinnych) z opcją podnajmu, a następnie wyposażaniu i podnajmowaniu tych lokali mieszkalnych osobom fizycznym z przeznaczeniem na ich cele mieszkaniowe. Wnioskodawca zawiera umowy najmu (występując, w nich jako najemca) oraz podnajmu (występując w nich, jako wynajmujący). Wnioskodawca nie zawiera z właścicielami umów o zarządzanie nieruchomościami. Wnioskodawca zawiera z właścicielami standardowe umowy najmu na czas określony od 3 do 10 lat, z zapisem o najmowaniu nieruchomości na cele mieszkaniowe i możliwości ich podnajmowania również na cele mieszkaniowe, z umówioną stawką miesięcznego czynszu, z zapisem o opłacaniu przez Wnioskodawcę opłat za media oraz czynszu administracyjnego do wspólnot/spółdzielni mieszkaniowych, z zapisem o braniu odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez podnajemców, itp. Jako wynajmujący Wnioskodawca podnajmuje części nieruchomości mieszkalnych, to jest podnajmuje na pokoje w ramach najmu długoterminowego, czyli na minimalny okres roczny. Wnioskodawca zawiera umowy dotyczące różnego rodzaju mediów związanych z podnajmowanymi nieruchomościami. W przypadku domów mieszkalnych są to umowy na dostarczenie wody, prądu, gazu, wywozu odpadów, usług Internetu. W przypadku lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnych są to umowy na dostarczenie prądu, gazu, usług Internetu. Zbycie będzie polegało na odpłatnym przeniesieniu na nabywcę ogółu praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez podatnika z właścicielami wynajmowanych lokali, a także ich najemcami. Osoby współpracujące z Wnioskodawcą realizują powierzone zadania w oparciu o umowę zlecenie lub umowy współpracy w ramach działalności gospodarczej i nie będą kontynuowały współpracy z kupującym. W dniu transakcji na kupującego przejdą zobowiązania Wynajmującego (czynsz najmu do właścicieli, czynsz administracyjny do spółdzielni mieszkaniowych/wspólnot, opłaty za media, to jest Internet, woda, prądu, gaz, odbiór odpadów). Jak wskazał Wnioskodawca mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe są i będą w dniu transakcji wyodrębnione organizacyjnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, stanowiąc osobny oddział (w momencie założenia działalności gospodarczej, na podstawie regulaminu ustanowionego przez właściciela - zostały wyodrębnione dwa osobne Oddziały: jeden pełniący funkcje związane ze strukturą najem - podnajem oraz drugi realizujący zadania w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami). Jak wskazał Wnioskodawca mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe są i będą w dniu transakcji wyodrębnione finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, to jest poprzez prowadzoną ewidencję zdarzeń gospodarczych jest i będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do składników majątkowych mających być przedmiotem transakcji. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe posiadają i będą posiadać w dniu transakcji zdolność do funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy, stanowiąc funkcjonalnie odrębną część przedsiębiorstwa. Jednocześnie, co istotne, mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe, po ich nabyciu, będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, to jest kupujący w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę. Natomiast w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe wystarczy, że kupujący otrzyma od sprzedawcy (strony) klucze do wynajmowanych lokali oraz egzemplarze umów zawartych przez wnioskodawcę (podnajemcę) z właścicielami mieszkań (wynajmującymi) oraz najemcami. Jak wskazał Wnioskodawca w dniu transakcji nabywca będzie miał faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej przez wnioskodawcę w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji.

Zatem skoro w analizowanej sprawie przedmiotem sprzedaży będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, który jest wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy organizacyjnie, finansowo i w dniu transakcji nabywca w oparciu o będące przedmiotem transakcji składniki majątkowe będzie miał faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę bez podejmowania działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej a jednocześnie w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę należy uznać, że w analizowanym przypadku przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym zbycie składników materialnych i niematerialnych związanych z podnajmem lokali jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin