Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.389.2019.1.IZ
z 20 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dla usług udostępnienia użytkownikom kont na platformie internetowej i zapewnienia warunków technicznych umożliwiających przeprowadzanie kampanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania podstawowej stawki podatku dla usług udostępnienia użytkownikom kont na platformie internetowej i zapewnienia warunków technicznych umożliwiających przeprowadzanie kampanii

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi serwis „P.” działający na platformie informatycznej, znajdujący się pod domeną x.pl. W ramach prowadzonej działalności Spółka udostępnia konta użytkownikom na ww. platformie internetowej i zapewnia warunki techniczne umożliwiające prowadzenie kampanii związanej z kupnem/ sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego, z tytułu posiadanych roszczeń.

Spółka jest Administratorem serwisu, zapewnia dostępność systemu oraz wsparcie techniczne dla Użytkowników Serwisu. Spółka pobiera od użytkowników następujące opłaty, związane jedynie z udostępnianiem funkcjonalności platformy informatycznej:

1. opłata za rozpoczęcie Kampanii
2. opłata abonamentowa za dostęp do serwisu
3. opłata dodatkowa za opóźnienia w realizacji obowiązków stron
4. opłata marketingowa za promocję Kampanii
5. opłata za zakończenie Kampanii.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę czynności stanowią usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT według stawki podstawowej 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki świadczone przez nią czynności polegające na udostępnianiu kont użytkownikom na platformie internetowej i zapewnieniu warunków technicznych umożliwiających prowadzenie Kampanii związanej z kupnem/ sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego, a także zapewnianie dostępności systemu oraz wsparcie techniczne dla Użytkowników Serwisu stanowią usługi , które mieszczą się w klasyfikacji 63.12.Z PKD (działalność portali internetowych) i opodatkowane są stawką VAT podstawową 23%. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Z cytowanych przepisów ustawy wynika, że usługą jest każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy więc rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146aa pkt 1 ust.1, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Świadczone przez Spółkę usługi ograniczają się do udostępnia konta użytkownikom na ww. platformie internetowej i zapewnienia warunków technicznych umożliwiających prowadzenie Kampanii związanej z kupnem/sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego. Wyżej wymienionych czynności zdaniem Spółki nie należy utożsamiać z usługą pośrednictwa. Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług pośrednictwa. W tym zakresie można posiłkować się definicją językową tego pojęcia. Wg Słownika Języka Polskiego PWN przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakiś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwienie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

Ponadto przy interpretacji pojęcia pośrednictwa należy mieć na uwadze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). W wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 TSUE Volker Ludwig Trybunał wyraził opinię, że czynności zwolnione z opodatkowania na mocy art. 13 VI Dyrektywy powinno się definiować, biorąc pod uwagę charakter świadczonych usług, nie zaś osobę je świadczącą lub odbiorcę. Stąd wykonane przez pośrednika usługi powinny przede wszystkim tworzyć odrębną całość i w konsekwencji spełniać podstawowe funkcje usługi pośrednictwa. Trybunał przytoczył również własną definicję działalności pośrednictwa: „(...) Pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”. Pośrednik może zarówno sam zawierać umowę z klientem, jak też ograniczać się do nakłaniania ich do zawarcia tych umów z innym podmiotem. Działania pośrednika powinny być skierowane jednak zawsze na doprowadzenie do zawarcia umowy, a liczba i wartość zawartych umów powinna mieć wpływ na wysokość jego wynagrodzenia. Można zatem stwierdzić, że celem działania pośrednika jest dążenie do zawarcia umów o jak najwyższej wartości, gdyż mają one wpływ na wysokość należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia.

Działania Spółki nie wyczerpują cech pośrednictwa zawartych w orzecznictwie (TSUE), a stanowią jedynie usługi polegające na dostępie do narzędzi umożliwiających zawarcie transakcji kupna/ sprzedaży roszczeń do udziałów oraz wypłatą czynszu najemnego. Mając powyższe na uwadze usługi te nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT i są opodatkowane podstawową stawką 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jego usługi świadczone przez Internet podlegają VAT wg stawki 23% znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych usług stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, z zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z kolei art. 43 ustawy przewiduje zwolnienie od podatku wyłącznie dla towarów i usług enumeratywnie wymienionych w tym przepisie.

Możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku bądź zwolnienie z podatku przewidują również rozporządzenia wydane na podstawie delegacji ustawowej, tj. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dl których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2350) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi serwis „P.” działający na platformie informatycznej, znajdujący się pod domeną x.pl. W ramach prowadzonej działalności Spółka udostępnia konta użytkownikom na ww. platformie internetowej i zapewnia warunki techniczne umożliwiające prowadzenie kampanii związanej z kupnem/ sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego, z tytułu posiadanych roszczeń. Spółka jest Administratorem serwisu, zapewnia dostępność systemu oraz wsparcie techniczne dla Użytkowników Serwisu. Spółka pobiera od użytkowników następujące opłaty, związane jedynie z udostępnianiem funkcjonalności platformy informatycznej: opłata za rozpoczęcie Kampanii, opłata abonamentowa za dostęp do serwisu, opłata dodatkowa za opóźnienia w realizacji obowiązków stron, opłata marketingowa za promocję Kampanii, opłata za zakończenie Kampanii.

Kwestią budzącą wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy świadczone przez Niego usługi są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Biorą pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie nie przewidują możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku bądź zwolnienia z podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na udostępnia konta użytkownikom na platformie internetowej i zapewnieniu warunków technicznych umożliwiających prowadzenie kampanii związanej z kupnem/ sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego, z tytułu posiadanych roszczeń oraz zapewnieniu dostępności systemu oraz wsparcia technicznego dla użytkowników serwisu. Zatem opisane we wniosku usługi opodatkowane będą podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, że świadczone usługi nie są usługami w zakresie pośrednictwa zaznaczyć należy, że regulacje w zakresie podatku od towarów i usług nie zawierają definicji usług pośrednictwa.

Na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) umowę pośrednictwa należałoby zaliczyć, zgodnie z art. 517, do kategorii umów nienazwanych.

W doktrynie przyjmuje się pogląd, że przez umowę o pośrednictwo należy rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna, działająca jako pośrednik, otrzymuje zlecenie drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy, w stosunek umowny z osobą trzecią.

W złożonym wniosku wskazano, że usługi Wnioskodawcy ograniczają się jedynie do udostępnia konta użytkownikom na platformie internetowej i zapewnienia warunków technicznych umożliwiających prowadzenie Kampanii związanej z kupnem/sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłatą czynszu najemnego. Jak wskazał Wnioskodawca świadczone usługi polegają na dostępie do narzędzi umożliwiających zawarcie transakcji kupna/ sprzedaży roszczeń do udziałów oraz wypłaty czynszu najemnego. Za świadczone usługi Wnioskodawca pobiera opłatę związaną jedynie z udostępnianiem funkcjonalności platformy informatycznej, w skład której wchodzi opłata za rozpoczęcie kampanii, opłata abonamentowa za dostęp do serwisu, opłata dodatkowa za opóźnienia w realizacji obowiązków stron, opłata marketingowa za promocję kampanii, opłata za zakończenie kampanii.

W świetle tak przedstawionego opisu sprawy zgodzić należy się z poglądem Wnioskodawcy, że opisane we wniosku usługi nie noszą cech usług pośrednictwa.

W konsekwencji czynności Wnioskodawcy polegające na udostępnianiu konta użytkownikom na platformie internetowej i zapewnieniu warunków technicznych umożliwiających prowadzenie kampanii związanej z kupnem/ sprzedażą roszczeń do udziałów w nieruchomościach oraz wypłaty czynszu najemnego, a także usługi wsparcia technicznego dla użytkowników serwisu opodatkowane będą, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.