Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.301.2019.1.APO
z 12 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2019 r. (data wpływu 12 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz umowy kredytowej z 5 listopada 2018 r., w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, mogą być zaliczone przez Wnioskodawcę w całości w poczet kosztów uzyskania przychodu z działalności operacyjnej, która nie jest objęta dyspozycją art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz umowy kredytowej z 5 listopada 2018 r., w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, mogą być zaliczone przez Wnioskodawcę w całości w poczet kosztów uzyskania przychodu z działalności operacyjnej, która nie jest objęta dyspozycją art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) 17 listopada 2017 r. nabył całość udziałów w spółce pod firmą (…), z siedzibą w (…), (dalej: „Spółka X”). Zakup udziałów częściowo został sfinansowany z kredytu bankowego udzielonego przez Bank zaciągniętego na podstawie umowy z 15 listopada 2017 r. Następnie, ww. wydatki zostały refinansowane, poprzez zaciągnięcie kredytu bankowego w Banku 1 na podstawie umowy z 5 listopada 2018 r. Wyjaśnić bowiem należy, że zaciągnięcie kredytu w tym Banku 1 miało na celu sfinansowanie innych bieżących wydatków inwestycyjnych Wnioskodawcy, jak również refinansowanie wcześniej zaciągniętego zadłużenia kredytowego, w tym kredytu zaciągniętego na zakup ww. udziałów.

Obecnie, Wnioskodawca zobowiązany jest do regulowania rat, prowizji bankowych oraz odsetek umownych od zaciągniętego ww. kredytu.

Należy wyjaśnić, że nabywając udziały w Spółce X, intencją Wnioskodawcy nie był zamiar dokonania jakiejkolwiek optymalizacji podatkowej. Nabycie całości udziałów nie miało charakteru inwestycyjnego, ponieważ zasadniczym celem nabycia udziałów Spółki X nie jest uzyskiwanie przychodów z tytułu dywidend lub zbycia udziałów z zyskiem w niedalekiej przyszłości, a jedynie wykorzystanie potencjału produkcyjnego Spółki X. Wyjaśnić bowiem należy, że zarówno przedmiot przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak i Spółki X jest praktycznie tożsamy, gdyż działalność obu spółek związana jest z produkcją wyrobów metalowych, takich jak wózki sklepowe, meble sklepowe oraz inne wyposażenie sklepów wielkopowierzchniowych. W związku z tym, zarząd Wnioskodawcy uznał, że nabycie całości udziałów w Spółce X umożliwi wykorzystanie tej spółki jako podwykonawcy przy realizacji zamówień przyjętych przez Wnioskodawcę. Zaznaczyć należy, że Spółka X posiada odpowiednio przygotowany personel oraz park maszynowy umożliwiający prowadzenie takiej działalności produkcyjnej. Ważnym jest, że brak odpowiednio wykwalifikowanego personelu stanowi istotne ograniczenie możliwości produkcyjnych Wnioskodawcy, w tym samym uniemożliwia przyjmowanie zamówień od jego kontrahentów. Wnioskodawca obawia się bowiem, że brak bieżącej realizacji zamówień od kluczowych kontrahentów, spowodować może zlecanie konkurencyjnym przedsiębiorcom. W 2018 r. scharakteryzowany wyżej obrót związany ze współpracą Wnioskodawcy ze Spółką X wyniósł około 700.0000,00 zł.

W związku z nowelizacją ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzoną art. 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który wprowadził w życie art. 7b ww. ustawy, zachodzi konieczność przyporządkowania poniesionych wydatków odpowiednio do przychodu z działalności operacyjnej oraz przychodów z zysków kapitałowych. Jak już wskazano na wstępie, Wnioskodawca ponosi obecnie koszty obsługi zaciągniętego kredytu, a w szczególności terminowo uiszcza należne raty, odsetki umowne i prowizje, przy czym, zdaniem Wnioskodawcy, mają one obecnie na celu generowanie lub zachowanie źródła przychodu z działalności operacyjnej, a nie przychodu ze źródeł kapitałowych, gdyż nie ma on zamiaru zbywać ww. udziałów w Spółce X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz umowy kredytu z 5 listopada 2018 r. zaciągniętej w Banku 1, w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, mogą być zaliczone przez Wnioskodawcę w całości w poczet kosztów uzyskania przychodu z działalności operacyjnej, która nie jest objęta dyspozycją art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane odsetki umowne i prowizje bankowe uiszczone przez Wnioskodawcę w 2018 r. i 2019 r. w związku z wykonaniem umowy kredytu z 15 listopada 2017 r. zawartej z Bankiem oraz umowy kredytu z 5 listopada 2018 r. zaciągniętej w Banku 1, w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, zaliczyć może w poczet kosztów uzyskania przychodów z działalności operacyjnej, która nie jest objęta dyspozycją art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, a to stosownie do dyspozycji art. 15 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane wydatki spełniają kryteria określone w ww. przepisie i w konsekwencji stanowią podstawę do obniżenia przychodu podatkowego z operacyjnego źródła przychodów, gdyż:

1. zostały one poniesione przez podatnika,
2. służą osiągnięciu przychodu ze źródła przychodów, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz,
3. nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako wyłączone z katalogu kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w ww. ustawie. Koszty związane z zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów to wydatki ponoszone na ogólne funkcjonowanie działalności gospodarczej, które z racji swojej niedookreśloności nie można powiązać bezpośrednio lub też nawet pośrednio z konkretnym przychodem.

Wydatek opisany powyżej, a poniesiony przez Wnioskodawcę, niewątpliwie służy generowaniu przychodów również z działalności operacyjnej.

Istotne jest, że w opisanym wyżej okresie Wnioskodawca nie uzyskiwał przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W ramach nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”) prawodawca, ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej: „ustawa nowelizująca”), wprowadził szereg zmian. Jedną z nich jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów – przychodów z zysków kapitałowych.

W świetle znowelizowanego art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej, podział źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej). Ograniczenie optymalizacji polega na uniemożliwieniu pomniejszania dochodu z jednego źródła przychodów o stratę z drugiego źródła przychodów (art. 7 ust. 5 updop).

Obowiązkowi wyodrębniania źródeł przychodów nie podlegają banki i inne instytucje finansowe. Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 2 updop, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, 4, 15 i 16, instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów ustawodawca zamieścił w art. 7b updop, katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 updop (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.), za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
   
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
   
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
   
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
   
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
   
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
    
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
    
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
    
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
    
    • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
      
    • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
      
    • przychody spółki dzielonej;

2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
   
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
   

4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

6. przychody:

1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
   
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
   
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.
   

Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast, z 1 stycznia 2019 r. nastąpiła nowelizacja powołanych przepisów. Zmianie uległ m.in. art. 7b ust. 1 pkt 6.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 updop, w znowelizowanym brzmieniu, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
6. z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań waluta wirtualną.
   
   

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami ze źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 17 listopada 2017 r. nabył całość udziałów Spółce X. Zakup udziałów częściowo został sfinansowany z kredytu bankowego udzielonego przez Bank zaciągniętego na podstawie umowy z 15 listopada 2017 r. Następnie, Wnioskodawca zaciągnął kredyt bankowy w Banku 1 na podstawie umowy z 5 listopada 2018 r., w celu sfinansowania innych bieżących wydatków inwestycyjnych, jak również refinansowania wcześniej zaciągniętego zadłużenia kredytowego, w tym kredytu zaciągniętego na zakup ww. udziałów. Obecnie, Wnioskodawca zobowiązany jest do regulowania rat, prowizji bankowych oraz odsetek umownych od zaciągniętego ww. kredytu. Nabycie całości udziałów nie miało charakteru inwestycyjnego, gdyż zasadniczym celem nabycia udziałów Spółki X nie jest uzyskiwanie przychodów z tytułu dywidend lub zbycia udziałów z zyskiem w niedalekiej przyszłości, a jedynie wykorzystanie potencjału produkcyjnego Spółki X.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz umowy kredytowej z 5 listopada 2018 r., w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, mogą być zaliczone przez Wnioskodawcę w całości w poczet kosztów uzyskania przychodu z działalności operacyjnej, która nie jest objęta dyspozycją art. 7b updop.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  

Natomiast, art. 16 ust. 1 pkt 11 updop, stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zdaniem tut. Organu, koszty, które dotyczą przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 updop, winny być kwalifikowane do źródła, do którego kwalifikowane są przychody.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz umowy kredytowej z 5 listopada 2018 r., w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, powinny być zaliczane jako koszty uzyskania przychodu z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia powołanego wcześniej art. 7b updop. W art. 7b ust. 1 updop, ustawodawca wymienia zdarzenia w związku z zaistnieniem których podatnik osiąga przychody będące następstwem uzyskania przychodów z obrotu udziałami/akcjami. Nie są to wyłącznie przychody ze zbycia udziałów (akcji), ale także np. przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości, przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów, czy też przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów.

Zauważyć więc należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia kwalifikacji do źródła przychodów związanych z udziałami (akcjami), w zależności od celu nabycia przedmiotowych udziałów (akcji).

W każdej sytuacji koszty związane z nabyciem udziałów (akcji) powinny być odnoszone do kosztów związanych z zyskami kapitałowymi.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z nabyciem udziałów/akcji powinny być przypisane do źródła przychodów, jakim są zyski kapitałowe.

Zatem, jeżeli w świetle art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a updop, przychody z tytułu zbycia udziałów w spółce kapitałowej są przychodami ze źródła „zyski kapitałowe”, to do tego samego źródła należy zaliczyć koszty związane z nabyciem tych udziałów, w tym koszty finansowania zakupu tych udziałów, w tym przypadku odsetki umowne oraz prowizje bankowe.

Podsumowując, w opisanym we wniosku stanie faktycznym, odsetki umowne oraz prowizje bankowe od kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej z 15 listopada 2017 r. oraz z 5 listopada 2018 r., w części odnoszącej się do refinansowania zakupu udziałów w Spółce X, stanowią koszty zawiązane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów „zyski kapitałowe”, a nie jak wskazuje Wnioskodawca, koszty związane z działalnością operacyjną.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji ww. kosztów jako kosztów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.