2019.09.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
KDIB1-1.4010.283.2019.3.ŚS
z 18 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.), uzupełnionym 9 września 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w Sytuacji opisanej we wniosku (tj. Sytuacji A i B) gdy, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT importowego, to czy taki podatek VAT (płacony w związku z dopuszczeniem do obrotu i niepodlegający odliczeniu) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy w Sytuacji opisanej we wniosku (tj. Sytuacji A i B) gdy, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT importowego, to czy taki podatek VAT (płacony w związku z dopuszczeniem do obrotu i niepodlegający odliczeniu) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 sierpnia 2019 r. Znak: 0112-KDIL1-3.4012.352.2019.2.KS, Znak: 0111-KDIB1-1.4010.283.2019.3.ŚS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 9 września 2019 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką z siedzibą w Polsce, posiadającą status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego oraz podatnika VAT-UE, działającą w szeroko pojętej branży lotniczej.

Aktualnie w Spółce przeprowadzane są kompleksowe prace przygotowawcze mające na celu utworzenie nowoczesnego centrum serwisowego dla silników lotniczych najnowszej generacji. W ramach działań wdrożeniowych i przygotowawczych Wnioskodawca m.in. buduje nowoczesny zakład serwisowy oraz tworzy właściwe struktury niezbędne do funkcjonowania tego zakładu.

W efekcie wdrożenia opisanych prac przygotowawczych Spółka, poprzez wybudowane centrum serwisowe świadczyć będzie tzw. świadczenia MRO (Maintenance, Repair & Overhaul) czyli kompleksowe świadczenia usług w zakresie obsługi, napraw oraz remontów dla kilku rodzajów silników lotniczych napędzających samoloty pasażerskie (kwestia kwalifikacji świadczenia MRO jako świadczenia usług nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, lecz odrębnego, złożonego przez Spółkę dnia 21 maja 2019 r. Znak: 0111-KDIB3-3.4012.190.2019.1.PK).

Przedmiotowe świadczenia realizowane będą między innymi na silnikach lotniczych z wykorzystaniem części i materiałów przywożonych do kraju z innych krajów UE lub spoza obszaru celnego UE. Co do zasady, kompleksowe świadczenia MRO obejmować będą w szczególności realizację następujących czynności:

przyjęcie w centrum serwisowym silnika lotniczego przewiezionego z innego kraju UE lub spoza obszaru celnego UE,
demontaż silnika do poziomu modułów i następnie części,
kontrola części pod względem jakościowym i podjęcie decyzji, które części można naprawić, które wymagają wymiany, a które bez konieczności dokonania naprawy lub wymiany nadają się do ponownego zamontowania na silniku,
zamówienie części wymagających wymiany,
przeprowadzanie i zarządzanie pracami serwisowymi w odniesieniu do części zdiagnozowanych jako nadające się do naprawy (prace na miejscu w centrum serwisowym lub u certyfikowanych podwykonawców, którzy będą wykonywać określone prace na zlecenie Spółki),
dostawa zamówionych części (wymagających wymiany), powrót części z naprawy podzleconej certyfikowanym podwykonawcom,
montaż silnika po skompletowaniu wymienianych i serwisowanych części,
test silnika w komorze testowej i certyfikowanie do lotu,
wysyłka naprawionego i przetestowanego silnika do właściciela (najczęściej do danej linii lotniczej) poza terytorium kraju.

W ramach realizowanych przez Spółkę opisanych prac remontowych (świadczenia MRO) będą występować m.in. następujące sytuacje:

Sytuacja A:
Spółka przeprowadzając prace remontowe silnika lotniczego wykorzystuje do jego naprawy części/materiały sprowadzone spoza obszaru celnego UE, które to towary obejmowane są procedurą uszlachetniania czynnego. Towary te nie będą własnością Spółki. Przedmiotowe towary Spółka wysyła do swoich podwykonawców (na terytorium UE) celem przeprowadzenia niezbędnych prac serwisowych. Pomimo tego, iż zamiarem Spółki jest wykorzystanie wysłanych towarów w procesie realizowanego świadczenia MRO, towar ten z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie wraca z powrotem do Spółki (następuje zniszczenie lub zagubienie danej części przez podwykonawcę). W konsekwencji Spółka zamyka procedurę uszlachetniania czynnego (następuje dopuszczenie towaru do obrotu - w wyniku usunięcia spod dozoru celnego towaru podlegającego należnościom przywozowym powstaje dług celny w przywozie).
Sytuacja B:
Spółka remontuje silnik lotniczy przemieszczony z innego niż Polska kraju UE i wykorzystuje do jego naprawy (wariant B1) części i materiały, które zostały osobno przysłane spoza UE i nie są własnością Spółki (tzw. customer own parts, czyli części będące własnością klienta). Części te będą dopuszczane do obrotu (tj. importowane spoza obszaru celnego UE) przez Spółkę. Części te mogą też (wariant B2) pochodzić z wymontowania z innego silnika sprowadzonego spoza obszaru celnego UE, objętego procedurą uszlachetniania czynnego. W tym ostatnim przypadku części te również są dopuszczane do obrotu przez Wnioskodawcę. Spółka dokonując importu tych części i będąc zobowiązaną do zapłaty podatku VAT należnego z tytułu ich importu, nie będzie ich właścicielem. Jednocześnie jednak, przedmiotowe części wykorzystywane będą przez Spółkę w procesie realizowanego świadczenia MRO, a w konsekwencji - import będzie wprost związany z realizowaną przez Spółkę sprzedażą (usług) objętą zakresem VAT. Co więcej, realizowane przez Spółkę czynności importowe dotyczące wykorzystywanych części będą uwzględniane w koszcie wytworzenia usług (np. koszty pracownicze, koszty zewnętrznych agencji celnych, itd.), przy czym nie będzie w tym koszcie wytworzenia usług ujęta wartość importowanych części (ponieważ nie należą one do Spółki). Sytuacja B nie wiąże się z występowaniem formalnych naruszeń prawa celnego w ramach dokonywanych czynności importowych, będzie to zwykłe dopuszczenie do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na usługowej naprawie i konserwacji silników lotniczych.
Sytuacja C:
Spółka przeprowadzając prace remontowe silnika lotniczego przemieszczonego do Polski spoza obszaru celnego UE w ramach uszlachetniania czynnego, dokonując czynności demontażu lub w ramach kontroli diagnostycznej przywiezionego silnika, zakwalifikuje niektóre części wymontowane z tego silnika (niebędące własnością Spółki) jako nienadające się do ponownego wykorzystania, czego konsekwencją będzie ich złomowanie. Spółce po przeprowadzeniu prac remontowych przysługiwać będzie prawo do dysponowania jak właściciel w odniesieniu do nienadających się do ponownego wykorzystania, bezużytecznych dla pierwotnego właściciela części wymontowanych z silnika (właściciel silnika nie będzie domagać się ich zwrotu i zaakceptuje pozostawienie ich w Spółce, choć nie wystawi faktury sprzedaży, a Spółka nie będzie płacić za te części; Wnioskodawca może je sprzedać do lokalnej firmy zajmującej się skupem złomu lub zrobić z nimi, co uzna za stosowne). W rezultacie, w momencie dopuszczenia do obrotu pojawiać się będzie VAT importowy (w odniesieniu do części niewywożonych zwrotnie poza UE, pozostających w Polsce i podlegających tutaj zezłomowaniu). Sytuacja C nie wiąże się z występowaniem formalnych naruszeń prawa celnego w ramach dokonywanych czynności importowych, będzie to zwykłe dopuszczenie do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na usługowej naprawie i konserwacji silników lotniczych.
We wszystkich przedstawionych powyżej sytuacjach Wnioskodawca będzie podmiotem dopuszczającym towary do obrotu (importerem), zobowiązanym do opodatkowania tej czynności zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Obowiązkiem Wnioskodawcy, jako importera będzie rozpoznanie obowiązku podatkowego w VAT z chwilą powstania długu celnego.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że poniesie wydatek na zapłatę podatku VAT importowego opisanego w sytuacji A, B, i C. Będzie on miał charakter definitywny (nieodliczalny) tam, gdzie zostanie on ewentualnie uznany za nieodliczalny w ramach VAT, zgodnie z interpretacją VAT, o którą wystąpiła Spółka w drodze wniosku. Ten wydatek będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników. Import części do naprawy silników wiąże się bowiem z samymi usługami naprawy (są to części wykorzystywane w procesie naprawy silników).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Jeżeli zdaniem organu wydającego interpretację, w ramach któregokolwiek z opisanych powyżej Sytuacji, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT importowego, to czy taki podatek VAT (płacony w związku z dopuszczeniem do obrotu i niepodlegający odliczeniu) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Spółki, jeżeli w ramach którejkolwiek z sytuacji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego wniosku Wnioskodawcy nie przysługiwałoby (zdaniem organu wydającego interpretację) prawo do odliczenia podatku VAT importowego, to podatek VAT płacony w związku z dopuszczeniem do obrotu będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm.; dalej: „ustawa o PDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
podatek należny:
- w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
- w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
- od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

Z przywołanych regulacji wynika, iż podatek VAT jest co do zasady neutralny dla rozliczeń w podatku dochodowym i zasadniczo nie stanowi kosztu podatkowego. Równocześnie ustawodawca przewidział wyjątki od tej zasady związane z brakiem prawa do odliczenia lub ponoszeniem przez podatnika faktycznego ciężaru tego podatku. Jeżeli zatem w ramach któregokolwiek z opisanych powyżej scenariuszy (Sytuacji A, B oraz C), w ocenie organu podatkowego Spółce nie przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku VAT importowego, to uiszczony przez Spółkę podatek VAT będzie mógł stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości, które nie zostały wykazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz
potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 updop, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
podatek należny:
- w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
- w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
- od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
- kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że powyższy przepis daje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, o ile podatnik jest zwolniony od podatku VAT lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od VAT, bądź w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT, jeżeli naliczony VAT nie powiększa wartości środka trwałego ani wartości niematerialnej i prawnej.

Z przytoczonych powyżej przepisów nie można jednakże wyprowadzić wniosku, że dla uznania za koszt podatkowy podatku VAT wystarczy, że nie podlega on odliczeniu w myśl przepisów o podatku od towarów i usług.

Niezaliczenie wydatku do kosztów podatkowych nie musi wynikać wyłącznie z faktu, że wydatek ten znajduje się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1. Może ono wynikać z braku wypełnienia generalnej przesłanki związku z przychodem, zawartej w art. 15 ust. 1. Rozpatrując możliwość uznania kosztu za koszt uzyskania przychodów podatnik musi bezwzględnie mieć na uwadze treść tego przepisu. Innymi słowy, negatywna ocena związku z przychodem powoduje, że bez znaczenia pozostaje dalsza analiza tego wydatku w kontekście wyłączeń z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) – art. 4a pkt 7 ustawy o pdop.

Z powyższego wynika więc, że pojęcie podatku od towarów i usług oznacza podatek uregulowany ww. ustawą o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce, posiadającą status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego oraz podatnika VAT-UE, działającą w szeroko pojętej branży lotniczej. Aktualnie w Spółce przeprowadzane są kompleksowe prace przygotowawcze mające na celu utworzenie nowoczesnego centrum serwisowego dla silników lotniczych najnowszej generacji. W ramach działań wdrożeniowych i przygotowawczych Wnioskodawca m.in. buduje nowoczesny zakład serwisowy oraz tworzy właściwe struktury niezbędne do funkcjonowania tego zakładu. W efekcie wdrożenia opisanych prac przygotowawczych Spółka, poprzez wybudowane centrum serwisowe świadczyć będzie tzw. świadczenia MRO (Maintenance, Repair & Overhaul) czyli kompleksowe świadczenia usług w zakresie obsługi, napraw oraz remontów dla kilku rodzajów silników lotniczych napędzających samoloty pasażerskie.

przyjęcie w centrum serwisowym silnika lotniczego przewiezionego z innego kraju UE lub spoza obszaru celnego UE,
demontaż silnika do poziomu modułów i następnie części,
kontrola części pod względem jakościowym i podjęcie decyzji, które części można naprawić, które wymagają wymiany, a które bez konieczności dokonania naprawy lub wymiany nadają się do ponownego zamontowania na silniku,
zamówienie części wymagających wymiany,
przeprowadzanie i zarządzanie pracami serwisowymi w odniesieniu do części zdiagnozowanych jako nadające się do naprawy (prace na miejscu w centrum serwisowym lub u certyfikowanych podwykonawców, którzy będą wykonywać określone prace na zlecenie Spółki),
dostawa zamówionych części (wymagających wymiany), powrót części z naprawy podzleconej certyfikowanym podwykonawcom,
montaż silnika po skompletowaniu wymienianych i serwisowanych części,
test silnika w komorze testowej i certyfikowanie do lotu,
wysyłka naprawionego i przetestowanego silnika do właściciela (najczęściej do danej linii lotniczej) poza terytorium kraju.

W ramach realizowanych przez Spółkę opisanych prac remontowych (świadczenia MRO) będą występować m.in. następujące sytuacje:

Sytuacja A:
Spółka przeprowadzając prace remontowe silnika lotniczego wykorzystuje do jego naprawy części/materiały sprowadzone spoza obszaru celnego UE, które to towary obejmowane są procedurą uszlachetniania czynnego. Towary te nie będą własnością Spółki. Przedmiotowe towary Spółka wysyła do swoich podwykonawców (na terytorium UE) celem przeprowadzenia niezbędnych prac serwisowych. Pomimo tego, iż zamiarem Spółki jest wykorzystanie wysłanych towarów w procesie realizowanego świadczenia MRO, towar ten z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie wraca z powrotem do Spółki (następuje zniszczenie lub zagubienie danej części przez podwykonawcę). W konsekwencji Spółka zamyka procedurę uszlachetniania czynnego (następuje dopuszczenie towaru do obrotu - w wyniku usunięcia spod dozoru celnego towaru podlegającego należnościom przywozowym powstaje dług celny w przywozie).
Sytuacja B:
Spółka remontuje silnik lotniczy przemieszczony z innego niż Polska kraju UE i wykorzystuje do jego naprawy (wariant B1) części i materiały, które zostały osobno przysłane spoza UE i nie są własnością Spółki (tzw. customer own parts, czyli części będące własnością klienta). Części te będą dopuszczane do obrotu (tj. importowane spoza obszaru celnego UE) przez Spółkę. Części te mogą też (wariant B2) pochodzić z wymontowania z innego silnika sprowadzonego spoza obszaru celnego UE, objętego procedurą uszlachetniania czynnego. W tym ostatnim przypadku części te również są dopuszczane do obrotu przez Wnioskodawcę. Spółka dokonując importu tych części i będąc zobowiązaną do zapłaty podatku VAT należnego z tytułu ich importu, nie będzie ich właścicielem. Jednocześnie jednak, przedmiotowe części wykorzystywane będą przez Spółkę w procesie realizowanego świadczenia MRO, a w konsekwencji - import będzie wprost związany z realizowaną przez Spółkę sprzedażą (usług) objętą zakresem VAT. Co więcej, realizowane przez Spółkę czynności importowe dotyczące wykorzystywanych części będą uwzględniane w koszcie wytworzenia usług (np. koszty pracownicze, koszty zewnętrznych agencji celnych, itd.), przy czym nie będzie w tym koszcie wytworzenia usług ujęta wartość importowanych części (ponieważ nie należą one do Spółki). Sytuacja B nie wiąże się z występowaniem formalnych naruszeń prawa celnego w ramach dokonywanych czynności importowych, będzie to zwykłe dopuszczenie do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na usługowej naprawie i konserwacji silników lotniczych.
Sytuacja C:
Spółka przeprowadzając prace remontowe silnika lotniczego przemieszczonego do Polski spoza obszaru celnego UE w ramach uszlachetniania czynnego, dokonując czynności demontażu lub w ramach kontroli diagnostycznej przywiezionego silnika, zakwalifikuje niektóre części wymontowane z tego silnika (niebędące własnością Spółki) jako nienadające się do ponownego wykorzystania, czego konsekwencją będzie ich złomowanie. Spółce po przeprowadzeniu prac remontowych przysługiwać będzie prawo do dysponowania jak właściciel w odniesieniu do nienadających się do ponownego wykorzystania, bezużytecznych dla pierwotnego właściciela części wymontowanych z silnika (właściciel silnika nie będzie domagać się ich zwrotu i zaakceptuje pozostawienie ich w Spółce, choć nie wystawi faktury sprzedaży, a Spółka nie będzie płacić za te części; Wnioskodawca może je sprzedać do lokalnej firmy zajmującej się skupem złomu lub zrobić z nimi, co uzna za stosowne). W rezultacie, w momencie dopuszczenia do obrotu pojawiać się będzie VAT importowy (w odniesieniu do części niewywożonych zwrotnie poza UE, pozostających w Polsce i podlegających tutaj zezłomowaniu). Sytuacja C nie wiąże się z występowaniem formalnych naruszeń prawa celnego w ramach dokonywanych czynności importowych, będzie to zwykłe dopuszczenie do obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na usługowej naprawie i konserwacji silników lotniczych.
We wszystkich przedstawionych powyżej sytuacjach Wnioskodawca będzie podmiotem dopuszczającym towary do obrotu (importerem), zobowiązanym do opodatkowania tej czynności zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Obowiązkiem Wnioskodawcy, jako importera będzie rozpoznanie obowiązku podatkowego w VAT z chwilą powstania długu celnego.

Wnioskodawca poniesie wydatek na zapłatę podatku VAT importowego opisanego w sytuacji A, B i C. Będzie on miał charakter definitywny (nieodliczalny) tam, gdzie zostanie on ewentualnie uznany za nieodliczalny w ramach VAT, zgodnie z interpretacją VAT, o którą wystąpiła Spółka w drodze wniosku. Ten wydatek będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników. Import części do naprawy silników wiąże się bowiem z samymi usługami naprawy (są to części wykorzystywane w procesie naprawy silników).

Odnosząc się do poszczególnych sytuacji opisanych we wniosku jako Sytuacja A, B i C, w połączeniu z treścią pytania zawartego we wniosku pod nr 4, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, należy mieć na względzie rozstrzygnięcie zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy z 16 września 2019 r., Znak: 0112-KDIL1-3.4012.352.2019.3.KS, w zakresie dot. podatku od towarów i usług.

Zatem odnosząc się do pierwszej przedstawionej we wniosku Sytuacji A, w ww. interpretacji indywidualnej w zakresie VAT wskazano m.in., że skoro Wnioskodawca nie będzie wliczał wartości zniszczonej lub zagubionej części w cenę świadczonych usług naprawy silnika lotniczego to nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towarów. (…) w Sytuacji A, w której towar objęty procedurą uszlachetniania czynnego, niebędący własnością Wnioskodawcy, zostanie usunięty spod dozoru celnego (ponieważ podwykonawca go zniszczy lub zgubi), Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT importowego.

Przekładając powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności na przepis art. 16 ust. 1 pkt 46, wskazać należy, że skoro na podstawie przepisów ustawy o VAT Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT importowego, to przesłanka wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie będzie mieć zastosowania w tej sytuacji.

W związku z powyższym, dla oceny czy wartość podatku VAT importowego w Sytuacji A może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, należy odnieść się do ogólnych przesłanek dot. możliwości zaliczania wydatków do kosztów podatkowych wynikających z art. 15 ust. 1 updop, tj. dot. związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskaniem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu. Z opisu sprawy wynika, że Spółka przeprowadzając prace remontowe silnika lotniczego wykorzystuje do jego naprawy części/materiały sprowadzone spoza obszaru celnego UE, które to towary obejmowane są procedurą uszlachetniania czynnego. Towary te nie będą własnością Spółki. Przedmiotowe towary Spółka wysyła do swoich podwykonawców (na terytorium UE) celem przeprowadzenia niezbędnych prac serwisowych. Zamiarem Spółki jest wykorzystanie wysłanych towarów w procesie realizowanego świadczenia MRO, lecz towar ten z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie wraca z powrotem do Spółki (następuje zniszczenie lub zagubienie danej części przez podwykonawcę). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatek będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników. Import części do naprawy silników wiąże się z samymi usługami naprawy (są to części wykorzystywane w procesie naprawy silników). Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie zamiarem Spółki jest wykorzystanie wysłanych towarów w procesie realizowanego świadczenia MRO, lecz towar ten z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie wraca z powrotem do Spółki (bowiem następuje zniszczenie lub zagubienie danej części przez podwykonawcę), a poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek w postaci zapłaty podatku VAT importowego związanego z ww. towarem będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników, to Wnioskodawca będzie mógł uznać ww. wydatek w postaci podatku VAT importowego za koszt uzyskania przychodu. Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do opisanej we wniosku Sytuacji B, w ww. interpretacji indywidualnej wydanej Wnioskodawcy w zakresie podatku VAT wskazano, że w Sytuacji B, w której towar niebędący własnością Wnioskodawcy zostanie dopuszczony do obrotu (zaimportowany) w ramach normalnej działalności dla celów realizacji usługi naprawy silnika, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT importowego (zarówno w wariancie B1, w którym części od razu są dopuszczone do obrotu, jak i w wariancie B2, gdzie części są dopuszczone do obrotu po wymontowaniu z innego silnika, objętego procedurą uszlachetniania czynnego).

W związku z powyższym, dla oceny czy wartość podatku VAT importowego w Sytuacji B może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, również należy odnieść się do ogólnych przesłanek dot. możliwości zaliczania wydatków do kosztów podatkowych wynikających z art. 15 ust. 1 updop, tj. dot. związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskaniem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu. Z opisu sprawy wynika, że Spółka remontuje silnik lotniczy przemieszczony z innego niż Polska kraju UE i wykorzystuje do jego naprawy (wariant B1) części i materiały, które zostały osobno przysłane spoza UE i nie są własnością Spółki (części będące własnością klienta). Części te będą dopuszczane do obrotu (tj. importowane spoza obszaru celnego UE) przez Spółkę. Części te mogą też (wariant B2) pochodzić z wymontowania z innego silnika sprowadzonego spoza obszaru celnego UE, objętego procedurą uszlachetniania czynnego. W tym ostatnim przypadku części te również są dopuszczane do obrotu przez Wnioskodawcę. Spółka dokonując importu tych części i będąc zobowiązaną do zapłaty podatku VAT należnego z tytułu ich importu, nie będzie ich właścicielem. Jednocześnie jednak, przedmiotowe części wykorzystywane będą przez Spółkę w procesie realizowanego świadczenia MRO. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatek będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników. Import części do naprawy silników wiąże się z samymi usługami naprawy (są to części wykorzystywane w procesie naprawy silników).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro przedmiotowe części wykorzystywane będą przez Spółkę w procesie realizowanego świadczenia MRO, czyli kompleksowego świadczenia usług w zakresie obsługi, napraw oraz remontów dla kilku rodzajów silników lotniczych napędzających samoloty pasażerskie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, to poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek w postaci zapłaty podatku VAT importowego dot. ww. części będzie związany z uzyskaniem przychodu z tytułu świadczonych usług naprawy silników. Tym samym Wnioskodawca będzie mógł uznać poniesiony wydatek w postaci podatku VAT importowego w tej sytuacji za koszt uzyskania przychodu.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do ostatniej sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. Sytuacji C, stwierdzić należy, że skoro w wydanej dla Wnioskodawcy ww. interpretacji indywidualnej w zakresie VAT, wskazano, że w Sytuacji C, w której towar objęty procedurą uszlachetniania czynnego, niebędący w momencie rozpoczęcia tej procedury własnością Wnioskodawcy, zostanie dopuszczony do obrotu (zaimportowany) jako złom (…), Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT importowego, to zgodnie z zawartym pytaniem w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych warunkującym wydanie interpretacji indywidualnej w tym podatku od rozstrzygnięcia zawartego w interpretacji indywidualnej w zakresie VAT, ocena stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie stała się bezprzedmiotowa.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo, Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin